2014 - Oudjaarsavond

 

Oudjaar bewees mij weer waar huisvrouwen die spierbundels van krijgen,

roer maar eens de vulling van de oliebollen door het beslag.

 

Moestuin #16

Dit is zo'n foto, als ik zou zeggen het is suizend oorriet na een stormachtige dag, dan zouden er altijd mensen zijn, die zeggen - ja dat zag ik meteen. Dit is zo'n foto, met . . . ja met wat eigenlijk.

Wit goud
Dit is het witte goud, eerst eet je de ondergrondse scheuten met een plakje ham en bearnaisesaus. Na Sint Jan is het uit met de pret en mogen de scheuten gewoon de grond uit schieten. Het is dan een wuivend grasachtig gewas, doorzichtig en het wordt met gemak anderhalve meter hoog. Het blijft lang groen en kleurt dan langzaam geel, het wordt bruin en bros. Een stormachtige dag gooit het tegen de vlakte. Modebewuste tuiniers kopen bamboe of siergras bij het tuincentrum, maar doe mij maar asperge - mooi én lekker.

Achter #2

Het schrijven heeft momenteel een hoofdrol of beter gezegd, het is meer overschrijven.

Digitaliseren
Ik heb allemaal losse aantekeningen vanaf 2011, mijn ouders kwamen bij de gemeente op de radar omdat ze als hamsters hun nest voor de komende winter aan het bekleden waren. 2011 werd 2012 en de aambeien van mijn vader waren geen aambeien maar kanker. Bestralen, opereren, nooit meer op volle kracht komen en overlijden. Een alleen achter blijvende "zorg mijdende" dementerende moeder in 2013. Je eigen huishouden en je moeder drijvende houden in 2014 - alles komt voorbij.

Macht
Nu ik alles overschrijf, bekijk ik het van een afstand - ik zie de veranderingen in het gedrag van mijn moeder. Je ziet dat ze, als een kiezel in een snel stromende beek, gladder wordt. Ze zeggen wel dat kennis macht is - maar macht waarover ?
 

Achter #1

Ik loop weer eens achter of eigenlijk ook niet. Schrijven moet ook leuk blijven. Ik heb de afgelopen tijd weinig foto's gemaakt, maar er zitten toch een paar mooie bij. Zoals deze verpletterende zonsopkomst.

Regen
Je ziet het water op het land staan omdat de regen maar niet leek te willen ophouden. En dan op een dag is de regen weggetrokken en schijnt de zon weer. De bloemen van de hortensia's zijn bruin en doorschijnend geworden, de bomen zijn kaal, het daglicht is minimaal. Als het straks weer zomer is, is dat allemaal weer vergeten. Dan blader je door je fotoalbum en zie je daar de winterse schoonheid.

Moestuin #15

Nachtvorst, dat heeft boerenkool nodig. Zo mooi zo'n berijpte boerenkool met zijn kronkel bladeren.


Nachtvorst boerenkool
Berijpte vitaminen
Winterse schoonheid

2014 - 2e kerstdag

Het 2e kerststuk dat wij van mijn schoonmoeder kregen - op 1 been kun je niet staan.

 

2014 - 1e kerstdag

Een kunstwerk van mijn schoonmoeder.

 

Moestuin #14

Als het jaar op zijn eind loopt, is de keus in de moestuin beperkt. Wat eten we vanavond ? Kool, pas gehad. Wortels, pas gehad. Andijvie, de kroppen zijn nog te klein. Boerenkool, het vriest niet. Bietjes, pas gehad. Winterpostelein, geen zin in. Snijbiet, het staat er zo zielig bij. Ok ok, dan wordt het prei. Dat rijmt.

Stronk
Ik haal er een aantal uit de grond, tot ik 100% zeker ben dat ik er genoeg heb. Ik maak ze buiten al grotendeels schoon, een prei zit namelijk voor een groot deel onder de grond. Ik stroop de buitenste bladeren eraf en snij meteen de wortelkluit eraf. Van het groen snijd ik alleen de lelijkste punten af, ze gaan ten slotte hier de pan in en niet naar de showroom, die supermarkt heet.

#keerjetasom

Gisteren op de radio, een oproep om je (hand)tas om te keren en de foto's te posten. Nou heb ik geen facebook en geen handtas. Maar ik heb wel een (camera)rugzak en een blog. En ach het jaar is bijna voorbij, dus de boel eens uitmesten kan geen kwaad. Pleisters, Saridonnetjes, een broodzak, een bos sleutels, potloodjes en wat snoepjes. Telelens, twee acculaders met 1 snoer, een digitale camera, een gorilla, een haaknaald en een doormidden gebroken frietvorkje. Een boodschappentas van de Vomar - bestaan die nog ? Pinbonnen, een ov-chipkaart, wc-papier en papieren zakdoekjes. Een tasje met mijn papieren, een EHBO tasje, een zakmes en sudoku's met een potlood tegen het vervelen in wachtkamers. Een memorecorder, mueslireep, schelpen uit Engeland, een garagedeur opener, gordijn eindrunners, zakje met mysterieuze papiertjes ?

Kuisen
Met de stofzuiger de kruimels en het stof eruit gezogen, de frunnikjes de vuilnisbak in. De haaknaald naar zijn vriendjes gebracht, het frietvorkje en de broodzak in het plastic afval. De mysterieuze papiertjes bekeken - boodschappenlijstjes, briefjes met telefoonnummers, trein reisschema allemaal in de oud-papier bak. Sleutelbos eruit. Daarna alles weer ingeruimd, de gorilla stribbelde tegen maar met wat buigen lukte dat ook. Snoepje ?
 

Ma lender

Vorig jaar heb ik erg getwijfeld, maar dit jaar heb ik maar gewoon gedaan en een kalender voor mijn moeder aangeschaft. En toen maar knippen en plakken. Op iedere maand een papiertje geplakt met de telefoonnummers van de kinderen en van de huisarts. Daarna alle verjaardagen in het juiste hokje ingevuld, de sterfdag van mijn vader aangetekend en een kerstpapiertje op de kerstdagen geplakt.

Uitdaging
Hoe zorg je dat jouw moeder de kalender niet zoek maakt, zoals alle andere dingen die ze zoekmaakt ? Vastmetselen ? Dus ik heb de kalender ontleed, de maanden februari tot en met december liggen veilig bij mij. Januari heb ik met 4 stukjes plakband op ooghoogte op haar voordeur geplakt, het plaatje hangt erboven. Voor december heb ik een kladje gemaakt, die maand is toch al bijna op.

Jarig
Mijn moeder belt, en ik vraag wat is er ? Ik ben de datum kwijt, what's new denk ik. Ben je nou al jarig geweest ? Ik was gister bij je. Uhm reageert ze, het is heel erg met me, ik weet het niet meer. Ik heb gisteren een kalender op je deur geplakt, daar moet je de dagen dan maar van afstrepen. Ja dat zal ik dan maar gaan doen, maar wat is het vandaag ? De 19e. Januari ? Nee, december. O, dus we krijgen de kerst nog. Ja. Daarna vertelt ze me dat ze net met de buuf gepraat heeft, ik vraag maar niet met welke. Ze meldt dat de zon schijnt en dat ze een blokje omgaat. We bellen af.

Vraag
Maandenlang heeft ze me niet gebeld, nu opeens wel. Zou het komen omdat ze nu elke dag meermalen langs de kalender loopt ? Gaat ze me nu iedere keer bellen als ze twijfelt of ik al jarig ben geweest ? Blijft ze me straks na mijn jaardag ook bellen om te vragen of ze er wel aan gedacht heeft ? No good deed goes unpunished.
 

Thuis zorg

Als ik deze keer bij mijn moeder aankom ontmoet ik voor het eerst 1 van de wijkverpleegkundigen, die al sinds half oktober bij mijn moeder over de vloer komen. Ze zit op het enige vrije plekje op de bank met het logboek op schoot, mijn moeder zit een beetje verfomfaaid op een stoel. Moeders heeft een grote kop T en een stapeltje dubbele koekjes voor haar neus - ah ontbijt, denk ik dan. Mijn moeder springt in de zorg modus, of ik ook T wil, of ik misschien op haar plek zitten wil. Nee en nee, als ik zo'n end gereden heb wil ik gewoon even tot rust komen. Ik schud handjes met M, die ik een keer telefonisch gesproken heb omdat ze ongerust was.

Ongemakkelijk
Ik heb wel duizend vragen, maar ik kan die niet allemaal stellen omdat mijn moeder er bij zit. Mijn moeder zal die vragen niet kunnen beantwoorden omdat ze amper iets onthouden kan, maar ze zal het wel vervelend vinden als we over haar hoofd heen praten. Het is iets dat ik altijd probeer te vermijden. Wel vraag ik naar de dagopvang, is ma al een keer geweest ? Nee, volgens M zitten E en de zorgcoördinator daar bovenop, daar merk ik nog niet veel van is mijn reactie. Zal ik vragen of E je belt ? Ja, doe maar - dat wordt hoogste tijd.

Lulijzer
Het gesprek met E is bijna net zo ongemakkelijk als de vorige keer, ik ben nog steeds lichtelijk pissig en hij is onwetend. Je weet wel de 1e indruk is gewoon het belangrijkst, maar toen ze mijn moeder in hun planning opnamen is er nul overleg met de kinderen geweest. Dus wat voor ons misschien voor een beetje verlichting had kunnen zorgen was in werkelijkheid tasten in het duister. Ik probeer hem wat eigen aardigheden van mijn moeder te vertellen, maar hij staat gewoon met de mobiel op straat met mij te bellen. Langs scheurende brommers, de tram en later de diensttelefoon die hij aan moet nemen, maken het geen geweldig gesprek. En dat is dan voorzichtig geformuleerd.

Coördinatie
Ik vraag naar de dagopvang, zijn reactie daar moet een indicatie voor komen. Ja, zeg ik die is er en die heb ik 8 december al doorgestuurd naar de zorgcoördinator. Hij klinkt verbaasd, want zij kunnen die indicaties ook elektronisch zien. Gaat lekker denk ik dus. De coördinator, die me door de huisarts al langer dan een jaar geleden beloofd is, is een maand geleden toegewezen. Ze heeft me gevraagd waarmee ze me het beste kan helpen. Ik heb haar een top drie gegeven, maar sindsdien heb ik niets meer van haar gehoord. Een eenregelig mailtje af en toe zou al een heel verschil maken. Ik kom tot de conclusie dat als je echt iets wilt in deze wirwar van zorg, je zelf overal achteraan moet. Geen opbeurende gedachte.
 

Moestuin #13

Ik heb een beetje opgeruimd in het koolvak, er stonden nog koolstronken, die hun hoofd al verloren hadden. En ik oogst er een paar mini rodekooltjes, die dit seizoen niet veel groter meer zullen worden.

Potpourri
De kooltjes alleen zijn niet voldoende, dus ik zoek er wat bij. Er zijn nog verdwaalde bietjes en ik trek nog een grote winterwortel uit de grond. Hubby G. noemt het later een pan vol met kleurstoffen. Bietenrood E162, Anthocyaan uit b.v. rode kool E163, Caroteen uit de wortel E160a - ik dacht dat ik een moestuin had, zo lijkt het meer een geheim chemisch lab.

Goedgekeurd

Bij de kaaswinkel verzamel ik stempels, deze maand kun je een volle kaart inleveren voor een worst naar keuze. Ik koos voor een pikzwarte, rondom dik in de peperkorrels gerold.

Kwaliteit
Het is nog even afwachten of de worst lekker smaakt, maar ik verwacht er veel van. Waarom ? Nou zie je die 4 gaatjes in de verpakking, zo'n Dracula gebitsafdruk ? Die afdruk is gemaakt door onze eigen haarbal, toen hij probeerde de worst te verdonkeremanen. Gelukkig voor hem - want rondom peper - en gelukkig voor ons hebben we de worst nog tijdig kunnen redden. 

Odin 2014 #51

Ik ben er een hele tijd uit geweest, we hadden genoeg groente en fruit uit de tuin. Maar nu, zo in de donkere dagen voor Kerstmis moet je zorgen dat je lekkere vitamientjes binnenkrijgt.

Papier
Appels uit Nederland, van een ras waar ik nog nooit van gehoord heb "dalinco", een geel appeltje met een rode blos en een ruw aanvoelende schil. Navel sinaasappels uit Spanje, bananen uit Peru en een mango uit Brazilië. De bananen komen volgens hun eigen sticker uit de Dominicaanse Republiek, maar dat kan, want de tekst op het begeleidende vel is altijd onder voorbehoud. De tekst voor de mango luidt "mango van Tommy Atkins te Fazenda Tamandua te Brazilië, bio", omdat er een Demeter sticker op de mango zit moet dat bio eigenlijk bd zijn. Dus ik ben nieuwsgierig en omdat er een "natureandmore" sticker op zit ga ik met de code op zoek naar de teler van mijn Mango. Daar aangekomen, zie ik wel de Fazenda Tamandua, maar geen Tommy Atkins ? Google vertelt mij dat Tommy Atkins niet in Brazilië is, Tommy Atkins ligt gewoon bij mij - op het aanrecht !
 
 

Zonnebrillen trui

Elf bollen Fenna heb ik gekregen en die moesten iets worden en ik kon onmogelijk wachten. Ik kon niet eerst die 2 sokken afbreien en ook de corner to corner deken moest in de wachtstand.

Model
Wat ga je dan breien ? In de Verena (4-2013) vind ik een mooie trui (model 28) - ook gestreept, met een aparte boord en een mooie halslijn. Die trui werd de basis, want als je langer nadenkt krijg je allemaal bedenkingen. Je denkt bij jezelf zo'n boord hebben ze vast aan de mannequin vastgespeld en die mouwen zijn ook wel erg smal. Ik maakte een paar proeflapjes op de breimachine, meerdere, want ik ben vaak niet zo te spreken over hoe de boordsteken eruitzien. Daarna heb ik met het truien programma van knitware bedacht hoe mijn trui moest worden.

Streep
De Fenna maakte iets vreemds in mij los, ik wilde proberen de strepen zo veel mogelijk gelijk op te laten gaan. Ik zag dat ik twee keer twee bollen had, die min of meer hetzelfde begonnen. De eerste twee bollen werden de mouwen, met de andere twee wilde ik de panden beginnen en dan zou ik later wel zien waar ik ze mee moest aanvullen. Ik was al zeker op toer 70 toen het tot me doordrong dat de strepenvolgorde op het pand niet gelijk was aan de volgorde van de strepen op de mouw, #huil.
Ik heb het patroon daarna verder genegeerd en gebreid tot de wol op was. Er zaten drie knoopjes in de bol en er was een halve chocoladeletter, een pot T, een ommetje en een boterham met speculaas voor nodig om die teleurstelling te verwerken. De laatste bol gaf strepen zonder problemen en voor de rest van het rugpand en het voorpand heb ik dus maar steeds tussen al die andere bollen gezocht naar een beginpunt om mee verder te breien.

Loodjes
En dan heb je twee panden en twee mouwen, eigenlijk al een hele trui maar dan komt de afwerking. Eerst heb ik 1 mouw aan beide panden genaaid en de andere mouw alleen aan 1 pand, daarna heb ik het werkstuk weer aan de machine gehangen, zodat ik de halsboord breien kon. Daarna was het vooral niet nadenken, maar doen, muziekje erbij en doorzetten. Ik moet nu nog tien draadjes wegwerken, maar de trui is nu al oogverblindend. 
 

Kringloop #3

Ik ga vaak met een vaag idee als richtlijn naar de kringloopwinkel. Je vindt toch nooit wat je zoekt. Hubby G. komt aanlopen met een dvd, die nog in de folie zit en hij glimt van oor tot oor. Ik rommel tussen de boeken, de handwerkblaadjes, de breinaalden - nee, niets met mijn naam erop.

Vorm
Bij de bakspullen sla ik mijn slag, ik vind katten en konijnenvormpjes. Als het in dit tempo doorgaat, heb ik volgend jaar kerst misschien wel genoeg vormpjes om 1 lading hernhuttertjes te bakken.

Nieuwe bezems

We hebben een grijze container voor het restafval. We hebben een groene container en een composthoop voor het GFT. We hebben een blauwe box voor het klein chemisch afval. Glas gooi ik in de glasbak, kleren in de kledingcontainer en het oud papier wordt elf keer per jaar opgehaald door plaatselijke verenigingen. Een keer per jaar kun je je oud ijzer brengen naar en ten behoeve van een school in een gat verderop. En iedere twee weken mag je als plastic hero een of meer zakken aan de weg zetten.

Nieuwjaar
Maar er is een nieuw jaar in aantocht en dus nieuwe ideeën en nieuwe regels. Alles wat al in de plastic hero zak mocht mag volgend jaar aangevuld worden met M&D. De M staat voor metalen - conservenblikjes, drankblikjes, deksels en aluminium schaaltjes. De D staat voor drankkartons - de pakken waar melk, soep en frisdrank in zit.

Twijfel
De eerste twijfelgevallen zijn er al. Plastic folie met zo'n glimmende binnenkant, b.v. een chipszak - rest ? Ik haal de nietjes uit de kalender - rest ? Het plastic bakje met crème fraîche is leeg, mag die metalen bovenkant eraan vast blijven zitten - scheiden in plastic & rest ? Het zal me een jaar van afwegingen worden. PMD is in Vlaanderen al langer bekend, maar in Nederland mag er meer divers plastic in terwijl er in Vlaanderen meer divers metaal in mag, over de drankkartons zijn we het wel eens.

Afweging
Is het nog zinvol om een vuilnisbak in de keuken te hebben en een aparte zak voor plastic ? Antwoord: nee. We hebben de vuilnisbak gisteren geleegd, schoongeboend en vandaag heb ik hem met knip en plakwerk omgedoopt tot PMD-bak. Het ziet er best kek uit, maar eerlijk gezegd vind ik PMD klinken als een enge ziekte.
 

Spruitjes

Hoe vaak kun je spruitjes eten ? Gekookte spruitjes, spruitjesstamppot en dan ? Ik struikelde over een bericht bij de ezeldame, spruitjes simpel en snel. Simpel en snel en anders dan anders, dat klinkt veelbelovend.

Anders
Je maakt de spruitjes schoon, snijdt ze doormidden en hussel ze door het sausje. Je legt ze op een vel bakpapier in een voorverwarmde oven (250 °C). Zo'n 10 tot 12 minuten later zijn ze gaar, dan meng je ze met geraspte kaas en wat olie (of met het sausje uit de gussied up version). Ze smaakten prima, maar ze koelen snel af, de kaas smelt amper en je eet dus lauwe spruitjes.

Strijdplan 
Ik weet al dat er een volgende keer komt, maar dan haal ik de spruitjes iets eerder uit de oven. In een ovenschaal husselen met olie en kaas en hup de oven weer in. Ik kan haast niet wachten, ben ik echt dat kind van vroeger ?
 

Irritatie

Ik irriteer mezelf vaak zat, vaak ook opzettelijk. Als ik dat nou in de weg zet, dan ruim ik het vast wel een keer op, dat soort strategieën. Uit het oog, werkt bij mij niet. Deze week viel mij op dat er nog steeds een zak met dekens in de schuur stond. Dekens, die zijn bedoeld voor een asiel of anders toch op zijn minst voor de kledingcontainer. Ik begon te rekenen, hoe lang ze daar al stonden, het antwoord stond me allerminst aan - al zeker twee jaar, het zouden er ook drie kunnen zijn.

Actie
De dekens komen bij mijn ouders vandaan, uit de tijd dat ik er iedere week heenging om te helpen met opruimen. Ik heb ooit een kofferbak met dekens en handdoeken naar het plaatselijke asiel gebracht, maar ik kreeg er zo'n rare reactie dat ik er niet een tweede keer heen wilde. De dekens, die ik later nog kreeg stonden nu nog steeds in de schuur. Nu ik ze in het oog gekregen had moest er acuut iets gebeuren - nu nu nu !

Warmte
Ik heb de zak leeggehaald en heb de dekens gewassen. Een ouderwetse deken heb ik voor onze eigen haarbal in een doos gelegd. En voor de andere drie dekens heb ik een ander adres gevonden, na drie jaar werd dat wel eens tijd. 
 

7P0059

Er viel een blaadje op de mat, ingepakt in van dat apart aanvoelende plastic. Plastic dat geen plastic is of wel afhankelijk wat je definitie van plastic is.

Nieuwsgierig
Er staat een nummertje op, dus dat kun je goegelen. Maar op google vind je zoveel, steeds vaker ook die dingen die je niet zoekt. Ik kom bij de tüv van Rheinland uit, hoe moet je dat noemen de Duitse Kema maar dan anders ? Uiteindelijk vind ik dus een product registratie en de gegevens van de fabrikant, maar daar word ik niet veel wijzer van. 

Onzeker
Wie zegt mij nou dat dat zakje echt 7P0059 is ? De maffia rukt op, toch ? En wat is dat dan 7P0059 ? En te composteren, ik ben zelf ook te composteren. Hoe lang duurt het composteren van zo'n stukje plastic ? Wat is voor de consument de beste keuze op de composthoop of mee met het GFT ? Een gek kan meer vragen bedenken dan een wijze kan beantwoorden. Ik zou het plastic zakje iedere week kunnen bekijken terwijl het op de composthoop ligt, maar ik weet dat ik dat niet volhoud. Weet je wat ik kijk wel of het over een jaar nog herkenbaar uit de composthoop komt.
 

Overwinteren

Sommige vlinders overwinteren als vlinder en zoeken dan een rustig plekje op. Sommige vlinders maken het bonter, eerst vreten ze als rups je koolplanten kaal, daarna marcheren ze jouw halve tuin door om door een openstaande deur de schuur binnen te treden. Binnen passeren ze nog een deur en dan kruipen ze nog een halve meter omhoog, want daar is het uitzicht beter. Daar aangekomen zijn ze moe en besluiten ze dat dit de place-to-be is en hangen ze daar hun hangmat op. Dat alles in de hoop dat volgend voorjaar die deuren ook weer openstaan en ze ongestoord naar buiten kunnen fladderen op zoek naar vriendjes om mee te spelen. En natuurlijk op zoek naar mooie koolplanten zodat het nageslacht als kool kan groeien.  

Stuivertje-wisselen

Het is er weer tijd voor, alle stoelen en tuintafels verzamelen, schoonmaken en naar binnen. Op zolder ligt een andere tafel, die nu juist naar buiten gaat, de voedertafel. Het duurt altijd even voordat de vogels de gedekte tafel ontdekt hebben, het duurt ook altijd even voordat ik weer weet waarmee ik de meeste vogels lok. Ik heb geloof ik ergens nog een zak vol met hazelnoten staan.

Vogels verwennen
met een gedekte tafel
in de winterdag

Laatste keer

Ondertussen heb ik er wel meer dan genoeg van en gelukkig zijn de appels op. De sap inzet hangt voor de laatste keer dit jaar in de ketel, daarna nog 1 keer appelmoes wecken en dan kan hij gepoetst en wel de mottenballen in.


Trouwe kameraad
conserveert de overvloed
rvs met thermostaat

Zonnen

Na de eerste nachtvorst storten de dahlia's ter aarde. Als je jouw dahlia's lelijk vindt laat ze dan lekker in de grond zitten, in Nederland komen ze zelfs een kwakkelwinter niet te boven.

Zonnebad
Onze dahlia's gaan al een tijdje mee, twee zijn uitermate lelijk, maar hubby G. vindt ze wel de moeite waard. Dus knip ik braaf de stengels af en daarna spit hubby G. de giga knollen uit de grond. En toen ? Toen was het aldoor grijs weer en moesten ze binnen blijven. Maar bij de eerste zonnestralen gaan ze op de kruiwagen, in het zonnetje een beetje verder opdrogen. Zodra de meeste grond er dan af is mogen ze de hele winter in de schuur - lekker in de weg staan.

Beetje Sinterklaas

M had twee zakken met Fenna van zolder gehaald, ik mocht kiezen. Omdat iedereen zo hoteldebotel is over die Fenna kijk ik altijd of ik het zie, vooral uit nieuwsgierigheid. Ik heb het nog nooit in een winkel zien liggen, altijd zijn anderen me voor geweest met achterlating van lege schappen. In de ene zak zaten bollen met smaragdgroen, die naar me knipoogden. In de andere zak bollen met turquoise, oranje, roze, donkergroen met een donkere ondertoon.

Kies
Ja en dan ? Je moet kiezen, niets meenemen of de ene of de andere zak. De smaragdgroene bollen waren maar met zijn vijven, dan zit je de hele tijd in spanning of je wel genoeg garen hebt terwijl je aan het breien of haken bent. M gooit nog wat olie op het vuur, ik zou voor die gaan, die zijn met meer. Nou, dus die zijn het geworden.
 

Gevallen

We zijn op bezoek bij T&M, vrienden in Apeldoorn. Eigenlijk kwamen we om onze handtekening op T's gips te zetten, maar er zat zo'n mooie sok omheen, dus dat zou jammer zijn. Jammer van die mooie sok. Na de middag stelt M voor om naar de beekbergse wolhal te gaan - ja, ik wil. Al kun je je pinpas beter thuis laten als je daarheen gaat, ik noem het altijd het wolhalla. We laten de mannen thuis, die vermaken zich wel.

Japan
De wolhal is echt een belevenis, ik vergaap me aan de "Noro", die ik nog nooit eerder in het echie gezien heb. Mooi, apart en reteduur - mijn pinpas trekt van schrik krom.

Limiet
Ik heb mezelf in gedachten een limiet gesteld, 1 bol sokkenwol en 1 bolletje katoen. Dat is meestal goed te doen al is kiezen moeilijk. Als je maar 1 bol sokkenwol koopt, laat je minstens 99 andere mooie leuke bollen achter. Ik kies uiteindelijk een bol Phil Folk 100, ik moest aan zeegroen denken maar officieel heet de kleur "Menthe". Groen met allerlei kleurtjes erdoorheen, ik krijg acuut zin om komende winter een enorme berg sokken te breien.

Jetje
Tegenwoordig kun je katoen ook al in de mooiste melanges krijgen, maar ik wil nog koorden knutselen voor de gordijnen, dus ik kies een saaie kleur. Bruin gemêleerde "Cotone" van Lana Grossa. Zodra ik mijn limiet bereikt heb ga ik richting uitgang, snel naar huis, voor ik nog voor iets anders val.
 

Nieuwe schoenen

Als ik bij de klompenmaker binnenkom wijs ik naar mijn voeten en zeg: ik ben erdoor. Dat is goed zegt de klompenmaker, pretlichtjes in de ogen. Nee, dat is niet goed. Voor mij wel, antwoord hij ad rem. Hij staat op werpt een blik naar beneden en zegt vierentwintig half ? Nee vierentwintig, gewoon blank graag. Van zolder haalt hij een paar klompen en schuurt ze voor mij af.

Kleur
Ondertussen is hubby G. ook binnengekomen, de kwinkslagen gaan gewoon door. Zo dan heb je weer wat te doen zegt de klompenmaker, want hubby G. verft altijd mijn klompen. Omdat populierenhout zo zuigt moet er zeker een laag of drie grondverf op. Mwah zeg ik, dan striek oe ok ens, ik mot zo vake strieken.
 

Tom Poes

Bijna mijn kont eraf gevroren tijdens de barre en vroege tocht naar de winkel, want het was voor koffietijd. In de winkel haast wortel geschoten, maar toen had ik ze - vier, vroeger waren ze toch groter, van te voren bestelde S&P tompoezen. 


Kijk, de bakker heeft
Piet gevangen in gebak
Kop koffie erbij

Slechte dag

Kijk, jij, ik en iedereen heeft wel eens een slechte dag, maar ik was gisteren bij mijn moeder en die had een slechte dag. En dat is pas erg. Kun je je er iets bij voorstellen, dat je dochter langskomt en dat je niet meer weet dat ze zou komen. Dat je beschuitjes zit weg te wolven en dat je zegt, het is heel erg met mij - ik kan niets meer onthouden. Is er eigenlijk wel iemand, die zich echt voor kan stellen hoe erg dat voor iemand is. Ik vraag het me af, ik vraag me zo vaak af wat er in de rondte gaat in dat koppie - ik heb echt geen flauw idee.

Bewust
Als ze zegt "ik kan niets meer onthouden" dan krijg je het idee dat ze zich van haar vergeetachtigheid bewust is. Zou het beter zijn als ze dat punt voorbij is en ze geen flauw idee meer heeft wie je bent ? En het werkt ook zo raar, ik weet niet of R er nog wel is en ik weet ook niet meer waar hij woont. Maar ik weet dat ze bijna iedere dag bij R op de stoep staat, hoe kan dat als je niet meer weet waar hij woont. Oftewel ze had een slechte dag.

Peper
Ze is ook sloom, nou is ze normaal gesproken ook al amper vooruit te branden, maar gister was het heel erg. De plannen, nieuwe gordijnen uitzoeken en schoenen kopen, zet ik in de koelkast voor een betere dag. In plaats daarvan zoeken we kleren uit, kleren die te klein, te groot, te vies en/of voor haar onaantrekkelijk zijn gaan in de zak. Uiteindelijk hebben we twee zakken vol en is het tijd voor een rondje kledingcontainer, glasbak, supermarkt en brievenbus. Ik zorg dat mijn moeder warmere kleren aantrekt - ja maar ik ben geboren in de ijsheiligen, ik kan heel goed tegen de kou. Ik hou haar een maillot en een warmere jurk voor en ze kleedt zich zonder morren om.

Waar
Waar zijn mijn schoenen - in de badcel. Waar zijn mijn sleutels - aan de deur. Waar is mijn portemonnee - uhm. De portemonnee ligt vast ergens in huis, maar is onvindbaar en dat is een probleem. Iets dat ze nodig heeft, maar voor haar onvindbaar is blijft haar plagen en zo komen we dus niet verder. Ik versier een andere portemonnee voor haar en zo gaan we op weg. Wat zit er in die zakken - uh wat, die vraag had ik even niet verwacht. We hebben kleren uitgezocht en dit zijn de kleren die weg mogen. Ze kijkt niet overtuigd, dikke kans dus dat ze daar binnenkort boos over is. Haar dochter gooit zo maar al haar kleren weg of iets in die richting. Als we weer naar huis lopen, zegt ze dat ze het maar koud vindt, ik plaag haar - ik dacht dat je in de ijsheiligen geboren was ?
 

Beloningsmodel

Laat ik eerlijk zijn, ik vind het steeds moeilijker worden om naar mijn moeder te gaan. Ze heeft je nodig, je rationele ik snapt dat, maar er staat van haar kant weinig waardering tegenover. Het punt is jij bent geen kind meer en zij is niet echt je moeder meer. Ze stoot je af, ze stoot je voor het hoofd, ze kwetst je en toch heeft ze je nodig. Als ik het echt niet meer trek bel ik mijn broer en zeg ik, jij moet maar weer een keer, want ik heb lucht nodig.

Lees
Ik heb nu iets voor mezelf verzonnen om het aangenamer voor mijzelf te maken, ik waardeer mezelf. Iedere keer als ik naar mijn moeder geweest ben, koop ik een boek van Sherrilyn Kenyon. Ik werk rustig het "dark hunters universe" lijstje in fictiondb af, bestellen, twee weken wachten op de postduif en dan alles van je af zetten en lekker een dag met een boek op de bank. De twee weken zijn net weer ingegaan.
 

Pippi Langkous

Soms heb je dat, gewoon van die dagen dat het allemaal niet zo lekker loopt. Dat je naar beneden kijkt en er achter komt dat er toch nog een beetje Pippi Langkous in je zit.


Groen en oranje
twee verschillende kousen
vol jeugdsentiment

Zielig kipje

Vlak voordat we op vakantie gingen, altijd wat, ging het slechter met een van de kippen. Ze was broeds geweest, daarna in de rui geschoten en nu leek ze niet van haar plek te komen. Kippen zijn geen lieve dieren, als ze bloed ruiken - berg je dan maar. Kipje werd het mikpunt van alle spot, de allerlaagste in de pikorde. Half kaal door de rui en dan door je zusters en kerel op de nek gezeten worden, ik kon het niet aanzien.

Isolatie
We plaatsten kipje in isolatie, hingen er een warme lamp boven en ik surfte over het internet op zoek naar aanwijzingen. Het kon van alles zijn, maar echt iets heel bijzonders was er niet aan te zien, algehele ongesteldheid. We verwachtten niet dat kipje het nog zou doen als we terugkwamen van vakantie. Maar kipje bleek sterk en overleefde.

Suffe trien
Ze heeft nu al drie maanden een hok voor haar alleen en begint al weer aardig in de veren te komen na de rui. Ze vreet als geen ander, maar echt pit zit er niet in. Nu de dagen korter worden en de temperatuur daalt zou het beter zijn als ze samen met de anderen in het grote hok zou wonen. Een beetje egoïsme komt ook om de hoek kijken, zeulen met waterbakken is een heel gedoe. Als het gaat vriezen moet je zorgen dat de kippen dooi water hebben, normaal zijn het twee waterbakken, met kipje apart drie.

Lekker fris
Ik start de voorbereidingen om haar weer terug te verhuizen. Gewapend met deodorant voorzie ik alle kippen 's avonds van dezelfde geur. Ook kipje krijgt een vermomming en we zetten haar tussen de anderen op stok. Als de kippen net op zijn, gaat het wel, want kipje blijft binnen terwijl de horde buiten is. Maar als ze zich buiten vertoont herhaalt het verhaal zich, ze is suffer dan de rest en ik moet rennen om haar te redden. Kipje is weer alleen, #waterbakken = drie en het ruikt heerlijk fris in het kippenhok.
 
 

Moestuin #12

Het grootste nadeel van een moestuin, vind ik dat je soms gedwongen wordt langere tijd meer van hetzelfde te eten. Ook al doe je nog zo je best - soms heb je te veel van dit of te veel van dat. Als je niet alles op de composthoop wilt gooien zijn je opties:  weggeven, leren variëren, conserveren en bewaren.

Moeten
Op dit moment moeten de laatste paprika's op, ik had bedacht om die samen met een savooiekool te stoven. Als ik bij de kolen aankom ligt een rode kool op apegapen, rode kool met paprika's - no way. Maar als hij op de grond blijft liggen rot hij weg, zeg maar nee dan krijg je er twee. De savooiekool is voor in de pan en wat doe ik met die rode kool ? Bewaren.

Hamsteren
Als je wat bewaart heb je nog eens wat, als je altijd maar van alles van straat raapt en bewaart, wat heb je dan ? Antwoord: een grote rotzooi. Mijn ouders waren volleerde hamsteraars, dus er valt genoeg op te ruimen - dwaal ik af ? Nee, ik ben ergens naar op weg. Na de laatste opruimactie met mijn broer, keek ik in mijn tas en vroeg hem - wat is dat ? Ik dacht dat jij daar nog wel iets aan zou hebben was mijn broers antwoord. Een bos touw, en dan nog zo'n bos met allemaal van die friemelkleurtjes. Te lang om in je eentje mee touwtje te springen en van discutabele kwaliteit. Fijn, alsof er al niet genoeg rommel bij ons in de schuur ligt.

Hangen
Hoe bewaar je een rode kool ?  Als je het helemaal goed doet, hang je hem ondersteboven, koel, droog en donker. Deze kool zal ik niet lang bewaren, want ik kwam niet verder dan koel en droog. Opgehangen aan een stuk gekregen touw.

Geen soep zonder brood

Soep is voor mij een hoofdgerecht, maar soep is niets zonder brood. Normaalgesproken maak ik snel brood - Irish soda bread. Mengen, niks niet rijzen, oven voorverwarmen, vormen, bakken, klaar. Maar als je meer tijd hebt en je hebt een pak Italiaanse broodmix voor kruidenbrood. Nou tsjee ja - vooruit dan maar.
 

Soep #1

Soep, ik ging soep maken - hubby G. had nog geroepen vergeet de paprika's niet, de paprika's liggen rimpelig te worden. Paprikasoep ? Ik kon me er helemaal niets bij voorstellen. De moestuin in, wat hebben we nog ? Kool, kool, veel kool en daar staan nog zielige bietjes. De bietjes zien er armetierig uit, bietjessoep met paprika ?

Rode soep
De bietjes wilden dit jaar niet erg, ze wilden niet opkomen, ze wilden niet groeien en ze werden aangevreten. Ik trek een kudde bietjes uit de grond, grote, kleine en half afgeknaagde. Als ik dat zie zucht ik nog maar eens. Ik surf en zoek een recept dat me de goede richting in zal duwen.

Klad
Ik noteer op een kladje wat ik aan ingrediënten in de pan gooi. Stel het is een gouden soepie denk ik. Meestal gaan de kladjes bij het oud papier, maar deze keer kan het resultaat het daglicht verdragen. In een klontje boter bak ik 1 fijngesneden teentje knoflook en drie aan stukken gehakte verlepte paprika's.
Die paprika's mogen natuurlijk ook niet verlept zijn. De bietjes schil ik, geschild zijn ze niet armetierig, geschild zijn ze glimmend als robijnen.
Uiteindelijke recept;
1 teen knoflook
3 paprika's (eventueel verlept)
in een klont boter bakken, hier
550 gram bieten kleingesneden
2 aardappels kleingesneden
4 dl bouillon
8 dl water
1 groen blokje (peterselie)
aan toevoegen en dat langzaam laten koken.

Gepruts
Ik denk op een bepaald moment dit wordt niets, de bieten zijn nog hard, de soep is waterig. Dus ik voeg een paar aardappels toe tegen het waterig zijn en laat het nog wat langer koken. De bieten blijven hard, ik grijp naar de blender en zo creëer ik nog wat extra afwas. Als alles fijngemalen is zet ik de soep weer op de plaat om het nog wat te laten koken. Terwijl ik daar mee bezig ben bedenk ik me dat ik het vlees van de schenkel helemaal vergeten ben. Ieder nadeel heb zijn voordeel, als het vlees al in de pan gezeten had was het nu babyprut geweest. Ik doe het vlees van de schenkel in de pan, maar ik moet zeggen zonder dat vlees was de soep ook lekker geweest. Lekker soepie, lepeltje freche crème erin - net een verboden-in-te-rijden bord !
 

Herfst #12

Een zonsopkomst, die zegt: goedemorgen.


Soms moet je eruit
de camera in de hand
Goedemorgen zon

Moestuin #11

De zoektocht in de vriezer leverde geen bouillon op, appelmoes, stamppot, peren, kroketten, van alles maar geen bouillon. Gelukkig zat er nog wel een schenkel in de vriezer en ging roodjasje maar eens de moestuin in, een boeketje plukken. Een worteltje, een mini stronkje prei, een ui, die geen ui wilde worden en wat blaadjes.

Garni
Het lijkt niet veel, maar als het schoongemaakt in bad gaat samen met een schenkel en dan een paar uurtjes pruttelt, hou je uiteindelijk zes margarinekuipjes bouillon over. Vijf voor in de vriezer en eentje voor mij. Nou moet ik alleen nog even bedenken welke soep ik wil maken. Dat is een kleinigheid moet je maar denken.

Corner to corner #2

Ik had zes bollen Bianca en daarmee zou ik hooguit een driehoek van 1m35 kunnen haken. Omdat ik geen driehoek, maar een deken voor op de bank wilde hebben, moest ik iets verzinnen. Ik kon terug naar de winkel om de gehele voorraad Bianca op te kopen of ik moest een list verzinnen.

Royaal
Ik heb besloten mijn uitdijende voorraad Royal aan te gaan spreken, het heeft weinig zin om steeds maar garen te kopen zonder er iets mee te doen. Dus ik haak nu toeren Bianca als hoofdkleur met steeds een andere kleur Royal erdoor. Een toer kost steeds meer tijd, maar ik kan met het werkstuk op schoot al lekker warm zitten.

Moestuin #10

Dit is toch wel het jaargetijde van opruimen. De laatste paprika's knip ik van de dappere struikjes. Ja, dapper. Paprikaplanten zijn hele geinige struikjes, een stevig boompje maar dan in plant formaat.

Winterstalling
De planten gaan op de composthoop, de touwtjes in de vuilniston en de bamboestokken in de winterstalling. Het afdak heeft een hangplek in de schuur, daar mogen ze met zijn tweeën hangen tot het weer lente is. De palen van het afdak gaan in het houthok, koud maar droog. Wachten op betere tijden.

 

Moestuin #9

Sta je wel eens in de supermarkt voor de schoongemaakte en in plastic verpakte bladgroenten ? Krijg je wel eens winterpostelein in jouw odin groente pakket ? Ik moet de tweede vraag met "ja" beantwoorden en is het te eten, ja best wel. Het schijnt ook gezond te zijn.

Kippenvoer
Ik moet bekennen dat ik vaak genoeg winterpostelein her en der in de border op zag duiken. Maar iets wat je ergens niet zelf gezaaid of geplant hebt geldt als on kruid. Maar het zit boordevol vitamine C, dus ik plukte het altijd en voerde het aan de kippen - yum. Of ik niet wijs ben ? Waarschijnlijk niet. Maar ik ben, misschien wel ten onrechte, een beetje huiverig voor zomaar wat groens uit de tuin plukken om dat dan als hippe salade op te dienen.

Februari
In de winter bekijken wij altijd de zaadcatalogus, wat is op, wat is leuk, wat is een uitdaging. En daar stond het, winterpostelein. Nu het in de moestuin staat, een fleurig groen rijtje met kleine polletjes, is er geen ontsnappen meer aan. Vanavond een hippe salade met winterpostelein.
  

Rond O Mi No

Mijn moeders geheugen is al aardig afgekalfd en ze praat alsof ze een hele jukebox met langspeelplaten ingeslikt heeft. Dus wat doe je, je zet daadwerkelijk een plaat op en/of je speelt een spelletje. Wat speel je voor een spelletje, dat is een beetje zoeken. Met een legpuzzel doet ze fanatiek mee, maar ze kan het te slecht zien om echt een bijdrage te leveren. Ook met kwartetten is het zicht samen met de afwezige beslisvaardigheid een struikelblok. Maar dominoën dat kan ze nog wel en zo dominoën wij heel wat af.

De dood of de Gladiolen

In twee dagen tijd worden de gladiolen uit de grond gehaald. De 2e dag is het zo mistig dat je amper je klompen kunt zien. Maar zolang de satelliet netjes in haar baan blijft draaien heeft de loonwerker daar amper last van. De bollen zijn met behulp van GPS geplant en zo worden ze ook geoogst. Ik vraag me af, zou in de trekker nu de stem van tante Truus zeggen - over 5 meter rechtsaf . . . ?
 

Moestuin #8

Winterwortelen in de herhaling. Deze keer is de kleur interessant, ik hoor tegenwoordig steeds vaker dat je anders gekleurde wortelen kunt kopen bij de supermarkt. Zelf zie ik ze ook al uit de tuin ploppen.

Fok
Als de wortels niet oranje zijn, dan zijn ze vaak wit of geel, in de supermarkt zie je ook feestelijk paars. De oranje kleur van de wortels is net als de platte neus van een Pekineesje. Er is op doorgefokt, eeuw na eeuw na eeuw, worteltjes van oranje. Het is eigenlijk een wonder dat er af en toe nog een andere kleur uit de grond komt.

Hard hoofd

Na een best end knappen is de familie compleet en zijn we op visite. Als mijn moeder me de keel uithangt loop ik even weg en valt ze een van de anderen lastig. Zoals de Engelsen zeggen "there's safety in numbers".

Curiosity killed the cat
Op een bepaald moment beland ik met mijn schoonzus in de kelder. Zij haalt de was uit de automaat en stopt er weer wasgoed in voor een twintig minuten wasje. Ik installeer me op de droger en we praten de tijd weg. Op een bepaald moment komt mijn broer naar beneden, kijken wat we aan het uitspoken zijn. Hmm denk ik, als wij beneden zijn en mijn nichtje zich met haar verjaarscadeaus verschanst heeft op haar kamer, dan wordt boven de spoeling dun en dan kan het niet lang duren voordat . . . daar onze moeder aankomt. Mijn broer verdwijnt heel slim weer naar boven.
De was is klaar, we hangen hem op en gaan met zijn allen naar boven. Ik heb hoge nood, dus ik loop voorop, achter me hoor ik mijn moeder de kelder aanprijzen als een mooie ruimte om te dansen. Vervolgens hoor ik mijn schoonzus schreeuwen en een harde bonk, de hoge nood moet wachten. Ik loop terug en zie mijn moeder languit op haar rug op de grond liggen en ik weet precies wat er gebeurd is. Ma heeft net als vroeger willen walsen en een zwier gemaakt en is vervolgens ter aarde gestort. Ze is ten slotte geen zeventien meer. 

Nuchter
Ik probeerde haar nog op te vangen zegt mijn schoonzus tegen me, maar daarvoor had ze te ver weg gestaan. Ma is plotsklaps weer "normaal", ik heb een bult op mijn hoofd voel maar. Ik hou haar hoofd iets van de grond, ga G. maar halen zeg ik tegen mijn schoonzus. Ik denk maar zo, heeft hij die EHBO cursus ten minste niet voor niets gedaan. Heel voorzichtig laten we haar eerst zitten en vervolgens opstaan, daarna dirigeren we haar naar boven en naar de bank. Ze krijgt een met een handdoek omwikkelde zak diepvriesgroente tegen de zwelling. Als ze haar hoofd achterover leunt blijft dat precies goed zitten. Mijn nichtje installeert zich naast oma, terwijl de mannen en ik het laatste licht benutten voor een blokje om.

Korte termijn geheugen
De volgende dag springt hubby G. op de fiets en de rest van de wakkeren maken een ochtendwandeling naar het dorp en terug. Nadat we terug zijn dekken we de tafel voor een vroege middagboterham. Moeders is flink op dreef en ik besluit haar te onderbreken met een vraag. Hoe is het met die bult op je hoofd ? Ze kijkt me vragend aan. Doet het nog zeer ? Heb ik een bult op mijn hoofd ? Ze voelt eens. Ik heb een bult op mijn hoofd ! Hoe zou ik daar nu aangekomen zijn ?
 

Corner to corner #1

In de planning zit een uitgestelde verjaardag, ik heb mijn moeder opgehaald zodat we de dag erna naar haar kleinkind kunnen - kijken of er taart is ! Wij blijven een weekend, moeders een hele week of korter als ze zich erg misdraagt. Het is avond en we zitten op de bank, om haar repeterende vragen wat in te dammen heb ik een dvd van Abba opgezet.

Haakwerk
Zelf pak ik mijn haakwerk erbij en begin er driftig blokjes aan toe te voegen. Ik haak en mijn moeder reageert als volgt. Ik vind het leuk dat jij haakt, vroeger haakte ik ook. En ik breide en borduurde, korte stilte, volgens mij haakte mijn moeder niet. Mijn moeder breide sportkousen, die heb ik ook wel gemaakt. En dat dan 100 keer. Ze kijkt met een half oog naar Abba, haar radertjes draaien. Ze kijkt naar mijn haakwerk en ze voelt er eens aan. Is dat wol ? Nee, acryl. O, ik heb geen idee meer wat een bol wol tegenwoordig kost, ik heb al zo lang geen wol meer gekocht. Ik leg haar uit wat wol en acryl kost, als ik praat praat zij niet. Haar hersenen maken een sprong een zijweg in. Ik heb thuis een das, zo'n speciale, heb ik jou die laten zien ? Nee, maar ik weet welke je bedoelt, oma maakte die altijd. Nou, dat weet ik niet is haar reactie, ik maakte die. Mijn grijze massa denkt iets à la "dat lijkt me sterk". Haar blik dwaalt wederom af richting Abba, maar blijkbaar kan het niet boeien. Voor wie maak je dat ? Dat weet ik nog niet precies is mijn reactie. Uiteindelijk komt de vraag waar ik al op zat te wachten, wat moet het worden ? Mijn dwarse zelf geeft antwoord - "groot".
 

Wiskunde

Als we voor een van de nichtjes een verjaarscadeau gaan kopen plan ik de Wibra in de winkelroute. Heel breiend en hakend Nederland is enthousiast over het Fenna garen dat ze verkopen en ik hoop dat ze het nu eens zullen hebben. Ik heb nog nooit Fenna in levende lijve in de winkel gezien, ook deze keer niet. Om de teleurstelling wat te verzachten koop ik zes bollen Bianca, rood gemêleerd.

Heb
Als we thuis zijn vraagt hubby G. of ik het aangeschaft heb voor de heb, au. Ik besluit acuut om er "iets" mee te maken, zes bollen heb ik. Wat zal ik eens maken, ik denk aan een trui, ik denk aan de gebreide deken die boven ligt en niet naar mijn zin is, ik denk. Ik ga achter de computer zitten en ik surf rond, zou ik een deken kunnen haken ? En hoe dan, ik zoek plaatjes van gehaakte dekens, de een nog mooier dan de andere. Als je een deken haakt, hoeveel steken moet je dan opzetten ? En duren die toeren dan niet eindeloos ? Mij lijkt dat een enorm gedoe, tot ik op het corner-to-corner principe stuit. Ik zie op het hobby hobby knutsel forum ook wel werkstukken, die zo gemaakt zijn. Mijn besluit is genomen, een corner-to-corner gehaakte deken voor op de bank.

Grootte
Ik bekijk een youtube filmpje en het principe lijkt me duidelijk, ik begin voortvarend. Dan slaat de twijfel toe, hoe groot wordt zo'n deken met zes bollen garen ? Ik weeg hoeveel garen ik gebruikt heb en ik tel hoeveel blokjes ik daarmee gehaakt heb. Met zes bollen kan ik 3.672 blokjes haken, maar hoe groot wordt die deken dan ? Iedere toer is steeds 1 blokje langer, ik bedenk me dat er vast wel een knappe kop een formule daarvoor bedacht heeft. En inderdaad hoor, (n*(n+1)) gedeeld door twee is de formule voor vragen zoals;
als je alle getallen van 1 tot 100 bij elkaar zou optellen wat is dan de uitkomst ?
Hoeveel blokjes krijg je naast elkaar als het totaal niet meer dan 3.672 mag zijn, het antwoord is
n = vijfentachtig. Ik meet en reken en kom tot de conclusie dat ik met zes bollen een gelijkbenige driehoek van 1 meter 35 lang krijg, mijn wiskundeleraren kunnen alsnog trots op me zijn.
 

Energie

De kat loopt om me heen te draaien en als ik het raam voor hem open wil doen, zie ik een zonnende vlinder buiten op de vensterbank zitten. Ok, dan maar door de achterdeur naar buiten, ik ga gelijk mee met de camera.
Zodra ik aan kom lopen gaat de vlinder op de vleugels en gaat hij ervandoor. Ik heb een donkerbruin vermoeden waar hij heen is en sluip heel voorzichtig richting de keukenhof. In de keukenhof liggen appels voor de vogels. Wat resteert van de appels ligt daar te vergaan, de vlinder landt.
Ik sluip heel voorzichtig dichterbij en zie hoe hij zich te goed doet aan het overrijpe fruit. Zonnen en nog wat extra energie naar binnen slurpen voordat deze Atalanta naar het zuiden vliegt.

Ponskaart 3P

In een vlaag van breiwoede heb ik een paar breimachines aangeschaft, ze staan nog net niet weg te stoffen, maar ik zou er meer mee moeten oefenen. Dus ik dacht twee vliegen in 1 klap te slaan en bood mijn vriendin aan iets wolligs voor haar (hun) katten te maken. Ze breit en haakt en doet, maar is allergisch voor wol. Ik kwam helaas van een koude kermis thuis, ze wilde wel een of meer lapjes hebben voor op de stoelen tegen de kattenharen, maar die hoefden niet van wol te zijn.

Uitdaging
In een rechthoekige lap lijkt weinig uitdaging te zitten, zoveel steken opzetten en dan rangs rangs rangs de slede over de machine heen en weer bewegen. Dus ik verzon een list en viste een van de ponskaarten uit de stapel en maakte een proeflapje. Toen hubby G. het proeflapje zag riep hij meteen, dat is leuk voor een trui. Ik was hogelijk verbaasd, maar inderdaad het patroon zou als rand langs een boord niet misstaan. 

Nadat ik het proeflapje gewassen en bemeten had begon ik aan het serieuze werk. Ik gebruikte twee kleuren garen en een slip stitch, als je op deze manier breit moet je het garen iedere twee toeren wisselen. Ik had een vaag gevoel dat het niet goed ging, maar zolang het project op de machine zit kijk je tegen de achterkant aan. Toen ik het van de machine haalde zat er geen duidelijk patroon in, in ieder geval niet het patroon dat ik wel op het proeflapje had.

Volgorde
Het staat nergens duidelijk, maar zelf denk ik dat ik de eerste keer te vroeg de andere kleur garen in de machine heb gedaan en dat ik daarom niet het juiste patroon kreeg. Eerst de naalden in positie brengen, dan twee toeren breien met de kleur waar je mee opgezet hebt en daarna pas beginnen met het afwisselen van de twee kleuren. En nu heb ik een lapje formaat placemat met een aardig patroon erin. Punt is alleen, het ziet er zielig uit, want het krult en daarom probeer ik net als Tom Poes een list te verzinnen. Maar misschien is dat wel onzin - het zal Tom Poes worst zijn of het stukje breiwerk onder zijn kont krult of niet.
 

Kringloop #2

In onze kringloopwinkel lijkt een wervelwind huisgehouden te hebben. Extra kastruimte erbij en alles wat her-gegroepeerd oftewel, ik kan niets vinden. Alle breinaalden lijken met de muziek mee, geen leuke popjes, geen interessante boeken en geen leuke puzzels. Uiteindelijk vind ik een haaknaald en dat moet hem dan maar worden.

Apart
Er is iets aan de naald dat me stoort, maar ik kom er thuis pas achter wat het is. Het is een misbaksel, de haak staat niet recht boven het platte deel in de greep. Ik pak er een bol wol bij en zet een paar steken op, gelukkig - hij doet 't wel.

Herfst #11

Ik denk toch dat die Hollandse luchten bij de herfst horen, maar misschien denk ik wel fout.


Kussens in de lucht
door de avondzon gekleurd
als een suikerspin

Moestuin #7

Nee, nog een groente foto ? Ja, drie keer is scheepsrecht. Gelukkig zijn we al daadwerkelijk in november aangeland.

Prei
Lekker. Dit jaar zijn de zaadjes netjes uitgegroeid tot volwaardige dikke stronken. In andere jaren moet ik weleens naar het tuincentrum om planten te halen. Dat voelt als een nederlaag, want prei kiemt veel makkelijker dan uien.

Hoop
We verplanten de plantjes als ze het formaat potlood hebben. We maken een gat met een bezemsteel en daar laten we ze dan inzakken, liefst met regen op komst. En dan maar wachten en hopen dat die potloodjes zo dik als een bezemsteel worden.
 

Moestuin #6

Ik loop achter, zei ik dat al ?

Dik
De gewone wortels zijn op, maar er is nog 1 pastinaak en er zijn winterwortels. Er hoeft niet tot de winter gewacht te worden, de wortels zijn al goed. Ze zijn enorm dik, met 5 wortels heb je de bak al vol. Maar ook de wortels zijn niet à la supermarkt, ze zijn veel dikker dan hun supermarkt broers en grillig gevormd. Ze zijn ook minder zoet, maar ik vind dat nou niet echt een probleem.

Concurrentie
Wat wel jammer is dat de ritnaalden onze wortels ook lekker vinden. Dus je moet wel het een en ander wegsnijden en weggooien. Dat zou zo erg nog niet zijn, maar onze kippen halen er hun neus voor op.
 

Moestuin #5

De moestuin postings lopen enorm achter, het is vreselijk - not ?

Oktober
Ik beken, dit zijn de eerste spruiten en die aten we eind oktober al. Lekker, maar bewerkelijk. Spruitjes schoonmaken is een heel werk, kontje eraf snijden, buitenste blaadjes eraf pellen, kontje inkruisen en allerlei beestjes verwijderen. Als ik beestjes dakloos maak verlang ik wel eens naar supermarkt groente waar je amper een bladluis op vindt.

Bonbons
Vroeger lustte ik alleen spruiten als ze schuil gingen onder een dikke laag appelmoes. Op een zekere dag noemde ik ze stront bonbons, mijn vader moest daar hard om lachen en hij nam het woord op in zijn vocabulaire. Dat is zo'n glimlach herinnering, ik durf te wedden dat mijn moeder het vreselijk vond.