maandag 29 februari 2016

Negentwintig

Soms denk je dat er nooit iets gebeurd in jouw leven, je moddert een beetje aan, je leven kabbelt voort. De deurbel gaat, een meneer op leeftijd in een donkerblauw strak lederen motorpak staat voor je deur. Zijn motor is er mee uitgescheden en of hij even naar de garage bellen mag. Tuurlijk.


Negentwintig
En dan gebeuren er van die dingen, die alleen op een negentwintigste februari gebeuren kunnen. De telefoon van de motorzaak meldt dat ze in verband met de winterperiode op maandag dicht zijn. Tuurlijk. Nou kun je een motor wel voortduwen, maar na 100 meter hangt je tong je wel op de motorlaarzen. Van de soepelheid waarmee je door bochten kunt zoefen blijft niets meer over als je het ding zelf moet voortduwen. Wat rest is een 250 kilo wegend log gevaarte.

Herberg
Ik bied de motor onderdak aan en breng de bedremmeld kijkende motorrijder even naar huis. Want vanochtend hadden ze het er al over, deze dag is bij uitstek geschikt om iets voor een ander te doen - je kunt moeilijk zeggen dat je geen tijd hebt, want je hebt een hele dag extra. 

Geen opmerkingen: