2014 - Oudjaarsavond

 

Oudjaar bewees mij weer waar huisvrouwen die spierbundels van krijgen,

roer maar eens de vulling van de oliebollen door het beslag.

 

Moestuin #16

Dit is zo'n foto, als ik zou zeggen het is suizend oorriet na een stormachtige dag, dan zouden er altijd mensen zijn, die zeggen - ja dat zag ik meteen. Dit is zo'n foto, met . . . ja met wat eigenlijk.

Wit goud
Dit is het witte goud, eerst eet je de ondergrondse scheuten met een plakje ham en bearnaisesaus. Na Sint Jan is het uit met de pret en mogen de scheuten gewoon de grond uit schieten. Het is dan een wuivend grasachtig gewas, doorzichtig en het wordt met gemak anderhalve meter hoog. Het blijft lang groen en kleurt dan langzaam geel, het wordt bruin en bros. Een stormachtige dag gooit het tegen de vlakte. Modebewuste tuiniers kopen bamboe of siergras bij het tuincentrum, maar doe mij maar asperge - mooi én lekker.

Achter #2

Het schrijven heeft momenteel een hoofdrol of beter gezegd, het is meer overschrijven.

Digitaliseren
Ik heb allemaal losse aantekeningen vanaf 2011, mijn ouders kwamen bij de gemeente op de radar omdat ze als hamsters hun nest voor de komende winter aan het bekleden waren. 2011 werd 2012 en de aambeien van mijn vader waren geen aambeien maar kanker. Bestralen, opereren, nooit meer op volle kracht komen en overlijden. Een alleen achter blijvende "zorg mijdende" dementerende moeder in 2013. Je eigen huishouden en je moeder drijvende houden in 2014 - alles komt voorbij.

Macht
Nu ik alles overschrijf, bekijk ik het van een afstand - ik zie de veranderingen in het gedrag van mijn moeder. Je ziet dat ze, als een kiezel in een snel stromende beek, gladder wordt. Ze zeggen wel dat kennis macht is - maar macht waarover ?
 

Achter #1

Ik loop weer eens achter of eigenlijk ook niet. Schrijven moet ook leuk blijven. Ik heb de afgelopen tijd weinig foto's gemaakt, maar er zitten toch een paar mooie bij. Zoals deze verpletterende zonsopkomst.

Regen
Je ziet het water op het land staan omdat de regen maar niet leek te willen ophouden. En dan op een dag is de regen weggetrokken en schijnt de zon weer. De bloemen van de hortensia's zijn bruin en doorschijnend geworden, de bomen zijn kaal, het daglicht is minimaal. Als het straks weer zomer is, is dat allemaal weer vergeten. Dan blader je door je fotoalbum en zie je daar de winterse schoonheid.

Moestuin #15

Nachtvorst, dat heeft boerenkool nodig. Zo mooi zo'n berijpte boerenkool met zijn kronkel bladeren.


Nachtvorst boerenkool
Berijpte vitaminen
Winterse schoonheid

2014 - 2e kerstdag

Het 2e kerststuk dat wij van mijn schoonmoeder kregen - op 1 been kun je niet staan.

 

2014 - 1e kerstdag

Een kunstwerk van mijn schoonmoeder.

 

Moestuin #14

Als het jaar op zijn eind loopt, is de keus in de moestuin beperkt. Wat eten we vanavond ? Kool, pas gehad. Wortels, pas gehad. Andijvie, de kroppen zijn nog te klein. Boerenkool, het vriest niet. Bietjes, pas gehad. Winterpostelein, geen zin in. Snijbiet, het staat er zo zielig bij. Ok ok, dan wordt het prei. Dat rijmt.

Stronk
Ik haal er een aantal uit de grond, tot ik 100% zeker ben dat ik er genoeg heb. Ik maak ze buiten al grotendeels schoon, een prei zit namelijk voor een groot deel onder de grond. Ik stroop de buitenste bladeren eraf en snij meteen de wortelkluit eraf. Van het groen snijd ik alleen de lelijkste punten af, ze gaan ten slotte hier de pan in en niet naar de showroom, die supermarkt heet.

#keerjetasom

Gisteren op de radio, een oproep om je (hand)tas om te keren en de foto's te posten. Nou heb ik geen facebook en geen handtas. Maar ik heb wel een (camera)rugzak en een blog. En ach het jaar is bijna voorbij, dus de boel eens uitmesten kan geen kwaad. Pleisters, Saridonnetjes, een broodzak, een bos sleutels, potloodjes en wat snoepjes. Telelens, twee acculaders met 1 snoer, een digitale camera, een gorilla, een haaknaald en een doormidden gebroken frietvorkje. Een boodschappentas van de Vomar - bestaan die nog ? Pinbonnen, een ov-chipkaart, wc-papier en papieren zakdoekjes. Een tasje met mijn papieren, een EHBO tasje, een zakmes en sudoku's met een potlood tegen het vervelen in wachtkamers. Een memorecorder, mueslireep, schelpen uit Engeland, een garagedeur opener, gordijn eindrunners, zakje met mysterieuze papiertjes ?

Kuisen
Met de stofzuiger de kruimels en het stof eruit gezogen, de frunnikjes de vuilnisbak in. De haaknaald naar zijn vriendjes gebracht, het frietvorkje en de broodzak in het plastic afval. De mysterieuze papiertjes bekeken - boodschappenlijstjes, briefjes met telefoonnummers, trein reisschema allemaal in de oud-papier bak. Sleutelbos eruit. Daarna alles weer ingeruimd, de gorilla stribbelde tegen maar met wat buigen lukte dat ook. Snoepje ?
 

Ma lender

Vorig jaar heb ik erg getwijfeld, maar dit jaar heb ik maar gewoon gedaan en een kalender voor mijn moeder aangeschaft. En toen maar knippen en plakken. Op iedere maand een papiertje geplakt met de telefoonnummers van de kinderen en van de huisarts. Daarna alle verjaardagen in het juiste hokje ingevuld, de sterfdag van mijn vader aangetekend en een kerstpapiertje op de kerstdagen geplakt.

Uitdaging
Hoe zorg je dat jouw moeder de kalender niet zoek maakt, zoals alle andere dingen die ze zoekmaakt ? Vastmetselen ? Dus ik heb de kalender ontleed, de maanden februari tot en met december liggen veilig bij mij. Januari heb ik met 4 stukjes plakband op ooghoogte op haar voordeur geplakt, het plaatje hangt erboven. Voor december heb ik een kladje gemaakt, die maand is toch al bijna op.

Jarig
Mijn moeder belt, en ik vraag wat is er ? Ik ben de datum kwijt, what's new denk ik. Ben je nou al jarig geweest ? Ik was gister bij je. Uhm reageert ze, het is heel erg met me, ik weet het niet meer. Ik heb gisteren een kalender op je deur geplakt, daar moet je de dagen dan maar van afstrepen. Ja dat zal ik dan maar gaan doen, maar wat is het vandaag ? De 19e. Januari ? Nee, december. O, dus we krijgen de kerst nog. Ja. Daarna vertelt ze me dat ze net met de buuf gepraat heeft, ik vraag maar niet met welke. Ze meldt dat de zon schijnt en dat ze een blokje omgaat. We bellen af.

Vraag
Maandenlang heeft ze me niet gebeld, nu opeens wel. Zou het komen omdat ze nu elke dag meermalen langs de kalender loopt ? Gaat ze me nu iedere keer bellen als ze twijfelt of ik al jarig ben geweest ? Blijft ze me straks na mijn jaardag ook bellen om te vragen of ze er wel aan gedacht heeft ? No good deed goes unpunished.
 

Thuis zorg

Als ik deze keer bij mijn moeder aankom ontmoet ik voor het eerst 1 van de wijkverpleegkundigen, die al sinds half oktober bij mijn moeder over de vloer komen. Ze zit op het enige vrije plekje op de bank met het logboek op schoot, mijn moeder zit een beetje verfomfaaid op een stoel. Moeders heeft een grote kop T en een stapeltje dubbele koekjes voor haar neus - ah ontbijt, denk ik dan. Mijn moeder springt in de zorg modus, of ik ook T wil, of ik misschien op haar plek zitten wil. Nee en nee, als ik zo'n end gereden heb wil ik gewoon even tot rust komen. Ik schud handjes met M, die ik een keer telefonisch gesproken heb omdat ze ongerust was.

Ongemakkelijk
Ik heb wel duizend vragen, maar ik kan die niet allemaal stellen omdat mijn moeder er bij zit. Mijn moeder zal die vragen niet kunnen beantwoorden omdat ze amper iets onthouden kan, maar ze zal het wel vervelend vinden als we over haar hoofd heen praten. Het is iets dat ik altijd probeer te vermijden. Wel vraag ik naar de dagopvang, is ma al een keer geweest ? Nee, volgens M zitten E en de zorgcoördinator daar bovenop, daar merk ik nog niet veel van is mijn reactie. Zal ik vragen of E je belt ? Ja, doe maar - dat wordt hoogste tijd.

Lulijzer
Het gesprek met E is bijna net zo ongemakkelijk als de vorige keer, ik ben nog steeds lichtelijk pissig en hij is onwetend. Je weet wel de 1e indruk is gewoon het belangrijkst, maar toen ze mijn moeder in hun planning opnamen is er nul overleg met de kinderen geweest. Dus wat voor ons misschien voor een beetje verlichting had kunnen zorgen was in werkelijkheid tasten in het duister. Ik probeer hem wat eigen aardigheden van mijn moeder te vertellen, maar hij staat gewoon met de mobiel op straat met mij te bellen. Langs scheurende brommers, de tram en later de diensttelefoon die hij aan moet nemen, maken het geen geweldig gesprek. En dat is dan voorzichtig geformuleerd.

Coördinatie
Ik vraag naar de dagopvang, zijn reactie daar moet een indicatie voor komen. Ja, zeg ik die is er en die heb ik 8 december al doorgestuurd naar de zorgcoördinator. Hij klinkt verbaasd, want zij kunnen die indicaties ook elektronisch zien. Gaat lekker denk ik dus. De coördinator, die me door de huisarts al langer dan een jaar geleden beloofd is, is een maand geleden toegewezen. Ze heeft me gevraagd waarmee ze me het beste kan helpen. Ik heb haar een top drie gegeven, maar sindsdien heb ik niets meer van haar gehoord. Een eenregelig mailtje af en toe zou al een heel verschil maken. Ik kom tot de conclusie dat als je echt iets wilt in deze wirwar van zorg, je zelf overal achteraan moet. Geen opbeurende gedachte.
 

Moestuin #13

Ik heb een beetje opgeruimd in het koolvak, er stonden nog koolstronken, die hun hoofd al verloren hadden. En ik oogst er een paar mini rodekooltjes, die dit seizoen niet veel groter meer zullen worden.

Potpourri
De kooltjes alleen zijn niet voldoende, dus ik zoek er wat bij. Er zijn nog verdwaalde bietjes en ik trek nog een grote winterwortel uit de grond. Hubby G. noemt het later een pan vol met kleurstoffen. Bietenrood E162, Anthocyaan uit b.v. rode kool E163, Caroteen uit de wortel E160a - ik dacht dat ik een moestuin had, zo lijkt het meer een geheim chemisch lab.

Goedgekeurd

Bij de kaaswinkel verzamel ik stempels, deze maand kun je een volle kaart inleveren voor een worst naar keuze. Ik koos voor een pikzwarte, rondom dik in de peperkorrels gerold.

Kwaliteit
Het is nog even afwachten of de worst lekker smaakt, maar ik verwacht er veel van. Waarom ? Nou zie je die 4 gaatjes in de verpakking, zo'n Dracula gebitsafdruk ? Die afdruk is gemaakt door onze eigen haarbal, toen hij probeerde de worst te verdonkeremanen. Gelukkig voor hem - want rondom peper - en gelukkig voor ons hebben we de worst nog tijdig kunnen redden. 

Odin 2014 #51

Ik ben er een hele tijd uit geweest, we hadden genoeg groente en fruit uit de tuin. Maar nu, zo in de donkere dagen voor Kerstmis moet je zorgen dat je lekkere vitamientjes binnenkrijgt.

Papier
Appels uit Nederland, van een ras waar ik nog nooit van gehoord heb "dalinco", een geel appeltje met een rode blos en een ruw aanvoelende schil. Navel sinaasappels uit Spanje, bananen uit Peru en een mango uit Brazilië. De bananen komen volgens hun eigen sticker uit de Dominicaanse Republiek, maar dat kan, want de tekst op het begeleidende vel is altijd onder voorbehoud. De tekst voor de mango luidt "mango van Tommy Atkins te Fazenda Tamandua te Brazilië, bio", omdat er een Demeter sticker op de mango zit moet dat bio eigenlijk bd zijn. Dus ik ben nieuwsgierig en omdat er een "natureandmore" sticker op zit ga ik met de code op zoek naar de teler van mijn Mango. Daar aangekomen, zie ik wel de Fazenda Tamandua, maar geen Tommy Atkins ? Google vertelt mij dat Tommy Atkins niet in Brazilië is, Tommy Atkins ligt gewoon bij mij - op het aanrecht !
 
 

Zonnebrillen trui

Elf bollen Fenna heb ik gekregen en die moesten iets worden en ik kon onmogelijk wachten. Ik kon niet eerst die 2 sokken afbreien en ook de corner to corner deken moest in de wachtstand.

Model
Wat ga je dan breien ? In de Verena (4-2013) vind ik een mooie trui (model 28) - ook gestreept, met een aparte boord en een mooie halslijn. Die trui werd de basis, want als je langer nadenkt krijg je allemaal bedenkingen. Je denkt bij jezelf zo'n boord hebben ze vast aan de mannequin vastgespeld en die mouwen zijn ook wel erg smal. Ik maakte een paar proeflapjes op de breimachine, meerdere, want ik ben vaak niet zo te spreken over hoe de boordsteken eruitzien. Daarna heb ik met het truien programma van knitware bedacht hoe mijn trui moest worden.

Streep
De Fenna maakte iets vreemds in mij los, ik wilde proberen de strepen zo veel mogelijk gelijk op te laten gaan. Ik zag dat ik twee keer twee bollen had, die min of meer hetzelfde begonnen. De eerste twee bollen werden de mouwen, met de andere twee wilde ik de panden beginnen en dan zou ik later wel zien waar ik ze mee moest aanvullen. Ik was al zeker op toer 70 toen het tot me doordrong dat de strepenvolgorde op het pand niet gelijk was aan de volgorde van de strepen op de mouw, #huil.
Ik heb het patroon daarna verder genegeerd en gebreid tot de wol op was. Er zaten drie knoopjes in de bol en er was een halve chocoladeletter, een pot T, een ommetje en een boterham met speculaas voor nodig om die teleurstelling te verwerken. De laatste bol gaf strepen zonder problemen en voor de rest van het rugpand en het voorpand heb ik dus maar steeds tussen al die andere bollen gezocht naar een beginpunt om mee verder te breien.

Loodjes
En dan heb je twee panden en twee mouwen, eigenlijk al een hele trui maar dan komt de afwerking. Eerst heb ik 1 mouw aan beide panden genaaid en de andere mouw alleen aan 1 pand, daarna heb ik het werkstuk weer aan de machine gehangen, zodat ik de halsboord breien kon. Daarna was het vooral niet nadenken, maar doen, muziekje erbij en doorzetten. Ik moet nu nog tien draadjes wegwerken, maar de trui is nu al oogverblindend. 
 

Kringloop #3

Ik ga vaak met een vaag idee als richtlijn naar de kringloopwinkel. Je vindt toch nooit wat je zoekt. Hubby G. komt aanlopen met een dvd, die nog in de folie zit en hij glimt van oor tot oor. Ik rommel tussen de boeken, de handwerkblaadjes, de breinaalden - nee, niets met mijn naam erop.

Vorm
Bij de bakspullen sla ik mijn slag, ik vind katten en konijnenvormpjes. Als het in dit tempo doorgaat, heb ik volgend jaar kerst misschien wel genoeg vormpjes om 1 lading hernhuttertjes te bakken.

Nieuwe bezems

We hebben een grijze container voor het restafval. We hebben een groene container en een composthoop voor het GFT. We hebben een blauwe box voor het klein chemisch afval. Glas gooi ik in de glasbak, kleren in de kledingcontainer en het oud papier wordt elf keer per jaar opgehaald door plaatselijke verenigingen. Een keer per jaar kun je je oud ijzer brengen naar en ten behoeve van een school in een gat verderop. En iedere twee weken mag je als plastic hero een of meer zakken aan de weg zetten.

Nieuwjaar
Maar er is een nieuw jaar in aantocht en dus nieuwe ideeën en nieuwe regels. Alles wat al in de plastic hero zak mocht mag volgend jaar aangevuld worden met M&D. De M staat voor metalen - conservenblikjes, drankblikjes, deksels en aluminium schaaltjes. De D staat voor drankkartons - de pakken waar melk, soep en frisdrank in zit.

Twijfel
De eerste twijfelgevallen zijn er al. Plastic folie met zo'n glimmende binnenkant, b.v. een chipszak - rest ? Ik haal de nietjes uit de kalender - rest ? Het plastic bakje met crème fraîche is leeg, mag die metalen bovenkant eraan vast blijven zitten - scheiden in plastic & rest ? Het zal me een jaar van afwegingen worden. PMD is in Vlaanderen al langer bekend, maar in Nederland mag er meer divers plastic in terwijl er in Vlaanderen meer divers metaal in mag, over de drankkartons zijn we het wel eens.

Afweging
Is het nog zinvol om een vuilnisbak in de keuken te hebben en een aparte zak voor plastic ? Antwoord: nee. We hebben de vuilnisbak gisteren geleegd, schoongeboend en vandaag heb ik hem met knip en plakwerk omgedoopt tot PMD-bak. Het ziet er best kek uit, maar eerlijk gezegd vind ik PMD klinken als een enge ziekte.
 

Spruitjes

Hoe vaak kun je spruitjes eten ? Gekookte spruitjes, spruitjesstamppot en dan ? Ik struikelde over een bericht bij de ezeldame, spruitjes simpel en snel. Simpel en snel en anders dan anders, dat klinkt veelbelovend.

Anders
Je maakt de spruitjes schoon, snijdt ze doormidden en hussel ze door het sausje. Je legt ze op een vel bakpapier in een voorverwarmde oven (250 °C). Zo'n 10 tot 12 minuten later zijn ze gaar, dan meng je ze met geraspte kaas en wat olie (of met het sausje uit de gussied up version). Ze smaakten prima, maar ze koelen snel af, de kaas smelt amper en je eet dus lauwe spruitjes.

Strijdplan 
Ik weet al dat er een volgende keer komt, maar dan haal ik de spruitjes iets eerder uit de oven. In een ovenschaal husselen met olie en kaas en hup de oven weer in. Ik kan haast niet wachten, ben ik echt dat kind van vroeger ?
 

Irritatie

Ik irriteer mezelf vaak zat, vaak ook opzettelijk. Als ik dat nou in de weg zet, dan ruim ik het vast wel een keer op, dat soort strategieën. Uit het oog, werkt bij mij niet. Deze week viel mij op dat er nog steeds een zak met dekens in de schuur stond. Dekens, die zijn bedoeld voor een asiel of anders toch op zijn minst voor de kledingcontainer. Ik begon te rekenen, hoe lang ze daar al stonden, het antwoord stond me allerminst aan - al zeker twee jaar, het zouden er ook drie kunnen zijn.

Actie
De dekens komen bij mijn ouders vandaan, uit de tijd dat ik er iedere week heenging om te helpen met opruimen. Ik heb ooit een kofferbak met dekens en handdoeken naar het plaatselijke asiel gebracht, maar ik kreeg er zo'n rare reactie dat ik er niet een tweede keer heen wilde. De dekens, die ik later nog kreeg stonden nu nog steeds in de schuur. Nu ik ze in het oog gekregen had moest er acuut iets gebeuren - nu nu nu !

Warmte
Ik heb de zak leeggehaald en heb de dekens gewassen. Een ouderwetse deken heb ik voor onze eigen haarbal in een doos gelegd. En voor de andere drie dekens heb ik een ander adres gevonden, na drie jaar werd dat wel eens tijd. 
 

7P0059

Er viel een blaadje op de mat, ingepakt in van dat apart aanvoelende plastic. Plastic dat geen plastic is of wel afhankelijk wat je definitie van plastic is.

Nieuwsgierig
Er staat een nummertje op, dus dat kun je goegelen. Maar op google vind je zoveel, steeds vaker ook die dingen die je niet zoekt. Ik kom bij de tüv van Rheinland uit, hoe moet je dat noemen de Duitse Kema maar dan anders ? Uiteindelijk vind ik dus een product registratie en de gegevens van de fabrikant, maar daar word ik niet veel wijzer van. 

Onzeker
Wie zegt mij nou dat dat zakje echt 7P0059 is ? De maffia rukt op, toch ? En wat is dat dan 7P0059 ? En te composteren, ik ben zelf ook te composteren. Hoe lang duurt het composteren van zo'n stukje plastic ? Wat is voor de consument de beste keuze op de composthoop of mee met het GFT ? Een gek kan meer vragen bedenken dan een wijze kan beantwoorden. Ik zou het plastic zakje iedere week kunnen bekijken terwijl het op de composthoop ligt, maar ik weet dat ik dat niet volhoud. Weet je wat ik kijk wel of het over een jaar nog herkenbaar uit de composthoop komt.
 

Overwinteren

Sommige vlinders overwinteren als vlinder en zoeken dan een rustig plekje op. Sommige vlinders maken het bonter, eerst vreten ze als rups je koolplanten kaal, daarna marcheren ze jouw halve tuin door om door een openstaande deur de schuur binnen te treden. Binnen passeren ze nog een deur en dan kruipen ze nog een halve meter omhoog, want daar is het uitzicht beter. Daar aangekomen zijn ze moe en besluiten ze dat dit de place-to-be is en hangen ze daar hun hangmat op. Dat alles in de hoop dat volgend voorjaar die deuren ook weer openstaan en ze ongestoord naar buiten kunnen fladderen op zoek naar vriendjes om mee te spelen. En natuurlijk op zoek naar mooie koolplanten zodat het nageslacht als kool kan groeien.  

Stuivertje-wisselen

Het is er weer tijd voor, alle stoelen en tuintafels verzamelen, schoonmaken en naar binnen. Op zolder ligt een andere tafel, die nu juist naar buiten gaat, de voedertafel. Het duurt altijd even voordat de vogels de gedekte tafel ontdekt hebben, het duurt ook altijd even voordat ik weer weet waarmee ik de meeste vogels lok. Ik heb geloof ik ergens nog een zak vol met hazelnoten staan.

Vogels verwennen
met een gedekte tafel
in de winterdag

Laatste keer

Ondertussen heb ik er wel meer dan genoeg van en gelukkig zijn de appels op. De sap inzet hangt voor de laatste keer dit jaar in de ketel, daarna nog 1 keer appelmoes wecken en dan kan hij gepoetst en wel de mottenballen in.


Trouwe kameraad
conserveert de overvloed
rvs met thermostaat

Zonnen

Na de eerste nachtvorst storten de dahlia's ter aarde. Als je jouw dahlia's lelijk vindt laat ze dan lekker in de grond zitten, in Nederland komen ze zelfs een kwakkelwinter niet te boven.

Zonnebad
Onze dahlia's gaan al een tijdje mee, twee zijn uitermate lelijk, maar hubby G. vindt ze wel de moeite waard. Dus knip ik braaf de stengels af en daarna spit hubby G. de giga knollen uit de grond. En toen ? Toen was het aldoor grijs weer en moesten ze binnen blijven. Maar bij de eerste zonnestralen gaan ze op de kruiwagen, in het zonnetje een beetje verder opdrogen. Zodra de meeste grond er dan af is mogen ze de hele winter in de schuur - lekker in de weg staan.

Beetje Sinterklaas

M had twee zakken met Fenna van zolder gehaald, ik mocht kiezen. Omdat iedereen zo hoteldebotel is over die Fenna kijk ik altijd of ik het zie, vooral uit nieuwsgierigheid. Ik heb het nog nooit in een winkel zien liggen, altijd zijn anderen me voor geweest met achterlating van lege schappen. In de ene zak zaten bollen met smaragdgroen, die naar me knipoogden. In de andere zak bollen met turquoise, oranje, roze, donkergroen met een donkere ondertoon.

Kies
Ja en dan ? Je moet kiezen, niets meenemen of de ene of de andere zak. De smaragdgroene bollen waren maar met zijn vijven, dan zit je de hele tijd in spanning of je wel genoeg garen hebt terwijl je aan het breien of haken bent. M gooit nog wat olie op het vuur, ik zou voor die gaan, die zijn met meer. Nou, dus die zijn het geworden.
 

Gevallen

We zijn op bezoek bij T&M, vrienden in Apeldoorn. Eigenlijk kwamen we om onze handtekening op T's gips te zetten, maar er zat zo'n mooie sok omheen, dus dat zou jammer zijn. Jammer van die mooie sok. Na de middag stelt M voor om naar de beekbergse wolhal te gaan - ja, ik wil. Al kun je je pinpas beter thuis laten als je daarheen gaat, ik noem het altijd het wolhalla. We laten de mannen thuis, die vermaken zich wel.

Japan
De wolhal is echt een belevenis, ik vergaap me aan de "Noro", die ik nog nooit eerder in het echie gezien heb. Mooi, apart en reteduur - mijn pinpas trekt van schrik krom.

Limiet
Ik heb mezelf in gedachten een limiet gesteld, 1 bol sokkenwol en 1 bolletje katoen. Dat is meestal goed te doen al is kiezen moeilijk. Als je maar 1 bol sokkenwol koopt, laat je minstens 99 andere mooie leuke bollen achter. Ik kies uiteindelijk een bol Phil Folk 100, ik moest aan zeegroen denken maar officieel heet de kleur "Menthe". Groen met allerlei kleurtjes erdoorheen, ik krijg acuut zin om komende winter een enorme berg sokken te breien.

Jetje
Tegenwoordig kun je katoen ook al in de mooiste melanges krijgen, maar ik wil nog koorden knutselen voor de gordijnen, dus ik kies een saaie kleur. Bruin gemêleerde "Cotone" van Lana Grossa. Zodra ik mijn limiet bereikt heb ga ik richting uitgang, snel naar huis, voor ik nog voor iets anders val.
 

Nieuwe schoenen

Als ik bij de klompenmaker binnenkom wijs ik naar mijn voeten en zeg: ik ben erdoor. Dat is goed zegt de klompenmaker, pretlichtjes in de ogen. Nee, dat is niet goed. Voor mij wel, antwoord hij ad rem. Hij staat op werpt een blik naar beneden en zegt vierentwintig half ? Nee vierentwintig, gewoon blank graag. Van zolder haalt hij een paar klompen en schuurt ze voor mij af.

Kleur
Ondertussen is hubby G. ook binnengekomen, de kwinkslagen gaan gewoon door. Zo dan heb je weer wat te doen zegt de klompenmaker, want hubby G. verft altijd mijn klompen. Omdat populierenhout zo zuigt moet er zeker een laag of drie grondverf op. Mwah zeg ik, dan striek oe ok ens, ik mot zo vake strieken.
 

Tom Poes

Bijna mijn kont eraf gevroren tijdens de barre en vroege tocht naar de winkel, want het was voor koffietijd. In de winkel haast wortel geschoten, maar toen had ik ze - vier, vroeger waren ze toch groter, van te voren bestelde S&P tompoezen. 


Kijk, de bakker heeft
Piet gevangen in gebak
Kop koffie erbij

Slechte dag

Kijk, jij, ik en iedereen heeft wel eens een slechte dag, maar ik was gisteren bij mijn moeder en die had een slechte dag. En dat is pas erg. Kun je je er iets bij voorstellen, dat je dochter langskomt en dat je niet meer weet dat ze zou komen. Dat je beschuitjes zit weg te wolven en dat je zegt, het is heel erg met mij - ik kan niets meer onthouden. Is er eigenlijk wel iemand, die zich echt voor kan stellen hoe erg dat voor iemand is. Ik vraag het me af, ik vraag me zo vaak af wat er in de rondte gaat in dat koppie - ik heb echt geen flauw idee.

Bewust
Als ze zegt "ik kan niets meer onthouden" dan krijg je het idee dat ze zich van haar vergeetachtigheid bewust is. Zou het beter zijn als ze dat punt voorbij is en ze geen flauw idee meer heeft wie je bent ? En het werkt ook zo raar, ik weet niet of R er nog wel is en ik weet ook niet meer waar hij woont. Maar ik weet dat ze bijna iedere dag bij R op de stoep staat, hoe kan dat als je niet meer weet waar hij woont. Oftewel ze had een slechte dag.

Peper
Ze is ook sloom, nou is ze normaal gesproken ook al amper vooruit te branden, maar gister was het heel erg. De plannen, nieuwe gordijnen uitzoeken en schoenen kopen, zet ik in de koelkast voor een betere dag. In plaats daarvan zoeken we kleren uit, kleren die te klein, te groot, te vies en/of voor haar onaantrekkelijk zijn gaan in de zak. Uiteindelijk hebben we twee zakken vol en is het tijd voor een rondje kledingcontainer, glasbak, supermarkt en brievenbus. Ik zorg dat mijn moeder warmere kleren aantrekt - ja maar ik ben geboren in de ijsheiligen, ik kan heel goed tegen de kou. Ik hou haar een maillot en een warmere jurk voor en ze kleedt zich zonder morren om.

Waar
Waar zijn mijn schoenen - in de badcel. Waar zijn mijn sleutels - aan de deur. Waar is mijn portemonnee - uhm. De portemonnee ligt vast ergens in huis, maar is onvindbaar en dat is een probleem. Iets dat ze nodig heeft, maar voor haar onvindbaar is blijft haar plagen en zo komen we dus niet verder. Ik versier een andere portemonnee voor haar en zo gaan we op weg. Wat zit er in die zakken - uh wat, die vraag had ik even niet verwacht. We hebben kleren uitgezocht en dit zijn de kleren die weg mogen. Ze kijkt niet overtuigd, dikke kans dus dat ze daar binnenkort boos over is. Haar dochter gooit zo maar al haar kleren weg of iets in die richting. Als we weer naar huis lopen, zegt ze dat ze het maar koud vindt, ik plaag haar - ik dacht dat je in de ijsheiligen geboren was ?
 

Beloningsmodel

Laat ik eerlijk zijn, ik vind het steeds moeilijker worden om naar mijn moeder te gaan. Ze heeft je nodig, je rationele ik snapt dat, maar er staat van haar kant weinig waardering tegenover. Het punt is jij bent geen kind meer en zij is niet echt je moeder meer. Ze stoot je af, ze stoot je voor het hoofd, ze kwetst je en toch heeft ze je nodig. Als ik het echt niet meer trek bel ik mijn broer en zeg ik, jij moet maar weer een keer, want ik heb lucht nodig.

Lees
Ik heb nu iets voor mezelf verzonnen om het aangenamer voor mijzelf te maken, ik waardeer mezelf. Iedere keer als ik naar mijn moeder geweest ben, koop ik een boek van Sherrilyn Kenyon. Ik werk rustig het "dark hunters universe" lijstje in fictiondb af, bestellen, twee weken wachten op de postduif en dan alles van je af zetten en lekker een dag met een boek op de bank. De twee weken zijn net weer ingegaan.
 

Pippi Langkous

Soms heb je dat, gewoon van die dagen dat het allemaal niet zo lekker loopt. Dat je naar beneden kijkt en er achter komt dat er toch nog een beetje Pippi Langkous in je zit.


Groen en oranje
twee verschillende kousen
vol jeugdsentiment