Eenendertig #2

Een mooie hete, zonnige dag, we lopen van mijn moeder richting auto - ik ben diep in gedachten. Als we de brug over komen zit daar een vrouw op haar hurken, nette jurk aan, tas op de grond met een opengeslagen Falkplan erop en een slimme telefoon in haar met een geeltje beplakte hand. We blijven staan, kunnen we je misschien helpen ? Weet je waar de Kamperweg is vraagt ze mij, mijn antwoord is als ik op de kaart mag kijken wel. En dat mag.

Tegenspoed
Als ik de kaart bekijk zie ik dat ze simpelweg de verkeerde kant opgelopen is, naar het westen in plaats van naar het zuiden. Ik zeg het is daar, zij raadpleegt haar geeltje en vertelt de route die ze zou moeten lopen en verzucht ik weet niet of ze op me wachten. Ik vraag waar ze echt heen wil en ze vertelt me het adres, hubby G raadpleegt zijn telefoon, ik ga op de grond bij haar zitten. Het adres waar ze heen wil is vernoemd naar een Britse pessimist, wat kun je dan verwachten ? Ze vertelt ons dat ze al extra vroeg van huis gegaan is en dat het openbaar vervoer tegen zat en haar slimme telefoon ook geen sjoege geeft, ze kijkt ongelukkig, ze heeft een sollicitatiegesprek om half vier terwijl het ondertussen al tien over half is.

Actie
Hubby G heeft met zijn telefoon meer geluk, hij heeft het adres gevonden en legt het me uit, ik ga staan en zeg 'het lijkt me veel handiger dat wij jou even brengen, we hebben de auto iets verderop staan'. En zo gaan we op weg, zij probeert ons bij te houden - wat niet eenvoudig kan zijn op plateauzolen en als we de trambaan oversteken beginnen de bellen te rinkelen. Ik maan haar om niet onder de tram te komen, mijn dag is al erg zat geweest. We stappen in de auto, ik start en hubby G navigeert, vijf minuten later zijn we op de plek van haar bestemming. We wensen haar veel succes, ze bedankt ons en stapt uit, zwaait en steekt haar duim omhoog. We wachten even en zij verdwijnt in een enorme kantoorkolos.

Thee
Wat voor ons vijf minuten met de auto was, was voor haar zeker een halfuur lopen geweest, als je niet nat bezweet op een sollicitatiegesprek aan wilt komen in combinatie met de hakken die ze droeg. Daarnaast had ik het idee, dat de persoon die haar de routebeschrijving gegeven had haar de baan niet gunde - die route was zo onlogisch, dat je met al het geluk op de wereld niet op tijd had kunnen zijn. Later bij de thee vertel ik mijn broer wat we meegemaakt hebben, terwijl ik het vertel begint het me te dagen - het is vandaag de laatste van de maand. Dit is al de vierde keer dit jaar dat er iemand op mijn pad komt die hulp nodig heeft en al drie keer was het op de laatste dag van de maand. Zou ik al geslaagd zijn voor mijn examen ? Ben ik een goed mens ? En . . . hoe zou de sollicitatie gegaan zijn ?
 

Herhaling van zetten

De verjaardag wordt in een zaaltje nog eens dunnetjes over gedaan, wij kunnen niet achterblijven en maken een klein tafelboeketje.

Anders
Een herhaling van zetten met een ander resultaat, een paar phloxen, sedum, hortensia, verbena, wat takjes van verschillende struiken. En natuurlijk nog wat mooie graspluimen van de gemeente.

Vlam in de pan

Mooie dagen, wie zal het zeggen misschien de laatste van deze zomer wel. Dus de fik moest erin, maar de bbq was iets te enthousiast. Het vet van de speklap vatte vlam en de bbq was hot hot hot.


speklap op de bbq
altijd oppassen met vet
garen niet vlammen

Moestuin #59

Dit jaar stelt mijn moestuinbijdrage weinig voor, hubby G reddert en houdt de courgettes in de gaten. Oeps een dikkertje, toch eentje gemist.

Afdak
Zelfs met een eigen tentje in plaats van een afdak is het niet veel soeps dit jaar met de tomaten. Misschien bouwen we ooit een echte kas of misschien ook wel niet. Voor de rode druiven hoeft het in ieder geval niet, die redden zich zonder kas en zonder afdak prima.

Nieuwe aanplant

 

Als de ambtelijke molens, die langzaam malen, gemaald hebben en de weg bij ons aangepast wordt dan willen we ook een deel van de tuin op de schop nemen. We hebben een mini wal, waar je niets aan hebt en die onmogelijk onkruidvrij te houden is. Boven op die wal staat onze laatste marketons boom.

Oogst
Vorig jaar hadden we een redelijke oogst en hubby G heeft de pitten in de grond gestopt zodat we van nageslacht verzekerd zijn. En zo hebben wij een kudde nieuwe marketons boompjes, die op het eerste gezicht op wilgen lijken. Maar wij weten beter . . .

Hydrangea

Hortensia's zijn in de winter niet om aan te zien, alhoewel ze mooi kunnen zijn als er nog bloeipluimen met haast doorzichtige blaadjes aan zitten. Als ze in het vroege voorjaar bevriezen is het een treurige boel, maar als ze eenmaal bloeien is het een feestelijke bedoening.

Droog
En nu ze uitgebloeid zijn staan ze als droogbloemen in de tuin. In het midden staan de kleine uitgebloeide bloemen als briljanten in een ring. Om die cirkel met briljanten hebben de grotere bloemen hun kopjes laten hangen, wit-roze zijn ze, maar als je ze draait zie je dat ze aan de onderkant groen als appeltjes zijn.

Lyon #3

We maken sap, eerst alleen van peren - dan van peren en appels. Langzaamaan wordt het meer appels dan peer, maar we mengen er ook bramen, pruimen en druiven bij.

Sap
Ik heb het nog niet aangedurfd om alleen van druiven sap te maken, maar meng het met de appels. Wie weet komt dat nog, als we weer zo'n goed druivenjaar beleven.

Lyon #2

Nou wonen wij dus tegenwoordig in een Lyon klimaat, het is alleen jammer dat de wespen, fruitvliegen en andere fruitliefhebbers dat ook ontdekt hebben. Als je te laat bij de vijgen bent, hangt er alleen nog maar een bruin velletje aan de struik.


Heerlijk zomerfruit
planten snoeien verzorgen
en velen smullen

Moestuin #58

Ik ga met de moestuin plattegrond de tuin in om te zoeken welke wortels wat zijn. Dit jaar hebben we amper nog wortels gehad en ik besluit op zoek te gaan.

Zomer
De zomerwortels die er al het langst staan zien er treurig uit, ik trek ze allemaal op - als het nu nog niks is dan wordt het ook niks meer. Ik zoek er een paar andere wortels bij.
Voor het toetje scoor ik bramen van de struik, die anti-postbode de brievenbus probeert in te sluiten. Verder haal ik de bijna rijpe vijgen van de "boom".  

Indikken

Wat er gebeurt nadat je een ingedikt verhaal over de appelflauwte van je moeder schrijft ? Een heleboel, kun je dat ook indikken ? Op maandag een telefoongesprek met de vervangend huisarts, op woensdag een bericht op je antwoordapparaat dat je moeder op de dagopvang een flauwte heeft, de dag erna een gesprek met iemand van de dagopvang. Op zaterdag een gesprek met een ziekenhuisarts, omdat ze weer gevallen en naar het ziekenhuis getransporteerd is. Het is om moedeloos van te worden, zo kan het toch niet door gaan denk je bij jezelf.

Doorpakken
Dus op maandag bel ik weer met de praktijk, de eigen huisarts is er niet - dus ik heb keuze - ik kies voor de aio (arts in opleiding). Met wat ik hem over de telefoon kan vertellen kunnen we eigenlijk niet veel, we besluiten tot bloedprikken als een eerste stap. Diezelfde dag heb ik nog een heel gesprek met de case manager over de zin of onzin van verdere medische onderzoeken. Mijn insteek is dat de diagnose "waarschijnlijk hartritmestoornissen" niet bewezen is en dus zet ik door. Op donderdag belt de aio, hij is bij mijn moeder - want wederom een flauwte en de buurvrouw heeft haar thuisgebracht. We overleggen, ik kom morgen voor het bloedprikken vertel ik hem - ja zegt hij, wil je ook een plas inleveren ? Prima.

Excursie
Voor ik naar mijn moeder ga, haal ik bij de praktijk een potje, daarna ga ik naar mijn moeder. Als ik bij mijn moeder aankom zit ze aangekleed en wel te huilen in een stoel, opbeurend is anders. Dementie is apart, ik moet praten als Brugman om haar zo ver te krijgen dat ze naar het toilet gaat, maar ik hoef haar niet uit te leggen hoe in dat potje te plassen. Ik maak een ontbijt voor haar klaar, verschoon het bed en doe de was in de machine - dan gaan we op pad.

Steen
Onderweg probeer ik uit te vinden wat ze voelt of wat ze niet voelt - ze kan het niet onder woorden brengen. Je kunt net zo goed met een steen praten. Als we het potje bij de assistente inleveren vraagt die waar het voor is, mijn moeder zakt door haar knieën en ik zeg daarvoor. Ik kan nergens een rolstoel vinden, dus ik charter een sterke arm uit de wachtkamer en met de deugd in het midden komen we bij de bloedprikbalie aan. Mijn moeder is gelaten, maar geeft netjes antwoord op de controle vragen. Vier buisjes bloed later wandelen we heel voorzichtig nog iets verder naar de dagopvang, we worden beide voorzien van koffie en ik kijk vanaf een afstandje toe.

Klein
Mijn moeder is heel stil, ik twijfel of ik haar naar huis zal brengen, maar de dames zeggen laat haar maar hier. Ik neem afscheid en ga huiswaarts, nog onderweg wordt ik gebeld - de aio. Nou hij weet het hoor, wat dan ? Uw moeder heeft een urineweginfectie en dat past bij de symptomen - het stil worden noemt hij een klein delier. Hij zegt een kuur, ik zeg dement, hij zegt er zijn andere mogelijkheden en zo zorgt hij dat mijn moeder terwijl ze nog bij de dagopvang is, een 1-shot antibiotica medicijn krijgt.
 

Ring

Achterop de tandem zie je naar voren alleen de rug van de stuurman, dus kijk je opzij en zie je een dode vogel liggen. Het registreert langzaam, vogel, dode vogel, dode roofvogel, je trapt verder en bedenkt - de vogel kan geringd zijn. Ik roep stoppen en we fietsen terug, afstappen - ik draai de vogel en zie een ring. Wat doen we ? We stoppen hem/haar in de fietstas en kijken bij welke hectometerpaal we zijn, daarna fietsen we naar huis.

Bomen
Er is een overvloed aan internetsites waar je dode vogels kunt melden, je ziet door de bomen het bos niet meer. De vogel is geringd met een ring van het vogeltrekstation Arnhem Holland, goegel wijst me naar de juiste site. Ik meld de ring en de vindplaats van de vogel en vraag terugkoppeling, want wij zijn nieuwsgierig en niet helemaal zeker van het type vogel.

Hand
Aan de hand van mijn moeder leerde ik de namen van de vogels, de pietjes waren mussen en die zwarte waren merels, kokmeeuwen, eksters, Vlaamse gaaien, eenden, zwanen, kauwen, kraaien noem maar op. Maar die grote jongens, die "wiep wiep" roepen en je alleen uit de verte ziet daar kan ik geen chocolade van maken. Hooguit herken ik een valk, maar al die andere bruine jongens, voor mij is het 1 pot nat. Dus daar sta je dan met de "Dieren en Planten gids voor onderweg" in je handen. De vogel was overduidelijk van het type roof, maar veel te klein om bij die grote bruine jongens te horen. Na wat bladeren in het boek zegt Hubby G het is geen rover, het is een oele - ja, dat zou kunnen een steenuil als ik naar de plaatjes kijk. Vol verwachting klopte dus mijn hart toen ik de mail van het vogeltrekstation opende, je zult het niet geloven - de gegevens van de ring zijn helaas nog niet aanwezig in "het systeem".
 

Verjaardag

Op de fiets naar een verjaardag toe, bloemen in de fietstas.

Tuin
Door de tuin gerend en alles bekeken, de witte phloxen zijn op zijn mooist. De stermagnolia kan wel een tak missen, de sarcococca probeert te woekeren en er hangen bloemen laag over het gazon heen. Ik knip een uitgebloeide pioenroos met een mooie zaaddoos uit de tuin, een paar takken ijzerhard. En om het af te maken scoort hubby G bij de gemeente een paar mooie graspluimen.

Tarte tatin

De blue band kookboekjes staan hier gezellig in de boekenkast en wat kook ik eruit ? Bijna niks, de zuurkool en de ondersteboven taart maar dan met peren, boter en minder suiker. O, kijk die peren eens glimmen - goddelijk.


kookboek stofvanger
ondersteboven gebak
glimmend meesterwerk

Moestuin #57

De emmer met aardappelen is bijna leeg, hoogste tijd om wat nieuwe aardappelen uit de grond te halen. Ik haal nog een paar grote uit de grond, daarna begin ik aan de volgende rij. Hele piepkleine aardappeltjes komen boven, kan gebeuren denk ik en daarna wordt de verrassing nog groter. Er komen langwerpige ovalen aardappels boven, kleur rozerood !

Roseval
Nou lijkt het wel alsof ik mode aardappelen in de moestuin heb staan en ik kan me niet herinneren dat de poters er zo bijzonder uitzagen. Als je ze doorsnijdt krijg je nog een verrassing, net als bij een sterappel zit de kleur ook als een ring binnenin de aardappel.

Ossenprut

Uit de osseperenboom vallen enorme keiharde knoeperds. Als je 's avonds net in bed ligt hoor je af en toe boink, in deze tijd van het jaar denk je dan - 'een appel' of 'een peer'. Osseperen zijn geliefd, vaak hebben we er maar een handvol, dit jaar zullen het een paar emmers zijn. Geen enorme oogst maar wel genoeg om te delen.

Stoof
Het zijn heerlijke stoofperen, maar ze hoeven geen uren op te staan, dan wordt het snot. Hoe ik dat weet ? Ervaring. Ik heb net een emmer peren geschild en ze opgezet als ik gebeld wordt, de peren staan op vier. Als ik drie kwartier later bij de pan terugkom is het leed al geschiedt. Perensnot, wel lekkere perensnot.

Valpartij

Iedere ochtend ziet het er onder de perenboom ongeveer zo uit;

De peren variëren in kwaliteit van enorm rot, beetje aangestoken,

half opgegeten, beetje beurs tot goed.

Beetje beurs hou ik apart voor de kippen,

goed gaat in een emmer om later sap van te maken.

Al het rotte gaat in andere emmers en dan op de bos composthoop.

De half opgegeten laat ik voor de liefhebbers in groepjes bij elkaar liggen,

de volgende ochtend ruim ik de restanten daarvan weer op.

Tijdens het rapen betrap ik deze rakker,

hij kijkt onschuldig, maar heeft toch duidelijk de bek vol.

 

 

Een van vier

We hebben een paar boompjes met leifruit, qua vruchten doen alleen de pruimen het goed - de rest lijdt een zieltogend bestaan. Het appelboompje zit vol met mini appels en de kersen droegen amper.

Peer
De ene peer is een miniscuul boompje, het groeit niet en er zitten geen vruchten aan. De andere peer telt welgeteld vier vruchten, twee kleintjes en twee grotere. En dan probeer je heel voorzichtig of zo'n peer loszit, peer optillen en weer laten hangen. Op het moment dat je loslaat omdat de vrucht vastzit, valt de vrucht alsnog. De triomf-van-Wenen peer.

Lyon

Ik las ergens dat we in Nederland tegenwoordig het klimaat hebben dat ze dertig jaar geleden in Lyon hadden.

Waar
Of dat waar is kan ik niet beoordelen, ik weet niet hoe dertig jaar geleden het klimaat in Lyon was. Regende het daar alle jaargetijden ? Hadden ze nooit een echte winter ? Als je dertig jaar geleden op vakantie naar Lyon ging, kun je nu net zo goed thuisblijven.

Fruit
Wat ik wel weet is dat er dit jaar een aantal vijgen rijp zijn geworden en dat de druiven kleuren. Welk fruit zou ik met succes kunnen aanplanten ? Wat verbouwden ze dertig jaar geleden in Lyon ?

Sap

Vorig jaar hebben we een nieuwe sapinzet voor de weckketel gekocht, nu voor het eerst in gebruik. Beetje uitproberen of dit fijner is dan die andere, die geen slangetje had.

Op
Het eerste voordeel is dat dit meer een opzet dan een inzet is. Onder de vorige sapmaker paste maar net vier volle waterkokers, als ik nu vijf volle waterkokers in de ketel doe stroomt de ketel nog niet over. De vorige sapinzet had een hengsel zodat je eenvoudig het waterniveau kon controleren, dat zit er nu niet meer in. Het slangetje bedienen is een gepriegel en het laatste beetje sap kun je er alleen uitkrijgen als je de torenhoge constructie schuin houdt. De komende tijd maar oefenen, kijken of ik het gebruik van zo'n ventieltje onder de knie krijg.
 

Tractor

Het moment waar hubby G zo naar uitgekeken heeft, zijn eerste tractor. Hij kon gewoon niet wachten, zo heel groot was hij nog niet.


Pompoen
De pompoenplanten staan bij de courgettes, die hubby G nauwlettend in de gaten houdt. De pompoenplanten proberen te woekeren, maar hubby G leidt de plant in een cirkel. Er zit er 1 aan, er zit er 1 aan, er zat er 1 aan. Ja ik zie het, hij heeft zelfs al modder aan de banden.