Sta je rustig te strijken, springen opeens alle seinen op rood. Als ik strijk heb ik uitzicht op de tuin en deze keer ook op de kipjes. Kip Flapkam was als een heuse kannibaal aan de gang en pikte steeds naar de haan. Aangezien haan een kriel is, is zij een kop groter, maar dat wil niet zeggen dat ze ook de baas is. Daar moest iets aan de hand zijn, dus de strijk in de steek gelaten en op onderzoek uitgegaan. De haan bloedde als een rund en Flapkam rook bloed, kippen zijn geen softies moet je weten. Zeker de Flapkam niet, die terroriseerde haar broer en zusjes dusdanig, dat ze nu bij de krielen in eenzame opsluiting zit. De krielen moeten haar niet en daar zit ze dus onderaan in de pikorde, maar omdat ze groter is heeft ze daar weinig last van. Dwaal ik af ? Ik dwaal af. Ik kon er zo snel geen chocolade van maken, dus heb de heftig bloedende haan en zijn vriendin buiten gelaten en Flapkam in het hok opgesloten. Ik had al visioenen van kippensoep, maar ja hoe lang moet zo'n oude kip eigenlijk opstaan ? 's Avonds hebben we de haan in een oud laken gewikkeld en met een doek over zijn kop eens beter bekeken. Zijn spoor was afgebroken, weten wij veel misschien iets te heftig gevreeën met zijn chicky ? Er groeide wel al een nieuwe onder, dus we hebben de wond zo goed mogelijk schoongespoeld en hebben hem toen op stok gezet. De volgende dag bloedde het niet meer en was Flapkam weer zichzelf, voorlopig geen kippensoep dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten