Madonna - Music

Ik strijk altijd met een muziekje op, de 6cd box van de Dijk heb ik grijs gedraaid tot het echt tijd werd voor wat anders. Ik haalde de cd Music van Madonna van het plankje. Een goede cd alhoewel ik
braakneigingen krijg bij het laatste nummer American Pie. Het bleek onmogelijk de strijk af te hebben voor het laatste nummer.

Fit
Dus Madonna verhuisde mee naar boven ter ondersteuning van drie kwartier sportief gemartel - opwarmen, je aanstellen en uiteindelijk rekken & strekken. In mijn ogen lijkt het net alsof Madge de cd samengesteld heeft op het ritme van een mini fitness sessie, want het irriteert niet, het verveelt niet. Grootste favoriet op de cd is het nummer "Nobody's perfect" met zijn overslaande beat. En al voel ik me niet fitter of sterker, ik kan wel gerekt & gestrekt zijn voor het laatste nummer begint.

Moestuin #27

In de moestuin komen overal piepkleine plantjes op, worteltjes, uien en prei. De aardappelen zijn bijna allemaal boven de grond. Er is sla, raapstelen en de spinazie is op. De kapucijners, doperwten en tuinbonen groeien, maar ze liggen onder vuur van kevers - al hun blaadjes zijn aangevreten. Een beetje als vouwblaadjes, die door kleuters met zo'n bot schaartje bewerkt zijn.

Heuvel
Onze aarden wal lag er nog dor bij, er stond natuurlijk wel onkruid en bieslook op, maar nog geen scheuren in de dijk - nog geen doorbraak. Ik hoorde steeds dat het asperge seizoen geopend was, maar hier nog geen spoor van het goud. Alhoewel, daar - daar zijn ze.

de Tuin #2

Er is zo veel moois te zien in de tuin, het wordt nog steeds groener en kleurrijker. Jammer genoeg groeit het onkruid net zo hard en als ik aan het wieden ben, zie ik al het moois niet meer. Vaak grijp ik dan 's ochtends even de camera en doe een rondje tuin.

Keukenhof, brievenbus, buitenom, container ophalen, moestuin, kipjes. En dan later een collage maken omdat ik geen honderd foto's ga plaatsen.
 

Brief

Ik zit te zwoegen op een brief aan de buren van mijn moeder, het wil niet erg vlotten. Ik mail hem naar mijn broer voor feedback, zijn reactie is kort - denk je dat het nut heeft ? Dat is niet de reactie waar ik op gehoopt had. Ik denk er nog eens over na. Ook over het feit dat ik er niet op zit te wachten om nog vaker gebeld te worden.

Rinkel
Later gaat de telefoon, mijn broer, ik vertel dat de buuf een brief aan de buren wel een goed idee vond. En dat ik er genoeg van heb dat wij steeds door onze moeder zwart gemaakt worden, zonder dat ik me kan verweren. Ik weet dat ze mijn broer soms de hemel in prijst, hij lapt haar ramen, maar berg je maar als ze de bokkenpruik op heeft. Toen onze vader nog leefde greep hij soms in, maar sinds ze een ongeleid projectiel is, zijn we om beurten de klos. Zijn advies, beschrijf de situatie, zet je telefoonnummer er niet bij en denk na over de reactie van ma als ze van die brief hoort.

Idee
Onze moeder belt steeds de klusjesman om te zeggen dat haar cv stuk is, terwijl dat niet waar is. Ik dacht dat de buren haar op de klusjesman hadden gewezen en daarom dacht ik een verhelderende brief aan de buren is misschien een goed idee. De klusjesman heb ik vertelt hoe de vork in de steel zit, dus waarom zou ik het de buren niet vertellen ? Later kwam ik erachter dat ze de klusjesman zelf opgeduikeld had, dus de brief raakte op de achtergrond. En waarom kwam hij weer op de voorgrond ? Ze belde pas weer.

Strafbaar
Ze vertelde mijn hubby, dat ze met iemand op de trap gesproken had en die had gezegd dat het meenemen van haar "befaamde" theeglazen strafbaar was, ook al was het door familie. Dat ze dat gezegd had hoorde ik pas nadat ik het doorgeschoven telefoongesprek beëindigd had. Hubby G raakt er niet door van zijn stuk, hij weet hoe ze is en dat ze er niets aan kan doen. Maar ik was plaatsvervangend ziedend - smaad is ook strafbaar, kookte ik van binnen. Ze vergeet zo veel, maar wel de schoonzoon zwart maken met haar (thee)glazen fantasie. De schoonzoon, die schokschoudert en vervolgens nieuwe lampen in de keuken ophangt, de afvoer van de wastafel ontstopt en de cv-ketel voor haar bijvult - bah.

Pillowtalk
Later vertel ik hubby G over mijn brief en de reactie van mijn broer. Misschien moet je die brief uit naam van je moeder schrijven was zijn voorstel. Ik wil niks, zeker niet naar een bejaardentehuis, maar ik wil wel graag aandacht. Als jullie me tegenkomen op straat en ik lijk de weg kwijt, kunnen jullie me dan mee naar huis nemen, dan kunnen we fijn samen een kopje thee drinken. En zo ging hij nog even door. Ik kon weer even lachen om iets wat een serieuze situatie is. Misschien krijg ik de brief ooit af.
 

Detective

Onze jager vangt van alles, vooral muizen, vorig jaar was een uitzonderlijk muizenjaar - hij ving er meer dan hij op kon. Nou is de ene muis, de andere niet, sommige schijnen culinair hoogstaand te zijn en andere lijken meer op een droge boterham. De culi's worden verslonden, de droge boterhammen vind je bij de achterdeur.

Tactiek
Wat moet je met zo'n dode muis ? Snorremans wil hem niet, ik wil hem niet en zo blijven er een paar opties over - de grijze container, de composthoop of wachten op en een andere liefhebber. We hebben 2 grote composthopen, die we alleen maar vullen en verder met rust laten en daar leg ik ze open en bloot op. Als je dan later gaat kijken is de muis weg en nou vraag ik me dus af, wie o wie of wat.

Spioneren
Deze zaterdag lag er weer een muis bij de achterdeur en ik legde deze op de composthoop. Daarna ben ik een camera gaan halen en heb ik die op de muis gericht. Resultaat; een lege accu en een video van 1 uur en vijftien minuten. Op de video een stuk tuin, met op de achtergrond geluiden van vrolijk zingende vogeltjes en langsrazend verkeer - de muis lag er nog net zo. Vanochtend heb ik muis #2 ernaast gelegd, ik verwachtte er niet veel van. En dat is dus fout, want toen ik later keek waren beide muizen vertrokken. Gezakt voor mijn detective examen :-(.
 

Kringloop #8

Vorige week had ik hem al zien staan, een grijze zoals wij oranje hebben. Soms moet ik eerst even nadenken of overleggen met het thuisfront voordat ik bij de kringloop iets scoor. Als het later al verkocht is,  sjammer, dat moest dan zo zijn.

Oranje
Wij hebben een viertal oranje tuinmanden, van die joekels, je kunt ze voor van alles gebruiken. Drie zaten bij de inboedel van het huis, nummer vier hebben we ooit bij het grof vuil gevonden. Ze zijn van kunststof en als ze ouder worden, worden ze net als mensen broos. Eentje heeft al een geknutseld handvat en een ander is aan vervanging toe. Toen ik vandaag bij de kringloop kwam stond hij er nog en de prijs was ok en zo fietste ik dus met het lompe, lelijke ding door het dorp.

Kateker

Ik sta met de schone was in de kamer, ik ga het binnen ophangen want buiten dreigt regen. Ik kijk naar buiten en zie iets bruins mijn kant opkomen. Konijntje denk ik eerst, maar te groot voor een jong en te klein voor een volwassen exemplaar - geen konijn, een eekhoorn. Het beweegt zich voort als een bokser, heel vierkant - ik zie dat onze kat het ook ziet. De bokser moet versnellen en schiet achternagezeten met een noodgang over het gazon de rododendrons in en omhoog de hulst in.

Patstelling
De hulst is een groot exemplaar, maar staat alleen in een zee van rododendrons. Ik ren naar buiten, onze jager zit op het pad geduldig de eekhoorn te bekijken. De eekhoorn is niet suïcidaal en zit zijn opties te overdenken. Het pad is een auto breed en de kersenboom aan de andere kant staat net iets te ver weg. Ik maak een foto en neem de kat mee naar binnen - ik gun de waaghals een kwartiertje om de hulst te verlaten en verder te trekken.
 

Odin 2015 #18

Is het al beter, is het al minder saai ? Wil je een eerlijk of een diplomatiek antwoord ? Ik hou van Packham peren, maar verder nog steeds saaiheid troef. Maar wel een kleurige saaiheid, oranje, groen, geelrood en bruin met groen van binnen.

Tas
Deze keer zijn het appels (Topaz) uit Nederland, dubbele kiwi's en sinaasappelen (Valencia) uit Italië en de peren (Packham) komen net als de paus en Máxima van het zuidelijk halfrond uit Argentinië. We blijven nog even wachten op vers fruit van eigen bodem.  

Aardappels

Het begon ergens vorige week, de boer reed met zijn tractor over het land en trok de stukken, die in de winter onder water gestaan hadden, los. Een dag of wat later kwam de loonwerker, die netjes langs de randen van het bouwland alles losmaakte. Ik bekijk dat en kom niet verder dan - loonwerker, merk tractor, eg en of cultivator. Ik schiet meestal maar wat plaatjes voor hubby G, want dat de buurman een nieuwe tractor had was mij niet eens opgevallen, want het ding is nog steeds blauw.

Dans
Vrijdagmiddag kwamen ze gelukkig laat zodat hubby G er van kon genieten. Drie verschillende merken tractoren en in de verte nog een vierde, wat wil een man nog meer te kijken hebben. Er werd een merkwaardig soort dans opgevoerd, een oude International had een kiepwagen met pootaardappelen bij zich, de aardappels werden gestort in de enorme bek, die een Fendt op de voorlader had en deze stortte vervolgens het pootgoed in een aardappelpoter, die getrokken werd door een John Deere. Qua kleuren dus rood met wit, groen met rode wielen en groen met gele wielen. De JD reed heen en weer en werd bijgevuld door de Fendt met pootgoed en zo op het oog vloeibare mest.

Nachtwerk
Ik zeg op een bepaald moment tegen hubby G. als het zo doorgaat wordt het nachtwerk, hij vindt dat het nog wel kan. Maar ik weet na al die jaren precies hoe dat gaat hier - nooit probleemloos. Op een bepaald moment staat de John Deere stil en begint het mannetje er omheen te lopen - geen goed teken. De John Deere overnacht op het bouwland, de volgende ochtend komt er een busje aan, gereedschappen worden uitgeladen en er komen woeste klusgeluiden uit de buurt van de tractor. Bus en tractor verlaten later ieder op eigen kracht de dansvloer.

Môgge
Terwijl ik probeer nog een halfuur aan mijn nachtrust toe te voegen komt hubby G stuiterend melden dat ze er weer zijn - hoor je dat ? Ik doe juist mijn best om het te negeren. Als ik later tanden gepoetst, haren gekamd uit het raam kijk zie ik dat ze al redelijk ver zijn - ik maak nog wat foto's en bewonder het lijnenspel. Aardappels worden op ruggen gepoot en die liggen er allemaal even strak bij - zelfs de bochtige rijen aan onze kant liggen sierlijk netjes. Omdat het bouwland niet vlak is en er een bocht in zit stond de mais altijd in dronken kronkels op het bouwland. Daar plaagden we de boer dan altijd mee, die vervolgens zijn schouders ophaalde. Maar de loonwerker speelt vals, de ruggen aardappels liggen er heel mooi bij, niet zo zeer door kunde maar dankzij de GPS.
 

Koningsdag #2015

Koningsdag ik zoek
Oranje in de tuin en
zie goudsbloemen staan

de Tuin

Het is stralend weer en zeker twintig graden, niets wijst er op dat het weer vandaag zal omslaan. Het weerbericht zegt een laatste mooie dag voor een periode met onbestendig weer. Met regen die de tuin nodig heeft, zodat alles wat nu nog aarzelend groen is zal exploderen tot een frisse jungle. Ik luister in de tuin of ik de merels hoor, hier ook wel gieteling genoemd, die zijn altijd luidruchtig voor het gaat regenen. Maar ik hoor helemaal niets, dus de buien zullen wel eerder later dan vroeger komen. Totaal tegen mijn gevoel in maai ik gras, iets wat ik anders met dit weer zou uitstellen.

 

 

Ik doe een rondje met de camera en maak foto's van nog niet verregende bloesems, tulpen, narcissen en tegen het blauw van de hemel de snottebellen en het net ontluikende blad van de notenboom. Met een paar buien regen is alles, voor je er erg in hebt, een groen paradijs.

 

Moestuin #26

Na de eerste sla en de eerste spinazie is het vandaag echt spinazie eten. Nog voor de koffie ga ik oogsten, want dan staat de spinazie er nog fris bij, als het warm is gaat alles hangen. Ik installeer me met een omgekeerde emmer met een kussentje erop, een mes, een bak voor de spinazie, een emmer voor de kippen en een emmer voor glas en stenen.

Gefrunnik
Oogsten van spinazie is frunnik werk of het is rats rats rats en dan sta je later in de keuken te frunniken. Ik kies voor frunniken in de tuin, tijdens het oogsten maak ik de spinazie al grotendeels schoon en haal ik het onkruid er tussenuit. Het mes ligt er voor de sier, ik trek de plantjes stuk voor stuk uit de grond en knijp de kontjes eraf. De kontjes gaan naar rechts, de spinazie naar links, ook de slakken en het onkruid gaan naar rechts. Als ik de bak vol heb stop ik, in de hoop dat er dan genoeg overblijft.

Blije kip
Ik trek her en der nog wat onkruid uit de tuin en breng dit samen met de kontjes naar de kippen. Ik breng de bak spinazie naar de keuken en zet het onder water. Ondertussen bedenk ik me wat ik bij de spinazie zal eten, eieren, tomaten, stukje blauwschimmelkaas, wel of geen aardappelen ? Wel aardappelen, twee tomaten, misschien eieren en misschien een stukje blauwschimmel. Een half plan en verder wordt het . . . improviseren.
 

Verbijsterd

Van februari tot november is hubby G eens in de zeven weken EHBO-er, nu het zomertijd is moet hij om half zes ter plaatse zijn. Kunnen we vroeg eten ? Om vijf uur. Kan het ook 10 minuten eerder ? Mijn maag krimpt samen als ik denk aan warm eten voor vijf uur. Normaal gesproken is hij rond dat tijdstip nog niet eens thuis en nu moet ik het eten klaar hebben ?

Opwarmen
De EHBO dag is daar, ik heb een restje soep en pasta op het menu staan. Soep opwarmen, soep eten, pastasaus opwarmen, pasta koken, pasta eten. Beetje fruit toe. Voor ik er erg in heb zit hubby G op de fiets, op weg naar de EHBO, mij totaal verbijsterd achterlatend, ik ben er duidelijk nog niet aan gewend. Er staat een bult afwas op het aanrecht en de hele avond strekt zich als een leeg canvas voor me uit. Ik kan niet beslissen of het wel of niet om te lachen is.

3d tv
Ik drentel wat rond, wat raar, klaar met eten om vijf uur. Ik brei, ik was af, ik doe mijn standaard tuin klusjes. Terwijl ik sta af te wassen word ik vermaakt, er komen grote vrachtwagens langs met allerhande exotische apparatuur. Er komen mannetjes langs, die borden omdraaien en de weg wordt afgesloten, mijn nieuwsgierigheid wint het. Ik ga buiten kijken, heel in de verte wordt aan de weg gewerkt. Ik kijk naar de verwarring van de automobilisten, ze moeten kiezen links of rechts want rechtuit mag niet. Ik verbaas me over een klein rood autootje, de bestuurder ziet of het nut van de afsluiting niet of vertrouwt de omleidingsroute niet en met een nette manoeuvre omzeilt hij pylonen en het hekwerk. Iets later komt hij via de andere kant terug om toch de omleidingsroute maar eens te verkennen. 

Omleiding
Ik verbaas me ook over de bordenzetters, ze hebben de kortste route als omleidingsroute gemarkeerd. Ze lijken totaal geen rekening met het vrachtverkeer gehouden te hebben. Bij de linksaf route moet je binnen 10 meter ook weer rechtsaf. Chauffeurs, die het hier kennen rijden tweehonderd meter verder om daar rechtsaf te slaan, zo vermijden ze de dubbele bocht en vijfhonderd meter geitenpad, waar je met je vrachtwagen geen kant op kunt als er een tegenligger aan komt. De brandweer komt uit het dorp racen, ze hebben geen last van de afsluiting en knallen de kruising over. Een halfuur later zie ik ze op hun gemakje weer terugkomen. Ik vraag me af, wat voor vermaak zullen ze over zeven weken voor mij gepland hebben?
 

Blokje om #10

Als ik 's ochtends vroeg in de spiegel keek had ik de meest fabuleuze kapsels. Ik heb alleen maar fabuleuze kapsels als mijn haar (te) lang begint te worden. Van die catwalk kapsels waar een stylist een uur werk aan heeft gehad, ik hoef er alleen maar voor uit bed te stappen. Aangezien ik niet met zo'n catwalk kapsel over straat durf moet ik het temmen met water en een kam en rigoureuzer met een belletje naar de kapster. 

Vanmiddag
Ik bel D om te vragen of ze tijd heeft om mijn haar te knippen, ik heb vanmiddag nog een plekje of woensdag kan ook. Meteen de koe maar bij de hoorns vatten, 's middags. Het is mooi weer, beetje winderig, jasje aan op de fiets en gaan. Onder het knippen keuvelen we wat, vrije nieuwsgaring noemen ze dat. Ik laat mijn haren achter en krijg een snoepje mee voor de terugweg.

Blokje
Op de heenweg had ik al gezien dat wij makkelijk weer volle tassen kunnen scoren tijdens een blokje om. Maar ja, we hebben daar toch niet altijd tijd voor, het huishouden wacht op niemand. Bij de carpool stop ik even om wat lege flessen op te pikken, een is al gebroken en ik vis de scherven uit het gras - je doet wat je kunt. Als ik er over nadenk is dat niet juist, als ik zo naar die flessen en al die andere rommel kijk, is het - je doet wat je wil.
 

Moestuin #25

Toen ik van drie hoog achter naar een huis met tuin verhuisde, kwam er een moestuin in mijn leven. Als stadskind hield ik al van plantjes en mijn schooltuin avontuur ging zo goed dat ik er vertrouwen in had. Tegenwoordig vraag ik me af of onze schooltuintjes, als wij er niet waren, vertroeteld werden zodat de oogst simpelweg niet mislukken kon.

Realiteit
Vol goede moed plantte ik zaadjes in onze eerste moestuin, in een moestuinjaar zijn peulen en tuinbonen het eerst aan de beurt. De tuinbonen kwamen heel mooi op, dat mooie verse groen tegen een achtergrond van donkere aarde - haast kunstzinnig. Een dag of wat later lagen alle tuinbonen tegen de grond, vakkundig stuk voor stuk de nek doorgeknaagd. De blaadjes lagen achtergelaten op de grond, want de onverlaat had het blijkbaar alleen op de sappige nekjes voorzien. Sinds die tijd zaai ik de tuinbonen in bloembakken, in weer en wind bovenop de tuintafel met een stuk grof gaas erover.

Wortels
Alle bonen maken penwortels, al is het een snikhete zomer, bonen redden zich wel. Maar dat betekent ook, dat die tuinbonen niet te lang in hun bloembakken mogen blijven. Als ze 5 cm hoog zijn, zitten er soms al wortels van 30 cm aan. In de hoop op wat regen stelde ik het uitpoten zo lang mogelijk uit, maar het kon niet langer wachten. De komende dagen zal ik met de gieter langs de bonen moeten tot ze goed aangeslagen zijn.
 

Experiment

Dit wordt mijn experiment dit jaar, een stuk gemberwortel, gember als potplant. Volgens mijn tuinkalender wordt het een mooie plant. En daarna ? Mijn eigen gemberwortels oogsten . . .


Gember je haat het
of je bent er verrukt van
een middenweg nee.

Lente

Kijk nou, 1 dag super zonnig en warm weer en alle knoppen barsten open. En nu maar samen met alle positivo's gaan hopen dat er geen late nachtvorst overheen komt.

Pruim
Onze pruimenbomen deden het nooit zo goed, toen we een keer bij een fruitbomenkweker waren zei de beste man, dan moet je "Opal" nemen. Blijkbaar is dat een top bestuiver, een goede bloeier of de dekhengst onder de pruimenbomen - geen idee. Maar sinds die tijd hebben we 1 super oogst en een normale oogst gehad. Misschien is het simpelweg toeval, maar als jouw pruimenboom het matigjes doet - koop een "Opal" voor erbij.

Odin 2015 #16

Het was onwijs saai in de tas en in plaats van een week overslaan nam ik deze week weer een tas. Tsja, hij is iets exotischer deze keer, met de nadruk op iets. Ik ben gewoon toe aan het nieuwe fruitseizoen en te ongeduldig. Dus na deze keer sla ik maar weer gewoon een weekje over.

Tas
In de tas zitten appels (Topaz) uit Nederland, bananen uit Peru, sinaasappels uit Italië en knoeperds van mandarijnen uit Spanje. Het zal mij benieuwen hoe die mandarijnen smaken, want in mijn ogen is het mandarijn seizoen al lang voorbij.

Ligstoel #1

 



Een jeansblauw kussen
versiert de nieuwe ligstoel
echt hemels baasje

Moestuin #24

De eerste sla uit de koude bak was een feit, her en der staan ienie mienie plantjes boven de grond. Het nieuwe seizoen is begonnen.

Popeye
In de koude bak hadden we 2 stukken spinazie gezaaid, 1 deel met oud "moet op" zaad en 1 deel met nieuwer zaad. Het staat er allebei fris en mooi bij, ik oogst 1 deel en laat het andere nog even staan. Heerlijk, echt verse spinazie.

Klaar voor de zomer

Toen mijn vriendin M over nieuwe tuinstoelen begon, mailde ik terug dat ik eigenlijk zo'n ligstoel zoals zij hebben voor mijn verjaardag had moeten vragen. Die sta-in-de-weg reageerde zij, ja zo'n sta-in-de-weg - dat lijkt me heerlijk. Ik mocht hem hebben schreef ze, wel even zelf komen halen.

Mooi
Er komt mooi weer aan zei ik tegen hubby G, en de ligstoel staat nog in A, ik trok er een zielig gezicht bij. Vraag maar of ze zondag kunnen was zijn reactie, dan ga jij met de auto en ga ik dat stuk fietsen. Ze konden en vroegen of G zijn acculader mee wilde nemen, want de brommer kon nog niet uit de winterstalling, want de accu zei "nee". En T, de hubby van M, had zijn acculader te goed opgeborgen - onvindbaar. Een trip naar T&M gaat altijd gepaard met een tassen overdracht, eentje heen en eentje terug. Dvd's die bekeken zijn, boeken-strips-blaadjes die gelezen zijn of moeten worden, eieren van onze kippen, wolletjes en deze keer dus ook een acculader.

Kat
Ik klapte de ligstoel uit zodat hij wat kon opdrogen voordat hij op reis ging. Ik bekeek het gevaarte, er zat zelfs een "ober zet mijn cocktail hier maar neer" plankje aan. Ik kreeg acuut zin in lekker weer. Terwijl de ligstoel op stond te drogen werd hij door een van de katten des huizes ingenomen. Weet je zeker dat de ligstoel mee mag vroeg ik, ja hoor we hebben nog 4 andere tronen voor de beestenboel was de reactie. En wij ? Wij hebben nu een extra troon, een hele grote sta-in-de-weg troon.
 

Kringloop #7 / Moestuin #23

Soms ben ik veel te laat om poot aardappelen te halen, soms veel te vroeg. Dit jaar ben ik weer wat aan de late kant, hoe kan het vraag ik me af. De zaterdag wordt een praktische doe dag, pootgoed halen, vlees halen want de vrieslade met vlees is leeg en de buurman heeft het sein "ponymest halen" gegeven. Voor de koffie sta ik in de wei op een hark te leunen, scharrel tussen de pony's door en ben
ik behulpzaam door niet (te veel) in de weg te lopen.

Ontspanning
's Middags halen we pootaardappelen, Frieslander en Nicola's, die al mooie kiemen hebben en dus zo de grond in kunnen. Verder haal ik piepkleine peterselie en selderij plantjes, daar kan zelf zaaien niet tegenop. Tussen de tuinder en de vleesboer heb ik een stukje scharrel ontspanning gepland, een kringloopwinkel waar we nog nooit geweest zijn. We scharrelen rond, hubby G houdt een kleine römertopf omhoog, wij hebben zelf een grote waar een hele kip in past. Dus ik twijfel, we hebben er al 1 en zo vaak gebruik je hem niet, maar ik heb eens gelezen dat je in een kleine ook warme desserts kunt maken. Binnenkort warme "test" toet uit de Romeinse pot.
 

Moestuin #22

Het is nog rustig in de moestuin, de helft is pas gespit en de platte bakken staan er weer. De erwten en kapucijners komen boven de grond, de stengels willen niet groeien en in twee bloembakken heb ik tuinbonen gezaaid. De rabarber heeft de winter overleefd en komt lustig boven. En ieder jaar lijken er wel meer pollen bieslook op te komen.

Pluk
In de platte bak hebben we spinazie en sla gezaaid en ik had zin in sla. Het is pluksla en het is nog pietepeuterig, dus ik plukte heel voorzichtig blaadje voor blaadje. Uiteindelijk had ik een zielig hoopje sla, een paar blaadjes bladmosterd en bieslook. Daar moesten we het mee doen, beestje kaas erdoor, klein blikje mais. Beetje weinig, maar wel sla uit eigen tuin !

Odin 2015 #15

Het was de laatste weken zo saai in de tas, dus ik kon het niet laten en spiekte naar de tasinhoud van week 14, aardbeien. In week 14 hadden ze aardbeien, mijn hart maakte een sprongetje. En wat zat er in de tas van week 15 ?

Inhoud
De tas van week 15 was een tas vol teleurstelling, saaiheid troef. Appels (rode pinova) en peren (conference) uit Nederland, dubbele kiwi's uit Italië en sinaasappels (Lane late) uit Spanje. Niks geen frivool fruit, niks niet aardbeien. Hubby G plaagt me, want vorig jaar hadden we zoveel aardbeien dat ik ze niet meer zien kon. Maar na de winter ben ik toe aan iets anders. Dus ik heb een wanhoopsdaad begaan, ik sla deze keer niet een week over, volgende week ga ik ook weer een tas halen. Duimen maar.

Bouwvergunning

Ik kan me niet herinneren dat we een bouwvergunning afgegeven hebben, maar ze trekt zich nergens iets van aan. Het is tijd, hoogste tijd voor een nieuw nest, ze hupt door het gras, ze hupt door de border, ze hupt door de moestuin en iedere keer vliegt ze zwaarbeladen dezelfde kant op. Af en toe is het bouwmateriaal te hoog gegrepen, niet getreurd, ze hupt gewoon verder op zoek naar makkelijker prooi.

Nestdrang, nieuw huis voor
de nieuwe generatie
moet klaar heb leg drang

Baahaa

Gewandeld naar de buurman, de kleine baatjes op de foto gezet. Beetje mist, beetje zon. Sommigen liggen bij elkaar, sommigen zijn met moeder op stap. Er komt eens een schaap kijken wat ik aan het doe ben - baa ? Goed volk, ze loopt verder er komen twee baatjes op haar af rennen, die zich op de lopende melk-bar storten. Totdat moeders het genoeg vindt en ze al lopende de lammeren van zich afschudt. Al die lammeren lijken op elkaar en toch weten de ooien precies welke van hen zijn. 

Lammeren blaten
de ooien blaten terug
het voorjaar is daar

En ander gezeur

Er wordt gebeld, niet anoniem, maar het komt op hetzelfde neer - meer gezeur over mijn moeder. Ja, u spreekt met A, ik ben al vier keer bij uw moeder geweest omdat ze me belt omdat haar cv het niet doet. Ik denk wâh, als ik bij mijn moeder ben controleer ik altijd de cv en die is altijd okidokie. De man moddert voort, ik ben nu al vier keer bij haar geweest en ik wil nu wel eens een rekening sturen - uw moeder had alleen 10 gulden voor me. Dûh.

Hoofd
Ik wil mijn hoofd tussen mijn knieën hangen, ik wil dat dit weggaat, ik ben het allemaal meer dan zat. Net als je denkt dat je alles zo'n beetje op de rails hebt, ontspoort er weer een wagon. Ik vertel de man dat ik niet geloof dat mijn moeder hem belt, maar het blijkt toch waar. Hij is klusjesman in het appartementencomplex waar zij woont en hij maakt af en toe een praatje met haar. Ik vertel hem dat als haar cv stuk is, ik voor haar wel een cv-monteur bel en niet de plaatselijke klusjesman. Ik zeg dat hij haar moet afhouden, dat ze eerder om een praatje verlegen zit dan om een klusjesman. Dat bij hem de meter loopt zal niet tot haar doordringen, want iedereen is aardig.

Later
Ik spreek af dat ik hem volgende week bel, ik ben pissig en mijn eten staat koud te worden. Vijf minuten later hangt hij weer aan de telefoon, ja hij had het nog niet eerder gezien maar mijn moeder stond weer op zijn voicemail. Ik vertel de beste man hoe het er met mijn moeder voor staat en hij zal mijn moeders klachten met een korrel zout nemen. Hij geeft ook toe dat hij drie keer voor Piet Snot langs is geweest en dat hij alleen de vierde keer de cv bijgevuld en de thermostaat op 20 °C gezet heeft. Vind je het gek dat ze steeds belt als je de thermostaat maar op 20 °C zet.

Vacht
Als ik mijn inmiddels afgekoelde eten naar binnen heb gewerkt en wat afgekoeld ben bel ik mijn moeder. Na haar koetjes en kalfjes vraag ik haar of ze het koud heeft, daar moet ze vreselijk hard om lachen. Je raadt nooit wat ik aanheb, een echte schapenwollen trui. Weet je wat dat is ? Ja, de buurman heeft schapen en die hebben ook allemaal zo'n trui aan, het sarcasme ontgaat haar. Ik zeg ik werd door de klusjesman gebeld dat je gebeld had. Ehm dat weet ik niet meer, erg hè - is haar reactie. Mam, A werkt alleen voor geld die kun je niet steeds voor van alles bellen, als je wilt ouwehoeren dan moet je mij of B bellen. Ik ben bang dat het niet blijft hangen. Ik was vroeger haar kind, wij leven samen in de omgekeerde wereld.
  

Apart geval

Acht uur 's avonds - de telefoon gaat, de nummermelder zegt "Anoniem". Ik heb een hekel aan anonieme bellers, eerder waren het de verkopers, maar na registratie in het bel-me-niet register hield dat op. Tegenwoordig zijn het de hulpverleners, de hermandad of god mag weten wie in zorgland en gaat het altijd over mijn moeder. Zodra de telefoon gaat en ik zie "Anoniem" dan zakt het lood me in de schoenen en de kei daalt in mijn maag. Spreek ik met de dochter van mevrouw Kronkelstaat, inderdaad daar spreken ze mee.

Geval
Deze keer, een half jaar na de vorige keer, wederom het ziekenhuis. Ik bel u even want uw moeder is hier, wist u dat al ? Hoe dan, denk ik bij mezelf. Het valt wel mee hoor, ik denk dat ze zo wel naar huis mag. De ambulance heeft haar eigenlijk alleen maar meegenomen omdat ze zo verward was en niet meer wist waar ze woonde. Hoe krijg ik haar thuis ? We kunnen een taxi voor haar bellen. Ja maar hoe ga ik dat betalen, want als mijn moeder zo over haar theewater is, lukt dat mijn moeder niet. Ik kan dat wel even voor u navragen en in de tussentijd babbel ik met mijn moeder. Beetje dikke stem, maar ze vraagt alert of ik geschrokken ben - ja tuurlijk. Ze heeft een snee in haar linkerhand, haar rechterknie voelt warm, haar neus zit nog van voren en haar oren van opzij - check.

Taxi
Ik krijg de verpleegkundige terug, over de taxi is ze kort, we kunnen het niet voorschieten en een andere optie geeft ze niet. Maar moeders mag ook nog niet naar huis, ze wordt nu volgens het protocol afgewerkt. Terwijl ik thuis wacht, kijk ik welke taxibedrijven er zijn en wat een rit ongeveer kost. Anderhalf uur later bel ik het ziekenhuis weer - het wachten is op de neuroloog en die heeft het momenteel heel druk. Ik drentel wat heen en weer in huis en probeer een oplossing te bedenken, ik bel de buren van mijn moeder. De buuf zegt, we zijn meestal tot een uur of twaalf op, dus als je moeder voor twaalf uur thuiskomt betalen wij de taxi wel en anders leggen we geld voor de taxi onder haar deurmat.

Later
Weer een uur later bel ik opnieuw met het ziekenhuis, eerst met de balie - hoe doen jullie dat voor patiënten, die een beetje de weg kwijt zijn - het antwoord stelt me gerust. Daarna krijg ik de verpleegkundige weer aan de telefoon en geef ik de details voor de taxi door. De neuroloog is nu net bij uw moeder, wilt u nog gebeld worden ? Alleen als jullie haar willen houden, anders niet. De telefoon zwijgt op wat nog rest van de avond. De volgende ochtend bel ik met de buren, moeders was om half twaalf eindelijk thuis gekomen - helemaal van de wereld.
 

ISBN 0552145912 & 0552145920

Welk boek zal ik meenemen op vakantie, ik kon niet kiezen, dus koos ik raar. Ik koos het boek Remote control van Andy McNab. McNab is helemaal geen schrijver, McNab is een soldaat of beter gezegd hij was er 1. Ik kocht ooit op marktplaats een kudde boeken van Clive Cussler, diezelfde verkoper had ook boeken van McNab en Ryan in de aanbieding. En ach, je moet toch al verzendkosten betalen dus die paar boeken extra maakten ook niet meer uit.

Editor
Remote Control is het eerste boek van Andy McNab met de fictieve Nick Stone in de hoofdrol. Het is geen boek voor tere zielen, want de doden vallen bij bosjes. Het is overduidelijk een eerste boek van een schrijver, het rammelt zo erg, dat je hoopt dat de uitgever na dit boek de editor ontslagen heeft. Dit is zo'n boek, als je nog niet cynisch bent, dan wordt je het wel. Alles draait om geld en macht of om macht en geld. Niemand is jouw vriend, niemand is te vertrouwen, de mensen die je wel kunt vertrouwen zijn of gaan dood. En Nick moet zichzelf en een zevenjarig kind in leven houden, je bent op de vlucht met een zeven jarig kind - kun je het je voorstellen ? Veel slapen, koekjes, boekjes,

frisdrank, kleurpotloden en lang leve het tekenfilm kanaal op tv, terwijl Nick aan het werk is.

Twee
Thuisgekomen heb ik "Crisis four", het tweede deel uit de serie er meteen achteraan gelezen, nou dat is wel heel anders. Editor nummer 1 is overduidelijk ingeruild, wel rammelt het verhaal nog - niet de hoofdlijnen, maar de details. Ook is het me totaal onduidelijk waarom het boek crisis 4 heet, zou de vierde versie van dit boek pas door de keuring zijn gekomen ?
Nick Stone moet zijn ex opsporen, zodra dat gelukt is krijgt hij de opdracht haar over de kling te jagen. En is hij een robot en springt hij zodra zijn bazen "spring" roepen ? Nee en zo volgen er nog 200 pagina's spanning.
 

Kringloop #6

Ik heb nieuwe lenzen en besluit ze eens goed uit te proberen, ik fiets naar de kringloopwinkel in het dorp. Het is allemaal nog enorm wennen, alles ziet er briljant uit.

Assortiment
Ik doe mijn standaard rondje door de winkel, ze hebben vooral dingen waarvan ik eerst moet vragen of ze gewenst zijn. Mijn broer; een glazen DE theepot, Hubby G; een boek van Clive Cussler. Ze hebben ook een rare vaas waar ik niet voor durf te vallen, nou dat gaat lekker zo. Als allerlaatste sta ik voor de kast met dvd's, kijk de eerste Harry Potter film, dat durf ik wel.

Avondvoorstelling
Hubby G stelt voor de dvd maar meteen te bekijken en we gaan er voor zitten, twee uur later zitten we er nog. De makers hebben hun best gedaan op de verfilming, maar dat resulteert wel in een totale speelduur van 147 minuten. Zou mijn nichtje daar al genoeg zitvlees voor hebben ? De tijd zal het leren . . .  

Corner to corner #4

De deken is af, hij is net zo lang als de bank breed is en hij is zo breed als de kussens hoog en diep zijn. Een echte bank deken dus. Als je hem in zijn geheel ziet, zie je dat het begin een beetje depressief was en langzaam maar zeker steeds kleuriger werd.

Klaar
Echt mooi vind ik hem niet, wel handig en lekker warm, in deze tijd van het jaar kun je er ook goed mee buiten gaan zitten. Maar ik heb het een keer gepresteerd - een deken. Ik kan hem altijd nog aan mijn moeder geven, wie weet wat voor verhaal ze daar aan vasthaakt.

Deken op de bank
Diagonale strepen
vier maanden haken

De hysterische huisvrouw #4

Toen ik hier pas het boek van Levine van Doorne besprak en haar blog linkte zag ik hot cross buns. Cho-co-la-de hot cross buns. Hot cross buns zijn echte paasbroodjes en goh het is bijna Pasen en goh ik heb eigenlijk geen tijd, dus laat ik die maar gaan maken. Oftewel ik had weer eens 1 van mijn hysterische buien.

Sjokola
Ik hou van chocolade, maar terwijl ik 150 gram couverture in stukken stond te hakken, vroeg ik me af of dat niet te veel van het goede was. Meestal halveer ik het aantal grammen chocolade dat in een recept staat, maar ja ik was niet in denk-modus. De ingrediënten gingen in de broodbakmachine, ik maakte een raar soort papje en loste poedersuiker op in water voor het glazuur. In de keukenkast zocht ik naar mijn "geheime" gereedschap, netjes weggeborgen in een oud cacao blik, een kleine spuit met verschillende spuitmondjes. Dat leek mij handiger dan een spuitzak, die ik ook heb - maar die al zeker vijf jaar in de ongeopende verpakking in een keukenla stof ligt te vangen.

Drol
Het deeg moest opgedeeld worden in 12 stukken en vervolgens kleine bolletjes worden. Het papje moet je er in een kruis overheen spuiten, dat kun je mooi doen terwijl je de oven voorverwarmt. Terwijl ik daar mooie kruisjes aan het spuiten was moest ik opeens aan mijn schoonzus denken. dit leek me toch eerder een klusje voor haar dan voor mij - maar alla, ik was er nou eenmaal aan begonnen. Terwijl de buns in de oven stonden, maakte ik het glazuur klaar, dat kwast je er dan over als ze uit de oven komen.

Nasjen
Hubby G kwam schooieren of er niet iets te eten was, je mag een bun hebben zei ik, maar is dat niet jammer dan vroeg hij. Boter op je hoofd smeren en zelf droog brood eten dat is jammer. Zo lagen er elf buns af te koelen, ik ging met bun elf op de bank zitten. De volgende keer doe ik maar half zo veel chocolade in het deeg, wat zeg ik ? De volgende keer maak ik denk ik gewone hot cross buns met krenten en / of rozijnen. De combinatie chocolade en brooddeeg vind ik niet echt geslaagd, de chocolade komt beter tot zijn recht in koekjes. Heb ik nog tijd voor koekjes ?
 

Vlieland tabee

 

Een lang weekend was te kort om alles te bekijken,

maar we zijn lekker uitgewaaid.

Ondertussen is de zomertijd begonnen,

het stormt,

we wapperen op de veerboot terug naar het vasteland.

We halen de kat op,

die op het logeeradres witte voetjes gehaald heeft.

Morgen, ja

morgen gaan we over tot de orde van de dag.

 

Strand blokje om #9

Dit is geen blokje om, dit is een langere versie van een #2minutebeachclean. Eerst op de fiets naar het strand en als Quasimodo - rugzak op, camera om de nek, poncho tegen de regen - drie kwartier tegen de wind in over het strand scharrelen. Je komt mede poncho's tegen en je wordt af en toe ingehaald door een stoere jongens auto. Jammer genoeg stopten die niet om de grotere stukken afval op te pikken.

Jutten
Met de wind in de rug hebben we troep verzameld, hubby G kreeg de tas en ik knoopte gewoon alle stukken visnet aan elkaar en sleepte dat als een sleetje achter me aan. En je kunt niet alles meenemen, maar het helpt als iedereen wat meeneemt. Op Vlieland staan grote kratten van www.verlosdezee.nl, alle troep die je verzamelt kun je daar kwijt. Wij hadden pech bij onze strandpaal stond er geen. De tas ging in de fietstas, en de slee van visnetten knoopten we achter de fiets en zo fietsen we eerst het halve eiland over voordat we een vuilnisbak vonden.
Doe Mee, Verlos de Zee !
 

Fiets mee

Vlieland is een autoluw eiland, dus we laten de auto achter in Harlingen. Wel hebben we de tandem mee, die met wat passen en meten net in de auto past. Als je in Vlieland aankomt vraag je je af waarom je al die moeite gedaan hebt, we tellen zeker drie fietsverhuur bedrijven. De eigen tandem voelt natuurlijk wel vertrouwd, dat wel.

Strand
We fietsen zo ver mogelijk naar het Westen tot we niet verder kunnen. Hubby G stelt voor om over het strand terug te fietsen, met wind mee scheren we over het strand. Later inspecteert hij de fiets, hmm zand aan de ketting. Tsja niets meer aan te doen, dat wordt bij thuiskomst een grote beurt voor de tandem.

Vlieland

Al jaren hebben we het over een vakantie op Texel, hoe we dus uiteindelijk op Vlieland beland zijn is mij een raadsel. Ooit heb ik eens wad gelopen, maar daar kan ik me weinig van herinneren. Zelfs mijn moeder is ooit op vakantie geweest naar Texel. Hallo Vlieland.


Boven Nederland
Zandplaten en eilanden
Wind zee regen zon 

Uitwaaien

Perfect weer voor een weekendje weg.

 

Odin 2015 #13

Het kan toch niet lang meer duren, toch ? Nee toch ? Dat er eindelijk weer eens iets verrassends in mijn fruit pakket komt. De peren zijn dit keer kiwi's, maar nu het mandarijnen seizoen op zijn einde loopt hoop ik binnenkort een keer verrast te worden.

Inhoud
Deze keer mandarijnen en sinaasappelen uit Spanje, van die dubbele onooglijke kiwi's uit Italië en appels uit Dronten. Oftewel saai. Als je naar buiten kijkt weet je dat je nog niet veel verwachten kunt, maar hoop doet leven.

Gevlogen

Eens in de zoveel tijd ging ik bij de pop van de koninginnepage kijken, niet iedere dag want ik verwachtte er nog niet veel van. Maar ja, toen vond ik dus een lege dop, de vogel is gevlogen. Of misschien is hij wel vogelvoer geworden - geen idee. De dieren en planten gids voor onderweg zegt; 2 generaties van april tot mei en van juli tot augustus. En het is nog geen april, wel ? Ook al hebben we pas een paar hele warme dagen gehad - ik hoop voor de vlinder, maar ik vrees met grote vrezen.

NLdoet gaat een blokje om

Ik zag ze op zaterdag langs de bermen en over de carpoolplaats schuimen, oranje hesjes aan, plastic zak paraat en gewapend met een grijptang. De vrijwilligers van NLdoet maakten Nederland weer een beetje schoner.

Zondag
En zo werd zondag, een luie zondag zonder blokje om. Het was buiten heerlijk zonnig, maar de daadwerkelijke temperatuur werd op de fietstocht van en naar de koffievisite maar al te duidelijk. Buiten was het akelig koud, er stond een kille noordooster en ik treurde dus niet. In de zonnige woonkamer was het lekker, op de achtergrond luisterde ik naar het live verslag van Milaan - San Remo. 

Kleur
Op de voorgrond een set potloden en mijn eerste kleurplaat als volwassene. Net als de rest van Nederland heb ik een kleurboek en mijn eerste kleurplaat is na meer dan een week nog steeds niet af. Het schijnt rustgevend te moeten zijn, ik heb daar nog niets van gemerkt, terwijl ik kleur raak ik een beetje ongedurig - nog niet af. Terwijl ik kleur denk ik terug aan een Walt Disney kleurboek dat ik ooit had, ik sleepte dat overal mee naar toe, deed ik dan ook zo lang over een tekening ? En kleurde ik omdat ik het leuk vond of om me niet te vervelen of om de tijd te doden als ik weer ergens mee naar toe gesleept werd. Ik weet het niet goed meer. Wat ik wel weet is dat kleuren niet meer aan mij besteed is, volgens mij heb ik ergens nog een breiwerkje liggen . . .
 

ISBN 9789462500297

Meer dan tien jaar geleden bezweek ik voor een broodbakmachine, je gooit er van alles in en er komt een brood uit. Nou ja dat was mijn hoop, in de praktijk valt dat tegen. Als je het brood uit de vorm geschud en het kneedvleugeltje uit het brood gewurmd hebt, heb je als resultaat een onooglijke baksteen met een mal gat erin. Het malle gat valt met een goede timing nog te vermijden als je het vleugeltje voor het bakken uit het deeg haalt. Maar de onooglijke vorm blijft, van zo'n rare rechthoek kun je geen mooie boterhammen snijden. Daarnaast lieten mijn bakkerskwaliteiten ook nog iets te wensen over.

Boek
Een boek over brood bakken met een broodbakmachine hielp niet, de recepten waren te exotisch. En welk recept je ook gebruikt, de vorm van de baksteen blijft gelijk - toch bleef ik bakken. Want er kan niets op tegen de geur van pas gebakken brood en de smaak van het eerste nog warme kapje. Op een goede dag ontdekte ik de blog "uit de keuken van Arden", een geweldige dag beter gezegd. Ik kocht echte broodbakvormen en de broodbakmachine werd gepromoveerd tot deegkneder. Anderhalf uur tussen meel en brood werd drieënhalf uur en dat maakt het verschil, deeg heeft tijd nodig en met tijd creëer je smaak. En die drieënhalf uur ben je niet constant met dat brood bezig, nee terwijl het deeg rijst drink je een bakje koffie, voer je de kippen, lees je de krant of surf je over het wereldwijde web.

Levine
Arden is al een tijdje uit de kast en is niet langer incognito, ze blogt met horten en stoten, geeft workshops en heeft een boek over brood geschreven. Waarom zou ik dat boek kopen als ze al zo veel recepten on line heeft staan vroeg ik mij af. En dus kocht ik het niet, maar ik vroeg het wel voor mijn verjaardag - je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt. En ik werd niet teleurgesteld, hubby G noemde het een goede investering terwijl hij grijnzend een ham-kaasbroodje wegwerkte. Het boek bestaat uit een deel techniek en vervolgens zijn de recepten onderverdeel in busbrood, vloerbrood, broodjes, desembrood en feestbrood. 

Vier
Ik heb vier recepten uitgeprobeerd en ik kan niets anders zeggen dan "geweldig". Het allereerste recept dat ik probeerde was een couronne met olijven en gedroogde tomaten. Een couronne is een krans, zeg maar een rond brood met een gat in het midden. Dit brood deed me denken aan brood dat je in een restaurant krijgt om de tijd te doden alleen dan 100 keer zo lekker. De triangels, die ik maakte waren op voordat ik er een foto van kon maken, maar het rozijnenkrentenbrood en de ham-kaasbroodjes zijn netjes gedocumenteerd. Aan de desembroden heb ik me nog niet gewaagd, het bakken van desembroden heb ik jammer genoeg nog niet onder de knie. 

Boek
Het boek "brood uit eigen oven" van Levine van Doorne is een echte aanrader voor liefhebbers van zelfgemaakt brood. Het is uitgegeven door uitgeverij Forte in hun SimplifyLife-serie en is nog steeds verkrijgbaar, het kost € 24,95. Mijn plaatselijke boekhandel rekent geen verzendkosten ! Dus als je plaatselijke boekhandel je lief is, bestel je het daar of in hun webwinkel.
 

Zonsverduistering

Bij ons was de zonsverduistering totaal. Hubby G had de lasbril voor me klaargelegd, zelf had ik aandachtig geluisterd naar hoe de 2 papiertjes methode werkte. En dat alles is fout. Dat valt in de categorie als je een paraplu meeneemt regent het niet.


Zonsverduistering
de maan schuifelt langs de zon
gemist door de mist

Rechten

Je hebt rechten en plichten, in mijn ogen altijd veel meer plichten dan leuke dingen. Een van de rechten die je hebt is je stemrecht en in mijn ogen is dat niet eens iets leuks. Het is haast een recht die naar een plicht neigt.

Normaal
Ik ben qua politiek een Normaal aanhanger, politiek is mien gin bliksem weerd. Of je door de kat of de hond gebeten wordt, het zal allemaal wat. Als ik niet stem verandert er niets, als ik wel stem verandert er ook niets. Dus wat doe ik al jaren, ik ga stemmen, klinkt dat tegenstrijdig ?
Misschien naïef, maar van tevoren vul ik de stemwijzer in en dan ga ik eens kijken hoe de meningen verdeeld zijn. Ik wik, weeg en stem. Zodra ik gestemd heb is het voor mij klaar, kunnen ze elkaar weer jaren in de haren vliegen. Ik negeer het politieke gekrakeel maar zo veel mogelijk en wacht op de volgende roep van de stembus. 
In dit land van klagers lijkt iedereen een mening over de politiek te hebben, maar als ik de opkomst van de laatste verkiezingen bekijk heeft maar 47,5% van de kiesgerechtigden recht om te klagen. 
 

ISBN 9780451469663

Om mezelf op te peppen na een bezoek aan mijn moeder bestel ik na ieder bezoek een boek voor mezelf. Na een aantal boeken van Sherrilyn Kenyon begon de glans er af te gaan. Misschien een beetje te veel van hetzelfde, dus ik ga nu voor variatie. Ik bestelde "Getting Rowdy" van Lori Foster, vermakelijk met weinig diepgang en een rammelend scenario. Daarna werd het een boek van Mary Balogh, om te vermijden dat ik het al gelezen had ging ik voor een recent boek.

Enchanting
Het echte leven is al erg genoeg, dus ik ga geen dramatische boeken of hoogdravende literatuur lezen, doe mij maar een happy end. Historische romans zoals deze hebben standaard ingrediënten, de beide hoofdpersonen, de reis richting het altaar en altijd ergens een lijk in de kast. Prima, ik hoef ten slotte geen boekverslagen meer te schrijven.

Anders
Mary Balogh heeft de 4,36 ster van fictiondb echt verdiend. De mannelijke hoofdpersoon in het verhaal is een stotterende kerel, die een groot deel van zijn geheugen kwijt is. Hij is zo open over zijn geheugenverlies en recht door zee dat je soms amper kunt geloven dat hij de held in het verhaal voor moet stellen. En juist dat maakt het verhaal interessant, anders dan al die andere verhalen. En zo ploeteren held en heldin samen voort om hun lijk in de kast te bestrijden op weg naar hun happy end.

Verkrijgbaarheid
Het Engelstalige boek "Only enchanting" van Mary Balogh is verkrijgbaar en kost € 8,95. Waarom de boeken van Mary Balogh niet standaard vertaald worden is mij een raadsel, ze is super. Mijn plaatselijke boekhandel rekent geen verzendkosten ! Dus als je plaatselijke boekhandel je lief is, bestel je het daar of in hun webwinkel.
 

Corner to corner #3

Mijn corner to corner deken moest vooral groot worden, mijn woede en frustratie moest erin weg geknutseld worden. Op 70 blokjes vond ik hem breed genoeg en toen hij de driezitsbank van links naar rechts bedekken kon vond ik het tijd er een eind aan te breien. Nou ja, er moest nog wel een randje om heen om de scherpe kantjes weg te werken.

Friemel
Ik ben eigenlijk niet zo'n liefhebber van tierlantijnen, maar toch heb ik pas geleden een randjes haak boek aangeschaft, voor je-weet-maar-nooit. Het boek is van Caitlin Sainio en er staan 75 verschillende randen in, eenvoudige, ingewikkelde, mierzoete, voor ieder wat wils. Om de corner to corner deken heb ik gewoon een stoere, simpele rand gehaakt, ik zag mezelf er nou geen dolfijnen langs haken.

ISBN 9789089984128
Het boek is nog steeds verkrijgbaar, dat heb ik net bij de uitgever, Librero, gecontroleerd en kost € 7,95. Als je geen verzendkosten wilt betalen moet je op zoek naar een winkel waar ze dit boek gewoon op voorraad hebben.

Blokje om #8

Het is grijs buiten, er staat een oostenwind en het is kil - toch een blokje om ? Een klein blokje. Buk je daarvoor ? Ja nou ja , ik heb nog niets in de tas zitten. Ik had me de moeite kunnen sparen, een klein blokje om en de rommel, die hoort bij een groot blokje om.

Toepasselijk
Als we halverwege zijn vind ik een geplastificeerd vel papier met de tekst "plastic" erop, ik hou het triomfantelijk omhoog. Het meeste afval is standaard werk, pakjes shag & sigaretten, plastic flessen, snoepwikkels, bekers & blikjes. Verder een fietsband, stukken kettingkast en een zwangerschapstest, wel of niet zwanger - to be or not to be, dat is de vraag. 

Confetti in de caleidoscoop

Het brood ging op wereldreis en kwam bij mijn moeder aan. In de koelkast drie kuipen margarine, een homp kaas, acht worsten, maar geen brood. Dus ik leg een deel van het brood in de koelkast en de rest in de vriezer. In de vriezer staat een pot koffiecreamer kou te lijden, ik onderdruk een giechel.

Achteruitgang
Mijn moeder gaat steeds een stapje verder achteruit, heel langzaam, het is moeilijk te benoemen - het zit in de kleine dingen. Je vindt af en toe dingen in de koelkast of de vriezer, die daar niet thuishoren - maïzena, koffiecreamer en kraaltjes. Ze zette vorig jaar nog koffie, op een slakkengang, maar ze deed het - nu niet meer. Voordat we de was ophangen moet de schuifdeur van het balkon open, ze woont er al zeventien jaar, maar het lukt niet. Ze wil een plak cake afsnijden, maar er zit nog plastic omheen en daar staat ze dan onhandig mee te hannesen. Later hetzelfde scenario met de gekookte worst, die ze op brood wil. Maar het grootste teken is misschien wel dat ze niet luidkeels protesteert als ik het van haar overneem.

Som der delen
En dan zijn er al die andere tekenen al. Ze vraagt dingen 100 keer, ze kan niet meer koken, als een overslaande plaat herhaalt ze verhalen. Met het verlies van het fineer komt ze lomp uit de hoek, het geheugen kalft af, ze gaat steeds verder terug in de tijd. Ze weet niet welke dag, maand of jaar het is, ze heeft geen flauw benul wat ze gisteren uitgespookt heeft, ze verdwaalt. Ze weet niet meer wie "Teun" is, ze haalt mensen en verhalen door elkaar. Ze past verhalen aan zodat het plaatje voor haar klopt. Een simpele taak zelfstandig tot een goed einde brengen is onmogelijk omdat ze bij het minste of geringste afgeleid is. Je kunt het lijstje van de Alzheimer stichting rustig aflopen, ze scoort op alle fronten.

Rijp
Haar eetscharrel R. vertelt me dat ze hem een keer om drie uur 's nachts gebeld heeft en dat ze, toen hij opnam, vrolijk "goedemorgen" riep. Hij zegt, ze is zo moeilijk en alles maar 100 keer vragen, ze vraagt ook steeds of ze hier niet mag blijven, maar ik begin er niet aan. Ik weet wel dat ze er niets aan kan doen, maar ze is niet goed van boven. Vandaag heeft ze ook al twee keer gebeld, ze is rijp voor een tehuis. En als iemand uit haar eigen leeftijdscategorie dat zegt, iemand die zelf niet in een tehuis wil, iemand die ze nog wel allemaal op een rijtje heeft, dan weet je dat het waar is. Ook al wil je er nog niet aan, ook al ben je er bang voor, bang voor hoe het zal zijn voor haar, bang voor de confrontatie met haar. Je weet het.
 

Baksteen #3

Het laatste pak broodmix van mijn moeder is niet meer. Wit brood mix, terwijl ik een jeugdtrauma heb van een moeder en broer, die almaar het genot van bruin brood aanprezen. Maar wit brood valt natuurlijk wel wat te ont-witten, ik doe er twee handjes vier-koren vlokken doorheen en geef het de zege na.

Eigen
Ik maak het deeg terwijl ons dagelijkse brood staat te rijzen, het krijgt dus meer tijd om tot een echt brood uit te groeien. En ik weet dus niet wat voor gist er in die mix zat, maar het wordt een knoeperd van een brood. Ik bak het op de bakplaat met een schaaltje water onder in de oven, 35 minuten later is het een beeld van een brood. Inmiddels ligt het gesneden in de vriezer en gaat het binnenkort op wereldreis.

From Hell

Een vrije dag, een vrije avond - laten we weer eens een dvd afspelen. We kiezen de kortste uit een stapel van vier - het wordt de film "From Hell" met Johnny Depp en Heather Graham.

Jack
De film beschrijft 1 van de theorieën over Jack the Ripper - de theorie, die met een beschuldigende vinger naar het Britse koningshuis wijst. Ik weet niet hoe het komt, misschien omdat ik een heel ander beeld bij Jack the Ripper in mijn hoofd heb, maar de film komt niet van de grond. Of misschien komt het doordat er geen echte focus in de film zit. Dan ben je weer hier, dan ben je weer daar, er mist een duidelijke lijn in het verhaal.

Victoria
Als je een film plaatst in het Victoriaanse tijdperk mag je best het een en ander uitleggen, een inleidend praatje is nooit weg. De moraal in die tijd, opium, laudanum, absint en de lokroep van druiven - dat is niet iets wat iedereen goed kan plaatsen. In de film zitten toespelingen op de dubbele moraal in het Victoriaanse Engeland, maar niet iedereen zal die oppikken.

Junk
De inspecteur van politie wordt als een crackpot neergezet, als hij niet aan de opium lurkt, slikt hij laudanum eventueel gecombineerd met een glas absint en het mag een wonder heten dat hij überhaupt nog op zijn benen staat. Nadat het motief en de moordenaar uit de doeken gedaan zijn, moet er een eind aan de film gebreid worden. Een eind dat niet met de werkelijkheid overeenkomt en daarnaast niet erg geloofwaardig overkomt. Ik had nou niet het idee dat de inspecteur aan een gebroken hart leed. Maar misschien komt dat omdat ik zelf niet zo'n fan van Heather Graham ben . . .
 

Odin 2015 #11

Het begint een beetje saai te worden, wel steeds een ander fotootje, maar steeds min of meer dezelfde tasinhoud. Omdat ik steeds een week oversla mis ik blijkbaar de variatie en het fruitseizoen is nog niet aangebroken. Maar deze keer is de inhoud identiek aan twee weken geleden, #saai.

Zelf
Tsja, ik neem een tros kleine bananen en twee grapefruits mee voor wat extra variatie. Uit de 50% korting bak vis ik een ons cranberries, wat ik er precies mee ga doen weet ik nog niet. Ik dacht eerst aan cake(jes), maar meebakken in een krentenbrood klinkt ook wel als een strak plan.

Teken

Wat is het enkelvoud van teken ? Teek ! Vandaag is het voorjaar officieel begonnen, onze kat, de verdediger van ons territorium kwam vanochtend binnen met zijn eigen huisdier. De foto is een beetje wazig, maar dat komt misschien omdat de teek al was gaan hemelen.


Klein ondier wandelt
rond als vampier in de dop
op zoek naar warm bloed

Mixer

And you can do it in the mix, en dat doe ik dus ook. Zodra het kattenvoer in de aanbieding is koop ik een aantal dozen en als katmans het voer bijna op heeft ga ik nieuwe dozen mixen.

Hutsefluts
Ik spreid een oud tafellaken uit op de grond en maak alle dozen open en sorteer de boel. Daarna splits ik het weer zodat het een vlees-vis-vogel ritme wordt met zo min mogelijk hetzelfde na elkaar. De dozen waar de fabrikant twaalf zakjes in doet vul ik met vijftien zakjes, nummertje op de doos en klaar is Kees. Als ik klaar ben, valt me pas op dat ik aardig uitgeschoten ben met het inslaan van kattenvoer, want met 1 zakje per dag heb ik nu een voorraad voor een half jaar.

Blokje om #7

De eerste echt mooie dag van het voorjaar, de tweewielers komen uit de winterstalling, heel Nederland gaat op pad. Toen het nog koud en winderig was zag je amper een hond of beter gezegd juist honden, nu gaat iedereen op pad.

Tas
Wij zijn ook weer van de partij, gewapend met de big shopper, lopen we richting (schoon)ouders. Ons plan even de opstandige computer, die mijn schoonmoeder tot wanhoop drijft, bekijken en dan weer naar huis. Misschien zijn ze wel fietsen oppert hubby G., misschien zit jouw vader wel te slapen in de serre is mijn reactie. Het is altijd fijn om gelijk te krijgen. 

Manieren
De computer schijnt het gewoon weer te doen, dus we wachten gewoon de volgende gril van het ding af. We slaan drinken en een snee rozijnenbrood af en gaan huiswaarts. Onderweg komen we familie tegen - O, jullie ruimen rotzooi op, goed zo ! Voor de dag om is zal de rest van de familie het ook weten, via de tam-tam.
 

Hernhuttertjes #1

Ik heb een hele verzameling bakvormpjes en die moet je gebruiken, ik besluit om iets te bakken.

Hern
In mijn hoofd zitten hernhuttertjes, dus op internet zoek ik een recept, dat resulteert in een deeghomp van 600 gram voor vijftien vormpjes. En toen ging ik twijfelen, moet je het deeg in de vormpjes duwen of zit er zoveel boter in dat dat niet nodig is.

Test
Ik besloot tot de eenvoudige oplossing, ik liet in ieder vormpje een stukje deeg vallen en schoof de vormpjes de oven in. 25 minuten later wist ik het juiste antwoord, er mag wel iets meer deeg in zo'n (1dl) vormpje en je moet het deeg er netjes indrukken. Nu heb ik een koektrommel vol mismaakte katten en hazen, niet erg fraai wel lekker - koekie ?
 

Het jaar van het schaap #2015

De buurman rijdt langs, wij springen op de fiets en rijden erachter aan. Kunnen we vragen of hij nog mest heeft en de lammetjes bekijken. 

Nieuw leven
De mest moet nog even wachten, maar we kunnen wel al vier lammeren bewonderen. Een eenling, een tweeling en de helft van een tweeling. Ik hoorde het laatst een Engelse boer mooi onder woorden brengen zodra je te maken hebt met "livestock" krijg je ook te maken met "dead stock".
De moeders krijgen tijdelijk extra voer omdat ze met het kleine grut op stal staan, de aanstaande moeders komen kijken of er voor hen iets overschiet. Maar de buurman is niet te vermurwen.

Groen

Zes jaar geleden hadden we een kale bende voor de deur, een jaar verbouwen gaat een gazon ook niet in de koude kleren zitten. Dus het gazon ging op de schop, het gras ging eraf, de contouren werden uitgezet, de boel werd geëgaliseerd en het graszaad ingezaaid.

Neus
Nadat het gazon ingezaaid was lag ik er iedere dag met mijn neus bovenop, deed het al wat, werd het al wat ? Na een aarzelend begin kreeg de kale knar groene sprieten, toen het een aardig bos begon te worden begon het eeuwigdurende maaien. Eerst van een grasvlakte waar je de hoofdhuid nog van kon zien, maar al snel werd het een volle bos.

Mos
Er kwam wat mos in de pruik, langzaam maar zeker werd dat meer en meer. We hielden een crisisberaad, laten we het zo of gaan we er wat aan doen. We gaan er dus iets aan doen, het strijdplan voor dit jaar is als volgt - mesten, verticuteren, graszaad zaaien, mesten, beluchten, mesten en verticuteren. Dit alles in de hoop dat het gazon weer wat meer gras en wat minder mos wordt.

Park
We hebben het machinepark uitgebreid met een verticuteermachine, misschien komt er nog een 2ehands kunstmeststrooier bij. Het enige waar ik me zorgen over maak is hoe vaak per week ik straks het gazon maaien moet met al die (kunst)mest ?
 

Nieuwe ogen

Ik draag al een brilletje sinds ik drie turven hoog was en ik ruilde de jampotten in voor lenzen, toen de lenzen in opkomst kwamen. Ik behoor tot de groep tevreden lenzendragers, heerlijk, geen dooie hoeken en je kunt altijd zonder problemen een zonnebril op je neus planten.

Handwerken
Maar met het vorderen der jaren komt dat moment dat je opeens de krant op armlengte moet houden om er nog chocolade van te maken. Het moment dat je je moeder moet bekennen dat je geen idee hebt wat er precies op dat doosje pillen staat. En ook bij het handwerken zit je te foeteren omdat je niet goed kunt zien waar je gebleven bent. En zo ging ik vorig jaar naar de opticien, maar volgens hem zat ik nog te veel in een overgangsfase, de fase van een goedkoop leesbrilletje voor erbij.

Jaar
Nu we een jaar verder zijn, werd ik gebeld voor mijn lenzen controle. Ik moest bekennen dat ik puur uit (on)gemak eigenlijk altijd de bril weer draag. Bril op, bril af, je wordt er doodmoe van - dus ik riep er meteen bij dat ik eigenlijk weer heel graag lenzen wil. En zo zat ik vandaag bij de opticien en werden mijn ogen bekeken en zat ik daar braaf als een scholiere lettertjes op te lezen. Met een beetje geluk kan ik dan over twee weken weer als mezelf over straat in plaats van incognito.
 

Lengen

 

De dagen lengen en dat kun je merken, dan komt die eerste week dichterbij.

De eerste week dat de zonnepanelen meer stroom produceren dan we verbruiken.

Na een lange periode met grijs weer, was het vorige week eindelijk zover.

Op het scorebord noteerde ik

36 - 47.

 

Blokje om #6

Stevige bries, zon en bloemkoolwolken - lekker even een uurtje uitwaaien gewapend met camera en boodschappentas.

Seizoen
Op sommige plekken lijkt het net zo schoon als twee weken geleden. Als straks de fietsers in drommen uit de winterstalling komen zal daar wel verandering in komen, ik maak me weinig illusies.

Werklui
We plukken een hele sliert met groen waarschuwingslint uit de berm, achtergelaten door de heren die een stuk riolering aangelegd hebben. Werklui, niet werklui, maar wel te lui om op te ruimen.