Het begon ergens vorige week, de boer reed met zijn tractor over het land en trok de stukken, die in de winter onder water gestaan hadden, los. Een dag of wat later kwam de loonwerker, die netjes langs de randen van het bouwland alles losmaakte. Ik bekijk dat en kom niet verder dan - loonwerker, merk tractor, eg en of cultivator. Ik schiet meestal maar wat plaatjes voor hubby G, want dat de buurman een nieuwe tractor had was mij niet eens opgevallen, want het ding is nog steeds blauw.
Dans
Vrijdagmiddag kwamen ze gelukkig laat zodat hubby G er van kon genieten. Drie verschillende merken tractoren en in de verte nog een vierde, wat wil een man nog meer te kijken hebben. Er werd een merkwaardig soort dans opgevoerd, een oude International had een kiepwagen met pootaardappelen bij zich, de aardappels werden gestort in de enorme bek, die een Fendt op de voorlader had en deze stortte vervolgens het pootgoed in een aardappelpoter, die getrokken werd door een John Deere. Qua kleuren dus rood met wit, groen met rode wielen en groen met gele wielen. De JD reed heen en weer en werd bijgevuld door de Fendt met pootgoed en zo op het oog vloeibare mest.
Nachtwerk
Ik zeg op een bepaald moment tegen hubby G. als het zo doorgaat wordt het nachtwerk, hij vindt dat het nog wel kan. Maar ik weet na al die jaren precies hoe dat gaat hier - nooit probleemloos. Op een bepaald moment staat de John Deere stil en begint het mannetje er omheen te lopen - geen goed teken. De John Deere overnacht op het bouwland, de volgende ochtend komt er een busje aan, gereedschappen worden uitgeladen en er komen woeste klusgeluiden uit de buurt van de tractor. Bus en tractor verlaten later ieder op eigen kracht de dansvloer.
Môgge
Terwijl ik probeer nog een halfuur aan mijn nachtrust toe te voegen komt hubby G stuiterend melden dat ze er weer zijn - hoor je dat ? Ik doe juist mijn best om het te negeren. Als ik later tanden gepoetst, haren gekamd uit het raam kijk zie ik dat ze al redelijk ver zijn - ik maak nog wat foto's en bewonder het lijnenspel. Aardappels worden op ruggen gepoot en die liggen er allemaal even strak bij - zelfs de bochtige rijen aan onze kant liggen sierlijk netjes. Omdat het bouwland niet vlak is en er een bocht in zit stond de mais altijd in dronken kronkels op het bouwland. Daar plaagden we de boer dan altijd mee, die vervolgens zijn schouders ophaalde. Maar de loonwerker speelt vals, de ruggen aardappels liggen er heel mooi bij, niet zo zeer door kunde maar dankzij de GPS.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten