Moestuin #25

Toen ik van drie hoog achter naar een huis met tuin verhuisde, kwam er een moestuin in mijn leven. Als stadskind hield ik al van plantjes en mijn schooltuin avontuur ging zo goed dat ik er vertrouwen in had. Tegenwoordig vraag ik me af of onze schooltuintjes, als wij er niet waren, vertroeteld werden zodat de oogst simpelweg niet mislukken kon.

Realiteit
Vol goede moed plantte ik zaadjes in onze eerste moestuin, in een moestuinjaar zijn peulen en tuinbonen het eerst aan de beurt. De tuinbonen kwamen heel mooi op, dat mooie verse groen tegen een achtergrond van donkere aarde - haast kunstzinnig. Een dag of wat later lagen alle tuinbonen tegen de grond, vakkundig stuk voor stuk de nek doorgeknaagd. De blaadjes lagen achtergelaten op de grond, want de onverlaat had het blijkbaar alleen op de sappige nekjes voorzien. Sinds die tijd zaai ik de tuinbonen in bloembakken, in weer en wind bovenop de tuintafel met een stuk grof gaas erover.

Wortels
Alle bonen maken penwortels, al is het een snikhete zomer, bonen redden zich wel. Maar dat betekent ook, dat die tuinbonen niet te lang in hun bloembakken mogen blijven. Als ze 5 cm hoog zijn, zitten er soms al wortels van 30 cm aan. In de hoop op wat regen stelde ik het uitpoten zo lang mogelijk uit, maar het kon niet langer wachten. De komende dagen zal ik met de gieter langs de bonen moeten tot ze goed aangeslagen zijn.