woensdag 22 oktober 2014

Herfst #4

Onze walnotenboom is misschien wel de mooiste boom in onze tuin, we hebben eiken, opgeschoten berken, knoestige fruitbomen. Nou ja, laat ik het dan zo zeggen, de walnotenboom is mijn favoriet.

Aangewaaid
Onze boom is een zaailing, dus het is niet een speciaal voor Nederland gekweekt ras. Een zaailing is altijd een beetje een gok, komen er noten aan en als er noten aan komen hoe zijn ze dan. En voordat je dat weet moet je eerst jaren wachten, de eerste keer zaten er denk ik maar drie noten aan.

Karakter
Een notenboom krijgt pas laat in het jaar blad, alle fruitbomen staan dik in de bloesem en de notenboom twijfelt nog. Maar uiteindelijk komt er dan van dat mooie roodgroene blad uit. De bloei, kleine groene propjes en enorme snottebellen met stuifmeel. Heerlijke schaduw als het in de zomer zinderend heet is. En langzaam maar zeker zie je de bolsters groter worden tot ze strakgespannen staan. Als de bolsters open knappen hoop ik altijd op een storm zonder regen, maar dat viel dit jaar tegen, weinig wind en wel een paar fikse regenbuien. Regen doet hetzelfde als wind, het geselt de noten uit de boom, jammer is dat de noten dan ook zeiknat zijn. In de herfst verliest de boom langzaam maar zeker blad, maar elf jaar geleden sneeuwde het in oktober toen was het binnen 1 dag bekeken. En dan begint weer het lange wachten tot in mei het frisse blad weer tevoorschijn komt.

Parade
Ik droog de noten binnenshuis in de gang bij de trap, op uitgespreide krantjes. Iedere dag noten rapen, de drogende noten al rond rollend iets opschuiven en na een week of twee gooi ik iedere dag de droogste noten in papieren tasjes. Zo raakt de gang langzamerhand weer leeg. Als ik nu bij de supermarkt ben kijk ik of ze mooie fruitdozen hebben, want walnoten zijn een heleboel dingen, maar goed stapelbaar hoort daar niet bij.
 

Geen opmerkingen: