zondag 21 september 2014

Appeltaart

Ik zocht een recept voor gestoofde appels, ik bleef hangen bij een recept voor appeltaart. Nou kan ik appeltaart haast maken met mijn ogen dicht, maar wat mij aansprak aan dit recept was het gebruik van buttermilch. Nou blieft mij geen buttermilch of het moet koel geserveerd worden met suiker op een hele hete dag. Maar als ingrediĆ«nt voor het maken van gebak of snel sodabrood voor bij de soep is het enorm geschikt, het zure gaat er vanaf.

Rubber
We hebben appels, er komen logees, het is bijna weekend - dus ik maak de appeltaart. Maar omdat ik maar 1 paar handen heb en ik het recept redelijk ingewikkeld vind neem ik een afkorting tijdens het maken van de taart. Ik gooi de karnemelk bij de eieren en de suiker en mix dan pas, tsja een fatale afkorting dus. Als ik de taart later proef snap ik het bijna direct, de bodem lijkt wel rubber.
Dat weekend serveer ik "mislukte taart", mijn nichtje die op het gebied van groente bijna niets lust vind de taart lekker. Waarom noem je de taart mislukt ? Omdat die bodem zo is. O, ik vind de bodem juist lekker. O, ok, kinderlogica - ik heb voor de zekerheid maar niet verteld dat er karnemelk in de taart zit.

Herkansing
Nu twee weken later ging de taart in de herkansing zonder de afkorting te nemen en met hulp van hubby G. Want ik vind het recept beter te doen als je meer dan 1 paar handen hebt. Het recept bevat 3 delen, de bodem, de appels in het midden en bovenop een kruimel laag. Als in een recept bakpoeder voorkomt, moet de tijd tussen het nat worden van dat poeder en het moment dat het de warme oven ingaat zo kort mogelijk zijn. Dus na alle ingrediƫnten klaargezet te hebben begonnen we aan een coproductie. Deze keer is de bodem goed gelukt er zit meer lucht in, echt een beetje een Duitse taart - stevig en niet enorm zoet.
 

Geen opmerkingen: