Als je net doet alsof je huis een tent is, moet je het wel goed doen. Alhoewel dat steeds moeilijker wordt, de werkweek staat voor de deur en er moet hoognodig gestreken worden. Nog heel eventjes volhouden.
Te
's Ochtends is het aardig weer om te fietsen, maar mijn tweewielerige echtgenoot neemt de benen op de racefiets. Ach nou ja, denk ik en ik pak nog een boek van de stapel. Het is al snel te warm om je te bewegen en al helemaal te warm om je druk te maken. Ik luier, ik lees, ik grut een beetje in de tuin. Langzaam komen er toch allemaal niet-vakantie gedachten op. Wat is een goede dag om naar mijn moeder te gaan, het wordt tijd want het is alweer even geleden. Je wilt er niet aan denken, maar het is sterker dan jij. Dinsdag is morgen al pieker ik, terwijl ik ook een bult was en een ongepoetst huis heb. En dat allemaal terwijl het daar eigenlijk te warm voor is.
Actief
Hubby G. heeft nog energie te over en hij huppelt heen en weer en klust een beetje hier en een beetje daar. Hij port me af en toe, bang dat ik blijkbaar nog een hoofdpijn aanval krijg. Ik ruk me bij tijd en wijle uit mijn boek zodat ik niet een met de tuinstoel wordt. Als het na de afwas wat afgekoeld is gaan we voor het laatst deze vakantie nog een stukje fietsen. We gaan nergens heen, we gaan gewoon een beetje linksaf rechtsaf tot we weer thuis zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten