maandag 29 september 2014

Ice Age 2 - The meltdown

Eigenlijk willen we naar de film, maar er draait geen film waar ik een warm gevoel van krijg. Dus ik rommel door de dvd voorraad en vis er 4 dvd's uit, die we nog nooit gezien hebben. De dvd, die we het langste hebben gaat in de speler, Ice Age 2 - the meltdown.Ooit in een ver verleden bij een printer cadeau gekregen, maar nooit gekeken. Waarom zou ik een 2e deel kijken als ik nog nooit het 1e deel gezien heb, een beetje dat idee.

Animatie
Het is verbazingwekkend heerlijk om eens een animatie film te bekijken. Alhoewel ik de hoofdpersonen niet ken zit ik toch redelijk snel in het verhaal, totdat halverwege de schijf een fatale crash beleeft. Na al die jaren, blijkt dat ik de dvd ook wel meteen over de linkerschouder had kunnen kiepen. Of als ik hem meteen had gekeken, had ik misschien wel een nieuwe gekregen. Wat een desillusie.

Prutsen
De rest van het weekend probeer ik de dvd aan de gang te krijgen. De cd-speler van de andere computer hapert, rochelt en doet en komt 3 minuten verder om dan ook de handdoek in de ring te gooien. Ik start de dvd met VLC media player en krijg een heel ander menu. VLC toont dat je ook nog commentaar en trailers van andere films kunt bekijken. En hij geeft een overzicht van de verschillende hoofdstukken van de film. Uiteindelijk zijn er 2 rot en lukt het me om op hoofdstuk 15 de rit te vervolgen. De glans is er wel af.

Losse eindjes
Het is een leuke film, maar het rammelt nogal voor de kritische kijker. Waar blijven uiteindelijk de gieren, waarom reageren de mammoeten zo ongeïnteresseerd, waar blijft al dat water en waar gaan de vrienden uiteindelijk heen. Je denkt het is een film met een boodschap, maar als het ijs eenmaal gesmolten is - loopt het water net zo hard weer weg ? Maar misschien moet je niet op die manier naar een kinderfilm kijken. Wat eigenlijk het allerleukste van de film is, is het parallelle verhaal van Scrat de sabeltand eekhoorn. Het is het klassieke tekenfilm thema, het najagen van een prooi, die de hele tijd ongrijpbaar blijkt.
 

vrijdag 26 september 2014

Soep

Soms is het een dag om soep te maken, vandaag is het zo'n dag. Ik rommel in de diepvries en vind poulet, eigengemaakte bouillon en een bak met jus van sukadelappen. Uit de koelkast komt een restje tomaten courgetteprut. Dat ruimt lekker op.

Groente
Ik ga naar buiten om te kijken wat ik verder in de pan kan hakken. De paprika's pluk ik wel, maar niet voor de soep, ze mogen binnen met hun vriendjes verder op kleur komen.
De oogst bestaat uit
boontjes, courgette, een mislukt kooltje, venkelgroen, selderijblad, een wilde winterwortel en een paar stengels snijbiet. 
Als ik de foto zo zie weet ik meteen wat voor soep het wordt, Roodkapje soep.
  
  

woensdag 24 september 2014

Moestuin #3

Het binnen opruimen gaat stapje voor stapje, ik probeer iedere dag iets te doen. En in de (moes)tuin is het eigenlijk net zo.

Afdekken
Rabarber is haast onverwoestbaar, zeker als je oudere planten hebt. Maar voor de zekerheid maak ik altijd een afdakje over het hart van de plant. Dat doe ik voordat al het blad slap neergevallen is, want dan ligt het juist van de plant af. Ik worstel met de bladeren en knak de stengels zo dat het blad over het hart ligt. Het ziet er niet uit, maar het is wel effectief.

Maaien
Het is raar weer, heiig, de zon kan er niet doorkomen, maar het is droog en niet koud. Ik besluit de grasmaaier uit te laten, met een accu kan ik me een halfuurtje uitleven. Onder de perenboom ligt het vol met blad, het is meer blad maaien, dan gras maaien. Aan het einde van het halfuur begint het te spetteren, was ik mooi op tijd.
 

dinsdag 23 september 2014

De weg kwijt

Opa sukkelde in gedachten al sinds februari van dit jaar, hij dacht bloed in de urine en de urine kweekjes dachten vervolgens niets. En al dat getob is niet goed, tobben is niet goed voor mij en zeker niet voor opa. Hij werd stiller en vijfennegentig. Maar toen kwam opeens de stroomversnelling.

Gezwel
Er zat toch iets in zijn blaas wat er niet thuishoorde en de uroloog vond opereren nog de moeite waard. Zo van u bent nog zo vitaal, als we dit overwonnen hebben, kunt u nog wel 10 jaar mee. En zo ga je het traject in, hartfilmpjes, hart-echo, bloedprikken, gesprekje hier, gesprekje daar, opereren, chemo, katheter, blaasontsteking, de kluts kwijt, ongedurigheid, controle, katheter verwijderen, controle, CT-scan, wanen, controle, CT-scan en een kudde afspraken om bestraald te worden.

Cocon
De afgelopen maanden hebben wij met zijn allen met moede ogen de situatie bekeken en ons afgevraagd waar die kwieke man gebleven is. En dan hoeft hij niet op te springen om 40 strekkende meter graskant af te gaan steken, maar gewoon dat je hem betrapt op het vroegtijdig oppeuzelen van een riblap die hij braadt. En dat hij zich daarna luid beklaagt dat het vlees altijd zo krimpt in de pan. Die man zijn we dus kwijt, in zijn huid is een vreemde gekropen, die in de war is, dingen niet op een rijtje heeft, moe is. En wij weten het ook niet meer. Is het een reactie op de operatie, op het hele circus of komt het door de medicijnen. Het lijkt amper tot hem door te dringen dat de voorstelling voorbij is en dat hij nu zelf weer aan zet is.
 

maandag 22 september 2014

Ik strijk, dus ik besta

Ik strijk, niet dat ik verf of een strijkinstrument bespeel, maar de was - ik strijk de was. Meestal in sessies van een half uur tot drie kwartier ongeacht hoe hoog de berg te strijken wasgoed is. Maar die wasgoedbult weet ik aardig in bedwang te houden. Ik sorteer de was eerst en leg het neer op een manier, die voor mij prettig is.

Plek
De strijkplank heeft eerder wel achteraf gestaan, maar strijken is saai en je moet er toch doorheen. Tegenwoordig staat de plank pontificaal in de woonkamer, terwijl dat eigenlijk geen gezicht is. Niet als hij ingeklapt uit staat te rusten en ook niet als hij kreunt onder een bult te strijken was. Maar ja, wie heeft daar eigenlijk last van ? Dit is voor mij de ideale plek. Hij staat voor het raam zodat ik iets heb om naar te kijken, er is op een handige plek een stopcontact in de buurt. En ook niet onbelangrijk, hier ligt mijn cd voorraad en staat het van mijn eerst verdiende geld gekochte cd-spelertje.

Vandaag
Ik zet de Dijk op shuffle en sorteer de was. Ik kijk eens naar buiten, het ziet er buiten stralend uit. Ik bedenk me dat ik beter eerst een was in de machine kan doen, zodat die buiten drogen kan. Dus ik druk eerst een witte was in de machine. 
Ik zing al strijkend ongegeneerd mee met de cd, Huub zingt over het weerbericht, hier en daar een bui en spontaan begint het buiten te hozen. Hmm denk ik, lekker dan.
 

zondag 21 september 2014

Appeltaart

Ik zocht een recept voor gestoofde appels, ik bleef hangen bij een recept voor appeltaart. Nou kan ik appeltaart haast maken met mijn ogen dicht, maar wat mij aansprak aan dit recept was het gebruik van buttermilch. Nou blieft mij geen buttermilch of het moet koel geserveerd worden met suiker op een hele hete dag. Maar als ingrediënt voor het maken van gebak of snel sodabrood voor bij de soep is het enorm geschikt, het zure gaat er vanaf.

Rubber
We hebben appels, er komen logees, het is bijna weekend - dus ik maak de appeltaart. Maar omdat ik maar 1 paar handen heb en ik het recept redelijk ingewikkeld vind neem ik een afkorting tijdens het maken van de taart. Ik gooi de karnemelk bij de eieren en de suiker en mix dan pas, tsja een fatale afkorting dus. Als ik de taart later proef snap ik het bijna direct, de bodem lijkt wel rubber.
Dat weekend serveer ik "mislukte taart", mijn nichtje die op het gebied van groente bijna niets lust vind de taart lekker. Waarom noem je de taart mislukt ? Omdat die bodem zo is. O, ik vind de bodem juist lekker. O, ok, kinderlogica - ik heb voor de zekerheid maar niet verteld dat er karnemelk in de taart zit.

Herkansing
Nu twee weken later ging de taart in de herkansing zonder de afkorting te nemen en met hulp van hubby G. Want ik vind het recept beter te doen als je meer dan 1 paar handen hebt. Het recept bevat 3 delen, de bodem, de appels in het midden en bovenop een kruimel laag. Als in een recept bakpoeder voorkomt, moet de tijd tussen het nat worden van dat poeder en het moment dat het de warme oven ingaat zo kort mogelijk zijn. Dus na alle ingrediënten klaargezet te hebben begonnen we aan een coproductie. Deze keer is de bodem goed gelukt er zit meer lucht in, echt een beetje een Duitse taart - stevig en niet enorm zoet.
 

zaterdag 20 september 2014

Moestuin #2

De opruimwoede beperkte zich niet tot binnen, ook de moestuin moest eraan geloven. De laatste zomerwortels werden van hun bed gelicht, resultaat twee dagen wortels eten en nog wortels over ook. De tomaten werden zieliger en zieliger, dus voordat de rottenis toesloeg heb ik alle tomaten geoogst en de planten op de hoop gegooid. Overal in huis liggen nu de vensterbanken vol tomaten. Het bonen bos daar moest ook iets aan gebeuren, de snijbonen waren er het ergst aan toe, dus daar ben ik begonnen. Een uur later heb ik het bijltje erbij neergegooid. Resultaat, een tuintafel vol met bonen en nog niet klaar . . .

Bonenberg
Ik heb de bonen gesorteerd, bonen om te drogen, bonen voor de kippen en bonen voor ons. Voor de kippen kook ik nu elke dag een pannetje vol bonen. De mooie bonen heb ik meteen schoongemaakt, maar het was zo veel dat ik ze uiteindelijk in de soeppan heb moeten koken. Gelukkig heeft hubby G een voorliefde voor koude bonen met crème fraîche. De bonen, die al behoorlijk gedroogd waren heb ik gedopt en die staan nu warm en zonnig op te drogen. Ik heb altijd grootse plannen voor die gedroogde bonen, maar uiteindelijk komt het er meestal op neer dat ik ze week, kook en dan aan de kippen voer - zo krijgen die in de winter ook eens iets warms in de maag.

vrijdag 19 september 2014

Ironie

En wat vind je als je je bureau aan het opruimen bent ? Snoeren, blaadjes met onduidelijke aantekeningen, krantenartikelen waar je iets van vindt. Enveloppes vol met knipsels en bonnetjes, een plastic beschermdoos voor de elektrieke tandenborstel, Een koon lichtblauwe wol, een breiblad uit 1972. Een cassettebandje waar alleen de mysterieuze omschrijving "mix" op staat, geen idee ??? Een stuk of wat handleidingen, de doos van de nieuwe camera en veel stof. Maar het ergste van alles . . . ik vind het boek "Mini morfoses, de 35 beste opruimacties van de huishoudcoach" van Els Jacobs in de verste hoek van het werkblad.

Opruimactie 14 . . . ruim je bureaublad op, er staat 2 uur voor - echt !

woensdag 17 september 2014

Experiment

Met het fruit is het ieder jaar weer anders, vorig jaar kon ik geen kwetsen meer zien, 1 emmer kwetsen is leuk een kruiwagen vol met kwetsen is ronduit vervelend. Dit jaar zijn er amper kwetsen, de peren waren vroeg en er is een appelboom afgeknapt. Never a dull moment zou je denken, nou ja straks in de winter weer.

Dijkmanszoet
Dit jaar zit de Dijkmanszoet afgeladen met appels, dit is geen handappel, geen moesappel, maar een zoete appel. Als je hem kookt blijft hij stevig en je kunt hem op die manier eten of je maakt er hete bliksem van. Maar als zo'n boom nou afgeladen vol zit, wat doe je dan met die appels ? Nou dan experimenteer je ermee. Ik heb ooit begrepen van de moeder van de man van de nicht van mijn schoonmoeder (volgt u het nog) dat appels in schijfjes drogen kinderlijk eenvoudig was. Tuurlijk, dat zeggen die oudjes altijd - kinderlijk eenvoudig dat doe je even zo zo en zo, klaar. Later worden wij ook zo. Dus ik heb een tiental mooie appels in schijven gesneden en ze in de oven gedroogd en was dat kinderlijk eenvoudig ? Nee.

Test
Ik zeg altijd een test is nooit mislukt, het resultaat kan niet zijn wat je verwacht had, maar de test zelf mislukt zelden. De 1e keer had ik de appels niet geschild, ik had de oven niet op "wapperen" gezet en de ovendeur niet open laten staan. Wat krijg je dan ? De schil wordt door het drogen hard, bleh. Als je de oven niet goed ventileert blijven de schijven langer vochtig. Als je de schijven dan ongedurig te vroeg uit de oven haalt is het resultaat teleurstellend.
Ondertussen heb ik een nieuwe poging ondernomen, de appels netjes geschild en de kippen wat meer afval gegund. Oven op 50 graden Celsius opgewarmd en toen de ventilator aangezet met een eetstokje tussen de ovendeur. Ieder half uur heb ik het rooster gedraaid, vijf uur lang ! Maar het resultaat mag er zijn, lekker gedroogde appeltjes.
 

maandag 15 september 2014

Uithuilen en opnieuw beginnen


De trui werd langzaamaan trui, maar het leek niet op iets dat mij goed ging passen en ook niet op iets dat bij mij paste. En wat doe je dan, dan doe je een kikker na, rip-it rip-it rip-it, tot je weer min of meer terug bij af bent. En daarna uithuilen en opnieuw beginnen.


Uitgehuild
Ik was eigenlijk al uitgehuild voordat ik het uithaalde. Ik heb me bezondigd aan het kopen van nog wat bollen wol in de hoop dat die kleur beter kleurt bij het turquoise. Nu nog op zoek naar een net patroon en de moed om opnieuw te beginnen.

zaterdag 13 september 2014

Beavis & Butthead

Ik zal wel echt een kind van mijn tijd zijn, ik vind Beavis & Butt-head leuk of tof of weet ik veel hoe we dat toen noemden. Als ik ze samen met Cher op de radio hoor, gaat de radio wat harder.

Voetbal
Als er iets is wat mij ab-so-luut niet interesseert is het voetbal, ik vind het spel niet leuk, ik snap niet waarom trainers wegmoeten als de diva's van het veld er niks van bakken, ik snap die salarissen niet en zo kan ik nog wel even doorgaan.

MU
Maar nu zag ik dus in het sportkatern een foto van van Gaal voorop staan, ik moest knipperen met mijn ogen. Die kuif, die neus, die nek, die lach en zo'n colbert dat opstandig rond het lijf zit - ik kon er niets aan doen, ik moest meteen aan Beavis & Butt-head denken. Op goegel kwam ik erachter dat ik echt niet de enige ben. Zou dit een Lucky shot van de fotograaf van VI-Images zijn geweest of zou hij hier zijn best voor gedaan hebben ? Ik zou wel eens willen weten, kan van Gaal hier eigenlijk om lachen ?
 

donderdag 11 september 2014

De hysterische huisvrouw #2

Ik zit dan meestal hier. Hier achter mijn putertje, computerkamer, rommelkamer, administratiekamer en bibliotheek in 1. En toen sloeg het toe, opruimwoede. Ik had er genoeg van, het is hier een rommeltje en er moest iets gebeuren.

Uitmesten
Eerst heb ik alles wat op de grond stond en beweegbaar was naar de hal geduwd en ben ik eens goed met de stofzuiger rondgegaan. Spinnenwebben onder het tafelblad verwijderd, loshangende kabels opgehesen - zo moeilijk is het allemaal niet. Maar dan . . . je kunt de troep moeilijk in de gang laten staan. Maar de rommel vloog me aan, dus ik ben eerst met hubby G. naar het dorp gefietst plastic opruimboxen scoren. Ik weet toch wel dat ik het niet in me heb om dingen rigoureus weg te gooien. 

Ontploft
Uiteindelijk heb ik alles het kamertje weer ingeduwd, het kon moeilijk allemaal op de gang blijven staan. Dus nu heb ik al een paar dagen een ontploft kamertje. Inmiddels staan op de gang twee dozen voor de kringloop en twee dozen met oud papier, die alle vier nog wel wat voller zullen worden voor ze het pand verlaten. En dan ben je nog steeds niet klaar, dus met de blik op oneindig heb ik vandaag alle losse dingen van mijn bureau in een doosje gekiept. Daarna het bureau eens gepoetst en van de ruimte genoten, zelfs nu nog.

Doorzetten
Zolang ik niet naar beneden kijk is er niets aan de hand, ladieladielala. Op de grond staan nu verschillende doosjes, die uitgemest moeten worden. De kattenhangmat is volgestapeld met uit te zoeken frutsels. In de huiskamer heb ik de afgedankte postbakjes in gebruik genomen om spullen te sorteren. Nu moet ik doorzetten anders is het uiteindelijk een grotere bende dan het al was.
 

dinsdag 9 september 2014

Kringloop #36

Na het kamperen waren we nog een aantal dagen thuis, voor je het weet doe je weer je dagelijkse dingen en is het vakantiegevoel ver te zoeken. Maar het is hét moment om eens samen de plaatselijke kringloopwinkels te bezoeken. Lekker even met je hoofd in de wind een stukkie fietsen en wie weet wat je vindt.

Winkel een

In de eerste winkel scoren we vijf weckpotten en een enorm niet sexy afdruiprek. Zijn weckpotten wel sexy ? Ja sommige wel, deze keer hadden we onder andere zo'n siermodel met dat afwijkende dekselmaat van 80 - nou ik vind dat sexy potten. Zo'n pot, die je ergens voor veel geld voor iemands verjaardag koopt met van dat mooie fruit erin. In het gunstigste geval geniet de ontvanger van het fruit en levert de pot in bij de kringloop. Ik wil er niet over denken hoeveel van die potten in de glasbak belanden.


Winkel twee

Een lekkere fietsroute van in totaal 25 kilometer met halverwege een Dorcas, een enorm nette winkel. Ze houden het ook levendig, door steeds iets anders uit te verkopen - nog kleinere prijsjes. Hubby G is al geslaagd als hij tien passen de winkel in is, hij scoort een nette rugzak van het juiste formaat met het juiste aantal vakjes. Ik rommel tussen de handwerkspullen en vind 1 rechte haaknaald. Bij het aardewerk val ik voor een puddingvorm, daar heb ik thuis nog wel plek voor. Tussen de tijdschriften zoek ik naar breibladen, maar neem uiteindelijk 2 nette Burda's mee misschien krijg ik dan een betere relatie met mijn naaimachine.

maandag 8 september 2014

Note to self #1



Campingmuis
De muis, die dit jaar onze tent bezocht was een lekkerbek. Alles werd even geprobeerd, de zak met broodjes, de crackers, de peren, het pak hagelslag. Maar muizie had de meeste waardering voor die lekkere reep chocolade, yum.


Note to self
Volgende keer een afsluitbare plastic doos meenemen voor het vakantievoer.


zaterdag 6 september 2014

Geruststelling

Op onze laatste dag op de camping spuugt een grote bus een lading Engelssprekende mini pubers uit. Ze zijn net gearriveerd en rennen als een losgeslagen horde over het campingterrein. De meiden inspecteren, alleen, met zijn tweeën en in groepjes het sanitair. Ze rennen erin en eruit. Je moet ze splijten als de Rode Zee om vanaf de toiletten de wasbakken te bereiken. De toiletten worden goedgekeurd, want er is ten minste stromend water. Het aantal douches levert reacties op als - dat ze maar maximaal twee minuten zullen kunnen douchen of dat ze minstens om 3 uur 's nachts op moeten staan om te kunnen douchen. Wat voor mij een hele geruststelling is, is dat ze in ieder geval wel tot twee kunnen tellen. 
 

vrijdag 5 september 2014

Moestuin #1

Ik raak helemaal in de war, in het begin dacht ik dat het handig zou zijn als het weeknummer achter het # zou staan. In de praktijk vind ik het maar zozo. Wat doe je dan, doorvaren of het roer om ? Het roer maar omgooien en dan maar zien waar het schip strandt. Als de kliffen naderbij komen, kun je alsnog een tweede keer van koers veranderen, niet dan ? Dus deze heet 1, want die had ik nog niet.

Voor en na
Voor de vakantie zagen de tomaten er top uit, het leek dit jaar echt iets te worden. Maar helaas, na een week met bijna volcontinu regen, zijn de vleestomaten verloren. We hebben er nog wel wat kunnen redden, maar het blijft jammer. We hebben nu eenmaal geen kas, maar in een kas heb je vast weer andere problemen.
We hebben nog steeds boontjes, courgettes, paprika's die maar niet rood willen worden en inderdaad druiven.
De blauwe druiven zijn lekker, maar een beetje klein, dus volgend jaar ga ik mijn best doen om te krenten. Dat zal wel een heel gedoe worden als je weet hoe klein die druiven in het begin altijd zijn.

donderdag 4 september 2014

ISBN 9789058779144

Als je zoals ik op een hobby hobby knutsel forum rondhangt zie je de mooiste dingen voorbij komen. Ja ook minder mooie dingen. En bepaalde namen komen dan steeds weer langs. Een van die namen is Christel Krukkert. Wat is dat toch denk je dan, wat zou er nou zo speciaal zijn en zo reserveerde ik als breister een haakboek bij de bieb. Kleine knuffels haken van Christel Krukkert uitgegeven door Forte uitgevers

Verzoeknummers
Ik kan wel haken, maar herinner mij vooral, pijnlijke vingers en kramp in de handjes. Maar als ik zie wat voor een leuke beesten mensen haken raak ik toch een beetje jaloers, een beetje maar.
Ik heb ooit een kat en een kip gebreid en de schoonfamilie zat te vissen naar tweemaal een gebreide kat als verjaarscadeau. Ik wil best eens een knuffel maken, maar niet steeds dezelfde, ik ben geen robot. Dus ik heb de haaknaald ter hand genomen en ben aan Kasper de krokodil begonnen. Ik was lekker bezig, maar vroeg me wel af waarom Kasper zo klein bleef. En ik dacht ook nog, vroeger ging het haken me toch beter af. Het licht ging pas aan toen ik bijna alles afhad en bezig was met de 2e achterpoot. Ik haakte Kasper volledig in halve vasten in plaats van vasten !!! Gelukkig heeft ieder nadeel zijn voordeel, op deze manier had ik wel voldoende aan 1 bol wol. Omdat er 2 verzoeken voor een knuffel waren ging het boek mee op vakantie en zo zat ik voor het eerst voor de tent met de haaknaald in de handen. Dat haken voor de tent was nog een hele uitdaging, zie maar eens dat je die bol wol uit de modder houdt !

Goed
Het is een goed en duidelijk boek met negen verschillende knuffels erin, de benodigde basiskennis staat in het boek uitgelegd. De patronen zijn simpel en duidelijk, ik heb ondertussen 2 knuffels gehaakt en ben niet ontevreden met het resultaat. Het boek is weer naar de bieb, de volgende haakster mag er mee aan de slag.
De echte magie heb ik niet kunnen ontdekken, ik vind de ene knuffel soms erg op de andere knuffel lijken. Ook vind ik al die rondes met vasten haken enorm saai, maar het is makkelijker om zo'n knuffel in aanbouw ergens mee naar toe te nemen dan een te breien trui.

Verkrijgbaarheid
Het boek is nog steeds verkrijgbaar, dat heb ik net even gecontroleerd in de webwinkel van mijn plaatselijke boekhandel en het kost € 9,95. Mijn plaatselijke boekhandel rekent geen verzendkosten ! Dus als je plaatselijke boekhandel je lief is, bestel je het daar of in hun webwinkel.
 

dinsdag 2 september 2014

Overslaan

Weet je wat ik graag zou overslaan, terugkomen van vakantie. In ons geval, de tent zo goed en zo kwaad afdrogen en inpakken, alle slaapzakken oprollen, alle zichzelf opblazende matjes leegdrukken, al je rotzooi weer in de auto drukken en naar huis kachelen.

Ideaal
Het allerfijnst vind ik het dat de tent droog afgebroken kan worden, maar dit jaar wilde dat dus echt niet. Het was een week lang nat droog nat droog geweest en alhoewel de zon wel scheen, wilde de tent toch niet drogen. Want, geen wind en als het september is heb je alleen aan de zon niet voldoende. Ik had al keelpijn en gedurende de ochtend van vertrek kwam een hoofdpijn, die gezelschap houden. Dan nog naar huis rijden over slinger slinger wegen en het drama is bijna compleet.

Thuiskomst
En wat heb je bij thuiskomst ? Een natte tent, een grote bult was, alle bagage en een (nog) afwezig huisdier, dat graag uit de ballenbak opgehaald wil worden. Verder lang gras, nog steeds een zieke kip en 100 andere dingen, die om aandacht schreeuwen. Het alternatief . . . niet op vakantie gaan, nou soms lijkt dat best een aantrekkelijke optie !