Lezen #0

Het lezen begon in mei in de vakantie met het boek "Hoe word je 100" van William Cortviendt. Het lezen van dat boek was het begin van een leeshonger, die nu zes maanden later een beetje gestild is. Uit het boek van Cortvriendt is de tien gram bittere chocolade (70% of meer) per dag meteen ingevoerd en blijven hangen. Het is voor mij een hele troost dat ik zo toch nog chocolade tot mij kan nemen.

Ontpillen
Na het boek van Cortvriendt las ik op aanraden van T het boek "Ontpillen" van David van Bodegom. Hij beschrijft van verschillende ziektes welk type pillen meestal voorgeschreven wordt en wat je zelf kunt doen om te ontpillen. Wat me bijgebleven is dat bijna overal wandelen bij het ontpillen werd aangeraden. Wandelen is dus overal goed voor. Daarnaast is de enige pil die hij aanraadt, ook de pil die de praktijk ondersteunster goedvindt . . . de vitamine D pil. Nu de dagen korter zijn staat er elke dag 1 op het menu.

Teveel
Kun je ook te veel lezen ? Ja dat kan, na deze twee boeken met een positieve inslag haalde ik "Wat zit er in uw eten" van Corinne Couget. Dit boek bevat de lijst met E nummers in een tabelvorm, eerst het nummer dan de naam en dan wat het eigenlijk is. Het boek is gelijk een verkeerslicht, slechte nummers zijn rood, twijfelgevallen zijn oranje en de goede nummers zijn groen. De allerzwaarste gevallen zijn nog met tekst extra toegelicht. Je hoeft eigenlijk alleen maar door het boekje te bladeren om een idee te krijgen, als je de blaadjes laat flapperen zie je dat de rode kleur de overhand heeft . . . Zodra je dus in de supermarkt de ingrediëntenlijst van de voorverpakte vleeswaren gaat bekijken kom je tot een schokkende ontdekking. Bijna overal zit troep in, zelfs in veel gedroogde ham zit troep ! Als je een liefhebber van vleesbeleg bent kun je nog net een pakje Parmaham mee naar huis nemen, meer niet. En laten we het maar helemaal niet over kant-en-klare voeding hebben. Na het lezen van dit boek had ik een soort identiteitscrisis of wat zal ik zeggen de schellen waren me van de ogen gevallen. Eigenlijk weet je best dat de voedselindustrie erg aan het knoeien is, maar zolang je niet kijkt is het niet waar. Wat is volwassen worden toch een pijnlijke ontwikkeling.

Humor
Na het zwartkijkende boek over de E nummers was het boek "de supermarktsurvivalgids" van Teun van de Keuken aan de beurt. Het verschil met het boek van Couget is de hoeveelheid humor die verwerkt is in de verhalen. Nou kijk ik dus zelf heel weinig tv, dus wist ik veel - maar van de Keuken schijnt bekend te zijn van de keuringsdienst van Waarde. En veel van wat in het boek staat is eerder op televisie geweest, mij stoorde dat dus niet, maar als je alle programma's al gezien hebt hoef je geen tijd en/of geld aan dit boek te spenderen. Als je dus leest hoe partjes mandarijn in een blik terecht komen ben je voor de rest van je leven genezen - ik vraag me alleen af, wat moet ik met die blikjes die ik nog in de kelder heb staan ? To eat or not to eat ?