zondag 31 maart 2019

Margarinekuipje versus batterij

Als ik 's nachts naar het toilet ga laat ik onze kleine jaagster buiten - als ze daar ten minste zin in heeft. Behalve als iemand me voor geweest is, dan hoeft dat niet. Nog half slapend had ik hubby G horen scharrelen en gehoord dat het tweebenige personeel de achterdeur voor hare hoogheid geopend had.

Plop
Dus waarom hoorde ik dan een geluid als een elastiek op een margarinekuip terwijl ik op het toilet zat ? Onze Bonnie heeft haar dagelijkse rantsoen brokken altijd in een margarinekuip op de wasautomaat staan. Maar ze was toch buiten ? Of toch niet ? Op onderzoek uit, geen Bonnie - Bonnie buiten - totale verwarring. Informeren bij hubby G, Bonnie is buiten. Ok, toch niet helemaal wakker, gedroomd, wanen - het zal.

Herrie
Nog geen kwartier later beginnen de rookmelders te loeien, omdat de melders gekoppeld zijn gaan ze allemaal tegelijk af. Omdat de rookmelders allemaal tegelijk afgaan heb je geen idee welke begonnen is, nou las ik ook laatst dat het advies is: vluchten en niet blussen. De herrie is oorverdovend en hubby G gaat poolshoogte nemen terwijl ik, en dat is vast heel fout, een kussen over mijn hoofd trek - zie het advies.

Batterij
Nadat hubby G op een knopje gedrukt heeft zwijgen de rookmelders, ze gaan ook niet meer opnieuw aan. Dus wat is dan het probleem ? 1 rookmelder piept nu het standaard "ik heb honger, ik heb een lege batterij" piepje. Rookmelder van het plafond, batterij eruit - nieuwe batterij erin. Als we later de batterij beter bekijken zien we dat de bodem eruit geploft is, hmm dachten wij - een elastiekje op een margarinekuipje geluidje. Waarschijnlijk met een beetje rookontwikkeling en een kermis aan herrie daaropvolgend. Oftewel de batterij in de rookmelder, die jou moet redden creëert zelf een probleem.
     

zaterdag 30 maart 2019

De tien verboden

De tien verboden en ik weet niet eens of het er tien zijn, misschien kom ik maar tot zeven of wie weet zijn het er dertien. De tien verboden, ze doen het goed als onderwerp op verjaardagsvisites. Hoe is het nou met het huis van je ouders, is het al leeg ? Ik kan diep zuchten of gekweld kijken of nietszeggend zeggen dat we al een heel eind zijn (we zijn al een heel eind). Of ik kan de tien verboden op de vingers van mijn handen aftellen en zo de lachers op mijn hand of meelijwekkende blikken krijgen.

Numero Uno
Met stip op 1 staat het verbod op het kopen van zeep, het is ab-so-luut niet toegestaan om zeep te kopen. Voor iemand die zo veel van zeep houdt als ik, is dat een enorme straf. De lijst van verboden heeft geen volgorde, behalve dan dat er 1 ding bovenaan staat - zeep omdat ik dat als straf ervaar.

Linnenkast
De linnenkast van mijn ouders leverde na het weggraven van de bult kleding die er voor lag niet alleen een grote hoeveelheid zeep op. Er kwamen ladingen zakdoeken uit, tafellakens, kussenslopen, handdoeken (groot & klein), theedoeken. Ook kwamen er enorme hoeveelheden lakens uit, de kast bleek niet alleen groot maar ook enorm diep. De lakens zijn bijna allemaal veroordeeld tot de kledingcontainer, poetslap of een dienende rol in de schuur / tuin. Ik ben vast van plan alles dat hier bij mij geland is ook daadwerkelijk te gebruiken en gewoon af en toe eens een nieuwe theedoek uit de kast te trekken.
 
Licht
Nu het opruimen op zijn eind lijkt te lopen ben ik enorm druk, vooral met het heroveren van ruimte in mijn eigen huis én schuur. Ik ruim op door te verdelen en wat over blijft sorteer ik. Op een bepaald moment hebben we alle gloeilampen gesorteerd, vier extra dozen waren nodig om ze allemaal kwijt te kunnen. Onder de trap staan de lampen nu gesorteerd op wattage en ondanks dat, heb ik een bang vermoeden dat als er binnenkort een lamp stukgaat dat ik nog steeds net díe ene lamp niet heb. Uit de garage kwamen emmers en blikken met kaarsen, voor mensen die nooit een kaarsje brandden een enorme hoeveelheid. Het waren niet alleen nieuwe kaarsen, maar ook halve, kromme en gebroken exemplaren. Ik geloof dat ik vier blikken met kaarsen in de kelder heb staan, maar ik ben dan ook een pyromaan. Ik fik rustig een kaarsje af tijdens het eten of om de kas vorstvrij te houden. 
 
Schoon
Het nadeel van je huis volproppen met van alles en dat combineren met dementie is dat je op een bepaald moment niets meer kunt vinden. Zelfs zonder de dementie is dat een risico, want ik heb ook bijgedragen aan de chaos. Als ik iets niet vinden kon b.v. waspoeder dan kocht ik gewoon nieuw waspoeder. Tijdens het opruimen kwam ik erachter dat mijn ouders die strategie al langer gehanteerd hadden. Het is haast een zegen dat wasverzachter over de datum raakt. Maar ik heb dus waspoeder kleur & wit uit de inboedel en laten we het zo zeggen, ik ben daar voorlopig nog niet doorheen. Ook geloofden mijn ouders in groot, hoe lang duurt het voordat je door een 5 liter emmer goudzeep heen bent ?  

Tafelen
Ik ga alles niet in steen beitelen maar ik heb een aardige lijst gemaakt en ben vast nog iets vergeten. B.v. kladblokjes, perforators (hoeveel heb je er nodig ?), potloden, pennen (en dan heb ik enkel de parkers gehouden), Edding markers (in allerlei kleuren), enveloppen enzovoorts. Mijn grote lijst bestaat alfabetisch uit gloeilampen, goudzeep, handdoeken (groot & klein), kaarsen, kussenslopen, tafellakens, theedoeken, waspoeder (wit&kleur), zakdoeken en zeep. Het is dus niet toegestaan om iets van die lijst te kopen zolang de voorraad strekt. En o ja ik ben bang dat de voorraad wol & katoen ook zo hoog is dat ook dat op de lijst van verboden middelen staat, zucht.