Als ik 's ochtends vroeg in de spiegel keek had ik de meest fabuleuze kapsels. Ik heb alleen maar fabuleuze kapsels als mijn haar (te) lang begint te worden. Van die catwalk kapsels waar een stylist een uur werk aan heeft gehad, ik hoef er alleen maar voor uit bed te stappen. Aangezien ik niet met zo'n catwalk kapsel over straat durf moet ik het temmen met water en een kam en rigoureuzer met een belletje naar de kapster.
Vanmiddag
Ik bel D om te vragen of ze tijd heeft om mijn haar te knippen, ik heb vanmiddag nog een plekje of woensdag kan ook. Meteen de koe maar bij de hoorns vatten, 's middags. Het is mooi weer, beetje winderig, jasje aan op de fiets en gaan. Onder het knippen keuvelen we wat, vrije nieuwsgaring noemen ze dat. Ik laat mijn haren achter en krijg een snoepje mee voor de terugweg.
Blokje
Op de heenweg had ik al gezien dat wij makkelijk weer volle tassen kunnen scoren tijdens een blokje om. Maar ja, we hebben daar toch niet altijd tijd voor, het huishouden wacht op niemand. Bij de carpool stop ik even om wat lege flessen op te pikken, een is al gebroken en ik vis de scherven uit het gras - je doet wat je kunt. Als ik er over nadenk is dat niet juist, als ik zo naar die flessen en al die andere rommel kijk, is het - je doet wat je wil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten