Vest

Binnen op de bank, buiten in een tuinstoel, in het Alzheimer café, steeds maar haken. Zelfs op vakantie ging dit gedrocht mee. Het moet een vest met een sjaalkraag worden - nu viereneenhalve bol verder is het zo ver dat ik de zijnaden kan gaan sluiten. Eindelijk zien of het wat is, na wat voelt als een eeuwigheid haken.

Mouw
Als de zijnaden dicht zijn kan ik proberen er een mouw aan te passen. Of beter gezegd twee mouwen. Het wacht nu op die zeldzame momenten dat je tijd, rust in je lijf en goed licht hebt om te priegelen. Daarna zal ik het resterende garen moeten bekijken waar in het kleurverloop kan ik beginnen om twee min of meer gelijke mouwen te fabriceren.