maandag 31 maart 2014

Maandagochtend

's Nachts was ik al tot de gruwelijke ontdekking gekomen dat het weekend weer voorbij was. Opstaan, hoewah. Ontbijten, crunchcrunch. Een dikke duif, die al kuierend op weg naar het jonge groen in de moestuin was, jaag ik weg. Kippen voeren. Wederom hetzelfde konijn uit de tuin jagen. Welk konijn graaft er nou een hol in een tuin binnen 10 meter van de voordeur. Een voordeur, waar achter een kat woont, die dol is op jonge konijntjes. Juist, een blond konijn.

Onze robotstofzuiger door ons liefkozend R2D2 genoemd mag aan het werk. In huis laat ik zo veel mogelijk voorwerpen voetjes van de vloer spelen, zodat R2D2 zonder al te veel hindernissen aan de slag kan. Schoenen met veters zijn te verleidelijk en moeten dus opgeruimd worden.

Koffiezetten, de telefoon gaat. Mijn moeder met een van haar standaard onderwerpen: de sleutel van de kast in de gang. Die sleutel is al zeker een half jaar zoek, volgens haar heeft mijn huisband G. hem meegenomen en dat mag ik dus steeds weer aanhoren. Het probleem is, dat ze hem waarschijnlijk zelf op een gekke plek neergelegd heeft en dat spontaan vergeten is. En omdat dat niet waar is, moet iemand anders de schuld krijgen - in dit geval G. Van andere dingen krijgt mijn broer of zijn vrouw de schuld en van weer andere dingen ik, nou ja het zij zo. Ik moet opeens lachen terwijl ik aan Koot&Bie denk, "mijn naam wordt genoemd".

Daarna probeer ik haar administratie op orde te krijgen, ik geef de stand van de watermeter door en kijk of ik de andere meterstanden al door kan geven. Jammer genoeg moet ik daar eerst een meterstandenkaart voor ontvangen, nou ja dan niet.

Ik kijk of er nog wat te beleven valt op het wereldwijdeweb, maar het kan niet boeien en ik ga richting strijkplank, kan ik tegelijkertijd mooi de moestuin in het oog houden. De Dijk komt uit de speakers, terwijl ik een gat aan de hoop strijk. Als ik na 3 kwartier de stekker van de bout eruit trek kom ik tot de ontdekking dat de ochtend alweer voorbij is.

zondag 30 maart 2014

Blond konijn

Tsjee wat heb je de moestuin er mooi bij liggen. Hmm zo lekker rul omgespit, oe dat voelt fijn aan mijn pootjes. Nou echt enorm mooi - ik zou hier eigenlijk wel willen wonen. Kijk als ik hier nou begin, dan kan ik mooi een ingang op het westen maken en dan komt daar de veranda. Weet je wat, ik begin er meteen aan. Die bult met zand schuif ik dan wel daarheen, dan lijkt het net een smiley. Hoe bedoel je, je had daar al wat gezaaid ? Had je dat dan niet even van te voren kunnen zeggen ! 

Zou een bordje "verboden voor konijnen" helpen ?

zaterdag 29 maart 2014

Zomertijd

Gisteren heb ik voor het eerst dit jaar gras gemaaid. De was ging vandaag voor het eerst dit jaar naar buiten. Mijn benen vertellen mij dat ik voor het eerst dit jaar 25 kilometer gefietst heb, op 1 dag dan hè. Lekker, het 1e kopje T buiten. De zon schijnt, de vogels zijn uitbundig, de fruitbomen gooien hun knoppen open. En morgen, morgen is het weer de dag, dat ik van opa een kaasprikker krijg om de klok in zijn auto op tijd te zetten. Bij deze is het voorjaar officieel geopend.


vrijdag 28 maart 2014

Holterberg

De vraag wat zullen we gaan doen op onze vrije dag werd beantwoord door onze trippenenveloppe leeg te schudden en de inhoud te bekijken. Beetje oubollig misschien, maar als we iets zien waar we een keer heen willen belandt dat in deze enveloppe. Het is nog vroeg in het jaar, dus sommige dingen vielen af, ook was mijn bijdrage "Venlo" verdwenen ?!? Er bleven maar 3 dingen over, de folder "Natuurdiorama Holterberg" heeft gewonnen. Het diorama is ook wel bekend onder de naam "Piet Bos", we hebben ons er prima vermaakt alhoewel het er best frisjes was. Na het bekijken van het diorama hebben we ons aan een kop soep gewarmd en zijn we verder op ontdekkingstocht gegaan. Eerst dwars door het park van Holten naar Nijverdal en toen met de grote stappers aan een goed stuk gewandeld. Ik kan me niet herinneren dat ik er ooit eerder ben geweest, ik vond het misschien wel mooier dan de Veluwe. Als de hei bloeit moet het adembenemend zijn. Misschien moet de folder maar terug in de enveloppe met de opmerking, nog een keer als de hei bloeit !


woensdag 26 maart 2014

Odin 2014 #13

Zolang de moestuin nog niet op sterkte is, is het eten wat de tas schaft. De inhoud deze week à zuurkool, venkelknollen, courgettes, komkommer en postelein. De postelein is na het verwijderen van wat sliertjes vogelmuur meteen in bad gegaan. Ja ik weet dat je vogelmuur ook goed kunt eten, maar ik doneer het liever aan de kippen.


dinsdag 25 maart 2014

ISBN 9789043915656

Ik kreeg een aantal tijdschriften en een boek, van zoals vriendin M het noemde stoere vikingen, te leen. De tijdschriften gingen een tijdje geleden al terug, de vikingen bleven nog iets langer. Arne & Carlos breien de bloemetjes buiten uitgegeven door Tirion Uitgevers heeft me prettig gezelschap gehouden.

Het boek
Ik moet bekennen dat ik niets uit het boek heb gemaakt, dus op de vraag of de patronen enigszins goed vertaald zijn moet ik het antwoord schuldig blijven. De titel is onhandig, het is geen 100% breiboek geef het dan ook geen titel, die daar op hint. Met mijn taalgevoel en een beetje google hulp, is de oorspronkelijke titel iets in de trant van Handenarbeid uit de tuin of geïnspireerd op de tuin. Er zijn zeker 100 andere titels te bedenken, die de lading beter dekken, maar vooruit. Zo'n titel is simpelweg een slecht begin, een irritatiefactor, het boek zelf maakt veel goed. Arne & Carlos breien, haken, borduren en knutselen erop los en ondertussen vertellen ze iets over hun tuin. Ze vertellen hoe je het haken van 100 granny squares spannend kunt houden, kom er maar eens om in een handwerkboek. Zelf was ik enorm onder de indruk van de onderzetters die ze maakten, de kleuren, de vormen - echt verfrissend.

Eindoordeel
Er staan patronen in van knuffels, dekens, kussens, onderzetters enz.. Als je een tas/kast vol met restjes hebt kun je die met de ideeën uit dit boek makkelijk wegwerken. Er staan niet alleen kale beschrijvingen in, er staan ook tekeningetjes bij hoe b.v. al die verschillende sliertjes een onderzetter moeten worden. Het is een mooi vormgegeven hardcover boek, als je van handwerken houdt kun je je hart ophalen en als je niet van handwerken houdt kun je plaatjes kijken en ook genieten.

Verkrijgbaarheid
Het boek is nog steeds verkrijgbaar, dat heb ik net even gecontroleerd in de webwinkel van mijn plaatselijke boekhandel en het kost € 19,99. Mijn plaatselijke boekhandel rekent geen verzendkosten ! Dus als je plaatselijke boekhandel je lief is, bestel je het daar of in hun webwinkel.




maandag 24 maart 2014

Kippen 112: Haan ontspoort en bloedt als een rund

Sta je rustig te strijken, springen opeens alle seinen op rood. Als ik strijk heb ik uitzicht op de tuin en deze keer ook op de kipjes. Kip Flapkam was als een heuse kannibaal aan de gang en pikte steeds naar de haan. Aangezien haan een kriel is, is zij een kop groter, maar dat wil niet zeggen dat ze ook de baas is. Daar moest iets aan de hand zijn, dus de strijk in de steek gelaten en op onderzoek uitgegaan. De haan bloedde als een rund en Flapkam rook bloed, kippen zijn geen softies moet je weten. Zeker de Flapkam niet, die terroriseerde haar broer en zusjes dusdanig, dat ze nu bij de krielen in eenzame opsluiting zit. De krielen moeten haar niet en daar zit ze dus onderaan in de pikorde, maar omdat ze groter is heeft ze daar weinig last van. Dwaal ik af ? Ik dwaal af. Ik kon er zo snel geen chocolade van maken, dus heb de heftig bloedende haan en zijn vriendin buiten gelaten en Flapkam in het hok opgesloten. Ik had al visioenen van kippensoep, maar ja hoe lang moet zo'n oude kip eigenlijk opstaan ? 's Avonds hebben we de haan in een oud laken gewikkeld en met een doek over zijn kop eens beter bekeken. Zijn spoor was afgebroken, weten wij veel misschien iets te heftig gevreeën met zijn chicky ? Er groeide wel al een nieuwe onder, dus we hebben de wond zo goed mogelijk schoongespoeld en hebben hem toen op stok gezet. De volgende dag bloedde het niet meer en was Flapkam weer zichzelf, voorlopig geen kippensoep dus.

zondag 23 maart 2014

Het betere handwerk

Ik ben netjes opgevoed, ik kan breien, haken en borduren. Het punt is alleen ik kan niet zo goed tegen het nutteloze, dus borduren valt af. Van haken krijg ik zere vingers en als je zere vingers krijgt, dan vliegt het plezier ook het raam uit. Dus ik brei of beter gezegd het begon meer te lijken op "ik breide" of nog erger "vroeger breide ik ook". Nou ja ik wilde weer eens wat vaker iets nuttigs uit de handen laten komen en toen kwam ik op marktplaats iets tegen, de breimachine. Breimachines zijn intrigerende dingen, ik bedoel maar als je een trui in de winkel koopt dan denk je toch niet dat een oud omaatje dat gebreid heeft of wel ? Nee, ook geen jong omaatje, al onze confectie komt gewoon van de machine. Dus ik heb zo'n machine tweedehands aangeschaft en iets later zelfs een tweede, want op 1 been kun je niet staan. Tegenwoordig heb ik dus een moderne logeerkamer, een waar je eerst moet opruimen voor de logés erin kunnen !

vrijdag 21 maart 2014

Verlangen naar spinazie

 

 

Spieken in de platte bak

Het is nog vroeg in de moestuin, hoogste tijd voor spinazie als het later wordt weet ik zeker dat het niet meer gaat lukken. Dit jaar hebben we koemestkorrels in de strijd geworpen in de hoop op een echte oogst – het ziet er veelbelovend uit.


 

donderdag 20 maart 2014

ISBN 9789161881434

Op het handwerkforum kwam een vraag over het patroon van een kipje voorbij, mijn interesse was gewekt. Het bleek het kipje te zijn uit het boek “Gebreide boerderijdieren” van Sarah Keen uitgegeven door De Lantaarn. Zelf heb ik het boek geleend bij de bibliotheek.

Het boek
Ik heb twee verschillende dieren gebreid en in die patronen zaten geen fouten. Bij het vertalen is de naalddikte uitgekomen op 3,25 mm en dat is een maat, daar moet je wel even naar zoeken. Zelf heb ik de dieren in mijn eigenwijzigheid gewoon op naalden van 3 mm gebreid. Omdat alles in stukjes gebreid wordt levert dat per dier enorm veel onderdelen en naaiwerk op. Je tast wel eens in het duister of je wel op de goede weg bent omdat je niet weet hoe het onderdeel dat je aan het breien bent eruit hoort te zien. Er staan heel veel foto’s in en die ruimte had m.i. beter benut kunnen worden door:
Ø  per dier aan te geven hoe de onderdelen eruit zien.
Ø  een duidelijke schematische instructie hoe je de dieren in elkaar knutselt.
Ø  trucjes om een heel mooi knuffeldier te maken.
 

Eindoordeel
Omdat ik geen knuffel breier ben krijg ik er geen “moet hebben” neiging van, maar het is een leuk boek met 15 verschillende dieren, 2 soorten kuikens en een ei. Het boek bevat veel foto’s en in de 2 geteste patronen zaten geen vertaalfouten. Als je een gevorderde knuffel breier bent, wat ik dus niet ben, dan verwacht ik dat je mooie resultaten kunt behalen. Als beginner heb je meer instructies nodig op het vlak van hoe en wat na het breien van de verschillende onderdelen.

Verkrijgbaarheid
Het boek is nog steeds verkrijgbaar, dat heb ik net even gecontroleerd in de webwinkel van mijn plaatselijke boekhandel en het kost € 8,99. Mijn plaatselijke boekhandel rekent geen verzendkosten ! Dus als je plaatselijke boekhandel je lief is, bestel je het daar of in hun webwinkel.

woensdag 19 maart 2014

Struisvogel

Als het even kan ga ik maar 1 keer vertellen waarom ik in aanmerking kom voor het medicijn van de wekelijkse column. Om dit relaas/geraas aan volkomen vreemden te vertellen voelt raar, en om het duidelijk op papier te krijgen is enorm moeilijk.

Wat me tot gekte bracht is dat mijn geest, mijn gedachten of hoe je die grijze brij noemen wilt, niet ophield met malen. Wat als er dit, wat als er dat en dat dan 100.000 keer, als ik 's nachts wakker werd popte er weer zo'n doemdenk scenario in mijn hoofd op - hoorndol werd ik ervan.

Dit alles begon nadat mijn vader vorig jaar binnen zeven weken van slechte gezondheid naar de eeuwige jachtvelden ging. De zorg voor mijn moeder die ik op me af zag komen onderdrukte mijn verdriet, maar drukt tegelijkertijd als een loden last op mij.

Mijn moeder is lichamelijk sterk, maar ze heeft slijtage aan het benul, ze gedraagt zich ondanks haar vergevorderde leeftijd vaak als een zeventienjarige. Mijn moeder zegt niet in zeven sloten tegelijk te lopen, maar in korte tijd werd er bij haar ingebroken, ze werd opgelicht en de kers op de taart is dat ze onlangs niet meer wist waar haar huis woonde.


Iedereen schijnt de wijsheid in pacht te hebben en zegt je wat te doen, dat die dingen soms onmogelijk zijn, niet zo werken of tegen je natuur indruisen helpt niet echt, ook daar werd ik gek van.

Ik leefde mijn leven en deed mijn ding, alles ging zijn gangetje.

Was ik maar een struisvogel.

dinsdag 18 maart 2014

Was ik er maar nooit aan begonnen

Tsjee hij doet het, ik sta echt verbaasd.
Na de eerste stappen, een user, een naam, een blog was ik er helemaal klaar voor - hallo wereld. Nou zo simpel was het allemaal niet, mwah misschien als ik nergens bij nagedacht had en gewoon begonnen was. Google schijnt altijd alles van je te weten, maar waarom staat de tijdzone dan niet goed ? En waar wijzig ik dat ? Standaard lay-out, nee ik wil er graag die foto achter, waarom is hij niet pagina vullend - daar ben ik dus wel even zoet mee geweest. En dan is het moment daar je plopt iets je blog op en dan . . . ja dan kun je die foto dus niet meer zien. Die foto waar je je toch al van afvroeg of hij niet te depri was of juist precies het leven weergaf en dus goed was. Gaan we daar weer aan sleutelen ? Tuurlijk, maar nu effe niet.
Was ik er maar nooit aan begonnen.


maandag 17 maart 2014

Iedereen doet het

Ik lees blogs - een stuk of wat - soms verstoffen ze, dat is normaal het nieuwe is van het speelgoed af en het belandt in een hoek. Zal ik eens gaan bloggen vraag je jezelf af. Waarover dan denk je, je zou wel gek zijn. Nou ja, waren we dat niet al ? Jawel. En dan komen de vragen, hoe noem je het ding dan en hoe moet het eruit zien ? Je gooit het idee in een hoek van je geest, maar het blijft zeuren. In de krant las ik met een half oog de necrologie van Hugo Brandt Corstius, er bleef iets hangen. Dat hij ooit gezegd heeft dat je mensen, die bang zijn gek te worden een column in een weekblad moet geven. Is een blog niet net zoiets ? Dus in plaats van dat ik overeind blijf door met deze en gene te mailen, ga ik op een zeepkist staan schreeuwen tegen de wereld. Ach waarom niet, iedereen doet het.