Een reorganisatie bracht collega's uit het oosten naar het westen, zelf had ik wel naar het oosten gewild - maar ja, als pion in een groter geheel beslis je zoiets niet zelf. Op een dag kwam er een cake uit het oosten, ja dat was een soort traditie - de cake heette Herman. Of zijn oorsprong heette Herman, het is maar hoe je het bekijkt. Herman woonde in een aanrechtkastje, hij werd daar vertroeteld en af en toe gebruikten ze een stukje van hem en daar werd dan cake van gebakken. Week na week kwam er cake, tot het je de oren uit kwam. We hadden snel genoeg van Herman, saillant detail was dat onze nieuwe baas ook Herman heette.
Starter
Een paar jaar geleden ging hubby G een week lang op cursus en om me niet te hoeven vervelen bedacht ik me dat het een mooi moment was om een desemstarter te maken. Nou is het a geen klusje dat verveling tegen gaat en b was het na een week nog steeds doods. Mijn eerste goedbedoelde Herman ging richting composthoop. Ik troostte me met de gedachte dat ik helemaal niet houd van die enorm zure Duitse desem broden.
Rijpen
Sommige dingen moeten hun beloop hebben en het kriebelt om toch eens een ander soort brood te maken met mijn eigen Herman. Dus ik ben vandaag gestart, dag 1, ik heb er mijn bedenkingen over want het roggemeel is al oud - zou dat nog wel werken ? En wat moet ik met Herman als hij eindelijk leeft, dan zit hij daar als een Tamagotchi, Herman honger, Herman eten. In het broodboek staat dat hij in de koelkast mag en dat hij dan gaat slapen, maar dat Herman dan eigenlijk kou lijdt. Een andere optie is Herman bewaren in een ruimte waar het 10°C is, hmm en daar zitten we dus in onze heerlijk verwarmde huizen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten