Rooie rug

Mijn moeder zei altijd, als je later op moet ruimen - kijk dan alles goed na. Daarbij keek ze me indringend aan, er hoorde een blik bij. Nu mijn moeder opgenomen is ruimen we op, ik kijk alles goed na. De overvolle linnenkast is iets, waar ik me over ontfermd heb.

Andermans
Ik zoek me een ongeluk naar goedpassende kleding voor mijn moeder omdat er heel veel kleren in de linnenkast liggen, kleren die mijn ouders verzameld hebben. Ik voel me dan altijd een beetje boos worden, nooit konden ze iets vinden - de kasten puilden uit. Maar nu, nu vul ik zak na zak met kleding voor de kledingcontainer. Handdoeken, stapels handdoeken - ik vul een grote zak voor het dierenasiel. En als ik broeken of jassen tegenkom, kijk ik de zakken goed na. En ik heb keuze uit 
twee, er zit of helemaal niets in of zakdoek(jes), een plastic tasje, een kammetje en pepermuntjes.

Zeep
Ik haal een plank leeg en veroordeel de kleding, een deel gaat linksaf, een deel gaat in de was en de rest gaat de kast weer in. En soms gaat er iets in de moedertas. En wat vind je in de linnenkast, die je goed na moet kijken - die blik uit je herinnering plaagt je ? Zeep, heel veel stukken zeep en je vindt heel veel papieren zakdoekjes, iets waar mijn moeder helemaal niet van hield. Maar laatst vond ik dan eindelijk iets, duizend gulden met de naar mijn gevoel, altijd spottend kijkende Spinoza erop. Zo eentje waar je je rug mee kunt afdrogen, daar waar je geld groeit.