De hysterische huisvrouw #4

Toen ik hier pas het boek van Levine van Doorne besprak en haar blog linkte zag ik hot cross buns. Cho-co-la-de hot cross buns. Hot cross buns zijn echte paasbroodjes en goh het is bijna Pasen en goh ik heb eigenlijk geen tijd, dus laat ik die maar gaan maken. Oftewel ik had weer eens 1 van mijn hysterische buien.

Sjokola
Ik hou van chocolade, maar terwijl ik 150 gram couverture in stukken stond te hakken, vroeg ik me af of dat niet te veel van het goede was. Meestal halveer ik het aantal grammen chocolade dat in een recept staat, maar ja ik was niet in denk-modus. De ingrediënten gingen in de broodbakmachine, ik maakte een raar soort papje en loste poedersuiker op in water voor het glazuur. In de keukenkast zocht ik naar mijn "geheime" gereedschap, netjes weggeborgen in een oud cacao blik, een kleine spuit met verschillende spuitmondjes. Dat leek mij handiger dan een spuitzak, die ik ook heb - maar die al zeker vijf jaar in de ongeopende verpakking in een keukenla stof ligt te vangen.

Drol
Het deeg moest opgedeeld worden in 12 stukken en vervolgens kleine bolletjes worden. Het papje moet je er in een kruis overheen spuiten, dat kun je mooi doen terwijl je de oven voorverwarmt. Terwijl ik daar mooie kruisjes aan het spuiten was moest ik opeens aan mijn schoonzus denken. dit leek me toch eerder een klusje voor haar dan voor mij - maar alla, ik was er nou eenmaal aan begonnen. Terwijl de buns in de oven stonden, maakte ik het glazuur klaar, dat kwast je er dan over als ze uit de oven komen.

Nasjen
Hubby G kwam schooieren of er niet iets te eten was, je mag een bun hebben zei ik, maar is dat niet jammer dan vroeg hij. Boter op je hoofd smeren en zelf droog brood eten dat is jammer. Zo lagen er elf buns af te koelen, ik ging met bun elf op de bank zitten. De volgende keer doe ik maar half zo veel chocolade in het deeg, wat zeg ik ? De volgende keer maak ik denk ik gewone hot cross buns met krenten en / of rozijnen. De combinatie chocolade en brooddeeg vind ik niet echt geslaagd, de chocolade komt beter tot zijn recht in koekjes. Heb ik nog tijd voor koekjes ?
 

Vlieland tabee

 

Een lang weekend was te kort om alles te bekijken,

maar we zijn lekker uitgewaaid.

Ondertussen is de zomertijd begonnen,

het stormt,

we wapperen op de veerboot terug naar het vasteland.

We halen de kat op,

die op het logeeradres witte voetjes gehaald heeft.

Morgen, ja

morgen gaan we over tot de orde van de dag.

 

Strand blokje om #9

Dit is geen blokje om, dit is een langere versie van een #2minutebeachclean. Eerst op de fiets naar het strand en als Quasimodo - rugzak op, camera om de nek, poncho tegen de regen - drie kwartier tegen de wind in over het strand scharrelen. Je komt mede poncho's tegen en je wordt af en toe ingehaald door een stoere jongens auto. Jammer genoeg stopten die niet om de grotere stukken afval op te pikken.

Jutten
Met de wind in de rug hebben we troep verzameld, hubby G kreeg de tas en ik knoopte gewoon alle stukken visnet aan elkaar en sleepte dat als een sleetje achter me aan. En je kunt niet alles meenemen, maar het helpt als iedereen wat meeneemt. Op Vlieland staan grote kratten van www.verlosdezee.nl, alle troep die je verzamelt kun je daar kwijt. Wij hadden pech bij onze strandpaal stond er geen. De tas ging in de fietstas, en de slee van visnetten knoopten we achter de fiets en zo fietsen we eerst het halve eiland over voordat we een vuilnisbak vonden.
Doe Mee, Verlos de Zee !
 

Fiets mee

Vlieland is een autoluw eiland, dus we laten de auto achter in Harlingen. Wel hebben we de tandem mee, die met wat passen en meten net in de auto past. Als je in Vlieland aankomt vraag je je af waarom je al die moeite gedaan hebt, we tellen zeker drie fietsverhuur bedrijven. De eigen tandem voelt natuurlijk wel vertrouwd, dat wel.

Strand
We fietsen zo ver mogelijk naar het Westen tot we niet verder kunnen. Hubby G stelt voor om over het strand terug te fietsen, met wind mee scheren we over het strand. Later inspecteert hij de fiets, hmm zand aan de ketting. Tsja niets meer aan te doen, dat wordt bij thuiskomst een grote beurt voor de tandem.

Vlieland

Al jaren hebben we het over een vakantie op Texel, hoe we dus uiteindelijk op Vlieland beland zijn is mij een raadsel. Ooit heb ik eens wad gelopen, maar daar kan ik me weinig van herinneren. Zelfs mijn moeder is ooit op vakantie geweest naar Texel. Hallo Vlieland.


Boven Nederland
Zandplaten en eilanden
Wind zee regen zon 

Uitwaaien

Perfect weer voor een weekendje weg.

 

Odin 2015 #13

Het kan toch niet lang meer duren, toch ? Nee toch ? Dat er eindelijk weer eens iets verrassends in mijn fruit pakket komt. De peren zijn dit keer kiwi's, maar nu het mandarijnen seizoen op zijn einde loopt hoop ik binnenkort een keer verrast te worden.

Inhoud
Deze keer mandarijnen en sinaasappelen uit Spanje, van die dubbele onooglijke kiwi's uit Italië en appels uit Dronten. Oftewel saai. Als je naar buiten kijkt weet je dat je nog niet veel verwachten kunt, maar hoop doet leven.

Gevlogen

Eens in de zoveel tijd ging ik bij de pop van de koninginnepage kijken, niet iedere dag want ik verwachtte er nog niet veel van. Maar ja, toen vond ik dus een lege dop, de vogel is gevlogen. Of misschien is hij wel vogelvoer geworden - geen idee. De dieren en planten gids voor onderweg zegt; 2 generaties van april tot mei en van juli tot augustus. En het is nog geen april, wel ? Ook al hebben we pas een paar hele warme dagen gehad - ik hoop voor de vlinder, maar ik vrees met grote vrezen.

NLdoet gaat een blokje om

Ik zag ze op zaterdag langs de bermen en over de carpoolplaats schuimen, oranje hesjes aan, plastic zak paraat en gewapend met een grijptang. De vrijwilligers van NLdoet maakten Nederland weer een beetje schoner.

Zondag
En zo werd zondag, een luie zondag zonder blokje om. Het was buiten heerlijk zonnig, maar de daadwerkelijke temperatuur werd op de fietstocht van en naar de koffievisite maar al te duidelijk. Buiten was het akelig koud, er stond een kille noordooster en ik treurde dus niet. In de zonnige woonkamer was het lekker, op de achtergrond luisterde ik naar het live verslag van Milaan - San Remo. 

Kleur
Op de voorgrond een set potloden en mijn eerste kleurplaat als volwassene. Net als de rest van Nederland heb ik een kleurboek en mijn eerste kleurplaat is na meer dan een week nog steeds niet af. Het schijnt rustgevend te moeten zijn, ik heb daar nog niets van gemerkt, terwijl ik kleur raak ik een beetje ongedurig - nog niet af. Terwijl ik kleur denk ik terug aan een Walt Disney kleurboek dat ik ooit had, ik sleepte dat overal mee naar toe, deed ik dan ook zo lang over een tekening ? En kleurde ik omdat ik het leuk vond of om me niet te vervelen of om de tijd te doden als ik weer ergens mee naar toe gesleept werd. Ik weet het niet goed meer. Wat ik wel weet is dat kleuren niet meer aan mij besteed is, volgens mij heb ik ergens nog een breiwerkje liggen . . .
 

ISBN 9789462500297

Meer dan tien jaar geleden bezweek ik voor een broodbakmachine, je gooit er van alles in en er komt een brood uit. Nou ja dat was mijn hoop, in de praktijk valt dat tegen. Als je het brood uit de vorm geschud en het kneedvleugeltje uit het brood gewurmd hebt, heb je als resultaat een onooglijke baksteen met een mal gat erin. Het malle gat valt met een goede timing nog te vermijden als je het vleugeltje voor het bakken uit het deeg haalt. Maar de onooglijke vorm blijft, van zo'n rare rechthoek kun je geen mooie boterhammen snijden. Daarnaast lieten mijn bakkerskwaliteiten ook nog iets te wensen over.

Boek
Een boek over brood bakken met een broodbakmachine hielp niet, de recepten waren te exotisch. En welk recept je ook gebruikt, de vorm van de baksteen blijft gelijk - toch bleef ik bakken. Want er kan niets op tegen de geur van pas gebakken brood en de smaak van het eerste nog warme kapje. Op een goede dag ontdekte ik de blog "uit de keuken van Arden", een geweldige dag beter gezegd. Ik kocht echte broodbakvormen en de broodbakmachine werd gepromoveerd tot deegkneder. Anderhalf uur tussen meel en brood werd drieënhalf uur en dat maakt het verschil, deeg heeft tijd nodig en met tijd creëer je smaak. En die drieënhalf uur ben je niet constant met dat brood bezig, nee terwijl het deeg rijst drink je een bakje koffie, voer je de kippen, lees je de krant of surf je over het wereldwijde web.

Levine
Arden is al een tijdje uit de kast en is niet langer incognito, ze blogt met horten en stoten, geeft workshops en heeft een boek over brood geschreven. Waarom zou ik dat boek kopen als ze al zo veel recepten on line heeft staan vroeg ik mij af. En dus kocht ik het niet, maar ik vroeg het wel voor mijn verjaardag - je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt. En ik werd niet teleurgesteld, hubby G noemde het een goede investering terwijl hij grijnzend een ham-kaasbroodje wegwerkte. Het boek bestaat uit een deel techniek en vervolgens zijn de recepten onderverdeel in busbrood, vloerbrood, broodjes, desembrood en feestbrood. 

Vier
Ik heb vier recepten uitgeprobeerd en ik kan niets anders zeggen dan "geweldig". Het allereerste recept dat ik probeerde was een couronne met olijven en gedroogde tomaten. Een couronne is een krans, zeg maar een rond brood met een gat in het midden. Dit brood deed me denken aan brood dat je in een restaurant krijgt om de tijd te doden alleen dan 100 keer zo lekker. De triangels, die ik maakte waren op voordat ik er een foto van kon maken, maar het rozijnenkrentenbrood en de ham-kaasbroodjes zijn netjes gedocumenteerd. Aan de desembroden heb ik me nog niet gewaagd, het bakken van desembroden heb ik jammer genoeg nog niet onder de knie. 

Boek
Het boek "brood uit eigen oven" van Levine van Doorne is een echte aanrader voor liefhebbers van zelfgemaakt brood. Het is uitgegeven door uitgeverij Forte in hun SimplifyLife-serie en is nog steeds verkrijgbaar, het kost € 24,95. Mijn plaatselijke boekhandel rekent geen verzendkosten ! Dus als je plaatselijke boekhandel je lief is, bestel je het daar of in hun webwinkel.
 

Zonsverduistering

Bij ons was de zonsverduistering totaal. Hubby G had de lasbril voor me klaargelegd, zelf had ik aandachtig geluisterd naar hoe de 2 papiertjes methode werkte. En dat alles is fout. Dat valt in de categorie als je een paraplu meeneemt regent het niet.


Zonsverduistering
de maan schuifelt langs de zon
gemist door de mist

Rechten

Je hebt rechten en plichten, in mijn ogen altijd veel meer plichten dan leuke dingen. Een van de rechten die je hebt is je stemrecht en in mijn ogen is dat niet eens iets leuks. Het is haast een recht die naar een plicht neigt.

Normaal
Ik ben qua politiek een Normaal aanhanger, politiek is mien gin bliksem weerd. Of je door de kat of de hond gebeten wordt, het zal allemaal wat. Als ik niet stem verandert er niets, als ik wel stem verandert er ook niets. Dus wat doe ik al jaren, ik ga stemmen, klinkt dat tegenstrijdig ?
Misschien naïef, maar van tevoren vul ik de stemwijzer in en dan ga ik eens kijken hoe de meningen verdeeld zijn. Ik wik, weeg en stem. Zodra ik gestemd heb is het voor mij klaar, kunnen ze elkaar weer jaren in de haren vliegen. Ik negeer het politieke gekrakeel maar zo veel mogelijk en wacht op de volgende roep van de stembus. 
In dit land van klagers lijkt iedereen een mening over de politiek te hebben, maar als ik de opkomst van de laatste verkiezingen bekijk heeft maar 47,5% van de kiesgerechtigden recht om te klagen. 
 

ISBN 9780451469663

Om mezelf op te peppen na een bezoek aan mijn moeder bestel ik na ieder bezoek een boek voor mezelf. Na een aantal boeken van Sherrilyn Kenyon begon de glans er af te gaan. Misschien een beetje te veel van hetzelfde, dus ik ga nu voor variatie. Ik bestelde "Getting Rowdy" van Lori Foster, vermakelijk met weinig diepgang en een rammelend scenario. Daarna werd het een boek van Mary Balogh, om te vermijden dat ik het al gelezen had ging ik voor een recent boek.

Enchanting
Het echte leven is al erg genoeg, dus ik ga geen dramatische boeken of hoogdravende literatuur lezen, doe mij maar een happy end. Historische romans zoals deze hebben standaard ingrediënten, de beide hoofdpersonen, de reis richting het altaar en altijd ergens een lijk in de kast. Prima, ik hoef ten slotte geen boekverslagen meer te schrijven.

Anders
Mary Balogh heeft de 4,36 ster van fictiondb echt verdiend. De mannelijke hoofdpersoon in het verhaal is een stotterende kerel, die een groot deel van zijn geheugen kwijt is. Hij is zo open over zijn geheugenverlies en recht door zee dat je soms amper kunt geloven dat hij de held in het verhaal voor moet stellen. En juist dat maakt het verhaal interessant, anders dan al die andere verhalen. En zo ploeteren held en heldin samen voort om hun lijk in de kast te bestrijden op weg naar hun happy end.

Verkrijgbaarheid
Het Engelstalige boek "Only enchanting" van Mary Balogh is verkrijgbaar en kost € 8,95. Waarom de boeken van Mary Balogh niet standaard vertaald worden is mij een raadsel, ze is super. Mijn plaatselijke boekhandel rekent geen verzendkosten ! Dus als je plaatselijke boekhandel je lief is, bestel je het daar of in hun webwinkel.
 

Corner to corner #3

Mijn corner to corner deken moest vooral groot worden, mijn woede en frustratie moest erin weg geknutseld worden. Op 70 blokjes vond ik hem breed genoeg en toen hij de driezitsbank van links naar rechts bedekken kon vond ik het tijd er een eind aan te breien. Nou ja, er moest nog wel een randje om heen om de scherpe kantjes weg te werken.

Friemel
Ik ben eigenlijk niet zo'n liefhebber van tierlantijnen, maar toch heb ik pas geleden een randjes haak boek aangeschaft, voor je-weet-maar-nooit. Het boek is van Caitlin Sainio en er staan 75 verschillende randen in, eenvoudige, ingewikkelde, mierzoete, voor ieder wat wils. Om de corner to corner deken heb ik gewoon een stoere, simpele rand gehaakt, ik zag mezelf er nou geen dolfijnen langs haken.

ISBN 9789089984128
Het boek is nog steeds verkrijgbaar, dat heb ik net bij de uitgever, Librero, gecontroleerd en kost € 7,95. Als je geen verzendkosten wilt betalen moet je op zoek naar een winkel waar ze dit boek gewoon op voorraad hebben.

Blokje om #8

Het is grijs buiten, er staat een oostenwind en het is kil - toch een blokje om ? Een klein blokje. Buk je daarvoor ? Ja nou ja , ik heb nog niets in de tas zitten. Ik had me de moeite kunnen sparen, een klein blokje om en de rommel, die hoort bij een groot blokje om.

Toepasselijk
Als we halverwege zijn vind ik een geplastificeerd vel papier met de tekst "plastic" erop, ik hou het triomfantelijk omhoog. Het meeste afval is standaard werk, pakjes shag & sigaretten, plastic flessen, snoepwikkels, bekers & blikjes. Verder een fietsband, stukken kettingkast en een zwangerschapstest, wel of niet zwanger - to be or not to be, dat is de vraag. 

Confetti in de caleidoscoop

Het brood ging op wereldreis en kwam bij mijn moeder aan. In de koelkast drie kuipen margarine, een homp kaas, acht worsten, maar geen brood. Dus ik leg een deel van het brood in de koelkast en de rest in de vriezer. In de vriezer staat een pot koffiecreamer kou te lijden, ik onderdruk een giechel.

Achteruitgang
Mijn moeder gaat steeds een stapje verder achteruit, heel langzaam, het is moeilijk te benoemen - het zit in de kleine dingen. Je vindt af en toe dingen in de koelkast of de vriezer, die daar niet thuishoren - maïzena, koffiecreamer en kraaltjes. Ze zette vorig jaar nog koffie, op een slakkengang, maar ze deed het - nu niet meer. Voordat we de was ophangen moet de schuifdeur van het balkon open, ze woont er al zeventien jaar, maar het lukt niet. Ze wil een plak cake afsnijden, maar er zit nog plastic omheen en daar staat ze dan onhandig mee te hannesen. Later hetzelfde scenario met de gekookte worst, die ze op brood wil. Maar het grootste teken is misschien wel dat ze niet luidkeels protesteert als ik het van haar overneem.

Som der delen
En dan zijn er al die andere tekenen al. Ze vraagt dingen 100 keer, ze kan niet meer koken, als een overslaande plaat herhaalt ze verhalen. Met het verlies van het fineer komt ze lomp uit de hoek, het geheugen kalft af, ze gaat steeds verder terug in de tijd. Ze weet niet welke dag, maand of jaar het is, ze heeft geen flauw benul wat ze gisteren uitgespookt heeft, ze verdwaalt. Ze weet niet meer wie "Teun" is, ze haalt mensen en verhalen door elkaar. Ze past verhalen aan zodat het plaatje voor haar klopt. Een simpele taak zelfstandig tot een goed einde brengen is onmogelijk omdat ze bij het minste of geringste afgeleid is. Je kunt het lijstje van de Alzheimer stichting rustig aflopen, ze scoort op alle fronten.

Rijp
Haar eetscharrel R. vertelt me dat ze hem een keer om drie uur 's nachts gebeld heeft en dat ze, toen hij opnam, vrolijk "goedemorgen" riep. Hij zegt, ze is zo moeilijk en alles maar 100 keer vragen, ze vraagt ook steeds of ze hier niet mag blijven, maar ik begin er niet aan. Ik weet wel dat ze er niets aan kan doen, maar ze is niet goed van boven. Vandaag heeft ze ook al twee keer gebeld, ze is rijp voor een tehuis. En als iemand uit haar eigen leeftijdscategorie dat zegt, iemand die zelf niet in een tehuis wil, iemand die ze nog wel allemaal op een rijtje heeft, dan weet je dat het waar is. Ook al wil je er nog niet aan, ook al ben je er bang voor, bang voor hoe het zal zijn voor haar, bang voor de confrontatie met haar. Je weet het.
 

Baksteen #3

Het laatste pak broodmix van mijn moeder is niet meer. Wit brood mix, terwijl ik een jeugdtrauma heb van een moeder en broer, die almaar het genot van bruin brood aanprezen. Maar wit brood valt natuurlijk wel wat te ont-witten, ik doe er twee handjes vier-koren vlokken doorheen en geef het de zege na.

Eigen
Ik maak het deeg terwijl ons dagelijkse brood staat te rijzen, het krijgt dus meer tijd om tot een echt brood uit te groeien. En ik weet dus niet wat voor gist er in die mix zat, maar het wordt een knoeperd van een brood. Ik bak het op de bakplaat met een schaaltje water onder in de oven, 35 minuten later is het een beeld van een brood. Inmiddels ligt het gesneden in de vriezer en gaat het binnenkort op wereldreis.

From Hell

Een vrije dag, een vrije avond - laten we weer eens een dvd afspelen. We kiezen de kortste uit een stapel van vier - het wordt de film "From Hell" met Johnny Depp en Heather Graham.

Jack
De film beschrijft 1 van de theorieën over Jack the Ripper - de theorie, die met een beschuldigende vinger naar het Britse koningshuis wijst. Ik weet niet hoe het komt, misschien omdat ik een heel ander beeld bij Jack the Ripper in mijn hoofd heb, maar de film komt niet van de grond. Of misschien komt het doordat er geen echte focus in de film zit. Dan ben je weer hier, dan ben je weer daar, er mist een duidelijke lijn in het verhaal.

Victoria
Als je een film plaatst in het Victoriaanse tijdperk mag je best het een en ander uitleggen, een inleidend praatje is nooit weg. De moraal in die tijd, opium, laudanum, absint en de lokroep van druiven - dat is niet iets wat iedereen goed kan plaatsen. In de film zitten toespelingen op de dubbele moraal in het Victoriaanse Engeland, maar niet iedereen zal die oppikken.

Junk
De inspecteur van politie wordt als een crackpot neergezet, als hij niet aan de opium lurkt, slikt hij laudanum eventueel gecombineerd met een glas absint en het mag een wonder heten dat hij überhaupt nog op zijn benen staat. Nadat het motief en de moordenaar uit de doeken gedaan zijn, moet er een eind aan de film gebreid worden. Een eind dat niet met de werkelijkheid overeenkomt en daarnaast niet erg geloofwaardig overkomt. Ik had nou niet het idee dat de inspecteur aan een gebroken hart leed. Maar misschien komt dat omdat ik zelf niet zo'n fan van Heather Graham ben . . .
 

Odin 2015 #11

Het begint een beetje saai te worden, wel steeds een ander fotootje, maar steeds min of meer dezelfde tasinhoud. Omdat ik steeds een week oversla mis ik blijkbaar de variatie en het fruitseizoen is nog niet aangebroken. Maar deze keer is de inhoud identiek aan twee weken geleden, #saai.

Zelf
Tsja, ik neem een tros kleine bananen en twee grapefruits mee voor wat extra variatie. Uit de 50% korting bak vis ik een ons cranberries, wat ik er precies mee ga doen weet ik nog niet. Ik dacht eerst aan cake(jes), maar meebakken in een krentenbrood klinkt ook wel als een strak plan.

Teken

Wat is het enkelvoud van teken ? Teek ! Vandaag is het voorjaar officieel begonnen, onze kat, de verdediger van ons territorium kwam vanochtend binnen met zijn eigen huisdier. De foto is een beetje wazig, maar dat komt misschien omdat de teek al was gaan hemelen.


Klein ondier wandelt
rond als vampier in de dop
op zoek naar warm bloed

Mixer

And you can do it in the mix, en dat doe ik dus ook. Zodra het kattenvoer in de aanbieding is koop ik een aantal dozen en als katmans het voer bijna op heeft ga ik nieuwe dozen mixen.

Hutsefluts
Ik spreid een oud tafellaken uit op de grond en maak alle dozen open en sorteer de boel. Daarna splits ik het weer zodat het een vlees-vis-vogel ritme wordt met zo min mogelijk hetzelfde na elkaar. De dozen waar de fabrikant twaalf zakjes in doet vul ik met vijftien zakjes, nummertje op de doos en klaar is Kees. Als ik klaar ben, valt me pas op dat ik aardig uitgeschoten ben met het inslaan van kattenvoer, want met 1 zakje per dag heb ik nu een voorraad voor een half jaar.

Blokje om #7

De eerste echt mooie dag van het voorjaar, de tweewielers komen uit de winterstalling, heel Nederland gaat op pad. Toen het nog koud en winderig was zag je amper een hond of beter gezegd juist honden, nu gaat iedereen op pad.

Tas
Wij zijn ook weer van de partij, gewapend met de big shopper, lopen we richting (schoon)ouders. Ons plan even de opstandige computer, die mijn schoonmoeder tot wanhoop drijft, bekijken en dan weer naar huis. Misschien zijn ze wel fietsen oppert hubby G., misschien zit jouw vader wel te slapen in de serre is mijn reactie. Het is altijd fijn om gelijk te krijgen. 

Manieren
De computer schijnt het gewoon weer te doen, dus we wachten gewoon de volgende gril van het ding af. We slaan drinken en een snee rozijnenbrood af en gaan huiswaarts. Onderweg komen we familie tegen - O, jullie ruimen rotzooi op, goed zo ! Voor de dag om is zal de rest van de familie het ook weten, via de tam-tam.
 

Hernhuttertjes #1

Ik heb een hele verzameling bakvormpjes en die moet je gebruiken, ik besluit om iets te bakken.

Hern
In mijn hoofd zitten hernhuttertjes, dus op internet zoek ik een recept, dat resulteert in een deeghomp van 600 gram voor vijftien vormpjes. En toen ging ik twijfelen, moet je het deeg in de vormpjes duwen of zit er zoveel boter in dat dat niet nodig is.

Test
Ik besloot tot de eenvoudige oplossing, ik liet in ieder vormpje een stukje deeg vallen en schoof de vormpjes de oven in. 25 minuten later wist ik het juiste antwoord, er mag wel iets meer deeg in zo'n (1dl) vormpje en je moet het deeg er netjes indrukken. Nu heb ik een koektrommel vol mismaakte katten en hazen, niet erg fraai wel lekker - koekie ?
 

Het jaar van het schaap #2015

De buurman rijdt langs, wij springen op de fiets en rijden erachter aan. Kunnen we vragen of hij nog mest heeft en de lammetjes bekijken. 

Nieuw leven
De mest moet nog even wachten, maar we kunnen wel al vier lammeren bewonderen. Een eenling, een tweeling en de helft van een tweeling. Ik hoorde het laatst een Engelse boer mooi onder woorden brengen zodra je te maken hebt met "livestock" krijg je ook te maken met "dead stock".
De moeders krijgen tijdelijk extra voer omdat ze met het kleine grut op stal staan, de aanstaande moeders komen kijken of er voor hen iets overschiet. Maar de buurman is niet te vermurwen.

Groen

Zes jaar geleden hadden we een kale bende voor de deur, een jaar verbouwen gaat een gazon ook niet in de koude kleren zitten. Dus het gazon ging op de schop, het gras ging eraf, de contouren werden uitgezet, de boel werd geëgaliseerd en het graszaad ingezaaid.

Neus
Nadat het gazon ingezaaid was lag ik er iedere dag met mijn neus bovenop, deed het al wat, werd het al wat ? Na een aarzelend begin kreeg de kale knar groene sprieten, toen het een aardig bos begon te worden begon het eeuwigdurende maaien. Eerst van een grasvlakte waar je de hoofdhuid nog van kon zien, maar al snel werd het een volle bos.

Mos
Er kwam wat mos in de pruik, langzaam maar zeker werd dat meer en meer. We hielden een crisisberaad, laten we het zo of gaan we er wat aan doen. We gaan er dus iets aan doen, het strijdplan voor dit jaar is als volgt - mesten, verticuteren, graszaad zaaien, mesten, beluchten, mesten en verticuteren. Dit alles in de hoop dat het gazon weer wat meer gras en wat minder mos wordt.

Park
We hebben het machinepark uitgebreid met een verticuteermachine, misschien komt er nog een 2ehands kunstmeststrooier bij. Het enige waar ik me zorgen over maak is hoe vaak per week ik straks het gazon maaien moet met al die (kunst)mest ?
 

Nieuwe ogen

Ik draag al een brilletje sinds ik drie turven hoog was en ik ruilde de jampotten in voor lenzen, toen de lenzen in opkomst kwamen. Ik behoor tot de groep tevreden lenzendragers, heerlijk, geen dooie hoeken en je kunt altijd zonder problemen een zonnebril op je neus planten.

Handwerken
Maar met het vorderen der jaren komt dat moment dat je opeens de krant op armlengte moet houden om er nog chocolade van te maken. Het moment dat je je moeder moet bekennen dat je geen idee hebt wat er precies op dat doosje pillen staat. En ook bij het handwerken zit je te foeteren omdat je niet goed kunt zien waar je gebleven bent. En zo ging ik vorig jaar naar de opticien, maar volgens hem zat ik nog te veel in een overgangsfase, de fase van een goedkoop leesbrilletje voor erbij.

Jaar
Nu we een jaar verder zijn, werd ik gebeld voor mijn lenzen controle. Ik moest bekennen dat ik puur uit (on)gemak eigenlijk altijd de bril weer draag. Bril op, bril af, je wordt er doodmoe van - dus ik riep er meteen bij dat ik eigenlijk weer heel graag lenzen wil. En zo zat ik vandaag bij de opticien en werden mijn ogen bekeken en zat ik daar braaf als een scholiere lettertjes op te lezen. Met een beetje geluk kan ik dan over twee weken weer als mezelf over straat in plaats van incognito.
 

Lengen

 

De dagen lengen en dat kun je merken, dan komt die eerste week dichterbij.

De eerste week dat de zonnepanelen meer stroom produceren dan we verbruiken.

Na een lange periode met grijs weer, was het vorige week eindelijk zover.

Op het scorebord noteerde ik

36 - 47.

 

Blokje om #6

Stevige bries, zon en bloemkoolwolken - lekker even een uurtje uitwaaien gewapend met camera en boodschappentas.

Seizoen
Op sommige plekken lijkt het net zo schoon als twee weken geleden. Als straks de fietsers in drommen uit de winterstalling komen zal daar wel verandering in komen, ik maak me weinig illusies.

Werklui
We plukken een hele sliert met groen waarschuwingslint uit de berm, achtergelaten door de heren die een stuk riolering aangelegd hebben. Werklui, niet werklui, maar wel te lui om op te ruimen.

Moestuin #21

In het vak waar we vorig jaar kool hadden komen dit jaar de bonen. Het vak werd nog bezet door een paar rode kooltjes en spruiten. Afgelopen week heb ik deze restanten geoogst en verwerkt, de stammen van de spruitjes gaan dan naar de kippen. Blije kippen.

Jeuk
Het bonen vak krijgt alleen compost en geen mest, je kunt bonen namelijk niet wecken als ze te veel mest hebben gehad. 's Avonds is het al langer licht en zo spitte hubby G. in de avonduren het bonen vak - ik denk dat hij het voorjaar voelde aankomen. 

Kleurpotlood
De doperwten en kapucijners krijgen een gevlochten klimrek van snoeihout. Toen dat klaar was kreeg ik de bal toegespeeld en zo ging ik met een bakje van de chinees en verschillende zakjes zaad naar buiten. Mijn techniek is na jaren van oefenen verfijnd, het lege bami bakje vul ik met de te zaaien boontjes, zodat ik ze gemakkelijk pakken kan. Ik prik een gaatje in de grond en laat daar twee boontjes in glijden, mijn belangrijkste gereedschap daarbij ? Een roze-rood kleurpotlood.
 

Sarcococca

Ieder jaar heb ik de tuinscheurkalender van Geerts en van de Kaa. Voor iedere dag een velletje, voorop kun je zien of je al spinazie zaaien kunt en achterop staan recepten, tuinen, tips en planten. Als ik iets leuks zie gaat zo'n vel in een enveloppe en daar kwartet ik dan mee. De tuin heeft al verschillende scheurkalender toevoegingen.

Maling
Zo'n jaar of zeven geleden vroeg ik voor mijn verjaardag een sarcococca. De schoonfamilie ging met het gevoel in de maling genomen te worden naar de kwekerij. Ze waren verbaasd toen de medewerker zei - o ja ik denk dat we die wel hebben. En zo kreeg ik 2 hele kleine sarcococca's.

Geur
Het zijn groenblijvende winterbloeiers en volgens de scheurkalender ruiken ze heel erg lekker. Toen ze nog klein waren moest je de neus op de bloemetjes drukken om daar iets van te merken. Nu ze kniehoog zijn is dat wel anders, als je nietsvermoedend benedenwinds langsloopt krijg je de volle laag. Alsof je door marsepeinen bonbons bekogeld wordt.

Wat eten we ? #1

Wat eten we ? Wat een irritante vraag is dat, vooral als je nog geen flauw idee hebt. Mijn moeder antwoorde altijd "hussen met je neus ertussen", zo'n antwoord waar je als kind niet veel wijzer van werd. Op de vraag wat eten we morgen, hulde ik mij in stilzwijgen, ik had zin in pizza, maar wist niet wat er dan op moest.

Moestuin
Normaalgesproken haal ik voor pizza iets in huis, maar op het menu deze week staan de laatste resten van de moestuin, want de moestuin moet leeg. Ik plukte een portie spruiten voor mijn schoonouders en haalde de laatste twee rode kooltjes uit de tuin. 1 mini en een iets groter exemplaar, wat doe je er mee als je zin hebt in pizza ? De grootste bewaar ik om koolsalade van te maken en de kleinste, die doe ik op de pizza. Ik was erg bang voor het bloeden van de rode kool, maar dat viel me erg mee.

Karton
Ik maak pizzadeeg met de volgende ingrediënten;  
200 gram bloem
140 gram griesmeel
5 gram droge gist
1,5 dl water (op kamertemperatuur of lauw)
1 losgeklopt ei
30 gram olijfolie
5 gram zout

Ik doe alles in de broodbakmachine op standje deeg en laat de machine 20 minuten kneden. Tussendoor spiek ik even en als er iets aan de wand blijft plakken duw ik dat naar beneden. Het deeg laat je een uur rijzen, deze tijd gebruik je om alles wat je op de pizza wilt doen alvast klaar te zetten. Na het rijzen druk je voorzichtig de lucht eruit en maak je er weer een bol van. Laat het deeg onder huishoudfolie een kwartiertje rusten, daarna rol je het deeg uit en leg je het op een met bakpapier bekleed bakblik. Als je alle ingrediënten nog niet klaar hebt liggen, doe het folie dan nog even over het uitgerolde deeg heen. Beleg de pizza naar eigen inzicht - ga los. Ondertussen verwarm je de oven voor op 200° C.
Rodekool pizza;
rode kool in dunne reepjes gesneden (ongeveer een kwart van een grote rode kool)
1 ui
knoflook
2 tomaten
Mozzarella
ananas
gehalveerde zwarte olijven
geraspte kaas
Italiaanse kruiden
Als laatste besprenkel je de pizza met olijfolie

Schuif het bakblik in het midden van de oven en bak de pizza 25 à 30 minuten.
 

Odin 2015 #9

In de groente la van de koelkast lagen twee flessen bier, 1 fles Apibul en twee zakken zuurkool, het laatste fruit lag op de fruitschaal. Dus plek genoeg voor een nieuwe voorraad fruit.

Twee
Je kunt iedere week een tas halen, wat schrijf ik - je kunt zelfs twee keer in de week een tas halen. Ik haal zelf om de twee weken een tas, zo kan ik het aanbod naar eigen inzicht aanvullen met ander fruit. Deze week in de tas appels (Elstar) en peren (Conference) uit Nederland, sinaasappels (Lane Late) en mandarijnen uit Spanje. In het karretje hobbelen twee grapefruits en een net sinaasappels mee richting kassa.

De hysterische huisvrouw #3

Ik heb van die dagen, dan moet het opeens gebeuren. Er moet gepoetst, ik word dan altijd lichtelijk niet goed van mezelf. Onder het mom "vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan" laat ik die bui gieren.

Keuken
Lijdend voorwerp is deze keer de keuken, ik trek alles van de bovenkant van de koelkast, ruim de vensterbank en het aanrecht leeg. Ik maak een sopje, ik haal het trapje op en klim op het aanrecht. Ik poets de bovenkant van de koelkast en de stekkerdoos erboven, terwijl ik met mijn neus op het plafond sta kom ik erachter dat het plafond vol spinnenwebben zit. Waarom ik dat van beneden niet kon zien is mij een raadsel. De lamp boven het aanrecht krijgt een goede beurt, de vensterbank wordt uitgesopt en ik zeem de ramen terwijl ik op mijn knieën op het aanrecht zit.

Muziek
Ik begin er al snel genoeg van te krijgen en ren naar de radio zodat de muziek mijn tijdelijke poetswoede kan ondersteunen. Ik poets de keukenkast, de glazen deuren zitten vol met spetters en vieze vingers. Hoe, vertel me hoe kan het zijn dat ook de binnenkant van die deuren zo vies zijn ? Ik neem een snoepje, alles om deze bui maar zo lang mogelijk vol te houden. Ik kijk om me heen, de frontjes van de keukenkastjes zijn aan de beurt. Als het water lauw is, kijk ik tevreden om me heen, de zon breekt door en staat precies op het zijraam. Hoe kan dat raam zo vies zijn, ik zie dat het aan de buitenkant zit en ren met mijn emmertje sop naar buiten. 
 

Binnentuin

 

In de moestuin zit nog weinig beweging.

Maar in de keuken

heb ik al een tuintje.

 

EMO

De algemene mening over dames die handwerken is dat ze maar truttig en ouderwets zijn. Ik weet wel beter, breien, haken, naaien het is gewoon een hobby net als parachutespringen. Wat de overeenkomst is van alle mensen, die breien is dat ze breien. Hun overeenkomst is niet dat ze saai, truttig of ouderwets zijn.

Afkortingen
In de handwerk gemeenschap heb je hele bekende afkortingen, die getuigen van humor en zelfkennis. Zo heb je UFO en WIP, een ufo is zo'n ding dat door de lucht vliegt en een wip zie je vaak op een speelplaats. Maar als een handwerk(st)er zegt dat ze vijf ufo's in de kast en een wip naast de bank heeft liggen bedoelt hij/zij toch iets heel anders. Een UFO is een UnFinished Object, terwijl een WIP een Work in Progress is. Zelf heb ik iets in de kast liggen dat af is, maar niet naar mijn zin - na het wassen waren de maten niet zoals ik verwacht had. En wat moet je er dan mee, nou meestal uithuilen en opnieuw beginnen - maar ik ben daar nog niet aan toe.

Forum
Op het knutselforum vroeg ik daarom, hoe moet ik dit nu noemen ? Er kwamen verschillende reacties, de mooiste afkorting is misschien wel EMO. EMO bekt lekker, het lijkt op emotioneel (ik baal want mijn trui is niet wat ik hoopte). Mijn trui is af, het is alleen wel een EMO - Een Enorm Mislukt Object.
 

Kringloop #5

Ik moest er even uit, even een stukje fietsen even de kop in de wind. En waar land ik als ik geen boodschappen hoef te doen, maar wel naar het dorp fiets ? Of bij de bieb of bij de kringloopwinkel.

Stoffer
Het werd de kringloopwinkel, ik blijf stug volhouden dat ik behoefte heb aan een stoffer en blik. Maar ik heb pech en zo blijft dit een goed excuus voor een expeditie naar de kringloop. Het leek wel alsof er niets was met mijn naam erop. Ik dreutel langs het speelgoed, ik rommel door de handwerkhoek, ik wiebel voor de boekenkast. Dan maar richting huishoud, ik negeer een te hoog geprijsde weckpot en val voor zes kleine vormpjes om aan mijn uitdijende verzameling vormpjes toe te voegen. Uitgelaten en uitgewaaid kom ik met mijn mini buit thuis.
 

Baksteen #2

Nou ja baksteen, dat is natuurlijk geen terechte titel. We zijn twee weken verder en ik bak met de "andere", "versere" geconfisqueerde broodbakmix een brood. Deze keer is de mix wit en nog niet over de datum, er komt een echt lekker ruikend brood uit de oven.

Sneltrein
Ze schrijven een vorm van 30 centimeter voor en ik vind dat wat overdreven, de vorm kwam niet echt goed vol. Misschien komt de vorm wel vol als je het deeg wat meer tijd geeft om te rijzen. Zelf ben ik gewend om deeg voor een brood volgens het schema 1uur, een half uur en 1 uur in de vorm te laten rijzen. De verpakking van de mix schrijft voor een kwartier en een halfuur in de vorm. Oftewel mijn standaard broden zijn een stoptrein en dit is een tgv.

7P0059 #2

Nu de composthoop afgegraven wordt kun je zien hoe mooi de compost geworden is. Deze composthoop is in 1 jaar opgebouwd en heeft daarna 1 jaar rust gehad. Eerder hadden we vaak dat er nog harde stukken in zaten, maar nu het afval langer gelegen heeft is dat een stuk minder.

Compostable
Maar wat opvalt is dit, uit de hoop komen plastic zakjes met de opdruk nog netjes leesbaar. Na meer dan een jaar liggen, in een warme bult met afval, zijn de zakjes nog niet door moeder natuur afgebroken. De zakjes gaan op de huidige hoop in de herkansing. De vraag blijft - hoe lang duurt dat composteren van 7P0059 eigenlijk ?

Ponies

Hubby G heeft de kolder in de kop, de moestuin moet gespit, want er kunnen al zaadjes in de grond.

Poep
Terwijl je spit voeg je compost en soms mest toe. Compost hebben we zelf, maar mest is een heel ander verhaal. Voor de moestuin is mest van een koe of een paard heel geschikt, helaas bestaat onze veestapel alleen uit kippen.

Harken
Wij kijken uit naar de buurman, die iedere dag zijn schapen even bezoekt. Heb je al mest ? Hier wel - is zijn antwoord. Dus 's middags gaan wij in de rubber laarzen, gewapend met hark en kruiwagen ponypoep harken uit de wei van de buurman. Genoeg om even vooruit te kunnen.
 

Ruiterteen

Mijn moeder is geen amazone alhoewel ze wel stijgbeugels en een ruiterteen heeft. Ik zeg om de term hallux valgus te vermijden altijd maar, ze heeft rare voeten. Als je naar een speciaalzaak voor schoenen gaat, zien ze vanzelf hoe de tenen er bij staan. Inmiddels heeft mijn loopgrage moeder speciale schoenen, maar ondanks dat heeft ze toch last van de stand van haar tenen. Vroeger had ik daar van die dingetjes voor - oké denk ik dan, definieer dingetjes ?

Pedicure
De pedicure bekeek het en stelde een bezoek aan de podotherapeut voor. Een podotherapeut kan een orthese voor de tenen maken en bekijken of steunzolen nuttig zijn. En dat is dan weer het begin van een heel nieuw avontuur in de reeks van avonturen, die ik met mijn moeder beleef. Als ik een afspraak maak voor mijn moeder moet er iemand mee, dus het kan niet heel vroeg in de ochtend. Maar je kunt het ook niet heel laat plannen, omdat mijn moeder met haar vergeetachtigheid op niemand wacht en dan allang de hort op is. De dichtstbijzijnde podotherapeut is alleen op vrijdag beschikbaar. Ik maak een afspraak voor 11 uur, ik arriveer ruim op tijd en mijn moeder is wakker en loopt in haar pyjama rond. Maar ze kan geen twee dingen tegelijk doen en ze is de hele tijd afgeleid. Hé, er zijn oren in huis en daar kan ik 100.000 keer mijn verhaal tegen vertellen. Oftewel, de eerste keer arriveren we gehaast, maar op tijd bij de podotherapeut.

Ervaring
Voor de 2e afspraak twee weken later heb ik 40 minuten extra, ik ben ruim op tijd bij mijn moeder en ja ook deze keer loopt ze nog in pyjama rond. Maar deze keer had ik het allemaal beter in de hand, eerst zorgen dat je moeder klaar is voor vertrek. Moeder tanden gepoetst, haren netjes, aangekleed en schoenen paraat - check. Portemonnee, huissleutels - check. En zo gaan we bijtijds de deur uit, bij de podotherapeut heerst verwarring, ze kan de orthese niet vinden. Ik krijg dan altijd heel erg de behoefte om het plafond te bestuderen, ik hield me erg in. Uiteindelijk was de orthese er toch, hij paste goed en mijn moeder liep er proefrondjes mee. Toen ik die orthese aan mijn moeders voet zag en ik een folder in de handen geduwd kreeg - orthese in een bakje bewaren en met talkpoeder vertroetelen - zag ik opeens beren.

Beren
's Ochtends komt er bij mijn moeder thuiszorg langs, die kunnen helpen met het aandoen van de orthese - dat is geen probleem. De orthese 's avonds afdoen gaat mijn moeder ook wel lukken, maar dan - waar laat ze hem dan ? Thuisgekomen leg ik haar uit wat de bedoeling is, mijn moeder heeft er een hard hoofd in. Zal ik je vanavond bellen, je kunt me niet iedere avond bellen pareert ze. Ja, maar vanavond kan ik wel bellen - ja, dat is goed. Als ik 's avonds bel is ze de orthese alweer vergeten, dat is geen goed teken. Ik praat en ik praat, in de hoop dat er iets blijft hangen.

Administratie
Maandag is mijn ma-dag, dan doe ik haar administratie, ik bel, ik mail en dat houdt nooit op. Ik schrijf een mail naar de thuiszorg, ma heeft een orthese met fotootjes erbij zodat ze kunnen zien hoe hij aan hoort. Ik vraag of ze willen melden als ma hem kwijt is, want dan heeft de controle afspraak geen zin. Ik kreeg per kerende post een mail, zaterdag had ze hem nog, maar zondag was de orthese onvindbaar. Ik zucht, ik lach, ik zucht nog een keer heel diep, ik kijk omhoog en bestudeer het plafond.
  

Voorjaar ?

Februari, winter of toch al voorjaar ?

 

 

Vogeltjes vliegen druk in het rond, de zon schijnt.

We werken in de tuin, maar ik pauzeer om foto's te maken.

 

's Nachts vriest het nog

Carnaval de natuur gooit

alle remmen los.

 

Blokje om #5

Mooi weer, blauwe luchten, een fris windje en een graad of tien. In plaats van dutten in de warme woonkamer gaan we een blokje om. We kijken hoe hoog het water staat in de beek, we lopen langs landerijen en uiteindelijk langs het fietspad naar huis.

Snek schuur
Het fietspad ligt langs een weg en ligt dus van links naar rechts bezaaid met rommel. Thuisgekomen is de fiets gerelateerde score een kettingkast, een jasbeschermer en een lampje. Verder de normale meuk. Ook kruiste onze route vandaag plek M. Plek M is de plek, waar je de resten van je snelle hap uit het autoraam kiept. Je kunt dus uit rekenen hoe groot de benodigde afstand is geweest voor het consumeren van de maaltijd, x happen per kilometer - het bonnetje wordt voor het gemak meegeleverd.

Zone zestig

Ambtelijke molens malen langzaam,

zo verrezen hier vorige week borden,

die vorig jaar april al aangekondigd waren.

Overal in de gemeente zag je ze opduiken,

maar wij zaten blijkbaar in de blinde vlek.

 

 

Aan de ene kant van de weg hebben ze nieuwe palen opgericht,

aan de andere kant hebben ze

twee vliegen in 1 klap geslagen.

Als we die borden nou aan de lantaarnpaal hangen,

precies over het klepje

dan hoeven we dat klepje ook niet steeds met

MacGyver duct tape vast te plakken.

 

Nu maar hopen dat de lantaarnboer straks zijn Zwitserse zakmes bij zich heeft.

 

Migraine

Sommige mensen krijgen misschien migraine van het patroon van onze nieuwe gordijnen, maar ik dacht juist - ik heb het maar mooi voor elkaar, stel ik krijg binnenkort weer eens migraine.

Gordijnen
Oftewel de gordijnen zijn gearriveerd en hangen in de slaapkamer en hal. De gordijnen zijn verduisterend en voor iemand zoals ik is dat echt een uitkomst. Om de een of andere duistere reden krijg ik altijd migraine op de mooiste dagen van het jaar. De lucht is blauw, de zon schijnt fijn, de vogeltjes kwinkeleren en ik weet van ellende niet waar ik het zoeken moet. Ik wil duisternis, stilte en het liefst slapen tot het over is. Deze gordijnen zijn vrolijk, maar leveren ook de gewenste duisternis. Een contradictio in terminis.

Dik


Een van de dingen waar mijn moeder altijd nog door geobsedeerd is of wat nog tot haar standaard repertoire behoort is dikte. Goh wat ben jij dik geworden, goh jij krijgt ook een buikje of juist tegenovergesteld goh ben jij afgevallen ? Het menselijk brein, het is een mysterieus ding.

Dik
Laatst dacht ik ook zoiets, hmm ben je nou alweer dikker geworden. Ik keek niet naar mijn eigen buik, maar omhoog. Ben je de boel aan het saboteren ? Nou niet opzettelijk. Ik stuur binnenkort hubby G wel even langs met de accuschroef. Ik vind het prima reageerde het lijdend voorwerp, want zo zit het helemaal niet lekker.

Odin 2015 #7

Nu ik de titel type denk ik, al weer week zeven, waar blijft de tijd ? Nou ja de tijd glijdt blijkbaar langs me heen - niets aan te doen. Na het avondeten kleur ik de tijd altijd in met fruit. Fruit uit een odin tas.

Winter
Het is nog overduidelijk winter in de tas, sinaasappelen en mandarijnen uit Spanje. Dubbele, grillig gevormde kiwi's uit Italië en appels uit ons eigen kikkerland. Of dit genoeg fruit is voor twee weken ? Nee, maar ik vul het aan met eigengemaakte appel- of rabarbermoes en ingemaakte peren. Met nog wat extra bananen en grapefruits komen we niets te kort.

Nggg

De krokussen, die oma ooit geplant heeft komen pell-mell opzetten, je weet nooit precies waar. Dus er heerst code paars, s.v.p. iets minder over het gras lopen en iets meer over de stoep. Ik heb al een gesneuvelde bloempje in een borrelglaasje in de keuken staan - zo zielig.



Achteloos geplant
door gespit verder verspreid
krokussen van oma

Moestuin #20

Formaat tennisbal had deze enig opgekomen pastinaak, bij de natuurwinkel had ik er nog een paar meegenomen zodat ik er genoeg zou hebben. De pastinaak behoort tot de groep vergeten groenten en dat verbaast mij niets. Een pastinaak smaakt een beetje weeïg - zie er maar iets lekkers van te maken.

Chips
Als ze pastinaak aanprijzen beginnen ze vaak over het feit dat je er gezonde en lekkere chips van kunt maken. Maar ik zie mijzelf hubby G 's avonds geen bord met chips voorzetten, dus meestal wordt het stamppot. Ooit was de pastinaak wat tegenwoordig de aardappel is, daarom maak ik dus geen aardappel-pastinaak stamppot. Ik meng pastinaak met een andere groente en eventueel met een appel voor een fris accent. Om van dat laffe, weeïge af te komen zoek ik altijd naar een pittig accent, olijven, aparte kaas of gedroogde tomaten. Ik hoop ooit nog het ideale recept te ontdekken, want als groente in de moestuin is het een blijvertje. 
 

Blokje om #4

Het rondje begon met snoeppapiertjes, net alsof het niet gewaaid had of misschien wel en dat het juist allemaal op ons pad beland was. Soms lijkt het geen wandelen meer, maar puinruimen en dan laten we de boel de boel. We laten iets over voor volgende week, voor de andere wandelaars en voor de rapers van de gemeente.

Glas
De vangst van deze week, een glazen literfles, veel snoepwikkels, blikjes, plastic flesjes en verspreid over drie plekken de restanten van een mac-de-snack maaltijd. Wederom een ondefinieerbaar stuk auto, waarschijnlijk ongemerkt achtergelaten nadat ze met de auto door een diepe kuil in het wegdek gestuiterd zijn. Bijna thuis komen we andere wandelaars tegen of we de tas al vol hebben ? Pfrr, allang al.
 

Buitenthermometer

We hebben een weerstation met buitensensor, die ons vertelt hoe warm het buiten is. En we hebben die andere betrouwbare thermometer, de Rododendron. Duidelijk zichtbaar vanuit het keukenraam kun je zien, dat het buiten koud is.


Mooi weer buiten maar
Rododendrons verklappen
de temperatuur

Ies kan liehn

Ik ben naar mijn moeder en hubby G werkt thuis, op deze manier is ons huisdier iets minder de kat van de rekening. Uit sms-jes die ik krijg is er vermaak voor hem geregeld. Een Valtra met takkenhakselaar is bezig om takkenbossen tot snippers te verwerken.

Vermaak
Een van de favoriete websites van hubby G is vastgereden.nl, echt mannen vermaak. Maar deze dag hoefde hij alleen maar naar buiten te kijken, want de Valtra was door de crunchy bevroren bovenlaag gezakt en zat muurvast in de drek eronder. Er werd gespit, er werd heen en weer gewiebeld, er kwamen hulptroepen en er werd nog meer gespit. Toen de trekker los was gaven ze er acuut de brui aan en gingen huiswaarts om een dag later na nog eens 6 graden nachtvorst terug te komen.
 

Baksteen

Mijn moeder wil niets weggooien en al zeker geen voedsel. Maar de voorraadkast staat vol met afgeprijsde artikelen en met mixen, die zij niet meer gaat mixen. De laatste keer dat ik bij haar was heb ik vier pakken broodmix los weten te wurmen en dat lukte alleen met de belofte dat ik er voor haar brood van zou bakken.

 

Moeilijk

Ik had er een hard hoofd in, de mixen waren al ver over de datum. Maar omdat liegen mij niet goed af gaat was ik het aan mezelf verplicht om het te proberen. De mix was een half ons zwaarder dan op de verpakking aangegeven stond, mijn wenkbrauwen raakten gefronst. Ik nepte de mix met wat extra gist en ik was wat royaler met de melk. Maar het brood kwam aan de donkere kant en oud ruikend uit de oven.

 

Geur

Nadat het brood afgekoeld was heb ik het brood samen met hubby G bekeken, donker, oud ruikend, beetje een baksteen. Doorgesneden zag het er nog wel aardig uit, maar de smaak kwam overeen met de geur . . . oud. Ik heb het in plakken gesneden en op de verwarming gelegd, als het hard is gaat het naar de kippen. De andere drie pakken zijn op de composthoop geland. Een test is nooit mislukt, het resultaat van deze test:  Als broodmix oud ruikt zal het brood ook oud ruiken & smaken.

 

Herhaling

De volgende dag ga ik zonder brood op bezoek bij mijn moeder, ik snijd het onderwerp niet aan en er ligt gelukkig brood in de koelkast. Als ik door de gang loop zie ik een plastic tasje met twee pakken broodmix staan, ik vraag hoe kom je daar nu weer aan ? Ze schokschoudert, weet ik niet. Ik vertel haar het brood avontuur, ik zeg deze zijn nog niet over de datum - zal ik deze meenemen ? Deze keer gaat dat soepeler, ze roept neem maar mee, ik bak toch niet meer - ik bak niet eens koekjes. Deze keer had ik ze ook zonder broodbakbelofte wel mee kunnen krijgen, maar dat weet je nooit van te voren. Dus over een paar weken een herhaling van zetten, met wie weet - baksteen #2.

 

Boze vegetariërs

Op internet lees je dit en dat en soms blijf je ergens hangen, zelf lees ik de tweets van @herdyshepherd1 een schapenboer gewapend met een iphone en een mening. Zo las ik via hem een open brief van een boerin aan "boze vegetariërs", ik wist niet eens dat die bestonden. De bloggende boerin krijgt vaak negatieve reacties en wordt vaak voor moordenaar uitgemaakt. In de open brief schrijft de boerin een heel net antwoord terug aan, zoals zij het noemt, de boze mensen die vinden dat je als niet-vlees eter een beter mens bent dan mensen, die wel vlees eten. Een brief, die je ogen opent voor dingen waar je liever niet te veel over nadenkt en dan ben ik niet eens een vegetariër.

Overvloed
In de moderne wereld kun je kiezen wat je eet en zo kun je kiezen om vegetariër te zijn. Maar ze wrijft de vegetariërs heel fijntjes onder de neus dat vegetarisch eten niet per se diervriendelijk is - dat zelfs voor de groente die wij op ons bord krijgen dierenlevens opgeofferd worden. En opeens moest ik denken aan de familie Doorzon van Gerrit de Jager, hij was zijn tijd ver vooruit. Ik moest even zoeken naar het juiste album, deze is het #7, de familie Goorzon. 

ISBN 9032060759
Zo gaan moeder en dochter op pagina twaalf in een vegetaries eethuisje eten. De dochter ziet het nog niet helemaal zitten, maar moeders stelt haar gerust dat het bloeddorstige verscheuren van vlees door het vegetarisme gecompenseerd wordt. In dit geval . . .

 

door de ober.

 

 

Linksaf

Boven ons huis ligt een bocht in de snelweg - al jaren. De laatste tijd had ik weinig verkeer gespot, maar nu zag ik er weer een. Hier is het ergens, hè ? Ja, daar moet je linksaf. Roger.



Strakblauwe hemel
een zilveren vogel vliegt
naar verre oorden

Wilniet

Ik wilde niet, maar ik moest wel. Niet het moeten van poepen en plassen, maar het moeten van - het is beter als. Als het regent stijgt de grondwaterstand. Als het erg lang regent komt de dag dat bij ons de fundering van de schuur vol loopt met water. Nadat de kelder een paar keer overstroomd was hebben we een pompje aangeschaft. Dit pompje slaat aan als er water in de fundering staat en zo houden we de kelder droog.

Akker
Ik kan goed voorspellen wanneer de pomp aanslaat, zodra de akker van de buurman meer op een meer dan op een akker lijkt is het moment nabij. Die akker hoeft niet blank te staan, want er ligt een sloot naast, maar ja die ene meter berm tussen akker en sloot fungeert als dijk. Dat de eigenaar dit makkelijk kan verhelpen blijft niet hangen en zo sta ik ieder jaar met mijn rubberlaarsjes in de blubber een dijkdoorbraak te forceren. Ik voel me dan net een kindje dat, op vakantie, in het beekje achter de camping een dam bouwt, maar dan omgekeerd.

Opstandig
Ik was deze winter opstandig, wil niet wil niet wil niet. Wil niet de hele tijd op andermans grond aan watermanagement doen. Maar op een bepaald moment begon het te regenen, de winter leek meer op herfst en het wateroppervlak groeide. Ik kreeg de neiging om het huis om te dopen naar "Zeezicht". De pomp sloeg aan, bij mij ging de knop om. Laarsjes aan, schepje mee, geultje graven - bemodderd, maar niet omgevallen kom ik thuis. En zo ga ik iedere ochtend even kijken of het water nog stroomt en verhelp knelpunten. Nederland leeft achter dijken, maar deze dijk kan me gestolen worden.
 

Blokje om #3

Een blokje om van een kilometer of zes, trainen voor de 4daagse ? Nee even langs mijn schoonouders, kunnen we meteen even de computer bekijken. Al die nieuwe techniek, je zou er een punthoofd van krijgen.

Energie
Onderweg vinden we een big shopper met troep, het is deze keer zelfs zo erg dat we stoppen met rapen omdat we de tas vol hebben. Opvallend is de hoeveelheid energiedrank blikjes, zelfs de blikjes hadden er vleugels van gekregen. Een glazen fles, die ongeschonden in de berm geland is, deo voor hem & haar, 2 aanstekers, nog meer blikjes, een kudde plastic flessen en een mueslireep. Het kruimelspoor van klein Duimpje bestond vandaag, heel kek, uit rode koffiebekertjes.