In de tijd dat iedereen een Senseo moest hebben kreeg ik van mijn vader een door hem van straat gered koffiezetapparaat. Het ding zag er nieuw uit en had een afgrijselijk groengrijze kleur - hoe zeggen de Engelsen dat ook al weer zo mooi "beggars can't be choosers". Of in goed Nederlands je moet een gegeven paard niet in de bek kijken. Thuisgekomen weigerde het ding dienst en verhuisde met hubby G mee naar de schuur, ik kreeg het ding werkend terug. Als uitleg kreeg ik dat hij met de achterkant van een schroevendraaier een tik tegen een bepaald onderdeel gegeven had.
Moulinex
De fabrikant is het Franse Moulinex dat in 2001 ter ziele ging, dat is ook niet raar als je zulke goede spullen maakt. Een apparaat moet ook eens stuk gaan anders droogt je eigen markt op, dat zal ook de reden zijn dat de naam opgekocht is. Dag in dag uit zette het apparaat om tien uur 's ochtends voor mij twee kopjes koffie, af en toe een nieuw waterfilter erin, af en toe afwassen en af en toe ontkalken - geen vuiltje aan de lucht. Tot op de dag dat het water dat ik er bovenin gooide er aan de onderkant weer uit kwam. Het apparaat ging naar de schuur en van zolder kwam de reserve koffiezetter, die als dank binnen twee weken doorbrandde.
Kannie
Ik kan niet zonder koffie, ik drink geen emmers vol, maar die twee bakjes in de ochtend zijn mijn houvast. Ik redde me met oploskoffie en surfte en bekeek filmpjes van allerlei apparaten. Uiteindelijk besloot ik tot de aanschaf van een nieuw apparaat, wederom met een timer en niet te duur. Het nieuwe apparaat bevalt me maar zo zo, mijn schoonmoeder bleek een soortgelijk apparaat te hebben, het bevalt haar maar zo zo. Op visite bij T&M krijg ik hun afgedankte DE koffiemaster in handen gedrukt, ik weet niet wat ik zeggen moet. Dankjewel, maar ik ben eigenlijk al voorzien. Maar op hun aandringen neem ik het apparaat toch mee als reserve of voor mijn schoonmoeder en daar staat hij nu. Ze is er heel verguld mee en dat maakt me blij.
Schuur
De reserve staat in de schuur te wachten op recycling. De Moulinex staat een hokje verder te pruilen, te wachten tot iemand hem nakijkt. Hubby G komt de keuken in lopen en draait een beetje, ja hij heeft het koffiezetapparaat nagekeken en er was alleen een slangetje losgeschoten. De reserve stuk, een nieuwe aangeschaft en dat terwijl er alleen een slangetje losgeschoten was - arghhh. Ik behelp me nog steeds met de nieuwe, hij maakt ten slotte koffie en ik ben nog een beetje boos op mijn oude. Toch denk ik dat ik hem binnenkort weer in huis haal, zodat hij me weer troosten kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten