Als ik aan kom fietsen zie ik ze al staan, een trekker, een grote huifkar en een stel beste paarden. Even snel een kiekje en dan op weg naar mijn moeder.
Huifkartocht
De bewoners van twee woningen gaan samen op stap en dan alleen die dat willen en kunnen. Iedereen is druk, zie maar eens alles in goede banen te leiden, tegen de tijd dat de bewoners klaar zijn staat de huifkar al klaar bij de ingang. Wat een onderneming, gedoe bij vertrek, op het rustpunt is een van de bewoners zo uit zijn evenwicht dat hij opgehaald wordt, op de terugweg krijgt iemand een wegtrekker en niemand heeft een flesje water bij zich.
Frappant
Als je een week later langs het prikbord loopt, zie je foto's met lachende gezichten, een huifkar met paarden ervoor, mensen met een kopje koffie voor hun neus. Daar doe je het voor, voor die momenten - maar die foto's laten niet de inspanning van het personeel en de begeleiders zien - niet het bloed, zweet en tranen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten