Ponskaart 3P

In een vlaag van breiwoede heb ik een paar breimachines aangeschaft, ze staan nog net niet weg te stoffen, maar ik zou er meer mee moeten oefenen. Dus ik dacht twee vliegen in 1 klap te slaan en bood mijn vriendin aan iets wolligs voor haar (hun) katten te maken. Ze breit en haakt en doet, maar is allergisch voor wol. Ik kwam helaas van een koude kermis thuis, ze wilde wel een of meer lapjes hebben voor op de stoelen tegen de kattenharen, maar die hoefden niet van wol te zijn.

Uitdaging
In een rechthoekige lap lijkt weinig uitdaging te zitten, zoveel steken opzetten en dan rangs rangs rangs de slede over de machine heen en weer bewegen. Dus ik verzon een list en viste een van de ponskaarten uit de stapel en maakte een proeflapje. Toen hubby G. het proeflapje zag riep hij meteen, dat is leuk voor een trui. Ik was hogelijk verbaasd, maar inderdaad het patroon zou als rand langs een boord niet misstaan. 

Nadat ik het proeflapje gewassen en bemeten had begon ik aan het serieuze werk. Ik gebruikte twee kleuren garen en een slip stitch, als je op deze manier breit moet je het garen iedere twee toeren wisselen. Ik had een vaag gevoel dat het niet goed ging, maar zolang het project op de machine zit kijk je tegen de achterkant aan. Toen ik het van de machine haalde zat er geen duidelijk patroon in, in ieder geval niet het patroon dat ik wel op het proeflapje had.

Volgorde
Het staat nergens duidelijk, maar zelf denk ik dat ik de eerste keer te vroeg de andere kleur garen in de machine heb gedaan en dat ik daarom niet het juiste patroon kreeg. Eerst de naalden in positie brengen, dan twee toeren breien met de kleur waar je mee opgezet hebt en daarna pas beginnen met het afwisselen van de twee kleuren. En nu heb ik een lapje formaat placemat met een aardig patroon erin. Punt is alleen, het ziet er zielig uit, want het krult en daarom probeer ik net als Tom Poes een list te verzinnen. Maar misschien is dat wel onzin - het zal Tom Poes worst zijn of het stukje breiwerk onder zijn kont krult of niet.