woensdag 31 augustus 2016

Eenendertig #2

Een mooie hete, zonnige dag, we lopen van mijn moeder richting auto - ik ben diep in gedachten. Als we de brug over komen zit daar een vrouw op haar hurken, nette jurk aan, tas op de grond met een opengeslagen Falkplan erop en een slimme telefoon in haar met een geeltje beplakte hand. We blijven staan, kunnen we je misschien helpen ? Weet je waar de Kamperweg is vraagt ze mij, mijn antwoord is als ik op de kaart mag kijken wel. En dat mag.

Tegenspoed
Als ik de kaart bekijk zie ik dat ze simpelweg de verkeerde kant opgelopen is, naar het westen in plaats van naar het zuiden. Ik zeg het is daar, zij raadpleegt haar geeltje en vertelt de route die ze zou moeten lopen en verzucht ik weet niet of ze op me wachten. Ik vraag waar ze echt heen wil en ze vertelt me het adres, hubby G raadpleegt zijn telefoon, ik ga op de grond bij haar zitten. Het adres waar ze heen wil is vernoemd naar een Britse pessimist, wat kun je dan verwachten ? Ze vertelt ons dat ze al extra vroeg van huis gegaan is en dat het openbaar vervoer tegen zat en haar slimme telefoon ook geen sjoege geeft, ze kijkt ongelukkig, ze heeft een sollicitatiegesprek om half vier terwijl het ondertussen al tien over half is.

Actie
Hubby G heeft met zijn telefoon meer geluk, hij heeft het adres gevonden en legt het me uit, ik ga staan en zeg 'het lijkt me veel handiger dat wij jou even brengen, we hebben de auto iets verderop staan'. En zo gaan we op weg, zij probeert ons bij te houden - wat niet eenvoudig kan zijn op plateauzolen en als we de trambaan oversteken beginnen de bellen te rinkelen. Ik maan haar om niet onder de tram te komen, mijn dag is al erg zat geweest. We stappen in de auto, ik start en hubby G navigeert, vijf minuten later zijn we op de plek van haar bestemming. We wensen haar veel succes, ze bedankt ons en stapt uit, zwaait en steekt haar duim omhoog. We wachten even en zij verdwijnt in een enorme kantoorkolos.

Thee
Wat voor ons vijf minuten met de auto was, was voor haar zeker een halfuur lopen geweest, als je niet nat bezweet op een sollicitatiegesprek aan wilt komen in combinatie met de hakken die ze droeg. Daarnaast had ik het idee, dat de persoon die haar de routebeschrijving gegeven had haar de baan niet gunde - die route was zo onlogisch, dat je met al het geluk op de wereld niet op tijd had kunnen zijn. Later bij de thee vertel ik mijn broer wat we meegemaakt hebben, terwijl ik het vertel begint het me te dagen - het is vandaag de laatste van de maand. Dit is al de vierde keer dit jaar dat er iemand op mijn pad komt die hulp nodig heeft en al drie keer was het op de laatste dag van de maand. Zou ik al geslaagd zijn voor mijn examen ? Ben ik een goed mens ? En . . . hoe zou de sollicitatie gegaan zijn ?
 

zondag 28 augustus 2016

Herhaling van zetten



De verjaardag wordt in een zaaltje nog eens dunnetjes over gedaan, wij kunnen niet achterblijven en maken een klein tafelboeketje.

Anders
Een herhaling van zetten met een ander resultaat, een paar phloxen, sedum, hortensia, verbena, wat takjes van verschillende struiken. En natuurlijk nog wat mooie graspluimen van de gemeente.

zaterdag 27 augustus 2016

Vlam in de pan


Mooie dagen, wie zal het zeggen misschien de laatste van deze zomer wel. Dus de fik moest erin, maar de bbq was iets te enthousiast. Het vet van de speklap vatte vlam en de bbq was hot hot hot.


speklap op de bbq
altijd oppassen met vet
garen niet vlammen

vrijdag 26 augustus 2016

Moestuin #59


Dit jaar stelt mijn moestuinbijdrage weinig voor, hubby G reddert en houdt de courgettes in de gaten. Oeps een dikkertje, toch eentje gemist.

Afdak
Zelfs met een eigen tentje in plaats van een afdak is het niet veel soeps dit jaar met de tomaten. Misschien bouwen we ooit een echte kas of misschien ook wel niet. Voor de rode druiven hoeft het in ieder geval niet, die redden zich zonder kas en zonder afdak prima.

donderdag 25 augustus 2016

Nieuwe aanplant


 

Als de ambtelijke molens, die langzaam malen, gemaald hebben en de weg bij ons aangepast wordt dan willen we ook een deel van de tuin op de schop nemen. We hebben een mini wal, waar je niets aan hebt en die onmogelijk onkruidvrij te houden is. Boven op die wal staat onze laatste marketons boom.

Oogst
Vorig jaar hadden we een redelijke oogst en hubby G heeft de pitten in de grond gestopt zodat we van nageslacht verzekerd zijn. En zo hebben wij een kudde nieuwe marketons boompjes, die op het eerste gezicht op wilgen lijken. Maar wij weten beter . . .

woensdag 24 augustus 2016

Hydrangea

Hortensia's zijn in de winter niet om aan te zien, alhoewel ze mooi kunnen zijn als er nog bloeipluimen met haast doorzichtige blaadjes aan zitten. Als ze in het vroege voorjaar bevriezen is het een treurige boel, maar als ze eenmaal bloeien is het een feestelijke bedoening.

Droog
En nu ze uitgebloeid zijn staan ze als droogbloemen in de tuin. In het midden staan de kleine uitgebloeide bloemen als briljanten in een ring. Om die cirkel met briljanten hebben de grotere bloemen hun kopjes laten hangen, wit-roze zijn ze, maar als je ze draait zie je dat ze aan de onderkant groen als appeltjes zijn.

dinsdag 23 augustus 2016

Lyon #3


We maken sap, eerst alleen van peren - dan van peren en appels. Langzaamaan wordt het meer appels dan peer, maar we mengen er ook bramen, pruimen en druiven bij.

Sap
Ik heb het nog niet aangedurfd om alleen van druiven sap te maken, maar meng het met de appels. Wie weet komt dat nog, als we weer zo'n goed druivenjaar beleven.

maandag 22 augustus 2016

Lyon #2


Nou wonen wij dus tegenwoordig in een Lyon klimaat, het is alleen jammer dat de wespen, fruitvliegen en andere fruitliefhebbers dat ook ontdekt hebben. Als je te laat bij de vijgen bent, hangt er alleen nog maar een bruin velletje aan de struik.


Heerlijk zomerfruit
planten snoeien verzorgen
en velen smullen

zondag 21 augustus 2016

Moestuin #58


Ik ga met de moestuin plattegrond de tuin in om te zoeken welke wortels wat zijn. Dit jaar hebben we amper nog wortels gehad en ik besluit op zoek te gaan.

Zomer
De zomerwortels die er al het langst staan zien er treurig uit, ik trek ze allemaal op - als het nu nog niks is dan wordt het ook niks meer. Ik zoek er een paar andere wortels bij.
Voor het toetje scoor ik bramen van de struik, die anti-postbode de brievenbus probeert in te sluiten. Verder haal ik de bijna rijpe vijgen van de "boom".  

zaterdag 20 augustus 2016

Indikken

Wat er gebeurt nadat je een ingedikt verhaal over de appelflauwte van je moeder schrijft ? Een heleboel, kun je dat ook indikken ? Op maandag een telefoongesprek met de vervangend huisarts, op woensdag een bericht op je antwoordapparaat dat je moeder op de dagopvang een flauwte heeft, de dag erna een gesprek met iemand van de dagopvang. Op zaterdag een gesprek met een ziekenhuisarts, omdat ze weer gevallen en naar het ziekenhuis getransporteerd is. Het is om moedeloos van te worden, zo kan het toch niet door gaan denk je bij jezelf.

Doorpakken
Dus op maandag bel ik weer met de praktijk, de eigen huisarts is er niet - dus ik heb keuze - ik kies voor de aio (arts in opleiding). Met wat ik hem over de telefoon kan vertellen kunnen we eigenlijk niet veel, we besluiten tot bloedprikken als een eerste stap. Diezelfde dag heb ik nog een heel gesprek met de case manager over de zin of onzin van verdere medische onderzoeken. Mijn insteek is dat de diagnose "waarschijnlijk hartritmestoornissen" niet bewezen is en dus zet ik door. Op donderdag belt de aio, hij is bij mijn moeder - want wederom een flauwte en de buurvrouw heeft haar thuisgebracht. We overleggen, ik kom morgen voor het bloedprikken vertel ik hem - ja zegt hij, wil je ook een plas inleveren ? Prima.

Excursie
Voor ik naar mijn moeder ga, haal ik bij de praktijk een potje, daarna ga ik naar mijn moeder. Als ik bij mijn moeder aankom zit ze aangekleed en wel te huilen in een stoel, opbeurend is anders. Dementie is apart, ik moet praten als Brugman om haar zo ver te krijgen dat ze naar het toilet gaat, maar ik hoef haar niet uit te leggen hoe in dat potje te plassen. Ik maak een ontbijt voor haar klaar, verschoon het bed en doe de was in de machine - dan gaan we op pad.

Steen
Onderweg probeer ik uit te vinden wat ze voelt of wat ze niet voelt - ze kan het niet onder woorden brengen. Je kunt net zo goed met een steen praten. Als we het potje bij de assistente inleveren vraagt die waar het voor is, mijn moeder zakt door haar knieën en ik zeg daarvoor. Ik kan nergens een rolstoel vinden, dus ik charter een sterke arm uit de wachtkamer en met de deugd in het midden komen we bij de bloedprikbalie aan. Mijn moeder is gelaten, maar geeft netjes antwoord op de controle vragen. Vier buisjes bloed later wandelen we heel voorzichtig nog iets verder naar de dagopvang, we worden beide voorzien van koffie en ik kijk vanaf een afstandje toe.

Klein
Mijn moeder is heel stil, ik twijfel of ik haar naar huis zal brengen, maar de dames zeggen laat haar maar hier. Ik neem afscheid en ga huiswaarts, nog onderweg wordt ik gebeld - de aio. Nou hij weet het hoor, wat dan ? Uw moeder heeft een urineweginfectie en dat past bij de symptomen - het stil worden noemt hij een klein delier. Hij zegt een kuur, ik zeg dement, hij zegt er zijn andere mogelijkheden en zo zorgt hij dat mijn moeder terwijl ze nog bij de dagopvang is, een 1-shot antibiotica medicijn krijgt.
 

vrijdag 19 augustus 2016

Ring

Achterop de tandem zie je naar voren alleen de rug van de stuurman, dus kijk je opzij en zie je een dode vogel liggen. Het registreert langzaam, vogel, dode vogel, dode roofvogel, je trapt verder en bedenkt - de vogel kan geringd zijn. Ik roep stoppen en we fietsen terug, afstappen - ik draai de vogel en zie een ring. Wat doen we ? We stoppen hem/haar in de fietstas en kijken bij welke hectometerpaal we zijn, daarna fietsen we naar huis.

Bomen
Er is een overvloed aan internetsites waar je dode vogels kunt melden, je ziet door de bomen het bos niet meer. De vogel is geringd met een ring van het vogeltrekstation Arnhem Holland, goegel wijst me naar de juiste site. Ik meld de ring en de vindplaats van de vogel en vraag terugkoppeling, want wij zijn nieuwsgierig en niet helemaal zeker van het type vogel.



Hand
Aan de hand van mijn moeder leerde ik de namen van de vogels, de pietjes waren mussen en die zwarte waren merels, kokmeeuwen, eksters, Vlaamse gaaien, eenden, zwanen, kauwen, kraaien noem maar op. Maar die grote jongens, die "wiep wiep" roepen en je alleen uit de verte ziet daar kan ik geen chocolade van maken. Hooguit herken ik een valk, maar al die andere bruine jongens, voor mij is het 1 pot nat. Dus daar sta je dan met de "Dieren en Planten gids voor onderweg" in je handen. De vogel was overduidelijk van het type roof, maar veel te klein om bij die grote bruine jongens te horen. Na wat bladeren in het boek zegt Hubby G het is geen rover, het is een oele - ja, dat zou kunnen een steenuil als ik naar de plaatjes kijk. Vol verwachting klopte dus mijn hart toen ik de mail van het vogeltrekstation opende, je zult het niet geloven - de gegevens van de ring zijn helaas nog niet aanwezig in "het systeem".
 

donderdag 18 augustus 2016

Verjaardag


Op de fiets naar een verjaardag toe, bloemen in de fietstas.

Tuin
Door de tuin gerend en alles bekeken, de witte phloxen zijn op zijn mooist. De stermagnolia kan wel een tak missen, de sarcococca probeert te woekeren en er hangen bloemen laag over het gazon heen. Ik knip een uitgebloeide pioenroos met een mooie zaaddoos uit de tuin, een paar takken ijzerhard. En om het af te maken scoort hubby G bij de gemeente een paar mooie graspluimen.


woensdag 17 augustus 2016

Tarte tatin

De blue band kookboekjes staan hier gezellig in de boekenkast en wat kook ik eruit ? Bijna niks, de zuurkool en de ondersteboven taart maar dan met peren, boter en minder suiker. O, kijk die peren eens glimmen - goddelijk.


kookboek stofvanger
ondersteboven gebak
glimmend meesterwerk

dinsdag 16 augustus 2016

Moestuin #57

De emmer met aardappelen is bijna leeg, hoogste tijd om wat nieuwe aardappelen uit de grond te halen. Ik haal nog een paar grote uit de grond, daarna begin ik aan de volgende rij. Hele piepkleine aardappeltjes komen boven, kan gebeuren denk ik en daarna wordt de verrassing nog groter. Er komen langwerpige ovalen aardappels boven, kleur rozerood !

Roseval
Nou lijkt het wel alsof ik mode aardappelen in de moestuin heb staan en ik kan me niet herinneren dat de poters er zo bijzonder uitzagen. Als je ze doorsnijdt krijg je nog een verrassing, net als bij een sterappel zit de kleur ook als een ring binnenin de aardappel.

maandag 15 augustus 2016

Ossenprut


Uit de osseperenboom vallen enorme keiharde knoeperds. Als je 's avonds net in bed ligt hoor je af en toe boink, in deze tijd van het jaar denk je dan - 'een appel' of 'een peer'. Osseperen zijn geliefd, vaak hebben we er maar een handvol, dit jaar zullen het een paar emmers zijn. Geen enorme oogst maar wel genoeg om te delen.

Stoof
Het zijn heerlijke stoofperen, maar ze hoeven geen uren op te staan, dan wordt het snot. Hoe ik dat weet ? Ervaring. Ik heb net een emmer peren geschild en ze opgezet als ik gebeld wordt, de peren staan op vier. Als ik drie kwartier later bij de pan terugkom is het leed al geschiedt. Perensnot, wel lekkere perensnot.


zondag 14 augustus 2016

Valpartij

Iedere ochtend ziet het er onder de perenboom ongeveer zo uit;







De peren variëren in kwaliteit van enorm rot, beetje aangestoken,
half opgegeten, beetje beurs tot goed.
Beetje beurs hou ik apart voor de kippen,
goed gaat in een emmer om later sap van te maken.
Al het rotte gaat in andere emmers en dan op de bos composthoop.
De half opgegeten laat ik voor de liefhebbers in groepjes bij elkaar liggen,
de volgende ochtend ruim ik de restanten daarvan weer op.
Tijdens het rapen betrap ik deze rakker,
hij kijkt onschuldig, maar heeft toch duidelijk de bek vol.

 
 

zaterdag 13 augustus 2016

Een van vier


We hebben een paar boompjes met leifruit, qua vruchten doen alleen de pruimen het goed - de rest lijdt een zieltogend bestaan. Het appelboompje zit vol met mini appels en de kersen droegen amper.

Peer
De ene peer is een miniscuul boompje, het groeit niet en er zitten geen vruchten aan. De andere peer telt welgeteld vier vruchten, twee kleintjes en twee grotere. En dan probeer je heel voorzichtig of zo'n peer loszit, peer optillen en weer laten hangen. Op het moment dat je loslaat omdat de vrucht vastzit, valt de vrucht alsnog. De triomf-van-Wenen peer.






vrijdag 12 augustus 2016

Lyon

Ik las ergens dat we in Nederland tegenwoordig het klimaat hebben dat ze dertig jaar geleden in Lyon hadden.

Waar
Of dat waar is kan ik niet beoordelen, ik weet niet hoe dertig jaar geleden het klimaat in Lyon was. Regende het daar alle jaargetijden ? Hadden ze nooit een echte winter ? Als je dertig jaar geleden op vakantie naar Lyon ging, kun je nu net zo goed thuisblijven.

Fruit
Wat ik wel weet is dat er dit jaar een aantal vijgen rijp zijn geworden en dat de druiven kleuren. Welk fruit zou ik met succes kunnen aanplanten ? Wat verbouwden ze dertig jaar geleden in Lyon ?

donderdag 11 augustus 2016

Sap

Vorig jaar hebben we een nieuwe sapinzet voor de weckketel gekocht, nu voor het eerst in gebruik. Beetje uitproberen of dit fijner is dan die andere, die geen slangetje had.

Op
Het eerste voordeel is dat dit meer een opzet dan een inzet is. Onder de vorige sapmaker paste maar net vier volle waterkokers, als ik nu vijf volle waterkokers in de ketel doe stroomt de ketel nog niet over. De vorige sapinzet had een hengsel zodat je eenvoudig het waterniveau kon controleren, dat zit er nu niet meer in. Het slangetje bedienen is een gepriegel en het laatste beetje sap kun je er alleen uitkrijgen als je de torenhoge constructie schuin houdt. De komende tijd maar oefenen, kijken of ik het gebruik van zo'n ventieltje onder de knie krijg.
 

woensdag 10 augustus 2016

Tractor


Het moment waar hubby G zo naar uitgekeken heeft, zijn eerste tractor. Hij kon gewoon niet wachten, zo heel groot was hij nog niet.


Pompoen
De pompoenplanten staan bij de courgettes, die hubby G nauwlettend in de gaten houdt. De pompoenplanten proberen te woekeren, maar hubby G leidt de plant in een cirkel. Er zit er 1 aan, er zit er 1 aan, er zat er 1 aan. Ja ik zie het, hij heeft zelfs al modder aan de banden.

dinsdag 9 augustus 2016

Jam


Zo zien zwarte bessen, bramen en pruimen er uit als ze een nacht in een pan met geleisuiker gestaan hebben.

Nacht
Ik weet niet of het luiheid is of dat ik het werk dan beter kan plannen, maar ik laat de vruchten altijd een nacht in de pan staan. Her en der nog een klont suiker, maar ook al een mooie laag gesuikerd vruchtensap. Het maakt eigenlijk niet uit welke vruchten je aan de zwarte bessen toevoegt, de jam smaakt als zwarte bessen jam. Zwarte bessen ruiken heel lekker, maar zijn niet zo lekker om zo te eten, maar in de jam - hmm . . . heerlijk.

maandag 8 augustus 2016

Vest

Binnen op de bank, buiten in een tuinstoel, in het Alzheimer café, steeds maar haken. Zelfs op vakantie ging dit gedrocht mee. Het moet een vest met een sjaalkraag worden - nu viereneenhalve bol verder is het zo ver dat ik de zijnaden kan gaan sluiten. Eindelijk zien of het wat is, na wat voelt als een eeuwigheid haken.

Mouw
Als de zijnaden dicht zijn kan ik proberen er een mouw aan te passen. Of beter gezegd twee mouwen. Het wacht nu op die zeldzame momenten dat je tijd, rust in je lijf en goed licht hebt om te priegelen. Daarna zal ik het resterende garen moeten bekijken waar in het kleurverloop kan ik beginnen om twee min of meer gelijke mouwen te fabriceren.
 

zondag 7 augustus 2016

Moestuin #56

Ik moet tot mijn schaamte toegeven dat ik geen idee heb hoe het er in de moestuin voorstaat. De tijd glipt me door de vingers, druk met van alles en de standaard klussen blijven liggen.

Groentela
Vaak kook ik uit de groentela, die op magische manier gevuld wordt - alhoewel ik toch denk dat het kaboutertje eigenlijk hubby G is. Hij houdt de bonen, courgettes en de komkommers in de gaten. Wat ik wel zelf geoogst heb zijn de paarse koolrabi's of beter gezegd ik heb ze opgetrokken. Ik ben in het vak bij de witte koolrabi's begonnen, de goede gaan richting keuken - de slechte richting kippen. Nu de witte op zijn ben ik bij de paarse aangekomen. Eigenlijk wil ik snijbiet eten, maar de moestuin dicteert. 
     


zaterdag 6 augustus 2016

het Avontuur, de ingedikte versie

Met mijn moeder had ik afgesproken om naar het graf van mijn vader te gaan. Omdat ze nog niets gegeten heeft smeer ik een paar beschuiten en zet thee. Daarna gaan op weg, hubby G gaat lopend en ik doe rustig aan en ga samen met mijn moeder met de tram.

Lopen
Ze sloft aan mijn arm en tilt haar voeten amper op, ik laat haar het tempo bepalen. Ik stop zodat we een reiger kunnen bewonderen, daarna wordt het een slow-motion film. Ze zakt in elkaar, ze draait voor me langs naar de grond en in haar ogen zie ik een angstige blik. Ik breek haar val en ze ligt dwars op het trottoir. Ik kniel bij haar hoofd, er stopt een autootje - bellen? Ja. Voor je het weet staan er allemaal mensen om je heen, een dame - ik ben arts, ze voelt mijn moeders pols. Jongens van de gemeentereiniging brengen haar een flesje water. Er stopt een jongen op een brommer - kan ik wat doen ? Ja zegt de belster, zwaai maar even naar de ambu.

Broeders
Als de ambulance er is, lost de toeloop op, ik blijf met mijn moeder achter. Na wat vragen, zetten ze mijn moeder op haar benen – na een paar passen, hijsen ze haar de ambulance in. Na het onderzoek komt de verpleegkundige bij me, alles is op dit moment goed. Hij vertelt me dat hij haar kent, hij wijst, daar heb ik haar een keer uit een café opgehaald. Ze praatte honderduit, maar ze wist niet waar ze woonde - met enige moeite hebben we toen haar adres achterhaald. Ik vraag of we nog naar de begraafplaats kunnen of is het beter als we naar huis gaan ? Omdat alles goed is, maakt het niet uit.

Loos
We stappen op de tram en lopen het laatste stukje, ze zijgt neer op het bankje voor het graf. Ze zit uitdrukkings- en emotieloos op het bankje - is dit mijn moeder ? Ze lijkt niet te beseffen waar ze is. Ik deel mijn brood met haar en dring aan dat ze wat drinkt. Ik poets het graf en ga ook even naar het graf van mijn opa & oma. Als we naar huis gaan geef ik haar een arm, ze hangt helemaal voorover. Hubby G neemt haar andere arm, samen lopen we haar naar de tramhalte.

Thuis
Bijna thuis gaat ze meer rechtop lopen. Thuisgekomen, gaat ze op bed liggen, wat voel je dan ? Het antwoord is “moe”. Terwijl ik de huisartsenpost bel komt mijn moeder de kamer inlopen - ze is blijkbaar te onrustig om te liggen. De dienstdoende huisarts komt binnen het uur samen met een ambulancebroeder. Zijn vragen, beantwoordt zij onlogisch. De huisarts controleert haar bloeddruk en luistert naar haar hart, de broeder prikt haar bloedsuiker. Of ze kan staan, of ze kan lopen op de plaats – 'nou U bent geslaagd hoor' zegt de huisarts tegen mijn moeder.

Moet
Mijn moeder krijgt weer praatjes. De huisarts schrijft zijn bevindingen in het zorgboek, we nemen afscheid. Nu mijn moeder weer op haar “normale” niveau lijkt te zijn, gaan we naar huis. Ik vul haar portemonnee aan en pak mijn spullen in. Doe rustig aan zeg ik tegen haar. Ze kijkt nadenkend en zegt, ik denk dat ik zo maar even naar buiten ga, ik moet nog naar de markt.

vrijdag 5 augustus 2016

Geheim

Onze "Opal" pruimenboom hebben we aangeschaft omdat het een goede bestuiver zou zijn, maar zoals de foto van gisteren al liet zien draagt hij ook heel goed. Laatst hadden we een cheesecake discussie, wat is het nou eigenlijk en hoe maak je het. En is een kwarktaart nou iets dat je altijd in de koelkast maakt ?

Duits
Hubby G begon te surfen, ik droeg hem het kookboek van Giphart aan - een boek waar ik heel tevreden over ben. Nee, hij wilde toch echt zelf iets ontdekken, ik heb hier een recept daar moet een half pakje pudding pulver in. Mijn reactie, als dat een Duits recept is, dan zal dat best goed zijn - leer mij die Duitsers en hun Kuchen kennen.

B&B
En zo maakte hubby G een kwarktaart met stekebèze (kruisbessen). Nadat ik de taart geproefd had heb ik hem gevraagd of hij plannen heeft een pleisterplaats te openen, want dat het er op leek dat hij vast aan het oefenen was op de zelfgemaakte taart die je daar krijgt.

Opal
Nu we zoveel pruimen hebben, heb ik gevraagd of hij het geheime recept nog eens ten uitvoer kon brengen - we hadden ten slotte nog een half pakje pudding pulver in de kast liggen . . .  
 

donderdag 4 augustus 2016

Geschud


Of hubby G even wat pruimen wil plukken voor na het eten, ja hoor. Hubby G komt terug met een emmertje vol, 'ik heb heel voorzichtig geschud' is zijn commentaar als ik met mijn ogen rol. Wat moet je met een emmer pruimen ? Ja, ik ken mensen die zonder problemen een emmer pruimen soldaat maken, maar die mensen zijn even niet voorhanden.

Stappenplan
Een deel van de rijpste eten we als toetje, de onrijpe gaan op de fruitschaal. De rest maken we schoon om jam van te maken, geleisuiker erbij, deksel op de pan zo kunnen ze een nachtje trekken. Morgen weer een klusje.


woensdag 3 augustus 2016

Lege emmer


Als de emmer met aardappelen leeg is, ga ik aardappelen graven. Met al die nattigheid van de afgelopen maanden is het een verrassing wat je boven de grond krijgt. Rotte stinkende piepers of grote dikzakken. Op het eerste gezicht zijn het dikzakken, maar op het tweede gezicht zit er toch een aantal tussen die eenmaal boven de grond rotten.

Minst
Je kunt beter iets kleinere piepers van goede kwaliteit hebben, dan grote die slecht houdbaar zijn. Als je ze samen in een zak hebt zitten steekt 1 rotte al zijn buren aan, vergelijkbaar met griep op een kinderdagverblijf. Een keer aanhoesten en het is gepiept. 

dinsdag 2 augustus 2016

Spitskoolsla

Sla in de moestuin is altijd een heel gedoe, het meeste slazaad neemt niet eens de moeite om te ontkiemen. Kropsla, chique ijsbergsla vergeet het maar - ik koop plantjes, die elders onder ideale omstandigheden ontkiemd zijn en die groeien dan voorspoedig. Het enige wat wel wil zijn de pluksla variëteiten, die doen het vaak zo goed dat ook de kippen heel gelukkig worden.  

Spitskool
Dit jaar hebben we een pluksla, die qua groeiwijze wel iets van een spitskool of paksoi wegheeft. Het wordt geen laag-bij-de-grondse krop, maar eentje die de hoogte in gaat. Een of twee keer snijden en heb je hebt sla in overvloed, deze sla heb ik bevorderd tot favoriet. Hij/zij heet Cocarde, een toepasselijke naam.


maandag 1 augustus 2016

Zicht van boven


We hebben twee stukken grindtuin, ook wel oneerbiedig kattenbak genoemd. Je kunt het trouwens beter een spinnenbak noemen, spinnen lijken zich er heel erg thuis te voelen. De ene grindtuin ontspoort lichtelijk en daar ga ik dit jaar wat planten uit wippen, die het té goed naar hun zin hebben.

Zonnehoed
Deze zonnehoeden staan in de nog niet ontplofte grindbak. Ik heb ze met moeite aan de gang gekregen, maar nu ze staan lijken ze het wel goed naar hun zin te hebben. Ieder jaar worden ze iets sterker, wie weet met een zwanendood tot gevolg.