In het vak waar we vorig jaar kool hadden komen dit jaar de bonen. Het vak werd nog bezet door een paar rode kooltjes en spruiten. Afgelopen week heb ik deze restanten geoogst en verwerkt, de stammen van de spruitjes gaan dan naar de kippen. Blije kippen.
Jeuk
Het bonen vak krijgt alleen compost en geen mest, je kunt bonen namelijk niet wecken als ze te veel mest hebben gehad. 's Avonds is het al langer licht en zo spitte hubby G. in de avonduren het bonen vak - ik denk dat hij het voorjaar voelde aankomen.
Kleurpotlood
De doperwten en kapucijners krijgen een gevlochten klimrek van snoeihout. Toen dat klaar was kreeg ik de bal toegespeeld en zo ging ik met een bakje van de chinees en verschillende zakjes zaad naar buiten. Mijn techniek is na jaren van oefenen verfijnd, het lege bami bakje vul ik met de te zaaien boontjes, zodat ik ze gemakkelijk pakken kan. Ik prik een gaatje in de grond en laat daar twee boontjes in glijden, mijn belangrijkste gereedschap daarbij ? Een roze-rood kleurpotlood.
zaterdag 28 februari 2015
vrijdag 27 februari 2015
Sarcococca
Ieder jaar heb ik de tuinscheurkalender van Geerts en van de Kaa. Voor iedere dag een velletje, voorop kun je zien of je al spinazie zaaien kunt en achterop staan recepten, tuinen, tips en planten. Als ik iets leuks zie gaat zo'n vel in een enveloppe en daar kwartet ik dan mee. De tuin heeft al verschillende scheurkalender toevoegingen.
Maling
Zo'n jaar of zeven geleden vroeg ik voor mijn verjaardag een sarcococca. De schoonfamilie ging met het gevoel in de maling genomen te worden naar de kwekerij. Ze waren verbaasd toen de medewerker zei - o ja ik denk dat we die wel hebben. En zo kreeg ik 2 hele kleine sarcococca's.
Geur
Het zijn groenblijvende winterbloeiers en volgens de scheurkalender ruiken ze heel erg lekker. Toen ze nog klein waren moest je de neus op de bloemetjes drukken om daar iets van te merken. Nu ze kniehoog zijn is dat wel anders, als je nietsvermoedend benedenwinds langsloopt krijg je de volle laag. Alsof je door marsepeinen bonbons bekogeld wordt.
Maling
Zo'n jaar of zeven geleden vroeg ik voor mijn verjaardag een sarcococca. De schoonfamilie ging met het gevoel in de maling genomen te worden naar de kwekerij. Ze waren verbaasd toen de medewerker zei - o ja ik denk dat we die wel hebben. En zo kreeg ik 2 hele kleine sarcococca's.
Geur
Het zijn groenblijvende winterbloeiers en volgens de scheurkalender ruiken ze heel erg lekker. Toen ze nog klein waren moest je de neus op de bloemetjes drukken om daar iets van te merken. Nu ze kniehoog zijn is dat wel anders, als je nietsvermoedend benedenwinds langsloopt krijg je de volle laag. Alsof je door marsepeinen bonbons bekogeld wordt.
donderdag 26 februari 2015
Wat eten we ? #1
Wat eten we ? Wat een irritante vraag is dat, vooral als je nog geen flauw idee hebt. Mijn moeder antwoorde altijd "hussen met je neus ertussen", zo'n antwoord waar je als kind niet veel wijzer van werd. Op de vraag wat eten we morgen, hulde ik mij in stilzwijgen, ik had zin in pizza, maar wist niet wat er dan op moest.
Moestuin
Normaalgesproken haal ik voor pizza iets in huis, maar op het menu deze week staan de laatste resten van de moestuin, want de moestuin moet leeg. Ik plukte een portie spruiten voor mijn schoonouders en haalde de laatste twee rode kooltjes uit de tuin. 1 mini en een iets groter exemplaar, wat doe je er mee als je zin hebt in pizza ? De grootste bewaar ik om koolsalade van te maken en de kleinste, die doe ik op de pizza. Ik was erg bang voor het bloeden van de rode kool, maar dat viel me erg mee.
Karton
Ik maak pizzadeeg met de volgende ingrediënten;
200 gram bloem
140 gram griesmeel
5 gram droge gist
1,5 dl water (op kamertemperatuur of lauw)
1 losgeklopt ei
30 gram olijfolie
5 gram zout
Ik doe alles in de broodbakmachine op standje deeg en laat de machine 20 minuten kneden. Tussendoor spiek ik even en als er iets aan de wand blijft plakken duw ik dat naar beneden. Het deeg laat je een uur rijzen, deze tijd gebruik je om alles wat je op de pizza wilt doen alvast klaar te zetten. Na het rijzen druk je voorzichtig de lucht eruit en maak je er weer een bol van. Laat het deeg onder huishoudfolie een kwartiertje rusten, daarna rol je het deeg uit en leg je het op een met bakpapier bekleed bakblik. Als je alle ingrediënten nog niet klaar hebt liggen, doe het folie dan nog even over het uitgerolde deeg heen. Beleg de pizza naar eigen inzicht - ga los. Ondertussen verwarm je de oven voor op 200° C.
Rodekool pizza;
rode kool in dunne reepjes gesneden (ongeveer een kwart van een grote rode kool)
1 ui
knoflook
2 tomaten
Mozzarella
ananas
gehalveerde zwarte olijven
geraspte kaas
Italiaanse kruiden
Als laatste besprenkel je de pizza met olijfolie
Schuif het bakblik in het midden van de oven en bak de pizza 25 à 30 minuten.
woensdag 25 februari 2015
Odin 2015 #9
Twee
Je kunt iedere week een tas halen, wat schrijf ik - je kunt zelfs twee keer in de week een tas halen. Ik haal zelf om de twee weken een tas, zo kan ik het aanbod naar eigen inzicht aanvullen met ander fruit. Deze week in de tas appels (Elstar) en peren (Conference) uit Nederland, sinaasappels (Lane Late) en mandarijnen uit Spanje. In het karretje hobbelen twee grapefruits en een net sinaasappels mee richting kassa.
dinsdag 24 februari 2015
De hysterische huisvrouw #3
Ik heb van die dagen, dan moet het opeens gebeuren. Er moet gepoetst, ik word dan altijd lichtelijk niet goed van mezelf. Onder het mom "vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan" laat ik die bui gieren.
Keuken
Lijdend voorwerp is deze keer de keuken, ik trek alles van de bovenkant van de koelkast, ruim de vensterbank en het aanrecht leeg. Ik maak een sopje, ik haal het trapje op en klim op het aanrecht. Ik poets de bovenkant van de koelkast en de stekkerdoos erboven, terwijl ik met mijn neus op het plafond sta kom ik erachter dat het plafond vol spinnenwebben zit. Waarom ik dat van beneden niet kon zien is mij een raadsel. De lamp boven het aanrecht krijgt een goede beurt, de vensterbank wordt uitgesopt en ik zeem de ramen terwijl ik op mijn knieën op het aanrecht zit.
Muziek
Ik begin er al snel genoeg van te krijgen en ren naar de radio zodat de muziek mijn tijdelijke poetswoede kan ondersteunen. Ik poets de keukenkast, de glazen deuren zitten vol met spetters en vieze vingers. Hoe, vertel me hoe kan het zijn dat ook de binnenkant van die deuren zo vies zijn ? Ik neem een snoepje, alles om deze bui maar zo lang mogelijk vol te houden. Ik kijk om me heen, de frontjes van de keukenkastjes zijn aan de beurt. Als het water lauw is, kijk ik tevreden om me heen, de zon breekt door en staat precies op het zijraam. Hoe kan dat raam zo vies zijn, ik zie dat het aan de buitenkant zit en ren met mijn emmertje sop naar buiten.
Keuken
Lijdend voorwerp is deze keer de keuken, ik trek alles van de bovenkant van de koelkast, ruim de vensterbank en het aanrecht leeg. Ik maak een sopje, ik haal het trapje op en klim op het aanrecht. Ik poets de bovenkant van de koelkast en de stekkerdoos erboven, terwijl ik met mijn neus op het plafond sta kom ik erachter dat het plafond vol spinnenwebben zit. Waarom ik dat van beneden niet kon zien is mij een raadsel. De lamp boven het aanrecht krijgt een goede beurt, de vensterbank wordt uitgesopt en ik zeem de ramen terwijl ik op mijn knieën op het aanrecht zit.
Muziek
Ik begin er al snel genoeg van te krijgen en ren naar de radio zodat de muziek mijn tijdelijke poetswoede kan ondersteunen. Ik poets de keukenkast, de glazen deuren zitten vol met spetters en vieze vingers. Hoe, vertel me hoe kan het zijn dat ook de binnenkant van die deuren zo vies zijn ? Ik neem een snoepje, alles om deze bui maar zo lang mogelijk vol te houden. Ik kijk om me heen, de frontjes van de keukenkastjes zijn aan de beurt. Als het water lauw is, kijk ik tevreden om me heen, de zon breekt door en staat precies op het zijraam. Hoe kan dat raam zo vies zijn, ik zie dat het aan de buitenkant zit en ren met mijn emmertje sop naar buiten.
maandag 23 februari 2015
zondag 22 februari 2015
EMO
De algemene mening over dames die handwerken is dat ze maar truttig en ouderwets zijn. Ik weet wel beter, breien, haken, naaien het is gewoon een hobby net als parachutespringen. Wat de overeenkomst is van alle mensen, die breien is dat ze breien. Hun overeenkomst is niet dat ze saai, truttig of ouderwets zijn.
Afkortingen
In de handwerk gemeenschap heb je hele bekende afkortingen, die getuigen van humor en zelfkennis. Zo heb je UFO en WIP, een ufo is zo'n ding dat door de lucht vliegt en een wip zie je vaak op een speelplaats. Maar als een handwerk(st)er zegt dat ze vijf ufo's in de kast en een wip naast de bank heeft liggen bedoelt hij/zij toch iets heel anders. Een UFO is een UnFinished Object, terwijl een WIP een Work in Progress is. Zelf heb ik iets in de kast liggen dat af is, maar niet naar mijn zin - na het wassen waren de maten niet zoals ik verwacht had. En wat moet je er dan mee, nou meestal uithuilen en opnieuw beginnen - maar ik ben daar nog niet aan toe.
Forum
Op het knutselforum vroeg ik daarom, hoe moet ik dit nu noemen ? Er kwamen verschillende reacties, de mooiste afkorting is misschien wel EMO. EMO bekt lekker, het lijkt op emotioneel (ik baal want mijn trui is niet wat ik hoopte). Mijn trui is af, het is alleen wel een EMO - Een Enorm Mislukt Object.
Afkortingen
In de handwerk gemeenschap heb je hele bekende afkortingen, die getuigen van humor en zelfkennis. Zo heb je UFO en WIP, een ufo is zo'n ding dat door de lucht vliegt en een wip zie je vaak op een speelplaats. Maar als een handwerk(st)er zegt dat ze vijf ufo's in de kast en een wip naast de bank heeft liggen bedoelt hij/zij toch iets heel anders. Een UFO is een UnFinished Object, terwijl een WIP een Work in Progress is. Zelf heb ik iets in de kast liggen dat af is, maar niet naar mijn zin - na het wassen waren de maten niet zoals ik verwacht had. En wat moet je er dan mee, nou meestal uithuilen en opnieuw beginnen - maar ik ben daar nog niet aan toe.
Forum
Op het knutselforum vroeg ik daarom, hoe moet ik dit nu noemen ? Er kwamen verschillende reacties, de mooiste afkorting is misschien wel EMO. EMO bekt lekker, het lijkt op emotioneel (ik baal want mijn trui is niet wat ik hoopte). Mijn trui is af, het is alleen wel een EMO - Een Enorm Mislukt Object.
zaterdag 21 februari 2015
Kringloop #5
Ik moest er even uit, even een stukje fietsen even de kop in de wind. En waar land ik als ik geen boodschappen hoef te doen, maar wel naar het dorp fiets ? Of bij de bieb of bij de kringloopwinkel.
Stoffer
Het werd de kringloopwinkel, ik blijf stug volhouden dat ik behoefte heb aan een stoffer en blik. Maar ik heb pech en zo blijft dit een goed excuus voor een expeditie naar de kringloop. Het leek wel alsof er niets was met mijn naam erop. Ik dreutel langs het speelgoed, ik rommel door de handwerkhoek, ik wiebel voor de boekenkast. Dan maar richting huishoud, ik negeer een te hoog geprijsde weckpot en val voor zes kleine vormpjes om aan mijn uitdijende verzameling vormpjes toe te voegen. Uitgelaten en uitgewaaid kom ik met mijn mini buit thuis.
Stoffer
Het werd de kringloopwinkel, ik blijf stug volhouden dat ik behoefte heb aan een stoffer en blik. Maar ik heb pech en zo blijft dit een goed excuus voor een expeditie naar de kringloop. Het leek wel alsof er niets was met mijn naam erop. Ik dreutel langs het speelgoed, ik rommel door de handwerkhoek, ik wiebel voor de boekenkast. Dan maar richting huishoud, ik negeer een te hoog geprijsde weckpot en val voor zes kleine vormpjes om aan mijn uitdijende verzameling vormpjes toe te voegen. Uitgelaten en uitgewaaid kom ik met mijn mini buit thuis.
vrijdag 20 februari 2015
Baksteen #2
Nou ja baksteen, dat is natuurlijk geen terechte titel. We zijn twee weken verder en ik bak met de "andere", "versere" geconfisqueerde broodbakmix een brood. Deze keer is de mix wit en nog niet over de datum, er komt een echt lekker ruikend brood uit de oven.
Sneltrein
Ze schrijven een vorm van 30 centimeter voor en ik vind dat wat overdreven, de vorm kwam niet echt goed vol. Misschien komt de vorm wel vol als je het deeg wat meer tijd geeft om te rijzen. Zelf ben ik gewend om deeg voor een brood volgens het schema 1uur, een half uur en 1 uur in de vorm te laten rijzen. De verpakking van de mix schrijft voor een kwartier en een halfuur in de vorm. Oftewel mijn standaard broden zijn een stoptrein en dit is een tgv.
Sneltrein
Ze schrijven een vorm van 30 centimeter voor en ik vind dat wat overdreven, de vorm kwam niet echt goed vol. Misschien komt de vorm wel vol als je het deeg wat meer tijd geeft om te rijzen. Zelf ben ik gewend om deeg voor een brood volgens het schema 1uur, een half uur en 1 uur in de vorm te laten rijzen. De verpakking van de mix schrijft voor een kwartier en een halfuur in de vorm. Oftewel mijn standaard broden zijn een stoptrein en dit is een tgv.
donderdag 19 februari 2015
7P0059 #2
Nu de composthoop afgegraven wordt kun je zien hoe mooi de compost geworden is. Deze composthoop is in 1 jaar opgebouwd en heeft daarna 1 jaar rust gehad. Eerder hadden we vaak dat er nog harde stukken in zaten, maar nu het afval langer gelegen heeft is dat een stuk minder.
Compostable
Maar wat opvalt is dit, uit de hoop komen plastic zakjes met de opdruk nog netjes leesbaar. Na meer dan een jaar liggen, in een warme bult met afval, zijn de zakjes nog niet door moeder natuur afgebroken. De zakjes gaan op de huidige hoop in de herkansing. De vraag blijft - hoe lang duurt dat composteren van 7P0059 eigenlijk ?
Compostable
Maar wat opvalt is dit, uit de hoop komen plastic zakjes met de opdruk nog netjes leesbaar. Na meer dan een jaar liggen, in een warme bult met afval, zijn de zakjes nog niet door moeder natuur afgebroken. De zakjes gaan op de huidige hoop in de herkansing. De vraag blijft - hoe lang duurt dat composteren van 7P0059 eigenlijk ?
woensdag 18 februari 2015
Ponies
Hubby G heeft de kolder in de kop, de moestuin moet gespit, want er kunnen al zaadjes in de grond.
Poep
Terwijl je spit voeg je compost en soms mest toe. Compost hebben we zelf, maar mest is een heel ander verhaal. Voor de moestuin is mest van een koe of een paard heel geschikt, helaas bestaat onze veestapel alleen uit kippen.
Harken
Wij kijken uit naar de buurman, die iedere dag zijn schapen even bezoekt. Heb je al mest ? Hier wel - is zijn antwoord. Dus 's middags gaan wij in de rubber laarzen, gewapend met hark en kruiwagen ponypoep harken uit de wei van de buurman. Genoeg om even vooruit te kunnen.
Poep
Terwijl je spit voeg je compost en soms mest toe. Compost hebben we zelf, maar mest is een heel ander verhaal. Voor de moestuin is mest van een koe of een paard heel geschikt, helaas bestaat onze veestapel alleen uit kippen.
Harken
Wij kijken uit naar de buurman, die iedere dag zijn schapen even bezoekt. Heb je al mest ? Hier wel - is zijn antwoord. Dus 's middags gaan wij in de rubber laarzen, gewapend met hark en kruiwagen ponypoep harken uit de wei van de buurman. Genoeg om even vooruit te kunnen.
dinsdag 17 februari 2015
Ruiterteen
Mijn moeder is geen amazone alhoewel ze wel stijgbeugels en een ruiterteen heeft. Ik zeg om de term hallux valgus te vermijden altijd maar, ze heeft rare voeten. Als je naar een speciaalzaak voor schoenen gaat, zien ze vanzelf hoe de tenen er bij staan. Inmiddels heeft mijn loopgrage moeder speciale schoenen, maar ondanks dat heeft ze toch last van de stand van haar tenen. Vroeger had ik daar van die dingetjes voor - oké denk ik dan, definieer dingetjes ?
Pedicure
De pedicure bekeek het en stelde een bezoek aan de podotherapeut voor. Een podotherapeut kan een orthese voor de tenen maken en bekijken of steunzolen nuttig zijn. En dat is dan weer het begin van een heel nieuw avontuur in de reeks van avonturen, die ik met mijn moeder beleef. Als ik een afspraak maak voor mijn moeder moet er iemand mee, dus het kan niet heel vroeg in de ochtend. Maar je kunt het ook niet heel laat plannen, omdat mijn moeder met haar vergeetachtigheid op niemand wacht en dan allang de hort op is. De dichtstbijzijnde podotherapeut is alleen op vrijdag beschikbaar. Ik maak een afspraak voor 11 uur, ik arriveer ruim op tijd en mijn moeder is wakker en loopt in haar pyjama rond. Maar ze kan geen twee dingen tegelijk doen en ze is de hele tijd afgeleid. Hé, er zijn oren in huis en daar kan ik 100.000 keer mijn verhaal tegen vertellen. Oftewel, de eerste keer arriveren we gehaast, maar op tijd bij de podotherapeut.
Ervaring
Voor de 2e afspraak twee weken later heb ik 40 minuten extra, ik ben ruim op tijd bij mijn moeder en ja ook deze keer loopt ze nog in pyjama rond. Maar deze keer had ik het allemaal beter in de hand, eerst zorgen dat je moeder klaar is voor vertrek. Moeder tanden gepoetst, haren netjes, aangekleed en schoenen paraat - check. Portemonnee, huissleutels - check. En zo gaan we bijtijds de deur uit, bij de podotherapeut heerst verwarring, ze kan de orthese niet vinden. Ik krijg dan altijd heel erg de behoefte om het plafond te bestuderen, ik hield me erg in. Uiteindelijk was de orthese er toch, hij paste goed en mijn moeder liep er proefrondjes mee. Toen ik die orthese aan mijn moeders voet zag en ik een folder in de handen geduwd kreeg - orthese in een bakje bewaren en met talkpoeder vertroetelen - zag ik opeens beren.
Beren
's Ochtends komt er bij mijn moeder thuiszorg langs, die kunnen helpen met het aandoen van de orthese - dat is geen probleem. De orthese 's avonds afdoen gaat mijn moeder ook wel lukken, maar dan - waar laat ze hem dan ? Thuisgekomen leg ik haar uit wat de bedoeling is, mijn moeder heeft er een hard hoofd in. Zal ik je vanavond bellen, je kunt me niet iedere avond bellen pareert ze. Ja, maar vanavond kan ik wel bellen - ja, dat is goed. Als ik 's avonds bel is ze de orthese alweer vergeten, dat is geen goed teken. Ik praat en ik praat, in de hoop dat er iets blijft hangen.
Administratie
Maandag is mijn ma-dag, dan doe ik haar administratie, ik bel, ik mail en dat houdt nooit op. Ik schrijf een mail naar de thuiszorg, ma heeft een orthese met fotootjes erbij zodat ze kunnen zien hoe hij aan hoort. Ik vraag of ze willen melden als ma hem kwijt is, want dan heeft de controle afspraak geen zin. Ik kreeg per kerende post een mail, zaterdag had ze hem nog, maar zondag was de orthese onvindbaar. Ik zucht, ik lach, ik zucht nog een keer heel diep, ik kijk omhoog en bestudeer het plafond.
Pedicure
De pedicure bekeek het en stelde een bezoek aan de podotherapeut voor. Een podotherapeut kan een orthese voor de tenen maken en bekijken of steunzolen nuttig zijn. En dat is dan weer het begin van een heel nieuw avontuur in de reeks van avonturen, die ik met mijn moeder beleef. Als ik een afspraak maak voor mijn moeder moet er iemand mee, dus het kan niet heel vroeg in de ochtend. Maar je kunt het ook niet heel laat plannen, omdat mijn moeder met haar vergeetachtigheid op niemand wacht en dan allang de hort op is. De dichtstbijzijnde podotherapeut is alleen op vrijdag beschikbaar. Ik maak een afspraak voor 11 uur, ik arriveer ruim op tijd en mijn moeder is wakker en loopt in haar pyjama rond. Maar ze kan geen twee dingen tegelijk doen en ze is de hele tijd afgeleid. Hé, er zijn oren in huis en daar kan ik 100.000 keer mijn verhaal tegen vertellen. Oftewel, de eerste keer arriveren we gehaast, maar op tijd bij de podotherapeut.
Ervaring
Voor de 2e afspraak twee weken later heb ik 40 minuten extra, ik ben ruim op tijd bij mijn moeder en ja ook deze keer loopt ze nog in pyjama rond. Maar deze keer had ik het allemaal beter in de hand, eerst zorgen dat je moeder klaar is voor vertrek. Moeder tanden gepoetst, haren netjes, aangekleed en schoenen paraat - check. Portemonnee, huissleutels - check. En zo gaan we bijtijds de deur uit, bij de podotherapeut heerst verwarring, ze kan de orthese niet vinden. Ik krijg dan altijd heel erg de behoefte om het plafond te bestuderen, ik hield me erg in. Uiteindelijk was de orthese er toch, hij paste goed en mijn moeder liep er proefrondjes mee. Toen ik die orthese aan mijn moeders voet zag en ik een folder in de handen geduwd kreeg - orthese in een bakje bewaren en met talkpoeder vertroetelen - zag ik opeens beren.
Beren
's Ochtends komt er bij mijn moeder thuiszorg langs, die kunnen helpen met het aandoen van de orthese - dat is geen probleem. De orthese 's avonds afdoen gaat mijn moeder ook wel lukken, maar dan - waar laat ze hem dan ? Thuisgekomen leg ik haar uit wat de bedoeling is, mijn moeder heeft er een hard hoofd in. Zal ik je vanavond bellen, je kunt me niet iedere avond bellen pareert ze. Ja, maar vanavond kan ik wel bellen - ja, dat is goed. Als ik 's avonds bel is ze de orthese alweer vergeten, dat is geen goed teken. Ik praat en ik praat, in de hoop dat er iets blijft hangen.
Administratie
Maandag is mijn ma-dag, dan doe ik haar administratie, ik bel, ik mail en dat houdt nooit op. Ik schrijf een mail naar de thuiszorg, ma heeft een orthese met fotootjes erbij zodat ze kunnen zien hoe hij aan hoort. Ik vraag of ze willen melden als ma hem kwijt is, want dan heeft de controle afspraak geen zin. Ik kreeg per kerende post een mail, zaterdag had ze hem nog, maar zondag was de orthese onvindbaar. Ik zucht, ik lach, ik zucht nog een keer heel diep, ik kijk omhoog en bestudeer het plafond.
maandag 16 februari 2015
Voorjaar ?
Februari, winter of toch al voorjaar ?
Vogeltjes vliegen druk in het rond, de zon schijnt.
We werken in de tuin, maar ik pauzeer om foto's te maken.
's Nachts vriest het nog
Carnaval de natuur gooit
alle remmen los.
zondag 15 februari 2015
Blokje om #5
Mooi weer, blauwe luchten, een fris windje en een graad of tien. In plaats van dutten in de warme woonkamer gaan we een blokje om. We kijken hoe hoog het water staat in de beek, we lopen langs landerijen en uiteindelijk langs het fietspad naar huis.
Snek schuur
Het fietspad ligt langs een weg en ligt dus van links naar rechts bezaaid met rommel. Thuisgekomen is de fiets gerelateerde score een kettingkast, een jasbeschermer en een lampje. Verder de normale meuk. Ook kruiste onze route vandaag plek M. Plek M is de plek, waar je de resten van je snelle hap uit het autoraam kiept. Je kunt dus uit rekenen hoe groot de benodigde afstand is geweest voor het consumeren van de maaltijd, x happen per kilometer - het bonnetje wordt voor het gemak meegeleverd.
Snek schuur
Het fietspad ligt langs een weg en ligt dus van links naar rechts bezaaid met rommel. Thuisgekomen is de fiets gerelateerde score een kettingkast, een jasbeschermer en een lampje. Verder de normale meuk. Ook kruiste onze route vandaag plek M. Plek M is de plek, waar je de resten van je snelle hap uit het autoraam kiept. Je kunt dus uit rekenen hoe groot de benodigde afstand is geweest voor het consumeren van de maaltijd, x happen per kilometer - het bonnetje wordt voor het gemak meegeleverd.
zaterdag 14 februari 2015
Zone zestig
Ambtelijke molens malen langzaam,
zo verrezen hier vorige week borden,
die vorig jaar april al aangekondigd waren.
Overal in de gemeente zag je ze opduiken,
maar wij zaten blijkbaar in de blinde vlek.
Aan de ene kant van de weg hebben ze nieuwe palen opgericht,
aan de andere kant hebben ze
twee vliegen in 1 klap geslagen.
Als we die borden nou aan de lantaarnpaal hangen,
precies over het klepje
dan hoeven we dat klepje ook niet steeds met
MacGyver duct tape vast te plakken.
Nu maar hopen dat de lantaarnboer straks zijn Zwitserse zakmes bij zich heeft.
vrijdag 13 februari 2015
Migraine
Sommige mensen krijgen misschien migraine van het patroon van onze nieuwe gordijnen, maar ik dacht juist - ik heb het maar mooi voor elkaar, stel ik krijg binnenkort weer eens migraine.
Gordijnen
Oftewel de gordijnen zijn gearriveerd en hangen in de slaapkamer en hal. De gordijnen zijn verduisterend en voor iemand zoals ik is dat echt een uitkomst. Om de een of andere duistere reden krijg ik altijd migraine op de mooiste dagen van het jaar. De lucht is blauw, de zon schijnt fijn, de vogeltjes kwinkeleren en ik weet van ellende niet waar ik het zoeken moet. Ik wil duisternis, stilte en het liefst slapen tot het over is. Deze gordijnen zijn vrolijk, maar leveren ook de gewenste duisternis. Een contradictio in terminis.
Gordijnen
Oftewel de gordijnen zijn gearriveerd en hangen in de slaapkamer en hal. De gordijnen zijn verduisterend en voor iemand zoals ik is dat echt een uitkomst. Om de een of andere duistere reden krijg ik altijd migraine op de mooiste dagen van het jaar. De lucht is blauw, de zon schijnt fijn, de vogeltjes kwinkeleren en ik weet van ellende niet waar ik het zoeken moet. Ik wil duisternis, stilte en het liefst slapen tot het over is. Deze gordijnen zijn vrolijk, maar leveren ook de gewenste duisternis. Een contradictio in terminis.
donderdag 12 februari 2015
Dik
Een van de dingen waar mijn moeder altijd nog door geobsedeerd is of wat nog tot haar standaard repertoire behoort is dikte. Goh wat ben jij dik geworden, goh jij krijgt ook een buikje of juist tegenovergesteld goh ben jij afgevallen ? Het menselijk brein, het is een mysterieus ding.
Dik
Laatst dacht ik ook zoiets, hmm ben je nou alweer dikker geworden. Ik keek niet naar mijn eigen buik, maar omhoog. Ben je de boel aan het saboteren ? Nou niet opzettelijk. Ik stuur binnenkort hubby G wel even langs met de accuschroef. Ik vind het prima reageerde het lijdend voorwerp, want zo zit het helemaal niet lekker.
Een van de dingen waar mijn moeder altijd nog door geobsedeerd is of wat nog tot haar standaard repertoire behoort is dikte. Goh wat ben jij dik geworden, goh jij krijgt ook een buikje of juist tegenovergesteld goh ben jij afgevallen ? Het menselijk brein, het is een mysterieus ding.
Dik
Laatst dacht ik ook zoiets, hmm ben je nou alweer dikker geworden. Ik keek niet naar mijn eigen buik, maar omhoog. Ben je de boel aan het saboteren ? Nou niet opzettelijk. Ik stuur binnenkort hubby G wel even langs met de accuschroef. Ik vind het prima reageerde het lijdend voorwerp, want zo zit het helemaal niet lekker.
woensdag 11 februari 2015
Odin 2015 #7
Nu ik de titel type denk ik, al weer week zeven, waar blijft de tijd ? Nou ja de tijd glijdt blijkbaar langs me heen - niets aan te doen. Na het avondeten kleur ik de tijd altijd in met fruit. Fruit uit een odin tas.
Winter
Het is nog overduidelijk winter in de tas, sinaasappelen en mandarijnen uit Spanje. Dubbele, grillig gevormde kiwi's uit Italië en appels uit ons eigen kikkerland. Of dit genoeg fruit is voor twee weken ? Nee, maar ik vul het aan met eigengemaakte appel- of rabarbermoes en ingemaakte peren. Met nog wat extra bananen en grapefruits komen we niets te kort.
Winter
Het is nog overduidelijk winter in de tas, sinaasappelen en mandarijnen uit Spanje. Dubbele, grillig gevormde kiwi's uit Italië en appels uit ons eigen kikkerland. Of dit genoeg fruit is voor twee weken ? Nee, maar ik vul het aan met eigengemaakte appel- of rabarbermoes en ingemaakte peren. Met nog wat extra bananen en grapefruits komen we niets te kort.
dinsdag 10 februari 2015
Nggg
De krokussen, die oma ooit geplant heeft komen pell-mell opzetten, je weet nooit precies waar. Dus er heerst code paars, s.v.p. iets minder over het gras lopen en iets meer over de stoep. Ik heb al een gesneuvelde bloempje in een borrelglaasje in de keuken staan - zo zielig.
Achteloos geplant
door gespit verder verspreid
krokussen van oma
Achteloos geplant
door gespit verder verspreid
krokussen van oma
maandag 9 februari 2015
Moestuin #20
Formaat tennisbal had deze enig opgekomen pastinaak, bij de natuurwinkel had ik er nog een paar meegenomen zodat ik er genoeg zou hebben. De pastinaak behoort tot de groep vergeten groenten en dat verbaast mij niets. Een pastinaak smaakt een beetje weeïg - zie er maar iets lekkers van te maken.
Chips
Als ze pastinaak aanprijzen beginnen ze vaak over het feit dat je er gezonde en lekkere chips van kunt maken. Maar ik zie mijzelf hubby G 's avonds geen bord met chips voorzetten, dus meestal wordt het stamppot. Ooit was de pastinaak wat tegenwoordig de aardappel is, daarom maak ik dus geen aardappel-pastinaak stamppot. Ik meng pastinaak met een andere groente en eventueel met een appel voor een fris accent. Om van dat laffe, weeïge af te komen zoek ik altijd naar een pittig accent, olijven, aparte kaas of gedroogde tomaten. Ik hoop ooit nog het ideale recept te ontdekken, want als groente in de moestuin is het een blijvertje.
Chips
Als ze pastinaak aanprijzen beginnen ze vaak over het feit dat je er gezonde en lekkere chips van kunt maken. Maar ik zie mijzelf hubby G 's avonds geen bord met chips voorzetten, dus meestal wordt het stamppot. Ooit was de pastinaak wat tegenwoordig de aardappel is, daarom maak ik dus geen aardappel-pastinaak stamppot. Ik meng pastinaak met een andere groente en eventueel met een appel voor een fris accent. Om van dat laffe, weeïge af te komen zoek ik altijd naar een pittig accent, olijven, aparte kaas of gedroogde tomaten. Ik hoop ooit nog het ideale recept te ontdekken, want als groente in de moestuin is het een blijvertje.
zondag 8 februari 2015
Blokje om #4
Het rondje begon met snoeppapiertjes, net alsof het niet gewaaid had of misschien wel en dat het juist allemaal op ons pad beland was. Soms lijkt het geen wandelen meer, maar puinruimen en dan laten we de boel de boel. We laten iets over voor volgende week, voor de andere wandelaars en voor de rapers van de gemeente.
Glas
De vangst van deze week, een glazen literfles, veel snoepwikkels, blikjes, plastic flesjes en verspreid over drie plekken de restanten van een mac-de-snack maaltijd. Wederom een ondefinieerbaar stuk auto, waarschijnlijk ongemerkt achtergelaten nadat ze met de auto door een diepe kuil in het wegdek gestuiterd zijn. Bijna thuis komen we andere wandelaars tegen of we de tas al vol hebben ? Pfrr, allang al.
Glas
De vangst van deze week, een glazen literfles, veel snoepwikkels, blikjes, plastic flesjes en verspreid over drie plekken de restanten van een mac-de-snack maaltijd. Wederom een ondefinieerbaar stuk auto, waarschijnlijk ongemerkt achtergelaten nadat ze met de auto door een diepe kuil in het wegdek gestuiterd zijn. Bijna thuis komen we andere wandelaars tegen of we de tas al vol hebben ? Pfrr, allang al.
zaterdag 7 februari 2015
Buitenthermometer
We hebben een weerstation met buitensensor, die ons vertelt hoe warm het buiten is. En we hebben die andere betrouwbare thermometer, de Rododendron. Duidelijk zichtbaar vanuit het keukenraam kun je zien, dat het buiten koud is.
Mooi weer buiten maar
Rododendrons verklappen
de temperatuur
Mooi weer buiten maar
Rododendrons verklappen
de temperatuur
vrijdag 6 februari 2015
Ies kan liehn
Ik ben naar mijn moeder en hubby G werkt thuis, op deze manier is ons huisdier iets minder de kat van de rekening. Uit sms-jes die ik krijg is er vermaak voor hem geregeld. Een Valtra met takkenhakselaar is bezig om takkenbossen tot snippers te verwerken.
Vermaak
Een van de favoriete websites van hubby G is vastgereden.nl, echt mannen vermaak. Maar deze dag hoefde hij alleen maar naar buiten te kijken, want de Valtra was door de crunchy bevroren bovenlaag gezakt en zat muurvast in de drek eronder. Er werd gespit, er werd heen en weer gewiebeld, er kwamen hulptroepen en er werd nog meer gespit. Toen de trekker los was gaven ze er acuut de brui aan en gingen huiswaarts om een dag later na nog eens 6 graden nachtvorst terug te komen.
Vermaak
Een van de favoriete websites van hubby G is vastgereden.nl, echt mannen vermaak. Maar deze dag hoefde hij alleen maar naar buiten te kijken, want de Valtra was door de crunchy bevroren bovenlaag gezakt en zat muurvast in de drek eronder. Er werd gespit, er werd heen en weer gewiebeld, er kwamen hulptroepen en er werd nog meer gespit. Toen de trekker los was gaven ze er acuut de brui aan en gingen huiswaarts om een dag later na nog eens 6 graden nachtvorst terug te komen.
donderdag 5 februari 2015
Baksteen
Mijn moeder wil niets weggooien en al zeker geen voedsel. Maar de voorraadkast staat vol met afgeprijsde artikelen en met mixen, die zij niet meer gaat mixen. De laatste keer dat ik bij haar was heb ik vier pakken broodmix los weten te wurmen en dat lukte alleen met de belofte dat ik er voor haar brood van zou bakken.
Ik had er een hard hoofd in, de mixen waren al ver over de datum. Maar omdat liegen mij niet goed af gaat was ik het aan mezelf verplicht om het te proberen. De mix was een half ons zwaarder dan op de verpakking aangegeven stond, mijn wenkbrauwen raakten gefronst. Ik nepte de mix met wat extra gist en ik was wat royaler met de melk. Maar het brood kwam aan de donkere kant en oud ruikend uit de oven.
Geur
Nadat het brood afgekoeld was heb ik het brood samen met hubby G bekeken, donker, oud ruikend, beetje een baksteen. Doorgesneden zag het er nog wel aardig uit, maar de smaak kwam overeen met de geur . . . oud. Ik heb het in plakken gesneden en op de verwarming gelegd, als het hard is gaat het naar de kippen. De andere drie pakken zijn op de composthoop geland. Een test is nooit mislukt, het resultaat van deze test: Als broodmix oud ruikt zal het brood ook oud ruiken & smaken.
Herhaling
De volgende dag ga ik zonder brood op bezoek bij mijn moeder, ik snijd het onderwerp niet aan en er ligt gelukkig brood in de koelkast. Als ik door de gang loop zie ik een plastic tasje met twee pakken broodmix staan, ik vraag hoe kom je daar nu weer aan ? Ze schokschoudert, weet ik niet. Ik vertel haar het brood avontuur, ik zeg deze zijn nog niet over de datum - zal ik deze meenemen ? Deze keer gaat dat soepeler, ze roept neem maar mee, ik bak toch niet meer - ik bak niet eens koekjes. Deze keer had ik ze ook zonder broodbakbelofte wel mee kunnen krijgen, maar dat weet je nooit van te voren. Dus over een paar weken een herhaling van zetten, met wie weet - baksteen #2.
woensdag 4 februari 2015
Boze vegetariërs
Op internet lees je dit en dat en soms blijf je ergens hangen, zelf lees ik de tweets van @herdyshepherd1 een schapenboer gewapend met een iphone en een mening. Zo las ik via hem een open brief van een boerin aan "boze vegetariërs", ik wist niet eens dat die bestonden. De bloggende boerin krijgt vaak negatieve reacties en wordt vaak voor moordenaar uitgemaakt. In de open brief schrijft de boerin een heel net antwoord terug aan, zoals zij het noemt, de boze mensen die vinden dat je als niet-vlees eter een beter mens bent dan mensen, die wel vlees eten. Een brief, die je ogen opent voor dingen waar je liever niet te veel over nadenkt en dan ben ik niet eens een vegetariër.
Overvloed
In de moderne wereld kun je kiezen wat je eet en zo kun je kiezen om vegetariër te zijn. Maar ze wrijft de vegetariërs heel fijntjes onder de neus dat vegetarisch eten niet per se diervriendelijk is - dat zelfs voor de groente die wij op ons bord krijgen dierenlevens opgeofferd worden. En opeens moest ik denken aan de familie Doorzon van Gerrit de Jager, hij was zijn tijd ver vooruit. Ik moest even zoeken naar het juiste album, deze is het #7, de familie Goorzon.
ISBN 9032060759
Zo gaan moeder en dochter op pagina twaalf in een vegetaries eethuisje eten. De dochter ziet het nog niet helemaal zitten, maar moeders stelt haar gerust dat het bloeddorstige verscheuren van vlees door het vegetarisme gecompenseerd wordt. In dit geval . . .
Overvloed
In de moderne wereld kun je kiezen wat je eet en zo kun je kiezen om vegetariër te zijn. Maar ze wrijft de vegetariërs heel fijntjes onder de neus dat vegetarisch eten niet per se diervriendelijk is - dat zelfs voor de groente die wij op ons bord krijgen dierenlevens opgeofferd worden. En opeens moest ik denken aan de familie Doorzon van Gerrit de Jager, hij was zijn tijd ver vooruit. Ik moest even zoeken naar het juiste album, deze is het #7, de familie Goorzon.
ISBN 9032060759
Zo gaan moeder en dochter op pagina twaalf in een vegetaries eethuisje eten. De dochter ziet het nog niet helemaal zitten, maar moeders stelt haar gerust dat het bloeddorstige verscheuren van vlees door het vegetarisme gecompenseerd wordt. In dit geval . . .
door de ober.
dinsdag 3 februari 2015
Linksaf
Boven ons huis ligt een bocht in de snelweg - al jaren. De laatste tijd had ik weinig verkeer gespot, maar nu zag ik er weer een. Hier is het ergens, hè ? Ja, daar moet je linksaf. Roger.
Strakblauwe hemel
een zilveren vogel vliegt
naar verre oorden
Strakblauwe hemel
een zilveren vogel vliegt
naar verre oorden
maandag 2 februari 2015
Wilniet
Ik wilde niet, maar ik moest wel. Niet het moeten van poepen en plassen, maar het moeten van - het is beter als. Als het regent stijgt de grondwaterstand. Als het erg lang regent komt de dag dat bij ons de fundering van de schuur vol loopt met water. Nadat de kelder een paar keer overstroomd was hebben we een pompje aangeschaft. Dit pompje slaat aan als er water in de fundering staat en zo houden we de kelder droog.
Akker
Ik kan goed voorspellen wanneer de pomp aanslaat, zodra de akker van de buurman meer op een meer dan op een akker lijkt is het moment nabij. Die akker hoeft niet blank te staan, want er ligt een sloot naast, maar ja die ene meter berm tussen akker en sloot fungeert als dijk. Dat de eigenaar dit makkelijk kan verhelpen blijft niet hangen en zo sta ik ieder jaar met mijn rubberlaarsjes in de blubber een dijkdoorbraak te forceren. Ik voel me dan net een kindje dat, op vakantie, in het beekje achter de camping een dam bouwt, maar dan omgekeerd.
Opstandig
Ik was deze winter opstandig, wil niet wil niet wil niet. Wil niet de hele tijd op andermans grond aan watermanagement doen. Maar op een bepaald moment begon het te regenen, de winter leek meer op herfst en het wateroppervlak groeide. Ik kreeg de neiging om het huis om te dopen naar "Zeezicht". De pomp sloeg aan, bij mij ging de knop om. Laarsjes aan, schepje mee, geultje graven - bemodderd, maar niet omgevallen kom ik thuis. En zo ga ik iedere ochtend even kijken of het water nog stroomt en verhelp knelpunten. Nederland leeft achter dijken, maar deze dijk kan me gestolen worden.
Akker
Ik kan goed voorspellen wanneer de pomp aanslaat, zodra de akker van de buurman meer op een meer dan op een akker lijkt is het moment nabij. Die akker hoeft niet blank te staan, want er ligt een sloot naast, maar ja die ene meter berm tussen akker en sloot fungeert als dijk. Dat de eigenaar dit makkelijk kan verhelpen blijft niet hangen en zo sta ik ieder jaar met mijn rubberlaarsjes in de blubber een dijkdoorbraak te forceren. Ik voel me dan net een kindje dat, op vakantie, in het beekje achter de camping een dam bouwt, maar dan omgekeerd.
Opstandig
Ik was deze winter opstandig, wil niet wil niet wil niet. Wil niet de hele tijd op andermans grond aan watermanagement doen. Maar op een bepaald moment begon het te regenen, de winter leek meer op herfst en het wateroppervlak groeide. Ik kreeg de neiging om het huis om te dopen naar "Zeezicht". De pomp sloeg aan, bij mij ging de knop om. Laarsjes aan, schepje mee, geultje graven - bemodderd, maar niet omgevallen kom ik thuis. En zo ga ik iedere ochtend even kijken of het water nog stroomt en verhelp knelpunten. Nederland leeft achter dijken, maar deze dijk kan me gestolen worden.
zondag 1 februari 2015
Blokje om #3
Een blokje om van een kilometer of zes, trainen voor de 4daagse ? Nee even langs mijn schoonouders, kunnen we meteen even de computer bekijken. Al die nieuwe techniek, je zou er een punthoofd van krijgen.
Energie
Onderweg vinden we een big shopper met troep, het is deze keer zelfs zo erg dat we stoppen met rapen omdat we de tas vol hebben. Opvallend is de hoeveelheid energiedrank blikjes, zelfs de blikjes hadden er vleugels van gekregen. Een glazen fles, die ongeschonden in de berm geland is, deo voor hem & haar, 2 aanstekers, nog meer blikjes, een kudde plastic flessen en een mueslireep. Het kruimelspoor van klein Duimpje bestond vandaag, heel kek, uit rode koffiebekertjes.
Energie
Onderweg vinden we een big shopper met troep, het is deze keer zelfs zo erg dat we stoppen met rapen omdat we de tas vol hebben. Opvallend is de hoeveelheid energiedrank blikjes, zelfs de blikjes hadden er vleugels van gekregen. Een glazen fles, die ongeschonden in de berm geland is, deo voor hem & haar, 2 aanstekers, nog meer blikjes, een kudde plastic flessen en een mueslireep. Het kruimelspoor van klein Duimpje bestond vandaag, heel kek, uit rode koffiebekertjes.
Abonneren op:
Posts (Atom)