Binnen het verpleeghuis waar mijn moeder woont kun je vrij rondlopen, zelfs als je een andere huiskamer binnenloopt word je niet weggekeken. Maar er zijn wel degelijk deuren die veelvuldig open en dicht gaan, die voor de bewoners gesloten horen te blijven. De buitendeuren waardoor het bezoek en het personeel naar binnen en buiten loopt.
Slot
De bewoners kennen die deuren wel degelijk, want ze gaan onder begeleiding vaak zat door die deuren - boodschappen doen, als ze een uitje hebben of gewoon met familie hier of daarheen. Zelf blijf ik altijd even staan om te wachten tot de deur achter me dichtvalt - niet dat een vluchtgevaarlijke patiënt de benen neemt terwijl ik niet oplet. Helaas zijn sommige patiënten erg slim of niet overduidelijk een patiënt. Mijn moeder behoort in mijn ogen tot de laatste groep, ze ziet er uit als een gewoon oud vrouwtje en ze is zwijgzaam. Dus is ze op bezoek of is ze een patiënt - het kan beide.
Dwaal
Zo krijg ik te horen dat mijn moeder al een paar keer alleen buiten de deur is geweest en aan mij de vraag vind je het goed dat ze een dwaaldetectie om krijgt. Nou sta ik niet te springen om "ja" te zeggen, want ik zie te vaak mensen zonder een blik achterom door die deuren rennen. Maar is "nee" zeggen een goede optie ? Dus mijn moeder wordt dwaal beveiligd. De eerstvolgende keer dat we op bezoek zijn gaan we een blokje om met mijn moeder, niet denkend aan de dwaaldetectie en ook niet wetend hoe dat werkt. Sommige dingen leer je door te proberen, trial and error, wij zijn al buiten als we achternagerend worden door het personeel. Blijkbaar gaat er binnen een snerpend alarm af als mijn moeder met haar chip langs een bepaald punt komt - nou dat weten we dan voor de volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten