Het is de bedoeling dat de kleine smurf van mijn broer hier komt logeren, maar voordat het zo ver is breekt opa zijn heup. Wat nu ? Vooral wat nu - als ze in het ziekenhuis besluiten hem niet te opereren, want foto's zeggen meer dan 1000 woorden.
Foto
De gemaakte foto's van zijn heup tonen een lelijke breuk, maar erger zijn de longfoto's . . . uitzaaiingen. Vorig jaar hebben we een heel proces doorgemaakt, opereren, chemo, bestralingen. Het jaar erna was zwaar, opa was de weg kwijt, later was hij stilletjes en hij kwam niet terug op zijn oude niveau. Zijn conditie ging simpelweg niet vooruit, je bedenkt van alles maar niets hielp. Je zoekt naar de beste manier om hem er weer bovenop te helpen, maar nooit denk je aan uitzaaiingen. De inschatting van het ziekenhuis, nog twee à drie weken.
Ochtend
Het is ochtend, het is warm en ik heb belabberd geslapen, ik rol uit bed, mijn slippers zijn onvindbaar. Ik plerk op mijn blote voeten naar het toilet en de realiteit dringt tot me door. Kan dit geen boze droom zijn, vraag ik mezelf ? Ik hoor het de arts nog zeggen, U kunt nog makkelijk 100 worden. Maar als 100 dan niet kan, had het dan niet ook zonder die gebroken heup gekund ? Ik had hem die laatste paar weken gegund zonder pijn en zonder het ongemak van aan bed gekluisterd te zijn. Had dat nou niet gekund ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten