Herfst #10

Mispels, ze hangen weer bruin en nog hard aan de struik. Ik vraag me elk jaar weer af wat ik er mee moet, je hebt mensen die er lyrisch over zijn. En momenteel schijnt gefermenteerd voedsel een hit in dure restaurants te zijn, ze kunnen de mispels zo op de menukaart zetten. Zolang een mispel hard is, kun je er niets mee, zodra ze zacht worden zijn ze eetbaar. Een zachte mispel smaakt viezer dan een melige peer.

Plukken
Vorig jaar was ik te laat met plukken en lagen de mispels onder de struik, de knagers en vogels weten er raad mee. Als je ze wilt plukken moet je dat doen als ze nog hard zijn, een vrucht met een gebruiksaanwijzing. Een historische vrucht, de mispelbloemen sieren menig wapen, maar er is geen simpel recept voor. Nergens staat, als je ze zo klaarmaakt dan zijn ze simpelweg verrukelijk. En dan bedoel ik een simpel recept, want het enige recept dat je vaak vindt is gelei van mispels. En gelei maken is niet simpel, gelei maken is koken, in een neteldoek scheppen, het sap opvangen, weer koken en dan inmaken. En toch pluk ik ze en bewaar ik ze tot ze zacht worden. Waarom ? Om de chickies bij te voeren, die vinden zachte mispels lek-kùr.