Sint Antonius met zijn varken

Volgens de tuinkalender was het tijd voor de 'Vriesheiligen' of 'Harde Koppen', daar merkte ik vandaag pas wat van. Het had 's nachts heel licht gesneeuwd en een graad of wat gevroren, de wereld ziet er dan heel anders uit. Op de kalender stond een twaalf kilometer lange wandeling langs de grens, de grenssteenwandeling.

1765
Het is dit jaar 250 jaar geleden dat de grens tussen Münster en Gelderland vastgelegd werd, langs die grens kun je nog steeds de stenen van toen vinden. De stenen, kleine, grote, scheve, met wapens en zelfs als ijzeren plaat in het wegdek. Soms is de grens recht, soms krom en soms lijkt hij krankzinnig alsof de landmeter dronken was en iedere zoveel passen een piketpaaltje geslagen heeft. Zo'n stukje grens zie je midden in een stuk bouwland, de stenen zijn gemarkeerd zodat de loonwerker er met de dure apparatuur niet op knalt (zoom maar in).

Natuur
Het is zondag, het is vroeg, we wandelen langs sloten, door bosjes, langs boerderijen en over akkers - de stilte is oorverdovend. De zon komt op en streelt de boomtoppen, winterse schoonheid. Opeens stuiten we op goedlachse douaniers in het groen, onze wandelkaarten worden bestempeld en we mogen onze route vervolgen. In het midden van niks staat een drankaanhanger, waar wanhopig geprobeerd wordt de koffiezetmachine aan de gang te krijgen. Als het goed is zijn we halverwege en ik bekijk de routebeschrijving eens goed, ik zie dat de route bij grenssteen 749 eindigt.

Verschil
We lopen soms in Nederland, soms in Duitsland, als we bij de grote weg zijn raken we beide in verwarring, alleen de reden is verschillend. Ik raak in verwarring door een grote groep wandelaars die van links komt, zij lopen een andere tocht met een kilometer overlap. Hubby G had verwacht dat de route hier zou eindigen, dat ik steeds iets anders zei had hem niet overtuigd. Op de Grensdijk komen we wederom douaniers tegen, de Duitse douanier voorziet onze kaart van een mooi Loch. Vanaf de laatste steen lopen we richting Kreuzkapelle, als we er bijna zijn rijdt er net een bus weg zodat we veertig minuten de tijd hebben voor erwtensoep met worst, broodjes en een slokje drinken.