Experiment

Met het fruit is het ieder jaar weer anders, vorig jaar kon ik geen kwetsen meer zien, 1 emmer kwetsen is leuk een kruiwagen vol met kwetsen is ronduit vervelend. Dit jaar zijn er amper kwetsen, de peren waren vroeg en er is een appelboom afgeknapt. Never a dull moment zou je denken, nou ja straks in de winter weer.

Dijkmanszoet
Dit jaar zit de Dijkmanszoet afgeladen met appels, dit is geen handappel, geen moesappel, maar een zoete appel. Als je hem kookt blijft hij stevig en je kunt hem op die manier eten of je maakt er hete bliksem van. Maar als zo'n boom nou afgeladen vol zit, wat doe je dan met die appels ? Nou dan experimenteer je ermee. Ik heb ooit begrepen van de moeder van de man van de nicht van mijn schoonmoeder (volgt u het nog) dat appels in schijfjes drogen kinderlijk eenvoudig was. Tuurlijk, dat zeggen die oudjes altijd - kinderlijk eenvoudig dat doe je even zo zo en zo, klaar. Later worden wij ook zo. Dus ik heb een tiental mooie appels in schijven gesneden en ze in de oven gedroogd en was dat kinderlijk eenvoudig ? Nee.

Test
Ik zeg altijd een test is nooit mislukt, het resultaat kan niet zijn wat je verwacht had, maar de test zelf mislukt zelden. De 1e keer had ik de appels niet geschild, ik had de oven niet op "wapperen" gezet en de ovendeur niet open laten staan. Wat krijg je dan ? De schil wordt door het drogen hard, bleh. Als je de oven niet goed ventileert blijven de schijven langer vochtig. Als je de schijven dan ongedurig te vroeg uit de oven haalt is het resultaat teleurstellend.
Ondertussen heb ik een nieuwe poging ondernomen, de appels netjes geschild en de kippen wat meer afval gegund. Oven op 50 graden Celsius opgewarmd en toen de ventilator aangezet met een eetstokje tussen de ovendeur. Ieder half uur heb ik het rooster gedraaid, vijf uur lang ! Maar het resultaat mag er zijn, lekker gedroogde appeltjes.