Momenteel hoor ik ze er niet over, de weermannen en -vrouwen, die al jaren bezig zijn het begin van de lente drie weken te vervroegen. Als ik opsta is het min acht graden Celsius en jottem laten we gaan kijken of het water van het zwembad nog dooi is.
Wind
Ik baal echt vreselijk, ik hou enorm van echte winters met strak blauwe luchten en een zonnetje, maar die wind kan me gestolen worden. Het eerste stuk is er geen beschutting en heb ik zijwind. Het laatste stuk van de route heb ik de wind pal voor, ik doe een Tom Poes en verzin een list. Ik schud hubby G af, door rechtsaf de eerste de beste straat in te fietsen en probeer tussen de huizen meer beschutting te vinden. Hubby G komt via de tweede straat rechtsaf weer op mijn pad, zijn opbeurende mededeling is dat dit dus de lange route met wind tegen is.
Dooi
Het zwemwater is nog steeds dooi, het is zelfs warmer dan het de laatste paar weken steeds was. Na drie kwartier zwemmen, bubbel ik eventjes in nog net iets warmer water en dan laat ik me via het pierenbad richting uitgang drijven. Buiten is het ondertussen licht geworden en terug hebben we de wind min of meer mee, de dag of de lente kan beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten