In de planning zit een uitgestelde verjaardag, ik heb mijn moeder opgehaald zodat we de dag erna naar haar kleinkind kunnen - kijken of er taart is ! Wij blijven een weekend, moeders een hele week of korter als ze zich erg misdraagt. Het is avond en we zitten op de bank, om haar repeterende vragen wat in te dammen heb ik een dvd van Abba opgezet.
Haakwerk
Zelf pak ik mijn haakwerk erbij en begin er driftig blokjes aan toe te voegen. Ik haak en mijn moeder reageert als volgt. Ik vind het leuk dat jij haakt, vroeger haakte ik ook. En ik breide en borduurde, korte stilte, volgens mij haakte mijn moeder niet. Mijn moeder breide sportkousen, die heb ik ook wel gemaakt. En dat dan 100 keer. Ze kijkt met een half oog naar Abba, haar radertjes draaien. Ze kijkt naar mijn haakwerk en ze voelt er eens aan. Is dat wol ? Nee, acryl. O, ik heb geen idee meer wat een bol wol tegenwoordig kost, ik heb al zo lang geen wol meer gekocht. Ik leg haar uit wat wol en acryl kost, als ik praat praat zij niet. Haar hersenen maken een sprong een zijweg in. Ik heb thuis een das, zo'n speciale, heb ik jou die laten zien ? Nee, maar ik weet welke je bedoelt, oma maakte die altijd. Nou, dat weet ik niet is haar reactie, ik maakte die. Mijn grijze massa denkt iets à la "dat lijkt me sterk". Haar blik dwaalt wederom af richting Abba, maar blijkbaar kan het niet boeien. Voor wie maak je dat ? Dat weet ik nog niet precies is mijn reactie. Uiteindelijk komt de vraag waar ik al op zat te wachten, wat moet het worden ? Mijn dwarse zelf geeft antwoord - "groot".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten