We proberen er toch het beste van te maken en fietsen iedere dag een stuk. We fietsen al mijn scholen af van zuid naar noord, van oud naar jong. Tussen mijn lagere school en het gebouw dat ooit mijn kleuterschool huisvestte ligt een winkelcentrum.
Alles
Ik verwacht niets in het winkelcentrum te herkennen, terwijl ik er vijf jaar lang iedere dag drie keer doorheen liep. Maar de Jamin is nog de Jamin, niet dat hij op de Jamin uit mijn jeugd lijkt - maar ze verkopen nog steeds ijsjes. Met zicht op de Hema, die nog steeds de Hema is zitten we aan een pleintje, waar nog steeds de speeltoestellen uit mijn jeugd staan. Ik dacht altijd - alles gaat voorbij.
Gaat
Mijn kleuterschool ziet er heel anders uit, er lijkt een buurtvereniging in te zitten, wel staan er nog steeds de betonnen palen voor waar we als kind altijd opklommen. Vaak stonden we er met zijn tweeën op, een klasgenootje van me brak een keer haar arm terwijl ze eraf kukelde terwijl ik nietsvermoedend naast haar stond. De woedende moeder die me duwen verweet is me altijd bijgebleven. Naast de kleuterschool staat een rij winkels, in 1 ervan ben ik opgegroeid - laten we het er maar niet over hebben - alles gaat voorbij.
Voorbij
We fietsen en fietsen, iedere dag weer en ja je kunt ook aan de stad ontsnappen, de blauwe luchten zien, kerktorens, gras en koeien. Bootjes op het water, bankjes, fietsers die niet opletten en medefietsers die dan kleurrijk vloeken. Alles gaat voorbij, maar sommige dingen blijven hetzelfde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten