Ik zit dan meestal hier. Hier achter mijn putertje, computerkamer, rommelkamer, administratiekamer en bibliotheek in 1. En toen sloeg het toe, opruimwoede. Ik had er genoeg van, het is hier een rommeltje en er moest iets gebeuren.
Uitmesten
Eerst heb ik alles wat op de grond stond en beweegbaar was naar de hal geduwd en ben ik eens goed met de stofzuiger rondgegaan. Spinnenwebben onder het tafelblad verwijderd, loshangende kabels opgehesen - zo moeilijk is het allemaal niet. Maar dan . . . je kunt de troep moeilijk in de gang laten staan. Maar de rommel vloog me aan, dus ik ben eerst met hubby G. naar het dorp gefietst plastic opruimboxen scoren. Ik weet toch wel dat ik het niet in me heb om dingen rigoureus weg te gooien.
Ontploft
Uiteindelijk heb ik alles het kamertje weer ingeduwd, het kon moeilijk allemaal op de gang blijven staan. Dus nu heb ik al een paar dagen een ontploft kamertje. Inmiddels staan op de gang twee dozen voor de kringloop en twee dozen met oud papier, die alle vier nog wel wat voller zullen worden voor ze het pand verlaten. En dan ben je nog steeds niet klaar, dus met de blik op oneindig heb ik vandaag alle losse dingen van mijn bureau in een doosje gekiept. Daarna het bureau eens gepoetst en van de ruimte genoten, zelfs nu nog.
Doorzetten
Zolang ik niet naar beneden kijk is er niets aan de hand, ladieladielala. Op de grond staan nu verschillende doosjes, die uitgemest moeten worden. De kattenhangmat is volgestapeld met uit te zoeken frutsels. In de huiskamer heb ik de afgedankte postbakjes in gebruik genomen om spullen te sorteren. Nu moet ik doorzetten anders is het uiteindelijk een grotere bende dan het al was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten