dinsdag 23 mei 2017

Natuur

Ik maai gras, ik maai zoals ik altijd maai - redelijk onnavolgbaar en meestal maar 1 accu per dag. Ik maai kort langs de leiboompjes, ik heb de opvangbak vol en buk me voorover - zo kom ik oog in oog te staan met iets groots, iets levends, iets zoemends.

To Be
Ik ga rechtop staan en kijk nog eens. Het zit er nog steeds en het is behoorlijk groot, een soort levende vaas van zeker dertig centimeter hoog. Ik ga naar binnen en kijk of de imker waar wij honing halen in het telefoonboek staat, nee. Ik bel mijn schoonouders, niet thuis. Dan maar goegelen, de Nederlandse bijenhouders vereniging heeft een kaart en daar kun je een imker zoeken.

Gevlogen
Ik spreek de voicemail van de imker in, 's middags belt hij me terug en een kwartier later is hij bij me. Als we naar de zwerm toelopen knipper ik met de ogen, ik zie niets meer, nou ja hier en daar een achtergelaten bij - maar de zwerm is vertrokken. Volgens de imker is dat niet raar, de zwerm stuurt verkenners op pad en die zoeken een plek om te wonen. Zodra deze verkenners een geschikte plek gevonden hebben, verhuist de hele zwerm. De zwerm kan wel al een tijd in de tuin hebben gezeten, want het zoeken naar woonruimte kan wel een paar dagen duren. Maar je zult altijd zien, heb je net de imker gebeld om ze een kast van een huis aan te bieden zijn de bijen gevlogen.
 

Geen opmerkingen: