zaterdag 11 maart 2017

Mijn naam is . . .

Hup hup hup, heel relaxed en rustig hupt er iets door de tuin, het is wildkleurig en te groot om een konijn te zijn. Het heeft lepels van oren en zijn/haar naam is haas. Ik volg de haas binnen, ik loop van woonkamer naar keuken, van keuken naar achter. Ik pak de camera en druk die tegen het glas, opeens gaan de oren omhoog en wordt de houding alert. En terwijl hubby G de schuur uitkomt, neemt de haas het hazenpad.

Drie
Drie dagen lang zie ik de haas en jaag ik op hem/haar met de camera in de aanslag. Als we opeens oog in oog staan ben ik veel te traag, ik hoor het grind onder zijn poten wegspringen als hij weg spurt. Na drie dagen heb ik anderhalve foto van hem en zie ik hem niet meer. De natuur is dichtbij en ontglipt je soms.

Geen opmerkingen: