Fiets

Ik jokte een beetje tegen mijn broer, ik ging niet acuut op vakantie - ik ging naar de fietsenmaker. Mijn fiets is 22 jaar oud en ik vond het fietsen steeds moeilijker worden of dat de leeftijd is, mijn slechte humeur of een andere reden heeft ik weet het niet. Iedereen scheurt op elektrieke fietsen door het dorp, ik zag dat ook wel zitten.

Proef
Bij de fietsenmaker aangekomen was ik gelukkig afgekoeld van het pas gevoerde telefoongesprek. Ik zeg: ik wil een nieuwe fiets, elektrisch en ik heb me niet voorbereid, ingelezen of half internet bekeken. Ik heb geen mening, geen voorkeur, ik ga er blanco in. De fietsenmaker heeft nooit veel woorden nodig, na de vraag nieuw of tweedehands begon hij fietsen buiten te zetten. Ga maar proberen. Dus ik fietste heen, teruggekomen hadden de fietsen zich vermenigvuldigd als waren het konijnen. Ik fietste weer heen. Ik selecteerde en schiftte, de "nee" fietsen gingen naar rechts, de "ja" fietsen naar links. 

Herhaling
Nadat ik dit een ongeteld aantal keer herhaald had en ik ook de speciale fiets getest had, als beste getest maar mij veel te lawaaiig, had ik twee fietsen over. Op beide heb ik toen een tweede keer gefietst, de ene fiets was mijn maat de ander net 1 maat te groot. Ik had het gevoel dat op de te grote fiets de afstand naar het stuur ook groter was, maar dat was alleen een gevoel. De afstand was bij beide gelijk, dat betekende voor mij dat ik dus wist welke fiets ik wilde. De fiets die goed voelde.

Keuze
De fietsenmaker complimenteerde mij met mijn keuze, deze fabrikant maakt hele goede fietsen. Ze hebben eigenlijk maar 1 nadeel, ze hebben een wachttijd van zeker vier weken. Nou, Ik heb al zo lang over een nieuwe fiets kopen gedacht, dan kunnen die vier weken er ook nog wel bij. Nadat hij het in het systeem nagekeken had werden de vier weken, vijf weken - maar ook dat maakte mij niet uit. De jaren vliegen voorbij, wat zijn nou in hemelsnaam vijf weken ?