woensdag 4 november 2015

Emmers

Iedere morgen maak ik een rondje, kipjes voeren, andere kipjes voeren, appels rapen - even emmertjes tellen. Negen emmertjes. Negen emmers met appels, dit jaar geen peren - dus ik maak er maar het beste van met de appels. De eerste appels gooi je gewoon weg, daarna maak je appelmoes, appeltaart en als je genoeg hebt maak je sap.

Anderhalf
Omdat er dit jaar geen peren aan de boom hingen maakte ik me een beetje zorgen, de voorraad sap in de kelder nam af. En erger nog vorig jaar heb ik aangeboden ook sap voor mijn broer te maken. Zijn voorraad flessen staat in dozen in de kelder leeg te zijn. Ik met mijn grote mond denk ik dan. Op een bepaald moment begonnen de Bramleys te vallen, half op de kippenren, half erachter en half ervoor. Voor je het weet heb je een emmer vol, als het waait heb je 3 emmers vol. Dan wordt het hoogste tijd om sap te gaan maken.

Zwart
Met zo veel volle emmers is het iedere dag bal. Anderhalf emmertje appels scoren, ze in water weken, ze boenen, ze vierendelen, kop en konten en de slechte stukken eraf, de parten door de patatsnijder drukken en dan de sapketel aan. 's Avonds wast hubby G flessen af en vult ze, zeg maar het zware werk. Ik ben van de aanwijzingen, rustig aan, zo gaat het goed en ho maar. Rubbertje op het deksel, deksel op de fles, klemmen erop en de volgende. Zwarte rouwranden onder de nagels van het werk, zwart handje van het molenmes en vage pijntjes van het staan. Ik weet straks is het fijn je eigen sap te drinken, maar na een week buffelen en nog een week buffelen in het verschiet verlang je wel eens naar je kantoorhandjes terug.
 

Geen opmerkingen: