Geronk

Samen met hubby G zit ik foto's te kijken. Hij stopt de diashow om eens goed te luisteren. Wat is er vraag ik, nou ik weet niet ik hoor een raar geronk. Nou dat kan kloppen en ik wijs op ons huisdier dat ook present is.


Een grote kater
probeert het liefst of het past
in een klein doosje

Sabotage

De boer heeft mijn deltawerken gesaboteerd, met de trekker een paar dammen in het mooie kanaal aangebracht. Maar het voorjaar lonkt, dus ik laat het gaan. Het water zal nu de planten het groeiseizoen in gaan gebruikt worden en niet steeds maar verder stijgen.

Eenendertig

Het is ochtend, ik ben een beetje katterig en er ligt hoofdpijn op de loer - het resultaat van een dag naar mijn moeder geweest zijn. Ik ontbijt aan de grote tafel en staar naar buiten, ik heb mijn lenzen nog niet in dus ik moet gokken wat ik precies zie. Maar ik heb toch vaag het vermoeden dat er een auto langskomt, die heel langzaam naar achteren gaat in plaats van naar voren. Zo te zien loopt er een oranje doorwerkjas naast.

Geen
Ik denk bij mezelf, ik heb hier zo geen zin in, zo absoluut geen zin in. Ik kijk opzij, de oranje doorwerkjas loopt nu langs de tuin. Geen zin in. Ding dong. Tsja opstaan, raam open, goeiemorgen. Er staat een goedlachse grote vent in een oranje doorwerkjas voor de deur. Ik ben bang dat ik geen benzine meer in de auto heb zitten meldt hij, heb je misschien wat benzine voor mij. Nou ja, dat zou kunnen en dat zou ook niet kunnen - dan moet ik even kijken. Met de bril op ga ik voor naar de schuur, ik test de jerrycans - leeg, leeg, leeg & leeg - nou dat is wel echt vierdubbel pech hebben.

EHBO
Ik stel voor dat ik hem even naar het dorp rijd, dan kan hij daar een jerrycan vol tanken - nou dat zou enorm fijn zijn. Terwijl ik mijn bril verruil voor lenzen kijk ik spijtig naar mijn afkoelende thee, ach vooruit maar. Ik rijd naar de dichtstbijzijnde pomp, hij tankt een jerrycan vol en we rijden samen weer terug. Ik kan in de schuur alleen een trechter vinden, de slurf is onvindbaar, dus zo wordt de tank vullen een moeilijk en morsig klusje. De oranje doorwerkjas ruikt waarschijnlijk de rest van de dag naar Eau Súper. Na het vullen van de tank wordt de auto gestart en na wat aanmoedigingen en tegensputteringen start de auto. Ik krijg de jerrycan terug en de doorwerkjas tovert een doos "Dankjewel" tevoorschijn als dank voor de hulp.

Achteraf
Achteraf kijk je een koe in de kont, hubby G oppert dat ik de doorwerkjas ook even naar de pomp had kunnen slepen. Ik pareer dat als de slurf van de trechter beneden ligt er waarschijnlijk minder mensen hier voor de deur stranden. Maar het opvallendste was iets waar ik nog niet over nagedacht had, voor de tweede keer dit jaar strandt er op de laatste dag van de maand iemand bij ons voor de deur. Beiden hadden het voertuig eigenlijk al verkocht, beide keren ben ik met ze naar het dorp gereden. Heb ik op eenendertig januari iets gemist en wat zal dertig april brengen ?
 

De grote stad ontwent

Mijn moeder is onrustig en ik krijg vervolgens een punthoofd van haar. Hubby G stelt voor om op woensdagmiddag naar haar toe te gaan. Vervolgens vraag ik of mijn schoonmoeder zin heeft om mee te gaan en zo rij ik met een auto vol naar mijn moeder.

Atelier
De gordijnwinkel meneer zei het heel simpel, als de gordijnen klaar zijn, dan kun je ze makkelijk met de auto afhalen bij het atelier - dat is een straat verder. Ik kijk om enigszins voorbereid te zijn van te voren op de kaart. Zo rij ik dus een eenrichtingsverkeerstraat in, vanaf 1 van de twee mogelijke manieren, links en rechts geparkeerde auto's en omdat het vuilophaaldag is ligt er overal vuilnis. In de verte staat een vrachtwagen te lossen, geduld is zulk een schone zaak. We kruipen langzaam verder, af en toe wordt er een parkeerplekje gevonden en moet er omzichtig geparkeerd worden. Ik rij langs het atelier, geen parkeerplaats voorhanden - bij gebrek aan beter benut ik een inrit.  

Splitsen
Hubby G haalt de gordijnen, terwijl wij bij de auto blijven, daarna splitsen onze wegen zich. Hij neemt zijn moeder mee op avontuur in de grote stad en ik ga proberen me uit deze jungle te bevrijden. Dat een auto in een grote stad eigenlijk een heel onhandig ding is wordt bewezen doordat we min of meer gelijktijdig bij mijn moeder aankomen. Terwijl ik een rondje circus rijd, gordijnen drop in de garage, parkeren, gordijnen uit de garage haal en naar mijn moeders huis loop hebben zij op hun dooie gemak over de markt gelopen en lopend de tweeënhalve kilometer lange afstand naar mijn moeder afgelegd.
 

Onrust

Voor normale mensen brengt gordijnen kopen misschien een opgewonden spanning met zich mee, voor mijn moeder en dus ook voor mij is het een periode van onrust. Nadat de gordijnen uitgekozen zijn blijft er bij mijn moeder iets knagen, dat ze "iets" moet. Maar wat precies ? En zo belt ze mij om de dag, de gesprekken gaan over van alles, maar centraal blijft haar vraag - wanneer kom je weer ? Omdat het Pasen is, is het antwoord dat weet ik niet, zou liegen in deze situatie een goede oplossing zijn ? Ook dat weet ik niet, misschien verandert dat niet eens iets aan haar belgedrag.

Thuis
Wanneer kom je weer, verandert langzaam in de vraag of ze thuis moet blijven voor de gordijnen. Wachten duurt lang en het gevoel dat de gordijnen gebracht gaan worden en ze dus thuis moet blijven groeit. De gordijnen moeten we zelf halen en zo is thuisblijven dus onlogisch, maar ja mijn moeders brein is niet meer logisch. Haar kukel is min, zoals Maarten Toonder zo treffend schreef.

Niet thuis
Pasen was voor mijn doen een druk weekend en ik dacht zal ik moeders bellen en zeggen bel-me-niet, want ik ben niet thuis. Maar ik verwacht niet dat zoiets helpt. Op de twee dagen, die ik op stap was, brandde bij thuiskomst het lampje van het antwoordapparaat. De eerste dag was het al te laat om nog terug te bellen en daarnaast heeft dat vaak ook geen zin.

Bed
Dat terugbellen geen zin heeft werd bewezen op de dag dat ik dat dus wel deed. Je verwacht dat ze thuis is, want dat vertelt ze het apparaat, na lang rinkelen werd er opgenomen. Ik voelde me niet lekker en was op bed gaan liggen, toen ben ik in slaap gevallen - nou niets mis mee, daar is een bed voor. Maar je had me gebeld, o - daar weet ik niets meer van. Ok, maar omdat ik haar nu toch aan de lijn had heb ik haar nogmaals verteld dat ze niet voor de gordijnen thuis hoeft te blijven. Vandaag ging de telefoon weer, mijn moeder of ze nou thuis moest blijven voor de gordijnen, ik moest keihard lachen - mijn moeder snapte daar niets van . . .
 

Zomertijd

 

Schatje, wil jij de fietstellers even op tijd zetten ?

 

Garage

Een dag op stap met de mannen, maar in plaats van door een oorlogsmuseum sjokken kiezen wij voor de vrije markt in Cuijk. Dat is een heel ander slag museum, alles staat door elkaar, je kunt en mag het meeste nog aanraken en tegen betaling kun je altijd iets mee naar huis nemen. Alhoewel ik er rekening mee gehouden had, dat de mogelijkheid bestond dat ik ergens voor zou vallen, viel het mee. De schade bleef beperkt tot de entree, een hapje eten en geld voor het toiletbezoek.

Mooi
Ik heb mooie kramen gezien, kramen vol met klokken, gewone marktkramen, meubelkramen, kramen ingericht als een huiskamer eind 19e eeuw en zelfs een wolwinkel kraam. Ik heb mijn ogen uitgekeken en genoten, het allermooist ? Het allermooist was de kraam, die eruit zag als de garage van mijn vader. Is het geen plaatje ?
 

Bar

Kippen zijn beweeglijk, als ik ze met de camera probeer te vangen heb ik vaak bewogen beelden.
's Nachts zitten ze stil, in het donker op de stok - maar dat levert geen interessante beelden op. Snurkende kippen op een stok met de kop op half zeven - nee. Dus ik blijf het proberen, interessante plaatjes schieten.

Bar
Deze keer is het me weer eens gelukt, de kip doet me denken aan een cowboy, die vet relax aan de bar hangt met 1 voet onder op de rail. De kip is niet geïnteresseerd in een dubbele whisky of bier, maar wel in een lekker hapje eten.

Plankjes verven

In de kelder staan de weckflessen netjes in een stelling. Langs 1 muur staat een kastje, een tafel en er liggen dingen op de grond, dat stoort me, ik denk al een tijdje dat allegaartje eruit en nog een stukje stelling erbij. Ik had zelfs al uitgerekend hoeveel ik nodig had en wat het me zou gaan kosten. En zo liepen me vijf planken in de handen.

Vies
Twee planken waren zo te zien ooit nat geweest en een paar jaar in een droge garage staan had blijkbaar niet geholpen. De andere drie waren gewoon vies, gewoon normaal garagestof. En zo begon ik operatie "plank", afwassen, drogen, schuren, beitsen, drogen, beitsen, schuren, beitsen, drogen en beitsen. Niet alle planken in de kelder zijn gebeitst en omdat ik toch nog geen staanders heb, heb ik de planken maar uitgewisseld. Operatie plank kan zo wel een paar weken gaan duren . . .  
 

Duister

Op mijn stadse boodschappenronde heb ik de radio aan, het nieuws komt hard aan, ieder kwartier opnieuw. Aanslagen in Brussel, doden en gewonden. Niet dat het me verbaasd dat het gebeurt, ook niet dat het zo dichtbij gebeurt, maar snappen kan ik het niet. Ik snap oorlog en een frontlinie, maar jezelf opblazen met medeneming van zoveel mogelijk andere mensen, nee. De plaats maakt me niet zo veel uit, hier of daar, ik snap het gewoon niet. Ik denk dat ik het nooit zal snappen.
 

Streng #einde

Nou het is 21 maart, het einde van de winter en de lente staat met al zijn grappen en grollen om de hoek. En wat is dus de conclusie, geen strenge winter, ook geen warme winter, maar een natte. Oftewel luister niet naar alle orakels, neem het winterweer maar zoals het komt. En als de winter dan voorbij is, dan weet je hoe het was, van te voren kun je alleen maar hopen dat de winter zal zijn zoals jij hem graag zou hebben.

Mijn
En was dit mijn winter ? Nee, ik hou niet van kou in combinatie met een weken aanhoudende nattigheid. Ik hoop nu al een aantal jaren op strak blauwe luchten, knappende vorst met een strakke oostenwind. Sinds ik het een paar jaar geleden nodig vond om eens een echte super winterjas aan te schaffen, is er geen gelegenheid meer geweest om die een langere periode te dragen. Maar een mens mag hopen, toch ?
 

Expeditie

Mijn voornemen om iedere twee weken naar mijn moeder te gaan houdt tot nu toe stand. De afgelopen weken ging de telefoon om uiteenlopende redenen, ze had geen geld, ze wilde andere gordijnen en ze wilde weten waar haar glazen waren. Waar geld ligt kan ik haar vertellen, de glazen zitten in haar hoofd, maar gordijnen op afstand regelen is ingewikkeld. Ik heb altijd gevonden dat ze wel andere gordijnen mocht, maar op de een of andere manier raakt die boot altijd getorpedeerd.

Voorkant
Omdat in de gordijnen aan de zijkant de gaten vielen, heeft ze daar al nieuwe gordijnen. Ik probeerde toen meteen gordijnen voor de voorkant te regelen, maar ik merkte dat mijn moeders humeur begon te verschuiven en dat het aanbod haar ook niet kon bekoren. Op zo'n moment moet je genoegen nemen met dat wat je wel bereikt hebt, de rest kan wachten. Mijn moeders gordijnen bestaan uit dof rode gevallen op links en rechts, zeg maar de vleugels en in het midden hangen dof goudgele veloursachtige types met hoogwater. Dat hoogwater was mij altijd al een doorn in het oog, de ramen reiken tot de grond, de gordijnen tot dijhoogte. Mijn moeder daarentegen heeft vooral een hekel aan de rode vleugelspelers, de kleur kan haar niet bekoren.

Oude
De vraag is waarom hangen die gordijnen er, terwijl ze lelijk van kleur en niet passend zijn ? Dat is een hele goede vraag, 1 waarop ik het antwoord wel weet - mijn moeder is niet meer die vrouw, die ze vroeger was. Toen de gordijnen aan de voorkant het begaven zijn er noodgordijnen gekomen en mijn vader vond het wel best. Gordijnen kopen met mijn moeder is natuurlijk ook geen sinecure, maar ik gebruik mijn voelsprieten. En zo gaan we met de tram naar de stofjesmarkt, achter de kraam hup de winkel in, de huidige mode bekijken. Effen gordijnen vallen af, te saai te weinig leven. De stoffen met de enorme motieven vallen af, te schreeuwerig. Het moet er middenin, mijn moeder keurt de schotse ruiten af met de uitspraak 'dat vind ik leuk voor een rokje'. Een veloursachtig blokjespatroon valt ook af, ze blijkt niet van vierkanten te houden. Hubby G vindt op het oranje rek een rol stof, de kleur knal, het patroon rustig.

Kiezen
We laten de rol ontzetten en we bekijken het, ik vind het mooi maar vindt mijn moeder het mooi ? Het blijft erg lang onduidelijk, ze ontwijkt mijn vragen behendig en begint steeds over iets anders. Over dat ze niet weet wat voor gordijnen ze nu heeft en of ik het mooi vind, iets dat totaal onbelangrijk is. Op een bepaald moment zegt ze uit zichzelf dat ze het patroon mooi vind - op dat moment klikt er bij mij iets, dan is het goed. O, het zal straks echt wel wennen worden en ze zal 100.000 keer vragen of ze die gordijnen echt zelf uitgekozen heeft.
  

Waterstand

Op het land begint het water te zakken, in de tuin merk je dat het droger wordt en in de put, uhm, in de put staat nog steeds water. Het is pas een steenhoogte gedaald. Ik weet eigenlijk niet wat ik verwacht had, het water daalt eigenlijk alleen heel snel in de periodes dat er van alles groeit en bloeit.

Lente
Als de lente losbarst verwacht ik een waterstand als deze alleen nog maar te zien na zware regenbuien. Momenteel moet vrouw Holle haar regenlaarzen nog maar even aan houden.

Onmogelijk

Hoe kan het onmogelijke mogelijk zijn ? Ik weet het niet, maar het is zo. Hoe kan een krokus tussen de stenen van het pad groeien ? Hoe is die bol onder de stenen gekomen ? Al zijn vriendjes en vriendinnetjes staan, tegen de schuur aan in bakken, lekker in groepjes tegen elkaar aan te schurken.

Massa
Zou deze krokus zich niet lekker hebben gevoeld in een groep, zou het een zaailing zijn ? Is de bol met onkruid wieden ontwricht geraakt en is hij toen onder een steen gekropen ? Het is een raadsel, een mooi raadsel.

Voorjaarsbode

Het zal wel geen dure variant zijn, want ze verspreiden zich ieder jaar verder, als ze niet zo onschuldig waren zou je het haast onkruid noemen - het sneeuwklokje.

Pad
Ze staan onder de bomen, die nog kaal zijn, her en der zie je er 1 in het gras staan. Ze groeien midden op het pad, die graaf ik uit om weg te geven en toch staan ze er ieder jaar weer. Dat er ieder jaar meer komen bevestigt iets dat ik eigenlijk al wist, dat we mieren in de tuin hebben. Het sneeuwklokje hult haar zaden in een kleverig zoet goedje, waar mieren dol op zijn. De mieren verslepen de zaden en zo groeien de kolonies. Een kolonie met voorjaarsbodes.

Voetsporen

Na een nacht met lichte vorst maakte ik een camera rondje. In de door mij gegraven geul vond ik iets heel aparts - voetsporen. De sporen gingen nergens heen, ze dansten in het rond en ik ben geen bioloog of Indiaan, ik kon er geen chocolade van maken.

Determineren
Ik kwam niet verder dan, een inheems dier, leeft dicht bij het water, klein, vijf tenen om een voetkussentje. Wie het weet mag het zeggen, maar krokodil wordt niet goedgekeurd.

Streng #11

Het was afgelopen week een stuk killer dan voorspeld, nachtvorst en maartse buien. Nu we richting de 21e gaan kunnen we wel zeggen dat de winter wederom zijn tanden niet heeft laten zien. De voorspelde horrorwinter, was eerder nat dan griezelig, geen meters sneeuw, geen Elfstedentocht en ook geen wintertenen. Nog twee weken en dan barst de lente los.

Veertiendaagse
De veertiendaagse voorspelling geeft nachttemperaturen aan rond het vriespunt en overdag schurken we tegen de tien graden aan. Veel oostenwind, dus eindelijk een stuk droger en altijd een zonnetje dat achter wolken vandaan piept. En als het dan bijna lente is, ja dan, dan lijkt het weer te gaan regenen.
 

Blokje om #15

Een fietsblokje om, dus je kunt niet overal voor stoppen - dan kom je nergens. Maar dan wel remmen voor statiegeld, een gratis plastic tas en alles wat van glas is. Twaalf kilometer gefietst, tien statiegeldflessen, 1 led zaklamp en genoeg glas voor een visite aan de glasbak.

 

NSFW

Ik wilde niet veel zeggen toen ik aan tafel ging, de pot schafte erwtensoep met rookworst. Maar ik weet heel zeker dat mijn vader daar ab-so-luut iets over gezegd had.

Maarts

Het was buiten maarts, het begon te sneeuwen terwijl het amper vroor en het ging maar door. Zo werd het tijdelijk wit, maar aangezien het niet stevig vriest dooide het langzaamaan ook weer weg.



Maart winterse bui
alles raakt bedekt met wit
lente om de hoek

Moestuin #50

De laatste loodjes, ofwel de laatste wortelen uit de moestuin. De oranje worteltjes, die nog mini en zielig waren heb ik aan de kippen gevoerd. Deze lange vuilwitte wortels zijn pastinaken.

Chips
Ze worden geroemd om hun smaak als je er chips van maakt, maar als je het gewoon als groente wilt eten moet je wat meer je best doen. Laten we het zo zeggen ik heb het gouden recept nog niet gevonden. Mijn kookpogingen zitten als het ware nog in de experimentele fase

Streng #10

Volgens de meteorologen begint vandaag de lente, het vroor vannacht een graad of vijf, alle narcissen en sneeuwklokjes lieten hun kopjes hangen en de cyclaampjes zaten onder de rijp. Lente, ja hoor.

Veertiendaagse
De voorspelling was ok, de kraan was dicht en het was kouder, ook kouder dan voorspeld. De neerslag, die vanaf woensdag ingetekend stond is vandaag al gearriveerd. De komende dagen blijft het frisjes met neerslag, na het weekend nachttemperaturen rond een graad of drie en overdag een graad of zeven. Bij alle dagen staat een buienkans ingetekend, niet iets waar ik op zit te wachten het water was eindelijk iets aan het zakken.

Negentwintig

Soms denk je dat er nooit iets gebeurd in jouw leven, je moddert een beetje aan, je leven kabbelt voort. De deurbel gaat, een meneer op leeftijd in een donkerblauw strak lederen motorpak staat voor je deur. Zijn motor is er mee uitgescheden en of hij even naar de garage bellen mag. Tuurlijk.


Negentwintig
En dan gebeuren er van die dingen, die alleen op een negentwintigste februari gebeuren kunnen. De telefoon van de motorzaak meldt dat ze in verband met de winterperiode op maandag dicht zijn. Tuurlijk. Nou kun je een motor wel voortduwen, maar na 100 meter hangt je tong je wel op de motorlaarzen. Van de soepelheid waarmee je door bochten kunt zoefen blijft niets meer over als je het ding zelf moet voortduwen. Wat rest is een 250 kilo wegend log gevaarte.

Herberg
Ik bied de motor onderdak aan en breng de bedremmeld kijkende motorrijder even naar huis. Want vanochtend hadden ze het er al over, deze dag is bij uitstek geschikt om iets voor een ander te doen - je kunt moeilijk zeggen dat je geen tijd hebt, want je hebt een hele dag extra. 

Zondag #2

Alweer lego, alweer een zondagochtendklusje. Het lego heeft gebaad en nu poets ik de grote blokken met een doekje en de blokjes borstel ik schoon. Niet te veel bij nadenken, muziekje aan, poetsen.

Tegen
Deze keer viel het wat tegen, wat duplo en een hoop afgekloven zandbaklego (kiep). Wel zaten er veel blokjes bij om een dak te maken en een aantal wielen en natuurlijk van die stukjes waarvan je je afvraagt wat het voor moet stellen.

Geprogrammeerd

Mijn moeder houdt met niemand meer rekening, dat klinkt misschien cru, maar het hoort bij de Alzheimer. Het is niet dat ze niet aan je denken, maar net dat ene stapje extra dat is eraf, voorgoed door het putje gespoeld.
 
Zelluf
Bij mij lijkt het wel net andersom, ik dacht nooit veel na over mijn ouders, mijn ouders redden zichzelf. En ze waren überzelfstandig, ze wilden het liefst alles zonder hulp van anderen regelen. En dat ging tot op zekere hoogte, op verzoek regelde ik de dingen, die je alleen via internet kunt regelen - het proefabonnement op de krant, de koelkast, informatie over wasautomaten. Het is maar goed dat mijn vader mijnBelastingdienst niet meer mee hoeft te maken, razend zou hij zijn.

Schakelaar
Als ik door de kringloopwinkel loop valt mijn oog op een mandje vol exotische lampen, in mijn brein gaat het lampje "moeder" branden. Zo'n lamp moet ik nog voor mijn moeder hebben denk ik, de prijs is onduidelijk en ik vraag het even. Het is niet de prijs per lamp, maar voor het hele mandje en zo sta ik na de afwas, afwas nummer twee te doen. Met een vochtig doekje poets ik alle exoten schoon, drie keur ik er af en daarna tel ik eens. Van het type dat ik nodig heb, heb ik er vijftien, nou dan kan er rustig af en toe eens een lampje bij mijn moeder stukgaan.
  

Moestuin #49

Als er in de tuin alleen nog maar wintergroenten staan en je hebt trek in pizza, wat maak je dan ? Nou gewoon pizza met spruitjes en rode kool, het is niet wat je verwacht op een pizza, maar toch smaakt het erg lekker.

Moestuintje

Ik moet dan steeds denken aan dat liedje, ik heb een tuintje in mijn hart, maar dan anders. Ik heb een tuintje in mijn keuken, een ovaal bordje, een keukenpapiertje en gemengd zaad.


Een tuintje binnen
Lekker op pate en kaas
groeit kort maar krachtig

Herman, poging 2

Nadat ik Herman uit de kelder gehaald en ververst had, ben ik er opnieuw mee aan de slag gegaan. Weer een ander recept - op zoek naar hét recept.

 

 

Het gaat al beter, maar dat rijzen valt nog niet mee zeker nu het niet warmer is. Je vraagt je af hoe ze in de Middeleeuwen brood bakten, op deze manier brood bakken is een dagtaak. In de wachttijd kun je wat anders doen, maar het is net als bij stoofvlees, je moet er wel af en toe naar omkijken.

 

 

Streng #9

Nou de mooie dagen van vorige week mochten er wezen, afgelopen week is dit jaar de eerste week waarin we meer stroom opgewekt hebben dan we verbruikten. En toen kwam de voorspelde regen, er leek gisteren geen einde aan te komen. Ik hoop dat de magnolia tegen natte voeten kan, want zij staat rondom in het water. Vandaag was het grotendeels droog met af en toe een winterse bui.

Veertiendaagse
Alhoewel de veertiendaagse zegt dat het morgen droog zal zijn, zei de nieuwsdame het met een dramatische stem heel anders - regen, winterse buien en onweer. Het lijkt er op dat deze winter als een extreem natte de boeken in zal gaan, in streng geloof ik niet meer. De voorspelling voor de komende week, 's nachts rond het vriespunt en overdag een graad of drie. Bewolkt, beetje zon en op vrijdag een vlok sneeuw en wederom in het weekend oostenwind. Daarna draait de wind weer naar het westen en gaat de kraan weer open, 's nachts een graad of drie en overdag een graad of zes.
 

Ode aan de onbekende breister #2

De haakwerk wip bewees dat de onbekende breister ook kon haken. Vier emmers met garen ben ik doorgeworsteld en ik heb het een en ander klaarstaan om te doneren, een deel ging in de voddenzak en tsja ik ben ook nog voor het een en ander gevallen.

 

 

Rood

De handvol grannies en het rode haakwerk gingen in de voddenzak. Het rode haakwerk was van heel raar garen gemaakt, als je er iets aan trok brak het al - dat is niets voor mij. Wat mij daar altijd zo aan verbaast is dat het uiteindelijke werkstuk wel sterk is. Het beige aran werkstuk heb ik uitgehaald, daar zijn meer bollen garen van meer dan genoeg om een trui of vest mee te maken. Hubby G hielp met het uithalen en merkte op - dit is nou echt langdradig werk.

 

Herman uit de kelder

Ik haal Herman uit de kelder, hij is deze week opgebloeid en ondertussen al weer ingezakt. Hij ziet er bubbelig uit en ruikt nog heerlijk. Ik neem hem mee naar de keuken en lees het boek er nog eens op na, een keer verversen en dan op het hoogtepunt gebruiken. Het is nog geen gesneden koek, maar ik probeer het maar.

Vers
Nadat ik bloem en water afgewogen heb schep ik er Herman bij, het is net kauwgum - heel apart. Na het verversen zet ik hem op de koelkast en hoop er het beste van. De planning is vanavond een voordeeg en een nieuwe kelder-Herman maken. Met het voordeeg ga ik dan morgen een nieuwe poging wagen.

Ik geef het je op een briefje

Je kunt rustig op visite gaan en ook al heeft je moeder in geen tijden gebeld, dan staat ze op je antwoordapparaat, ik geef het je op een briefje.

Verjaring
Als we thuis komen na de verjaardag knippert het antwoordapparaat en de vriendelijke stem meldt
'U heeft drie nieuwe berichten'. Toe maar, drie nog wel. Mijn moeders stem meldt dat ze me iets had willen vragen maar dat ze later, na het avondeten, wel terug belt. Het volgende bericht volgt koud een halfuur later, ze bedankt de machine en zegt dat ze later wel terug belt. De derde keer is daadwerkelijk na het avondeten en ook nu wordt de machine bedankt, blijkbaar hebben wij een hele vriendelijke machine.

Niet
De ervaring heeft me geleerd dat terugbellen weinig zin heeft, heb ik jou gebeld ? Nou ik zou niet weten waarover of waarom. Dus ik verwacht er niets meer van, maar de volgende dag gaat de telefoon - mijn moeder. Waarom bel je ? Nou er ligt hier een briefje en ik wist niet van wie dat nummer was, dus ik dacht ik bel dat nummer even . . . okay. Als het gesprek op zijn einde loopt zeg ik tegen haar dat ze het briefje maar op moet eten zodat ze me niet nog een keer belt, omdat dat haar niet smakelijk lijkt zeg ik dat weggooien ook goed is.

Impuls
Drie uur later belt ze weer, als ik opneem zonder mijn naam te zeggen merk ik dat ze niet weet wie ze belt. Uit de hoogte klinkt het 'met wie spreek ik', jij belt toch denk ik. Als ze vertelt dat ze belt omdat er een briefje naast de telefoon ligt, vraag ik of ik even lachen mag, je zou dat briefje toch weggooien. Ja nou zie je dat kon niet, want er staat op de achterkant ook nog iets - R, om vier uur aan de waterkant. Is dat vandaag vraag ik, nee zegt ze heel stellig, nou dan kan het briefje wel weg. Ja, ik denk dat ik die briefjes maar weg doe. Zo stellig als mijn moeder 'nee' zegt weet ik haast zeker dat ze R ook al gebeld heeft, dat geef ik je op een briefje.
 

Pisa

Hubby G vraagt of ik de regenton al gezien heb, nou zie ik de regenton iedere dag maar zien en echt kijken zijn verschillende dingen. Ik kijk en zie dat de regenton slagzij maakt, hmm niet zo goed - weer een klusje.

Mol
Mollen worden soms geprezen, maar meestal verguisd. Hier zie je 1 van de redenen, ze graven maar raak ook rustig onder de regenton door met alle gevolgen van dien. Een regenton van Pisa en onder de grond een ingestorte gang en misschien zelfs een geplette mol.

Herman, poging 1

Hier zie je Herman langzaam groeien, opborrelen zullen we maar zeggen. Naarmate Herman ouder wordt, wordt hij lichter dat komt omdat je start met roggemeel en vervolgens overstapt op het voeren van bloem.

 

Tijd
's Avonds maak je een papje waar je de volgende dag een brood mee kunt maken, qua tijd is dat niet schokkend. Waar ik zelf niet bij stilgestaan had is dat een desemdeeg een enorme hoeveelheid tijd nodig heeft om te rijzen. Dat is even wennen, je moet er echt de tijd voor nemen, je kunt het deeg rustig alleen laten om naar de markt te gaan. De markt in een dorp verderop bedoel ik dan.

Smaak
Nadat ik pas met kunst-Herman stokbrood gemaakt had, dat echt eet-je-vingers-er-bij-op lekker was, viel de smaak van dit brood me toch een beetje tegen. Toch een beetje zuriger en vaster dan ik gehoopt had. Veel oefenen dan maar, want oefening baart kunst.
 

Streng #8

Het voorspelde nachtvorst weekend viel een beetje tegen, het was wel frisser en er viel de nodige sneeuw, maar echt vriezen ? Nee, dat ook weer niet. Dat schoof net iets verder de week in, een paar koude nachten en mooie blauwe luchten - heerlijk.

Veertiendaagse
De nieuwe voorspelling laat nog een paar nachten vorst zien, met komend weekend overdag een temperatuur van 12 °C. De nachten steeds een graad of drie, overdag een graad of negen, de wind vanaf vrijdag in de westhoek en volgende week . . . regen. Toch tijd om een ark te bouwen.
 

Herman in de kelder

Poging drie, de creatie van een desem, mijn eigen Herman. Het leek allemaal heel goed te gaan, tot ik bij de gevreesde dag drie aankwam. Herman leefde wel, maar had een groeiachterstand, dus weer werd dag drie herhaald. Ik smokkelde een beetje door met de eerste schep roggemeel een beetje uit te schieten.

Vier
Zo leek dag vier er goed uit te zien en heb ik het hele programma tot en met dag zeven afgerond. Toen moest Herman klaar zijn voor gebruik. Dus ik nam wat Herman voor een brood en ik ververste Herman. Maar Herman iedere dag verversen gaat me iets te ver, dus Herman is na dag zeven verhuist naar de kelder waar het een graad of tien is. Nu alleen niet vergeten om hem af en toe te eten te geven . . . .

Oranje trekker

We hebben de zaadjes voor de moestuin binnen, hubby G wilde pompoenen voor in de soep. Zelf kan ik best zonder pompoenen, als je niet oppast nemen ze je halve tuin in beslag.

Wens
Dertien verschillende pompoenen hadden ze, welke kies je ? Ook op de wensenlijst van hubby G staat een tractor, dus ik dacht twee vliegen in 1 klap te slaan. Een pompoentractor, hubby G als Assepoester.

Vooroorlogs

Ik was zelf nieuwsgierig geworden of de zeer geëerde dr. R. Meredith Belbin nog leefde, wikipedia leverde alleen een geboortejaar op. Mijn moeders huisarts zegt altijd, de mensen uit die tijd zijn van vooroorlogse kwaliteit. En er stond dus geen sterfdatum bij, dus hij leeft nog.

Moestuin #48

We zijn er dit jaar eigenlijk laat mee, met de inventarisatie van de groenten waar we oud, geen of onvoldoende zaad van hebben. Maar het is deze week gelukt, er moeten ook nog pastinaken in de tuin zitten zegt hubby G tegen me. Dat zou heel goed kunnen kloppen, pastinaken zijn wortels en die gaan in de winter ondergronds. Ze zitten natuurlijk altijd al ondergronds, maar hun loof sterft af en zo zie je ze over het hoofd.

Pluimpjes
Zo sta ik met de greep in de moestuin, ik tuur naar de grond, er staat nog een rij wortels en een paar rijen eerder moeten ze uithangen - de snaken. Ik zie ze, met het zachte weer hebben ze allemaal een zachtgroen pluimpje op hun hoofd. Tsjee wat zijn ze groot, ik steek er 1 uit om te kijken of we daar genoeg aan hebben. Zat, groot zat.
 

Natte voeten

 

Kijk zo ziet dat er dus uit na dagen van regen, zelfs in de 'kattenbak' blijft het water staan. Dat zou misschien anders zijn als deze bak een meter diep gevuld zou zijn met grind, maar hij ligt boven op een inmiddels met water verzadigde grondlaag. Ik heb net in de put gekeken en ook daar blijft het water in staan, dus afgraven naar de zandlaag zou in dit geval ook nog amper helpen. Hopen op minder regen, hopen op wind, hopen op vorst en hopen op zon dat is alles wat je kunt doen. Je kunt eigenlijk niet anders dan het weer nemen zoals het komt, dat en geultjes graven.

 

Streng #7

En inderdaad de voorspelling blijft het aardig goed hebben, regen regen regen en maar regenen. Gisteren een maartse bui met onweer en hagel en vandaag gewoon weer de zondvloed. Het regende dusdanig dat ik niet eens bij mijn deltawerken ben gaan kijken, met zoveel regen blijft het water heus wel stromen.

Veertiendaagse
De oostenwind uit de vorige voorspelling waait in de huidige voorspelling maar 1 dag en is samen met twee dagen noordenwind goed voor een weekend met nachtvorst. Daarna ? Vier tot zes graden overdag en 's nachts net boven nul en maar regenen. Je zou haast lust krijgen om een ark te gaan bouwen.
 

Erfelijk belast

Dit jaar ruim ik mijn administratie iets rigoureuzer op dan andere jaren. Omdat ik vorig jaar overgeslagen heb moet ik al twee jaar doorworstelen, maar het irriteert me ook dat er zo veel overblijft. Dus de mappen, die ik andere jaren oversla werk ik deze keer ook door.

Knipsels
Bij ons thuis werd altijd druk geknipseld, ik kan me herinneren dat mijn moeder de golfcursus netjes uit de krant knipte zonder dat ik ooit bij haar de ambitie bespeurde om de golfbaan van dichtbij te bekijken. Stripjes, mooie tekeningen, interessante stukken, alleen lezen en op het moment genieten was niet genoeg. De schaar ging erlangs, de naam van de krant of van het tijdschrift en de datum werden erbij geschreven. Ik kan die golfcursus nog door onze woonkamer zien bewegen, in een doos verhuisde hij van de ene naar de andere kant van de kamer. Ik verwacht hem ooit nog eens te zien.

Bril
Een visite bij mijn ouders, ik vertel mijn vader dat Martin Bril, een schrijver waarvan ik verwacht dat hij hem niet kent, overleden is. Mijn vader zegt "ja dat heb ik gezien", hij springt op en verdwijnt vervolgens in zijn heiligdom om terug te keren met een map. In de map zit keurig in hoesjes, stukken uit de krant, een hele verzameling doden. Mijn vader knipte niet alleen de mensen, die hij bewonderde of kende - nee, hij knipte ze allemaal. Verder knipte hij alles over zijn geboortestad, het koningshuis, de 2e wereldoorlog, dieren, kunst en spotprenten. Verder bewaarde hij de weekspecials van de krant en knipte hij verder al het andere wat hem interesseerde. Ik wil niet te diep nadenken over dusdanig uitgebreid knipselgedrag, ik ben bang voor de conclusie.

Roer
Ik worstel mij dus stug door mijn verzameling rode mappen heen, de bijgehouden mappen zijn het makkelijkst. Nu heb ik er nog twee over en dan kan het weer een jaar op zolder bivakkeren. En wat zit er in die laatste mappen ? Knipsels, folders over dit en dat, kopietjes. De knipsels zijn netjes voorzien van de naam van de krant en een datum, zucht. Alles wat me nu oninteressant lijkt gaat richting de oud-papier doos, sommige knipsels blijven me trekken. Ik laat hubby G er 1 lezen, een boekbespreking over een boek van dr. R. Meredith Belbin achter zijn naam staat zijn leeftijd (73), vandaag de dag is hij of 89 of dood. Zou mijn vader . . .
 

Zondag

Echt een klusje voor de zondagochtend, lego poetsen. Ik heb de lego eerst geweekt in een teil met schoonmaakmiddel en dettol. Terwijl ik het met een nagelborstel poets verdwijnen er alsnog wat blokjes richting vuilnisbak. Niet te veel bij nadenken, gewoon poetsen.

O Herman

Zaterdags is de molen open, wat madam met een heel pond roggemeel wilde ? Een zuurdesem maken, aha, daar hadden de mannen niet van terug.


Vers meel van rogge
vorig jaar op de akkers
Drie keer is scheepsrecht

Moestuin #47

Boerenkool, prei, groene kool, rode kool, spruitjes en onkruid.

Kunst zonder vliegwerk

Ik maak soep, ik denk niet na maar zie wel waar het schip strandt. Bij soep wil ik brood eten, eigenlijk wil ik desembrood maken, maar ja Herman is mislukt. Mijn redding ligt in de koelkast, uit Duitsland meegenomen "Natur Sauerteig". Het is de boel een beetje neppen, maar ja beter kunst Herman, dan geen Herman.




Stokbrood
Ik ga niet voor simpel, nee ik wil stokbrood maken, ik weet als ik om 15u start kan ik rond etenstijd iets klaar hebben. Maar ja, dan had ik misschien beter eerst even het recept door kunnen lezen, niet ? Want na het kneden moet het deeg eerst twintig minuten op zoek naar zichzelf en daarna nog tien minuten kneden, 30 minuten rijzen, 30 minuten rijzen, in drieën delen, 20 minuten relaxen, vormen, 10 minuten rusten, nog een keer vormen, 45 minuten rijzen en dan in 25 minuten goudbruin bakken. Nou reken maar uit, bijna vier uur werk en toen had ik me toch lekker brood, dat wel ja.
 

Rijst plantage

De rijstaanplant of is het toch gewoon de groenbemester ? Of zoals de boer het noemt, het vanggewas. Het afgelopen najaar was zo zacht dat het graan als een groene grasmat op het bouwland staat. Dat is in andere jaren wel eens anders geweest.

Nattigheid
Naast het bouwland ligt een nette ontwateringssloot, maar omdat er een schotelvormige kom in het bouwland zit heb je daar niets aan. Na weken regen is de grond verzadigd en krijgen wij natte voeten.

Met mijn vaders spa
maak ik een voor in het land
mag ik je missen

Streng #6

Regen, regen, regen enzovoorts en de vraag van hubby G of ik binnenkort een geultje ga graven, want het bouwland voor de deur begint op een rijstplantage te lijken. En als daar het water stijgt krijgen wij er uiteindelijk ook last van. Mijn antwoord was dat ik alleen een geultje ging graven als het niet ging vriezen en zo stond ik vandaag met de regenlaarzen in 30 centimeter water. In beide zakken een telefoon voor het geval dat ik hulp moest bellen omdat ik hulpeloos verloren in de modder vastgezogen zou zitten. Binnen een halfuurtje had ik stromend water (richting sloot) en dan hoef ik het de komende dagen/winter alleen maar te onderhouden.

Veertiendaagse
De nieuwe verwachting van vandaag laat dagtemperaturen zien tussen de 5 en 9 °C en 's nachts net iets kouder. De gevoelstemperatuur ligt wel tegen de nul aan en maar regenen. Maar wat zie ik daar, eind volgende week voorspellen ze oostenwind . . . zou het dan toch eindelijk zo ver komen ?
 

Herman #2

Tsja, wat zal ik zeggen, het is niet goed afgelopen met Herman. Mijn tweede Herman bleef op dag drie steken, wel bubbels maar geen verdubbeling. Herhaal net zo lang dag drie totdat het goedje zich binnen 12 uur verdubbelt.

Dag drie
Omdat ik niet op dag drie wilde blijven zitten zocht ik overal in huis naar een warm plekje, de cv-kast leek een goede optie, maar uiteindelijk verhuisde Herman naar de bovenkant van de koelkast. Wat het meest frustrerend was, is het feit dat het deel van het desem dat ik in het schillenbakje kiepte het beter leek te doen dan de smetteloos schone Herman - grrr. Dus ik probeerde Herman zonder deksel en Herman had de dag erop een heel strak velletje, ik probeerde dag drie op verschillende manieren, ik poogde zelfs nog een dag twee en daarna . . . daarna heb ik Herman de zege na gegeven en hem op de composthoop gegooid. De eerstvolgende keer dat ik meel bij de molen haal, zal ik ook nieuw roggemeel halen, ooit zal het me lukken.
 

Keurend blokje om #14

De auto moest naar de keuring en zo brachten we hem netjes een dag van te voren, terug hadden we ons blokje om. Eigenlijk had ik de tas alleen maar mee in de hoop wat statiegeld flessen te vinden, maar die zijn helaas dunner gezaaid dan achteloos weggeworpen blikjes.

Doordeweeks
Op zo'n doordeweekse dag vind je ander zwerfafval dan anders, naast de standaard troep, scoorden we 1 appel en 2 boterhamzakjes met inhoud. Boterhamzakje 1 bevatte een bruine boterham dik besmeerd met margarine opdat de hagelslag goed zou blijven kleven. Zijn vriendje bevatte twee bruine boterhammen dik besmeerd met marga en een sausje met daarop spek. Nou dat had moeders dus niet hoeven doen of wel, want onze kippen hebben ervan genoten.
 

Streng #5

Gisteren was het de warmste 25 januari ooit, vandaag was het iets frisser maar we zaten toch echt in de dubbele cijfers. Nog steeds verre van streng dus, geen Amerikaanse sneeuwstorm, wel fluitende vogeltjes en groene blaadjes aan de worstepinnenbomen. De rest van de week voorspellen ze temperaturen van steeds een graad of 11 met neerslag erbij. Volgende week wordt het volgens de voorspelling iets koeler en iets drogen, maar de wind blijft maar west, van westenwind krijg je geen vrieskou, van westenwind krijgt je regen.
 

Global warming

In de winter plannen we altijd 1 week vakantie voor het grotere tuinonderhoud. De vruchtboompjes moeten worden gesnoeid, aangewaaide tot in de hemel groeiende bomen worden neergehaald, takken scoren voor het bonenbos van komend jaar en nog 1001 klusjes. Ik heb vaak genoeg in die week buiten gestaan met bevroren tenen, rondsjokkend in de sneeuw of met een gure oostenwind, die je de adem benam. Dit jaar is een welkome afwisseling, zonnetje, fluitende vogeltjes, het dunne buitenklusjasje over 1 t-shirt, dikke sokken in de klompen, een col tegen de wind, handschoenen aan en muts op (en uit en af). Dertien komma acht graden, global warming - holadiée.
 

Herman #1

Het goedje dat ik op dag 1 maakte was zo stijf, je kon het amper roeren. En dit goedje, kauwgummi van twijfelachtige kwaliteit, moet dan een Herman worden dacht ik bij mezelf. Waar was ik aan begonnen, op dag twee voedde ik Hermie en ik had het idee dat het al makkelijker te roeren was, niet dat ik ergens een bel of bubbel ontdekken kon. Ik had ernstige bedenkingen, het roggemeel was oud ik durf niet eens op te schrijven hoe oud, ik wil er zelfs niet eens over nadenken. En daarnaast kwam ik ook tot de ontdekking, dat het in de keuken aan de frisse kant was en als Herman het niet lekker warm heeft komt hij dan wel tot leven ? Dag drie bracht nog geen verandering, wel makkelijker te roeren, maar geen bubbels.


Middeleeuwen
Op dag vier was het niveau gestegen en was ik blij niet in de tijd van de heksenjagers te leven, mijn Frankenstein creatie leeft. Mijn starter was bijna in volume verdubbeld, maar om door te gaan naar dag vier van het recept had Herman dat niveau binnen 12 uur moeten halen. Dus vandaag herhaal ik dag drie en ben ik vol goede moed.
 

Doorgaan

Het nieuwe jaar is begonnen en ook ik heb mijn voornemens, niet zo zeer als goede voornemens maar gewone. Gewoon het besluit om iedere twee weken naar mijn moeder te gaan en iedere vier weken als mijn broer tussendoor gaat. Het leergeld van vorig jaar is toch dat jongens en meisjes verschillend zijn. Ik trek zonder pardon het beddengoed van mijn moeders bed en druk het in de wasautomaat, mijn broer niet. Mijn moeders houding en het eeuwige drammen dat ze nog alles zelf doet helpt daar niet bij. Ik heb gewoon mijn lijstje en zeg tegen haar, dit staat op mijn lijstje. En dan zegt ze -  kijk jij dan zelf maar even of het nodig is.

Tactiek
Het eerste bezoek heb ik dus al achter de rug, ze was op en liep in haar ondergoed door de keet. Deze keer heb ik een iets andere tactiek toegepast, want ze kan alles zelf nog. Ik heb haar maar minimaal geholpen met aankleden en haar gewoon haar gang laten gaan. Terwijl ik mijn lijstje afvinkte, de vuilnisbak, de druk van de cv controleren, meterstanden opnemen, boodschappen op de juiste plek opbergen, wc-papier aanvullen, nieuwe kalender ophangen en de wc poetsen. Moet je niet wat drinken vroeg ze aan me, moet jij niet wat aantrekken was mijn weerwoord. Zo hobbelden we gemoedelijk langs elkaar heen in huis.

Wissel
Nadat ik de meeste dingen klaar had moedigde ik haar aan wat te gaan eten - ook dat lukte prima. De vrede duurde voort tot we in ruststand allebei iets aan het eten waren, toen werden de gifpijlen afgevuurd - grieven uit een ver verleden, die in haar hoofd nog levendig zijn. Dat ik met de buren praatte, had ik dan niet door dat ik uitgehoord werd ? Ik heb moeite me in de plooi te houden, je moest eens weten met wie ik tegenwoordig allemaal praat, denk ik bij mezelf. Zelf heb ik geen flauw idee over welke buur mijn moeder het heeft en al helemaal niet waar het gesprek over ging. Erger nog mijn moeder kan niet eens weten waar het gesprek over ging, dat is allemaal giswerk en het idee fixe dat de wereld om haar alleen draait. Met veel moeite lukt het me om de barrage van gifpijlen in te dammen.

Orde
Over tot de orde van de dag lijkt het best te werken en zo bekijken we samen de inhoud van de koelkast. Een ondefinieerbaar restje, ze proeft er iets van en daarna mag het weg. Ik laat haar het brood en de kaas naar de koelkast brengen en ondertussen dump ik een doos eieren, ik wist niet dat eieren konden schimmelen. De kaas en het brood arriveren. We bekijken de andere eieren, deze eieren zijn drie maanden oud hou ik haar voor, de eieren mogen bij Gods gratie weg. Ze worden gevolgd door een blauw uitgeslagen stuk worst dat na nadere inspectie weg mag. Ik kijk wat ze nog heeft, allerlei sauzen in knijpfles en nog een assortiment sauzen in tube, boter, kaas, brood, een aangebroken pak pannenkoekenmix, margarine, gelukkig maar twee worsten en nog een maand minder oude eieren. Geen jam, melk en ook niets te drinken, dat is voor op het lijstje, het lijstje voor de volgende keer.
 

Herman #0

Een reorganisatie bracht collega's uit het oosten naar het westen, zelf had ik wel naar het oosten gewild - maar ja, als pion in een groter geheel beslis je zoiets niet zelf. Op een dag kwam er een cake uit het oosten, ja dat was een soort traditie - de cake heette Herman. Of zijn oorsprong heette Herman, het is maar hoe je het bekijkt. Herman woonde in een aanrechtkastje, hij werd daar vertroeteld en af en toe gebruikten ze een stukje van hem en daar werd dan cake van gebakken. Week na week kwam er cake, tot het je de oren uit kwam. We hadden snel genoeg van Herman, saillant detail was dat onze nieuwe baas ook Herman heette.

Starter
Een paar jaar geleden ging hubby G een week lang op cursus en om me niet te hoeven vervelen bedacht ik me dat het een mooi moment was om een desemstarter te maken. Nou is het a geen klusje dat verveling tegen gaat en b was het na een week nog steeds doods. Mijn eerste goedbedoelde Herman ging richting composthoop. Ik troostte me met de gedachte dat ik helemaal niet houd van die enorm zure Duitse desem broden.

Rijpen
Sommige dingen moeten hun beloop hebben en het kriebelt om toch eens een ander soort brood te maken met mijn eigen Herman. Dus ik ben vandaag gestart, dag 1, ik heb er mijn bedenkingen over want het roggemeel is al oud - zou dat nog wel werken ? En wat moet ik met Herman als hij eindelijk leeft, dan zit hij daar als een Tamagotchi, Herman honger, Herman eten. In het broodboek staat dat hij in de koelkast mag en dat hij dan gaat slapen, maar dat Herman dan eigenlijk kou lijdt. Een andere optie is Herman bewaren in een ruimte waar het 10°C is, hmm en daar zitten we dus in onze heerlijk verwarmde huizen.
 

Streng #4

We hebben net een paar koude nachten met matige vorst achter de rug met overdag temperaturen rond nul, de fanatiekelingen in Haaksbergen hopen vandaag de eerste marathonwedstrijd op natuurijs te organiseren. Als je naar het weerbericht kijkt moet het ook wel vandaag, de komende dagen 's nachts een beetje vorst en overdag boven nul met als kers op de taart warme regen op zaterdag.

Veertien
De veertiendaagse weersverwachting laat geen Elfstedentocht zien. Koud tot aan het weekend, regen en 7 °C op zaterdag en dan volgende week ronduit fris maar geen nachtvorst. Allemaal wolkjes, waar een zon achter vandaan piept terwijl er ook een druppel uit valt. Ik krijg er geen warm gevoel van.
 

Zwanenzang

1 nacht met goede vorst en het is de dood of de gladiolen voor de geraniums, ze zijn nog wel fotogeniek, maar 7° vorst op hun donder is de genadeslag.


Nachtvorst de dood
je laatste bloem bevroren
vergane glorie

Sint Antonius met zijn varken

Volgens de tuinkalender was het tijd voor de 'Vriesheiligen' of 'Harde Koppen', daar merkte ik vandaag pas wat van. Het had 's nachts heel licht gesneeuwd en een graad of wat gevroren, de wereld ziet er dan heel anders uit. Op de kalender stond een twaalf kilometer lange wandeling langs de grens, de grenssteenwandeling.

1765
Het is dit jaar 250 jaar geleden dat de grens tussen Münster en Gelderland vastgelegd werd, langs die grens kun je nog steeds de stenen van toen vinden. De stenen, kleine, grote, scheve, met wapens en zelfs als ijzeren plaat in het wegdek. Soms is de grens recht, soms krom en soms lijkt hij krankzinnig alsof de landmeter dronken was en iedere zoveel passen een piketpaaltje geslagen heeft. Zo'n stukje grens zie je midden in een stuk bouwland, de stenen zijn gemarkeerd zodat de loonwerker er met de dure apparatuur niet op knalt (zoom maar in).

Natuur
Het is zondag, het is vroeg, we wandelen langs sloten, door bosjes, langs boerderijen en over akkers - de stilte is oorverdovend. De zon komt op en streelt de boomtoppen, winterse schoonheid. Opeens stuiten we op goedlachse douaniers in het groen, onze wandelkaarten worden bestempeld en we mogen onze route vervolgen. In het midden van niks staat een drankaanhanger, waar wanhopig geprobeerd wordt de koffiezetmachine aan de gang te krijgen. Als het goed is zijn we halverwege en ik bekijk de routebeschrijving eens goed, ik zie dat de route bij grenssteen 749 eindigt.

Verschil
We lopen soms in Nederland, soms in Duitsland, als we bij de grote weg zijn raken we beide in verwarring, alleen de reden is verschillend. Ik raak in verwarring door een grote groep wandelaars die van links komt, zij lopen een andere tocht met een kilometer overlap. Hubby G had verwacht dat de route hier zou eindigen, dat ik steeds iets anders zei had hem niet overtuigd. Op de Grensdijk komen we wederom douaniers tegen, de Duitse douanier voorziet onze kaart van een mooi Loch. Vanaf de laatste steen lopen we richting Kreuzkapelle, als we er bijna zijn rijdt er net een bus weg zodat we veertig minuten de tijd hebben voor erwtensoep met worst, broodjes en een slokje drinken.
   

Moestuin #46

Ik schreef het al, de moestuin is kaal, het is een trieste bende. Een rondje moestuin levert of soepgroenten of de een of andere koolsoort op. De planten waar de spruitjes aan groeien zijn enorm lang geworden en omdat ze topzwaar zijn hangen ze als dronkenmannen tegen elkaar in de moestuin. Ik zoek naar spruitjes, dicht en van een mooi formaat, tot ik genoeg heb.

Streng #3

Ik loop een beetje achter, dus ik weet ondertussen al wat voor weer het is, maar juist dan is het leuk om even naar de 14-daagse verwachting van 12 januari te kijken. De komende week temperaturen boven nul, in het weekend tot en met woensdag nachtvorst en tijdelijk kouder en daarna weer terug naar een graad of vijf. Het is ondertussen maandag 18 januari en de thermometer is nog niet boven de nul uitgekomen, hij staat nog koppig te verkondigen dat het -2,9 °C is.
 

140 meter

Wat maak je van 1 bol wol, waarvan het garen maar een looplengte van 140 meter heeft ? Vooral, als het geen muts mag worden ? Ik dacht een col is misschien wel fijn. Eerst worstelde ik met het patroon, met een boek ernaast probeerde ik verschillende patronen uit. En het ging van * tien toeren breien, uithalen * herhaal van * tot * twee keer voor ik tevreden was. Ik zette blijmoedig negentien steken op en breide tot ik aan het eind van die 140 meter gekomen was.

Kort
Het was best een mooi resultaat, maar aan de korte kant. En zo werd het van een breiwerk toch weer 140 meter garen. En zo herhaalde ik de exercitie met vijftien steken, de col is nu wat langer én smaller.

Kringloop #16

Ik was al een tijd niet geweest, kon niet, kwam niet uit, pestweer kies maar een reden uit, dus ik mocht weer naar de kringloop.

Zoek
Ze zeggen wel 'zoekt en gij zult vinden', maar ik vind altijd dingen, die ik niet echt zoek. Ik vond een stuk tupperware plastic met deksel en met extra dopje op het dopje, voorzien van maataanduiding. Ik wist het meteen, dit stuk plastic gaat mijn tweede poging om zuurdesem te maken ondersteunen. Verder een kersenontpitter, nog in het doosje - handig, hoef je niet meer in je eentje alle kersen te ontpitten. En een boekje van Annie M.G. Schmidt dat ik nog nooit gezien had, terwijl het toch een goede titel heeft. En wat dan nog ?

Moestuin #45

Het is winter, de moestuin is kaalgeslagen, wat verpieterde andijvie stronken, fier overeind staande pluimen van prei. Nog wat wortels en pastinaken onzichtbaar in de grond en allerlei soorten kool. Kijk dan hoe mooi, ontdaan van de buitenste bladeren, een spitskool.

Ganesha

Ik heb een zolder vol met wol en te weinig tijd om de wol om te zetten in iets draagbaars. Het werd me te gortig, een hele mooie koon met Rennie Lambswool stond al te lang te wachten. Ik wist wat ik ongeveer wilde, een trui met een capuchon, een hoodie. Ik maakte een proeflapje, dat ik badderde en in voodoo stijl opspelde. Dat zijn altijd dingen, die wat meer tijd nodig hebben, in de tussentijd speelde ik met het patroon programma zodat ik vlot van start zou kunnen zodra ik de stekenverhouding wist.

 

 

Olifant

De trui deed me aan Ganesha denken, nadat ik voor- en achterpand en twee mouwen klaar had kwam ik tot de ontdekking dat de stekenverhouding voor geen meter klopte. De mouwen pasten dus niet, er aan gaan trekken heeft weinig zin - het enige dat zin heeft, is uithuilen en opnieuw beginnen. Zo werd dit dus de trui met de vier mouwen, niet dat dit echt een unicum is, ik maak ook vaak truien met drie mouwen.

 

Leergeld

Ik brei meestal eerst de mouwen en daarna de panden, andersom kan ook maar is dat handig ? Als de stekenverhouding niet goed is, kan het ook zijn dat je de trui met de vier panden krijgt. Terwijl ik dit type denk ik na over dit dilemma, misschien is het beter om 1 mouw te breien, die te wassen en dan de stekenverhouding te controleren. Ja, dat is een goed idee, en meer tijd vrijmaken om te breien zodat ik dit nieuwe principe kan oefenen.

   

Streng #2

Nederland is de afgelopen dagen verdeeld geraakt. Groningen, Friesland en Drenthe kregen Duits weer met sneeuw, ijzel en de mogelijkheid om op straat te schaatsen, terwijl de rest van Nederland miezerig weer met een temperatuur van een graad of acht kreeg.

Kwee
Onze kwee bloeit volop en dan is het dus zacht weer en nog steeds geen nachtvorst. De 14-daagse verwachting voor De Bilt zegt vier tot acht °C overdag en 's nachts een graad of drie. Veel westenwind, veel wolken met een drup en af en toe een zonnetje. Het enige dat rond het vriespunt ligt is de gevoelstemperatuur, maar daar krijg je geen Elfstedentocht van.

Moestuin #45

Toen ik langs de boerenkool in de moestuin kwam, moest ik opeens heel sterk aan Herman Finkers denken. Dat Finkers aan een man in Kerkrade vroeg hebben jullie ook toevallig roepen op de moes en dat die man toen antwoordde dat ze er daar altijd een rookworst op doen.
Maar ja, wij hebben dus net als in Almelo roepen op de moes. In januari nog ? Ja, zo'n herfst en winter is het tot nu toe.