dinsdag 21 juli 2015

Stilte

En toen was het stil. Toen kwamen er geen dagelijkse stukjes, gedichtjes en fotootjes meer. Het is wel vaker eens stil, maar nooit zo lang - wat zou er dan gebeuren in zo'n periode ? Op de camping bruin bakken met de voeten in een bakje met koud water ? Gewoon geen zin ? Of simpelweg druk, druk, druk ? Hmm, wat zal ik zeggen - de poep raakte de ventilator, we hadden een smurf te logeren en dan schiet de blog er bij in.

Poep
De poep had de ventilator al geraakt toen ik nog wel berichtjes schreef, maar ik wist niet wat ik er over kon of wilde schrijven. Dus ik deed alsof er niets aan de hand was en was druk met #ademinademuit. Het laatste bericht is van drie juli en pas nu (de 21e) zit ik achter mijn computer. Er ligt een lijstje naast mijn toetsenbord met losse punten, uitgangspunten voor een moppie tikwerk. Weet je wat, ik post eerst deze want ik geloof dat ik er weer ben en dan vul ik daarna de afgelopen twee weken zo goed en zo kwaad in. Het is niet anders, niets gaat ooit zoals je verwacht - c'est la vie.
 

zondag 19 juli 2015

Gedicteerd

We worden niet alleen gedicteerd door de tuin, maar de laatste paar weken ook door de omstandigheden. Een logee, om de dag op ziekenbezoek en dan komt het circus van condoleren en de uitvaart. Je hebt het allemaal niet in de hand, je bent een van de velen en je moet je schikken. We staan aan de zijlijn en ondersteunen voor zover dat mogelijk is.

Catering
Zo maakt hubby G. een grote pan soep, zodat zijn ouders bij ons kunnen eten. Zelf wil ik altijd brood eten bij de soep en ben op zoek naar wat haalbaar is. Hoe kun je broodjes maken, terwijl je zelf niet eens thuis bent ? Ik maak de broodjes en tijdens de laatste rijs gaan ze naar de kelder, daar is het koel en zo zullen ze niet tegen het plafond zitten als we weer thuis zijn. Bij thuiskomst gaan ze weer naar de keuken, als de oven op temperatuur  schuif ik ze erin. In de tussentijd komen mijn schoonouders binnen, verkleden zich, de tafel wordt gedekt. We eten, de soep is lekker, de broodjes goed gelukt. We hebben even rust.

van Zanten

De rust in huis is min of meer weergekeerd, maar de tuin blijft dicteren. We plukken de laatste rode bessen, een deel van de zwarte- en kruisbessen. Zwarte bessen, dat zijn die dingen die je op flessen Cassis ziet.

Collega
Toen ik nog werkte had ik een collega, die me vertelde dat zwarte bessen maar voor 1 ding goed waren, namelijk jam. Later toen ik zo'n struik kocht moest ik aan hem denken - nu ook, ik pluk een hele dikke rijpe zwarte bes en steek hem in mijn mond. Ik weet niet wat je van de smaak moet zeggen, het is gewoon vogelvoer. Ze ruiken ook niet lekker, ze ruiken niet zoet, ze ruiken kruidig alsof je in een jeneverstokerij staat. Omdat de bessen aan een tros zwarte bessen niet tegelijkertijd rijp zijn - er zitten zwarte, rode en groene bessen aan - is het dus geen plukken maar selecteren.

Super
De jam, die ik van de bessen potpourri maak daarentegen is uitzonderlijk, uitzonderlijk lekker.
 


zaterdag 18 juli 2015

Kringloop #12

Nog een laatste keer met de logee naar de kringloopwinkel, ze is waarschijnlijk erfelijk belast en scharrelt rustig rond. Ik vertel haar dat het geen plicht is om iets te kopen, dat het geen probleem is als je niets vindt. Maar ze heeft al een stuk smurfblauw crêpepapier en een hoesje voor haar telefoon op de kop getikt.

Beginner
Zelf koop ik het basis kookboek van de blauwe band. Dus dat heb je nog niet zegt ze later tegen me. Jawel. O, waarom koop je dat dan ? Nou omdat iemand cadeau te doen - aha. Bij mezelf denk ik, aan jou bijvoorbeeld, want ze heeft me al gevraagd het recept voor de havermoutpap, het Ierse sodabrood en een gewone cake naar haar toe te skaipen. Een kok in de dop of gewoon pragmatisch ?  

vrijdag 17 juli 2015

Wilde zwijnen

Na 3 weken broeden, zou er een kuikentje uit een kippenei moeten klimmen. We zijn met tien eieren begonnen, 1 is er gesneuveld en op de dag voordat het zover is verdwijnt er nog 1 spoorloos.

Half
Ook is een van de eieren op een vreemde manier open, een kuiken hakt normaalgesproken het dopje van de schaal en klimt er dan uit. Maar bij dit ei ligt gewoon 1 flank helemaal open, hoe dat nou gebeurd is het is een raadsel. Na een halve dag aanzien, doe ik iets wat volgens de boeken niet mag, ik pel het ei verder open. Maar de kloek snapt er niets van en het lijkt niet goed te gaan, dus zetten we zwaarder geschut in. We rollen het verlengsnoer uit, zoeken de warme lamp op en maken voor het kuiken een privé sauna.


Wakker
Om tien voor vijf 's ochtends zijn we wakker, in pyjama en met een nachtlampje gaan we naar het kippenhok. Het solo kuiken leeft en er zijn ondertussen vier kuikens zelfstandig uit het ei gekropen. Wikken en wegen. We doen de warme lamp uit en verhuizen de kloek, de kuikens en de resterende drie eieren naar het "alleen op de wereld" kuiken. De kloek gaat zitten, de kuikens kruipen onder haar rokken en wij gaan weer naar bed. Als ik later ga kijken zijn ook de laatste kuikens uit het ei gekropen.

Geel
De kuikens zijn nu net uitgekomen op de dag dat onze logee weer naar huis gaat, maar ze kan ze nog zien. Ze zijn niet geel zegt ze, nee ze zijn niet geel het zijn kleine Zorros met zo'n streep om de ogen. Ze hebben een tekening die je ziet bij wild - het zijn geen kuikentjes, het zijn jongen van een wild zwijn.
 

donderdag 16 juli 2015

Eend

Ooit vroeg ik mijn nichtje of ze een stukje vis wilde, het antwoord was "nee". Daar plagen we haar nog steeds een beetje mee, de vis was namelijk de pudding en zo'n stukje vis wilde ze best wel.

Pudding
Deze vakantie mag ze zelf pudding maken. Goed op de melk letten vertel ik haar, terwijl ik er als een sergeant-majoor bij sta om toezicht te houden. Dat is maar goed ook, want pannen schijnen zwaar te zijn. Ik heb drie verschillende smaken pudding in huis en zo maakt ze eerst een roze vis. De tweede keer wordt het een chocolade eend. Lust je een stukje eend, met klontjes ?

woensdag 15 juli 2015

de tas van Bloem

Op de doos plaatst Bloem een link, een tas - en ondanks dat het haken is val ik. Omdat ik een haat liefde verhouding heb met haken heb ik per se een patroon nodig - dus ik zoek. Ik zoek me helemaal suf, maar ik vind het patroon uiteindelijk.

Taart
Als ik me vroeger niet zo prettig voelde van binnen, bakte ik taarten. Ik voel me nu ook niet geweldig, maar ik bak niet - ik haak. Ik moet denken aan "als je wint" van Herman Brood en Henny Vrienten, "hij denkt niet na, hij fietst". Ze denkt niet na, ze haakt. Uit de weeskindjes tas pik ik een leuke bol wol en daar kies ik 2 andere kleuren bij en zo gaat mijn project overal mee naar toe. In de auto, in de fietstas, mee in de trein en de tas wordt groter dan verwacht. Als de tas pas half af is, is hij al groot genoeg om als tas te fungeren.

Trein
Op weg naar Apeldoorn in de trein is het opeens gedaan, hij is groot geworden - iets kleiner was ook prima geweest. Nu komt het moeilijkste deel, de afwerking - het hengsel moet aan de overkant bevestigd worden en als je spullen je lief zijn zal er ook een voering voor gemaakt moeten worden. Als je alleen bollen wol vervoert en je je haaknaalden in een etuitje hebt, gaat het ook zonder voering wel.

Kritiek
De ontwerpster heeft bij het patroon al geschreven dat sommige mensen meer wol nodig hebben en ook bij mij was dat het geval. Het haken van de rondingen van de ovalen bodem werd bij mij niet mooi, dus heb ik halverwege de toeren voor de bodem het patroon verlaten en de meerderingen op gevoel gemaakt. Als ik de foto's bekijk lijkt het hengsel over de lange kant van de tas te zitten, maar bij mij zit het hengsel over de korte kant. Ik denk dan altijd dat zoiets aan mij ligt, maar als je het zelf anders wilt hebben, zul je bij de start van het hengsel zelf even de juiste plek moeten zoeken. De tas start met een ketting van 40 lossen maar als je geen mega tas wilt, zijn 25 tot 30 lossen volgens mij zat.
 

dinsdag 14 juli 2015

Tekentrein

In de trein kun je tekenen, je hebt een mini tafeltje voor je kneedgom en daar prik je dan je potloden in. De rest ligt op schoot terwijl je door het landschap schiet. Mijn nichtje kondigt aan dat ze eerst schetsen gaat maken. Schetsen van een kat, die ze nog nooit gezien heeft.

Advertentiespel
Ik krijg vier verschillende kattenhoofden om uit te kiezen en een stuk of vier verschillende lijven. Het zijn allemaal actieve lijven - dat maakt het kiezen een stuk moeilijker, want ik ken het lijdend voorwerp eigenlijk vooral in diva op de divan positie. Daarna worden er talloze ogen getekend, die ik allemaal afkeur - hij heeft meer liggende dan staande ogen leg ik uit. Gelukkig behoort dat ook tot de mogelijkheden.

Maan
Nadat het lijdend voorwerp ingekleurd is komt het landschap aan de beurt. Het is nacht zegt ze, de ronde bol is niet de zon maar de maan. Ze pakt het zwarte kleurpotlood, de punt breekt, het wordt dus geen inktzwarte nacht, maar een donkerblauwe.

zondag 12 juli 2015

Openbaar vervoer

Sinds ik niet meer in de grote stad woon, reis ik amper nog met het openbaar vervoer. Ik heb wel een OV chipkaart, dat wel, maar ik gebruik die vooral als ik met mijn moeder op stap ga. Maar met de logee in het vooruitzicht vroeg ik me af of ik niet met trein en of bus op stap zou kunnen in plaats van altijd maar die auto.

Zoektocht
Op internet kun je veel vinden, vooral dingen die je niet zoekt. En tuurlijk de ov chipkaart is in heel Nederland geldig, maar iedere vervoerder heeft andere regeltjes en andere abonnementen. In sommige steden hebben ze speciale kaartjes en zo hebben ze een nationale wirwar gecreëerd. Duidelijk een systeem dat niet door een huisvrouw bedacht is. Uiteindelijk is de kaart voor de logee het makkelijkst geregeld, een kaart zodat ze in mijn kielzog gratis met de trein mag. Zelf ga ik zo weinig met het openbaar vervoer dat ik geen flauw idee heb wat voor mij handig is. Na veel informatie vergaren besluit ik tot een regionale 20% korting kaart voor € 7,50 in de hoop dat die zich terugbetaalt.

Onhandig
De treinen rijden op tijd, ik geniet en kijk naar buiten - de overkant tekent en puzzelt. Na de eerste korte reis maken we een wat langere trip, ik begin me te vermaken - leuk weer eens met de trein. Tot het moment dat ik denk dat ik van vervoerder moet wisselen, kaart voor de ene lezer "bliep - uit" - ik kijk op en zie de kleuren van de al klaarstaande trein. O, dat is dezelfde vervoerder, kaart voor de lezer - de lezer zegt nee. O, uhm - dan de kaart maar voor de andere lezer houden "bliep in" en weer uit ? Nee. O, uhm de andere lezer "bliep in". Totale verwarring, maar ik ben "in" bij de juiste vervoerder, dus hup op de trein. Later zie ik dat de vervoerder waar ik niet mee ben gereisd vrolijk 20€ van mijn kaart afgeschreven heeft. Zie dat maar weer eens terug te krijgen, ik ga achter de computer zitten en hoop het snel te regelen - maar nee. Eerst moet je je kaart aanmelden bij die vervoerder, dan moet je met die kaart langs een oplaadpunt van die vervoerder en dan mag je pas declareren. Puur ontmoedigingsbeleid - handig een nationale OV chipkaart #wirwar.
 

zaterdag 11 juli 2015

Klompen

Dit jaar meldt ze het voor de zoveelste keer - ik wil ook klompen. Nou denk ik, dan moet dat maar - op naar de klompenmaker. Van te voren meldt ze al welke kleur ze moeten zijn. Ik zie een donkere wolk, ik weet dat de klompenmaker alleen de mini maten in blauw en rood heeft, de rest heeft een motiefje onder de blanke lak zitten.

Kaal
Het worden dus kale klompen, klompen zonder kleur puur natuur. Thuis mag ze zelf aan de kwast, eerst gronden en dan aflakken. Qua kleur moet ze het doen met wat er nog aan verf in huis is en zo worden haar klompen net zo blauw als de schuurdeuren. Maar die kleur, druipt die er later niet af ? Nee, die druipt er later niet af - dan zou het ook allang van de schuurdeuren gevallen zijn.

School
Ze oefent met lopen en zegt - het is toch moeilijker dan ik had verwacht. Na een paar dagen is dat over. Ze verklapt dat als ze straks weer naar school gaat ze de klompen stiekem mee wil nemen. Kijken hoe de juf reageert als ze op haar klompen door de klas klost.
 

vrijdag 10 juli 2015

Museum

Wil je naar het museum vraag ik aan mijn nichtje ? Schokschouder, waarom niet. Ok, dan gaan we morgen. Als we op de dag zelf onderweg zijn vraagt ze, ben je al eens eerder in dit museum geweest ? Nee. O dan is het goed, want anders was het niet leuk geweest. Sommige antwoorden doen je versteld staan. Dat antwoord zou ook betekenen dat we niet naar het Kröller Müller museum kunnen, of dat we wel kunnen maar dat het dan niet leuk zou zijn !?!

Blauw
Ik geef de stadsplattegrond af en probeer me zo weinig mogelijk met de route naar het museum te bemoeien. Onderweg komen we door een steeg met kunstwerken. Ik grijp naar de camera, wil je er ook op ? Nee. Nou dan niet. Ik vind het echt een prima kunstwerk, mooi gestileerd, blauwe konijnen, beetje stripachtig, golvende lijnen. Dwaal ik af ?

Speuren
In het museum krijgt ze een vel met plaatjes, daar mag ze de juiste schilderijen bij zoeken. Op die manier verveelt ze zich niet, maar is het meer zoeken naar de kunstwerken dan ook echt kijken. De schilderijen, die ik zelf verwacht, zijn er niet omdat er in het museum vooral vroeg werk hangt. Wel val ik in een bloemen schilderij van Nolde, zoveel kleuren in 1 penseelstreek overweldigend. Ik mag er helaas geen foto van maken. We steken over van de aanbouw naar het woonhuis, we kijken filmpjes, de rest van de tentoonstelling en doen "steen papier schaar" om te beslissen wie het eerst naar het toilet mag. We sluiten af met een klein rondje door de tuin - natuur geen kunst - bloemen, gras en een moestuin.

donderdag 9 juli 2015

Moestuin #37

Er sluit weer een hoofdstuk in de moestuin, dat van de erwten en tuinbonen - alles eraf voordat de bonen te droog worden. De sla doet het nog prima en we eten elke dag rode bessen.

Yuk
Met een logee die wel aardappelen en vlees blieft maar voor groente haar neus ophaalt is het zoeken in de moestuin. Ik oogst niet veel meer dan we normaal zelf zouden eten. Ze krijgt een half schepje van dit en een half schepje van dat. Ik kijk niet naar haar, terwijl ze haar laatste veertien kapucijners weg zit te werken. Ze knaagt zonder problemen drie rauwe wortelen weg, maar met de ene gekookte die ze krijgt heeft ze meer moeite.


Half half
Ze krijgt een halve plak gebakken courgette, een muis zou van honger sterven. Ik schep ongevraagd haar bord vol met komkommer of sla, tijdelijk doof voor protesten. Ze komt met een puzzel aanlopen, die half af is, ze heeft nog een woord nodig - dat woord krijg je als je de zin afmaakt. Ik herken het meteen, het is een bekende slogan, eet iedere dag 2 ons puntje puntje puntje en twee stuks fruit. Ze heeft geen flauw idee . . .
 

woensdag 8 juli 2015

Broeds #2

De eieren had ik onder de beide broedse kippen verdeeld, maar al snel had een van de kippen een ongelukje. Ze had een van de eieren onder zich vermorzeld en wat resteerde was een lekker hapje. Dat schiet niet op en zo verplaatste ik alle eieren naar de andere kip. Die andere kip is trouwens niet minder lomp.

Krielen
Krielhennen zijn heel voorzichtig met de eieren, dus het gedrag van de broedse kippen valt me erg tegen. Daarom had ik me voorgenomen de 2e tien eieren onder de krielhen te leggen. Er was alleen 1 heel klein probleempje, de krielhen was niet broeds meer. En zo zit de ene kip nu op 9 Leghorn eieren en de andere kip op 10 Rhode Island red krieleieren. 

dinsdag 7 juli 2015

Familiekamer

We gaan om de dag en op zondag naar opa,
ik vind het heel moeilijk hem zo te zien liggen.
De logee puzzelt in de familiekamer en ik loop heen en weer.
Zo moeilijk.
 
 
Aan de wand van de familiekamer hangt een apart schilderij,
ik schiet er plaatjes van
zodat ik later een collage maken kan en me deze tijd herinneren kan.
Nu is later of later is nu - ik weet het even niet.
 
 
 

maandag 6 juli 2015

Logeren

We kunnen het logeren uitstellen, door laten gaan of afblazen. Maar wie weet wat wijsheid is ? Ik overleg met hubby G en we besluiten dat we het net zo goed door kunnen laten gaan. Ik overleg met mijn broer en we spreken af dat als het niet meer gaat, hij de logee weer op komt halen.

Smurf
De kleine smurf wordt met tassen vol bagage afgeleverd en haar fiets stond al hier. En toch kun je dan nog dingen vergeten. Het weerbericht voor de eerstkomende dagen is niet zo heel florissant, typisch Nederlands - hollen of stilstaan. Dus Ik vraag haar of ze een regenjas bij zich heeft, ze kijkt me verbaasd aan. Het antwoord is nee, het is toch zomer . . . ik heb trouwens helemaal niets met lange mouwen bij me. Tsja.

Levensbelang
Later blijkt dat je ook nog andere dingen kunt vergeten, zoals bijvoorbeeld de lader voor je mobiele telefoon. Terwijl die, als beginnende puber, wel jouw lifeline met jouw eveneens vakantie vierende vriendinnen is. Tsja. Ik ben laconiek en denk daar leer je misschien van, hubby G is wat toeschietelijker en leent haar een lader - dat had ik nou niet gedaan, tsja. 
 

zondag 5 juli 2015

Het moet nu

Je hele wereld kan om je heen neerstorten, de natuur gaat haar eigen gang. Dus besluit hubby G dat vandaag het moment is. Het moet nu gebeuren, ze hebben onweersbuien, wind en regen voorspeld oftewel het kan niet langer uitgesteld worden. 

Het
Het, daar bedoelt hubby G het plukken van de kersen mee. Emmers en teilen worden verzameld, de ladder wordt in stelling gebracht, het trapje wordt gecharterd en het net wordt losgeknoopt. Het is nog vroeg in de ochtend en toch is het al knappend heet. Ik zit ergens boven in de boom, het waait lichtjes, ik zweet, ik word langzaam gebraden - opdienen met een sausje van kersen. Ik ben dit jaar niet goed, de kersen smaken me niet zo en aan de kersen ligt het niet. De warmte, het gedoe met opa, mijn moeder, het vooruitzicht van een logee - het is gewoon een beetje te veel.

Oogst
Uiteindelijk hebben we een mooie oogst, in de koele schuur sorteren we de kersen. De minder mooie gaan in de jam, de mooiste houden we apart om te eten. Je vraagt je af hoe je al die kersen op moet krijgen, maar ik verwacht hulp van mijn broer en de logee.
   

zaterdag 4 juli 2015

Weken

Het is de bedoeling dat de kleine smurf van mijn broer hier komt logeren, maar voordat het zo ver is breekt opa zijn heup. Wat nu ? Vooral wat nu - als ze in het ziekenhuis besluiten hem niet te opereren, want foto's zeggen meer dan 1000 woorden.

Foto
De gemaakte foto's van zijn heup tonen een lelijke breuk, maar erger zijn de longfoto's . . . uitzaaiingen. Vorig jaar hebben we een heel proces doorgemaakt, opereren, chemo, bestralingen. Het jaar erna was zwaar, opa was de weg kwijt, later was hij stilletjes en hij kwam niet terug op zijn oude niveau. Zijn conditie ging simpelweg niet vooruit, je bedenkt van alles maar niets hielp. Je zoekt naar de beste manier om hem er weer bovenop te helpen, maar nooit denk je aan uitzaaiingen. De inschatting van het ziekenhuis, nog twee à drie weken.

Ochtend
Het is ochtend, het is warm en ik heb belabberd geslapen, ik rol uit bed, mijn slippers zijn onvindbaar. Ik plerk op mijn blote voeten naar het toilet en de realiteit dringt tot me door. Kan dit geen boze droom zijn, vraag ik mezelf ? Ik hoor het de arts nog zeggen, U kunt nog makkelijk 100 worden. Maar als 100 dan niet kan, had het dan niet ook zonder die gebroken heup gekund ? Ik had hem die laatste paar weken gegund zonder pijn en zonder het ongemak van aan bed gekluisterd te zijn. Had dat nou niet gekund ? 
 

vrijdag 3 juli 2015

Ligstoel #2

Een lange tijd heeft vooral katmans de ligstoel onveilig gemaakt, maar met de huidige temperaturen vond ik het hoog tijd voor verandering. In de volle zon was het veel te heet, dus gelijk een kruiwagen sjouwde ik ermee door de tuin - schaduw. Daarna heb ik er vier dunne tuinstoelkussens in gedrapeerd zodat ik niet aan de stoel zou vastplakken.

Plankje
Het plankje dat aan de zijkant hangt vulde ik met: een telefoon, een patroon en het bijbehorende haakwerkje. Twee toeren later vlucht ik naar binnen, te warm en geen ober, die me verkoelende cocktails komt brengen. Straks nog een paar toeren met een koel glaasje drinken erbij.

donderdag 2 juli 2015

Jampotglazen

Na het verwerken van twee emmertjes bessen was ik door de jampotten heen. De conclusie: er wordt hier meer jam gemaakt dan gegeten. Maar wat moet je dan met het fruit ? Weggooien is ook zonde, daarnaast heb je soms jaren dat er amper iets aan de boom zit. De spreekwoordelijke zeven magere jaren.

Bestel
Dus achter de computer zoek ik of mijn leverancier nog steeds het goedkoopste is en bestel een nieuwe lading jampotten. Ik kies voor de goedkope - lees langzame(re) - verzending, maar de postbodes houden blijkbaar van jam, want ze bezorgen de nieuwe potten de volgende dag al thuis.

woensdag 1 juli 2015

Moestuin #36

Botermals. Waar ik het over heb ? Over sla natuurlijk, zelfs de slakken lusten het.




Dikke kroppen sla
Slakken liggen op de loer
Ochtend mes water