zondag 1 december 2019

Fit #1

De ene schoonzus heeft liever een "horloge" horloge, de andere schoonzus noemt de fitbit een dictator. Ze heeft daar een punt, maar je kunt zelf beslissen in hoeverre je gedicteerd wilt worden - Oh, nou trilt het ding net dus ik ren even naar buiten voor wat stappen. Zo. Nu was ik even gedicteerd. Gedicteerd door het "doel voor actieve uren", iets waaraan ik me overgegeven heb omdat ik zelf vind dat ik te veel en te lang stil zit. En als ik te lang stil zit krijg ik pijntjes hier en pijntjes daar. Ik laat me liever door de fitbit dicteren dan dat ik pijntjes heb.

Hoofddoel
Als hoofddoel heb ik het aantal stappen ingesteld, de andere doelen heb ik minimaal aangepast. De af te leggen afstand is ingesteld op vijf kilometer, dat is een afstand die je met tienduizend stappen eenvoudig haalt - ik vind dit ook niet een ander doel. Als je loopt, leg je meters af - als je kilometers aflegt, dan zet je ook die stappen. Een ander mechanisme waardoor je meer stappen zet is het "doel voor actieve uren", de bedoeling is dat je in ieder actief uur minimaal 250 stappen zet. Als je dit doel niet lijkt te halen dan trilt de fitbit om tien minuten voor het hele uur. Dan kun je met gemak het doel alsnog halen. Je kunt vijf tot veertien aaneengesloten uren instellen, zelf heb ik er negen ingesteld.

Stappen
Met de stappen die je zet in de actieve uren kom je in mijn geval niet verder dan 2250 stappen, dat is nog lang geen tienduizend. Nadat ik gewend was geraakt aan het aantal stappen kwam het nog te vaak voor dat ik 's avonds een eindspurt moest maken. Ik liep dus vaak als de dorpsgekkin rondjes om het huis, ik werd er tureluurs én nog erger verveeld van. Als oplossing ben ik toen de boodschappen naar het dorp te voet gaan doen, dat was geweldig voor mijn stappen maar een zware domper op mijn humeur.

Fiets
Ik fiets altijd naar het dorp, dat is lekker vlot, het is fijn, je krijgt er mooie benen van - alleen geen stappen. Kijk daar heb je de dictator weer. En mijn fiets kreeg geen beweging meer, nee dit was niet de oplossing. Ik begon ook steeds vaker te roepen "efficiënt is uit". Zo liep ik soms tien keer naar de schuur om verschillende dingen te halen terwijl ik dat ook wel in 1 keer had kunnen redden, nee ik moest echt iets anders verzinnen.

Vet
In de kast met schoenen stond de oplossing, ik heb mijn hardloopschoenen uit het vet gehaald. Hardlopen leek me indertijd geinig, maar het lukte me nooit om die vijf minuten aaneengesloten te rennen, laat staan vijf kilometer. Maar op hardloopschoenen kun je ook heel fijn wandelen. In ons mini bos ligt een pad en dat ben ik met de hark gaan opfrissen, hubby G heeft het een dag later voor me afgemaakt en nu hoef ik het alleen bij te houden. Ik heb het bosje het 200-stappen bos genoemd, want zo groot is 1 rondje. Ik probeer hier zes dagen van de week minimaal een halfuur te lopen en zo krijg ik 3000 stappen, een halfuur herrie (van de weg) en buitenlucht binnen. Als de zon schijnt krijg ik nog vitamine D op de koop toe.

Zeven
Op de zevende dag pak ik het grootser aan, hubby G is meestal fietsen en ik ga dus wandelen. Ik doe de lompe wandelschoenen aan en ga op pad, ik heb een tas mee voor de rommel die anderen in de berm achterlaten. Langzaam maar zeker voel ik me fitter worden, maar ik kan me nog steeds niet goed voor de geest halen hoe ik twintig jaar geleden de Nijmeegse vierdaagse gelopen heb, waarschijnlijk op wilskracht.
 

Geen opmerkingen: