Römertopf #0

Ooit heel lang geleden, al zeker meer dan tien jaar terug vroeg ik voor mijn verjaardag een römertopf aan mijn ouders. En ik kreeg . . . inderdaad een gloednieuwe römertopf door hen aangeschaft bij een echte heuse kookwinkel. Ik heb nu geen idee meer, waarom ik toen een römertopf wilde, echt absoluut keine Ahnung.

Verstoffen
Ik kookte, waarschijnlijk iets als goulash in de römertopf en wat me bijbleef was, dat het enorm flauw was. Ik zal het vast nog een keer geprobeerd hebben, maar daarna stond de romeinse pot in zijn doos keurig netjes opgeborgen in de kast. De enige keren dat hij uit de kast kwam, was als hubby G kip
uit de oven maakte, kip met alles erop en aardappels erlangs. En dat was niet flauw, dus ergens zat een foutje.

Echo
Wat zullen we morgen eten, ik trek de la van de vriezer open waar het vlees in bivakkeert, een enorme leegte. Het enige dat er nog ligt is poulet - in mijn ogen is poulet soepvlees, vlees zonder kraak of smaak dat uit elkaar valt als je het maar lang genoeg kookt. Daar krijg ik dus hoofdpijn van. Ik denk aan de enorme zak met uien die we pas bij een boer gekocht hebben. Ik denk hachee, ik denk dan maar goegelen. En zo vind ik een hachee in de römertopf recept op de jijtube.

Aanpassen
Omdat het al rond het middaguur is kan ik de römertopf niet zeven uur op 100 °C in de oven laten staan. Dus ik pak een römertopf kookboek uit de kast en begin te goochelen. Als het ene recept iets zeven uur op 100 °C in de oven laat staan en het andere recept geeft aan anderhalf uur op 250 °C wat is dan de middenweg? Ik ga voor vier uur op
175 °C en merk dat koken in de romeinse pot ontspannen koken is. Het staat in de oven, het staat daar prima of dat hoop ik maar en roeren hoef je niet. Na vier uur komt de hachee dampend uit de oven, bovenop wat zwarte puntjes ook al zeggen de geleerden dat dat niet kan. Ik heb nog nooit zo lekker poulet gegeten, het is gaar en mals. En de hachee is ook niet flauw, de revival van de römertopf.