Ventoux

Het lijkt haast een wonder, we zijn eindelijk weer eens naar de film geweest. De laatste tijd kwamen de films naar ons toe in plaats van andersom. Op een doordeweekse avond zitten we dus op het pluche op de makkelijkst bereikbare plaatsen, die officieel niet de onze zijn. Maar we gaan niet langs iedereen heen wurmen om de aangewezen plaatsen te vinden als je met minder dan twintig man in 1 bioscoopzaal zit.
 
Berg
Nog verrassender is misschien wel dat we een Nederlandse film bekijken, die ook nog eens niet in de science fiction, spannend of romantisch vehikel categorie valt. Maar ja, het gaat over de Ventoux, het gaat over fietsen, Wilfried de Jong en Kasper van Kooten spelen mee. Van Kooten ken ik eigenlijk alleen uit de verhalen van zijn vader en zo weet ik dat hij best aardig bergop zou moeten kunnen fietsen, maar omdat ik dus geen flauw idee had hoe hij eruit zag dacht ik eerst dat Leopold Witte van Kooten was en zijn fietswerk viel me een beetje tegen.

Fiets
Het is een beetje een aparte film, op sommige momenten ook tenenkrommend. Enerzijds is het een coming of age film - een club vrienden gaat na het eindexamen de Ventoux op. Aan de andere kant is er het nu, ook op dit moment staan de hoofdpersonen op een kruispunt van hoe nu verder. Wat er tussen toen en nu gebeurt is moet je raden, je mag zelf de kleurplaat invullen. De rollen van de jonge garde en de volwassen mannen zijn heel duidelijk ingevuld, de rol van de volwassen Laura is eigenlijk maar een bijrol.

Kort
De vrienden, 5 jongens en een meisje, gaan na het eindexamen naar de Ventoux met het voornemen deze berg op te fietsen. De berg eist het leven van 1 van de jongens op en nu, al die jaren later, is Laura de katalysator om de jongens van toen weer samen te brengen. De mannen besluiten, niet geheel unaniem, om weer naar de Ventoux te gaan, ieder heeft daar zijn eigen redenen voor. De schaduwen uit het verleden en heden moeten overwonnen worden. En zo zie je dus mannen onderling, die op weg gaan - humor, irritant gedrag, slapeloze nachten en bommetjes in het zwembad. O ja en natuurlijk fietsend als het kan.

Film
Heerlijke close-ups van mannen op een fiets, lekkere vette humor, mooi camera werk. Maar op weg naar huis de film herkauwend merkte ik het al, sommige details zitten te subtiel in de film verwerkt. Ik zeg Wilfried kwam uit de bak, huh zegt hubby G - dat heb ik dan zeker gemist. Die andere is getrouwd geweest, ik denk nu gescheiden en ik kreeg wederom een "huh" als antwoord. Wat ook jammer is, maar misschien wel natuurgetrouw, is dat de leuk irritante wijsneus van vroeger nu alleen nog maar vervelend irritant is. Misschien paste het op die manier beter in het verhaal, maar zelf miste ik die leuke jongen van toen. Ook de redenen van Laura om alles weer op te rakelen, haar demonen, komen totaal niet uit de verf. Misschien hebben ze te veel geknipt in het scenario, je kunt ook te veel knippen.