En toen was het stil. Toen kwamen er geen dagelijkse stukjes, gedichtjes en fotootjes meer. Het is wel vaker eens stil, maar nooit zo lang - wat zou er dan gebeuren in zo'n periode ? Op de camping bruin bakken met de voeten in een bakje met koud water ? Gewoon geen zin ? Of simpelweg druk, druk, druk ? Hmm, wat zal ik zeggen - de poep raakte de ventilator, we hadden een smurf te logeren en dan schiet de blog er bij in.
Poep
De poep had de ventilator al geraakt toen ik nog wel berichtjes schreef, maar ik wist niet wat ik er over kon of wilde schrijven. Dus ik deed alsof er niets aan de hand was en was druk met #ademinademuit. Het laatste bericht is van drie juli en pas nu (de 21e) zit ik achter mijn computer. Er ligt een lijstje naast mijn toetsenbord met losse punten, uitgangspunten voor een moppie tikwerk. Weet je wat, ik post eerst deze want ik geloof dat ik er weer ben en dan vul ik daarna de afgelopen twee weken zo goed en zo kwaad in. Het is niet anders, niets gaat ooit zoals je verwacht - c'est la vie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten