
Tijdens het condoleren staat in de rij iemand, die in plaats van handje schudden doorlopen uitgebreid een praatje aanknoopt. De rij achter hem wordt langzaam langer, er worden blikken gewisseld en hij wordt uiteindelijk met zachte hand doorgeschoven. Ik loop handjes schuddend de rij af en kom langs de kleinkinderen, eerst de kleintjes en dan de grote. En daar had ik van te voren niet over nagedacht - wat zeg je, tegen die kleintjes ?
Thuis
Later thuisgekomen, scharrelen we samen in de tuin, ik wied en zaai zaadjes. Ik haal de camera, want de hemel is zo mooi . . .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten