Na een doorstaande verkoudheid en met veel gezeur aan het moederfront ben ik moe. In mijn hoofd en in mijn lijf, dingen die ik anders simpelweg doe blijven liggen of vorderen moeizaam. Het weer zit ook niet mee, typisch Hollands weer, alsof twee ruziënde pubers de afstandsbediening in handen hebben - warm, koud, ijzige regen, warm, koud en zo glijden we langzaam het jaar in.
Fietsen
Na een mooie week is de temperatuur, als je je handjes dichtknijpt, gedaald naar 12 graden overdag. Na de afwas stel ik voor om te gaan fietsen, hubby G reageert met we kunnen ook morgen naar het café fietsen. Ik pareer met, ik kan ook alleen gaan fietsen. Jij wilt dus graag fietsen ? Neej, ik wil niet graag fietsen maar het is net als 's ochtends een kater hebben zonder gedronken te hebben. Als ik dan toch continu moe ben, dan kunnen we ook wel eens een stukje fietsen - gewoon een halfuurtje. En zo fietsen wij kriskras door het dorp, in het park bekijken we de rododendrons, we fietsen over pas gestrate straten, over parkeerterreinen, langs de voetbalvelden waar mini diehards een balletje trappen, ik stop om een halve bierfles op te rapen en we fietsen langs de glasbak naar huis. Het is iets langer dan een halfuur geworden en ondanks dat het buiten maar 10 graden is gloei ik helemaal - hè lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten