Mijn moeder heeft een uitzonderlijke week, ze belt me drie keer. De eerste keer vraagt ze me of ik haar wil helpen om de badcel op te ruimen, ik val haast van mijn stoel. De tweede keer hebben we een ouwehoer gesprek dat nergens over gaat, het opruimen is weer vergeten concludeer ik. Twee dagen later belt ze voor de derde keer, of ik kom helpen de badcel op ruimen. Toe maar.
Maandag
Ik kom precies een week nadat ze me voor het eerst belde over het opruimen, ze weet het niet meer helemaal zeker. Maar als ze in de badcel staat verandert dat, ik probeer er sturing aan te geven. Hoe zou je het dan precies willen ? Ze zou het bad willen zien, tsja maar waarom dan, je gaat toch niet in bad. En dit is toch iets wat ik eerder heb gemerkt, ze heeft in haar hoofd een ideaalbeeld van hoe iets eruit moet zien. Stel ze zou niet thuis zijn en ik zou de badcel helemaal opruimen, alle troep eruit en gepoetst met groene zeep, dan zou dat haar niet opvallen. De badcel zou er dan uit zien zoals hij er in haar hoofd uit zou moeten zien, raar maar waar.
Werkelijkheid
De realiteit is dat ze wel thuis is en we dus samen moeten opruimen, dat betekent dat er bijna niets weg mag. Ik richt een bananendoos is met spullen, die niet weg mogen maar wel in de garage mogen staan - een noodgreep. Ook al het oud ijzer dat mijn vader op straat scoorde en de badcel bevolkt gaat richting garage. De kleding wordt bekeken en gepast, uiteindelijk heb ik drie zakken vol voor de kledingcontainer, nummers 16, 17 en 18. Tussen de troep vind ik een grijze vuilniszak met een laagje vuilnis erin - geurig, de andere twee kleine volle zakken gooi ik erbij en ik zet hem op de overloop.
Tijd
Na tweeëneenhalf uur opruimen krijgt mijn moeder er genoeg van, ze zit aan haar prikkel taks. Dat is een mooi moment om er mee te stoppen, je kunt het bad "zien", de douchedeur kan open en er is een pad vrij vanaf de deur langs de wastafel naar de douche. Zolang je niet naar de troep onder de wastafels kijkt ziet het er best redelijk uit. Zelf vraag ik me af waarom ik de badcel opgeruimd heb, want als ze doorgaat rommel voor de badceldeur te stapelen kan die binnenkort toch niet meer open. Nou ja, dat is dan voor de volgende keer denk ik bij mezelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten