Moestuin #31

Kijk dit is twee derde van het huidige moestuin gebeuren, aardbeien en asperges. Er zijn genoeg asperges, dus ik kook de toppen als groente - terwijl ik de konten gebruik om soep van te maken - zo krijg je nooit draderige asperges op je bord. De aardbeien zijn niet enorm groot, te weinig regen denk ik, maar het zijn er wel veel dus een deel is al in de jam verdwenen.

Restaurant
Het resterende deel bestaat uit wat ik restaurantsla noem, we hebben op dit moment twee verschillende soorten bladsla en daar pluk ik dan nog wat blaadjes bladmosterd bij en wat radijsjes. Zo krijg je een hele aparte salade, daar kan geen plastic zakje met gemengde sla van de supermarkt tegenop. 

Ventoux

Het lijkt haast een wonder, we zijn eindelijk weer eens naar de film geweest. De laatste tijd kwamen de films naar ons toe in plaats van andersom. Op een doordeweekse avond zitten we dus op het pluche op de makkelijkst bereikbare plaatsen, die officieel niet de onze zijn. Maar we gaan niet langs iedereen heen wurmen om de aangewezen plaatsen te vinden als je met minder dan twintig man in 1 bioscoopzaal zit.
 
Berg
Nog verrassender is misschien wel dat we een Nederlandse film bekijken, die ook nog eens niet in de science fiction, spannend of romantisch vehikel categorie valt. Maar ja, het gaat over de Ventoux, het gaat over fietsen, Wilfried de Jong en Kasper van Kooten spelen mee. Van Kooten ken ik eigenlijk alleen uit de verhalen van zijn vader en zo weet ik dat hij best aardig bergop zou moeten kunnen fietsen, maar omdat ik dus geen flauw idee had hoe hij eruit zag dacht ik eerst dat Leopold Witte van Kooten was en zijn fietswerk viel me een beetje tegen.

Fiets
Het is een beetje een aparte film, op sommige momenten ook tenenkrommend. Enerzijds is het een coming of age film - een club vrienden gaat na het eindexamen de Ventoux op. Aan de andere kant is er het nu, ook op dit moment staan de hoofdpersonen op een kruispunt van hoe nu verder. Wat er tussen toen en nu gebeurt is moet je raden, je mag zelf de kleurplaat invullen. De rollen van de jonge garde en de volwassen mannen zijn heel duidelijk ingevuld, de rol van de volwassen Laura is eigenlijk maar een bijrol.

Kort
De vrienden, 5 jongens en een meisje, gaan na het eindexamen naar de Ventoux met het voornemen deze berg op te fietsen. De berg eist het leven van 1 van de jongens op en nu, al die jaren later, is Laura de katalysator om de jongens van toen weer samen te brengen. De mannen besluiten, niet geheel unaniem, om weer naar de Ventoux te gaan, ieder heeft daar zijn eigen redenen voor. De schaduwen uit het verleden en heden moeten overwonnen worden. En zo zie je dus mannen onderling, die op weg gaan - humor, irritant gedrag, slapeloze nachten en bommetjes in het zwembad. O ja en natuurlijk fietsend als het kan.

Film
Heerlijke close-ups van mannen op een fiets, lekkere vette humor, mooi camera werk. Maar op weg naar huis de film herkauwend merkte ik het al, sommige details zitten te subtiel in de film verwerkt. Ik zeg Wilfried kwam uit de bak, huh zegt hubby G - dat heb ik dan zeker gemist. Die andere is getrouwd geweest, ik denk nu gescheiden en ik kreeg wederom een "huh" als antwoord. Wat ook jammer is, maar misschien wel natuurgetrouw, is dat de leuk irritante wijsneus van vroeger nu alleen nog maar vervelend irritant is. Misschien paste het op die manier beter in het verhaal, maar zelf miste ik die leuke jongen van toen. Ook de redenen van Laura om alles weer op te rakelen, haar demonen, komen totaal niet uit de verf. Misschien hebben ze te veel geknipt in het scenario, je kunt ook te veel knippen.
 

Odin 2015 #22

Voorlopig de laatste fruit tas dit jaar. Ons eigen fruit seizoen is van start gegaan met aardbeien. Ik zie wel weer, wanneer en of ik nog welke tas neem - nu hebben we eerst een pauze. Eigen groente en eigen fruit.

Laatste
In de tas enorm grote appels (Jonagold) uit Nederland. Bananen uit Peru, Grapefruits helemaal uit Zuid Afrika - alhoewel is Zuid Afrika verder varen dan Peru ? En een mango uit de Dominicaanse republiek. Deze keer staat er niet bij of de mango een Tommy Atkins is en op internet staat dat de teler ook mango Haden en Keith verbouwt. De mango zal eerst wat moeten ontgroenen voor we hem aansnijden.

Kringloop #9

Het was maar saai bij de kringloop, veel kijken, weinig scoren. Een witte cakeschaal, die ik eerder bewonderd had was er nog en hupte in mijn mandje, maar verder kon ik niets vinden. De boeken zijn niet op schrijver gesorteerd en zo kan ik dus bijna nooit iets vinden. Ik zocht bij de dvd's of ik nog een Harry Potter film kon vinden, maar nada.

Bananen
Ik wierp een blik naar beneden en zag aan mijn voeten twee bananendozen met LP's. Als ik door de knieën ga ontdek ik dat vooral BZN ooit aangeschaft en afgedankt is. Ik werk de dozen door in de hoop iets heftigere muziek te vinden, uiteindelijk scoor ik 1 LP en twee dubbellaars.

Zwart goud
Een lp van Steve Miller voor hubby G, voor mijn moeder een verzamelaar met 50's en 60's nummers en een vette Decca met de operette "die Lustige Witwe". Als ik de volgende keer bij haar langs ga zal ik eens even een plaatje opleggen. Gewoon wat herinneringen bij haar losmaken of erger - er achter komen dat dat er ook niet meer in zit.

Dauwtrappen

Wat gaan we morgen doen ? Hoe moet ik dat weten, ik had niets gepland. Het is al een aantal weken geleden dat we een blokjes om zijn geweest, dus ik stel voor om op tweede Pinksterdag te gaan dauwtrappen - beter laat dan nooit.

Fris
's Nachts heeft het geregend, dus 's ochtends is het buiten heerlijk fris. Ik heb er zin in en voer de kippen, zodat we kunnen gaan. Als ik daar klaar mee ben krijg ik als commentaar, dat de kippen al gevoerd waren - hmm, daar zeiden de kipjes niks van, slimmerds.
Er valt veel te zien, want het waterschap heeft niet stilgezeten. We bekijken de grazers, die het waterschap in dienst genomen heeft - van dat langharige tuig met hoorns. Hubby G kijkt er naar en bromt, hij had liever MRIJ's gezien.

Lang
We verzamelen niet zo veel afval, dat komt omdat het gras in de bermen inmiddels al meer dan de benodigde twee kontjes hoog is.

Moestuin #30

Hmm moestuin, de vaart zit er nog niet echt in, alhoewel . . . het is maar hoe je het bekijkt. Toch wel een aantal keren verse spinazie gehad, veel sla en ook enorm veel en vaak asperges - terwijl we maar vijf planten hebben. Raapstelen, radijsjes, bladmosterd, het valt dus wel mee.

Rood
Maar veel beter, het eerste fruit heeft zich aangediend - aardbeien. Wij lusten aardbeien, de vogels lusten aardbeien, de slakken lusten aardbeien, de pissebedden lusten aardbeien enzovoorts. In de winter zijn de aardbeienplanten opgegraven, ontwart, ontdaan van onkruid en weer teruggezet. We hebben er een folietunnel over gezet tegen de vorst en nu zit er een net over tegen de vogels. Maar de slakken en de pissebedden hou je daar niet mee tegen, we plukken de aardbeien zodra het kan - als ze nog een witte kont hebben. Met dit tempo kan ik over een dag of wat geen aardbei meer zien, maar gelukkig heb ik een geheim wapen in huis. Geluisuiker speciaal voor aardbeienjam.

Lekker maken

Op het moment dat hubby G wil fietsen regent het, volgens hem is het moment voorbij. Zullen we dan naar de tuinder fietsen voor een komkommer, wat slaplantjes en wie weet een vrolijke noot ? Dat kon wel.

Kleur
Een komkommer is zo gevonden, een oranje paprika voor wat extra kleur, drie slaplantjes en wat helgele afrikaantjes. Ik loop de kas door en schiet her en der wat plaatjes. Op mijn moeders verjaardag had ik rode verbenas voor haar meegenomen. Ik maakte mijn broer en schoonzus lekker met verhalen over de kleurenpracht en het assortiment in de kassen van de plaatselijke tuinder. En zo vroeg hij al naar de openingstijden voor als hij straks weer hier is. Maar wat zeggen ze ook al weer ? Een foto zegt meer dan 1000 woorden.

Opruimen

Een kuiken is amper uit het ei en de ouders ruimen het ei al meteen op. Nou ja, het wordt zo ver mogelijk buiten het nest ergens neergegooid als afleidingsmanoeuvre. Dus op weg naar de brievenbus kom ik dit mooie kunstwerk tegen.


Zware bevalling
moe van al dat hakken uit
het ei gekropen

De hysterische huisvrouw #5

Ik weet niet hoe de receptenmakers de tijd bepalen die je nodig zou hebben voor een recept. Bij het recept van rabarbercake staat een half uur voorbereiden, vijf minuten klaarmaken en een uur wachttijd. Niemand moet mij gaan klokken, want zelfs dat uur in de oven is bij mij geen uur. Ik zet eerst alles klaar, doe het bakpapier in de vorm, de mixer staat startklaar en ik heb zelfs het eerste ei al in het kopje voordat ik de oven zo instel dat hij over een minuut of 20 warm is.  

Nagtegaal
Boven het recept dat ik van de ah website heb staat dat het een favoriet recept van ene Anna is. Ik ken Anna niet, wel weet ik dat ik die rabarbercake veel te zoet vind - maar het is wel een heel goed uitgangspunt. En zo sleutelde ik er vorig jaar aan en zo sleutel ik dit jaar verder. Vandaag nog, de derde poging van het jaar staat momenteel af te koelen - van de tweede poging bleef op de verjaarsvisite van mijn moeder niets over.
Wat gaat er bij mij mis ? Ik bereid de rabarber voor, maar moet tussendoor iets anders doen - fout. Tegen de tijd dat ik de rabarber nodig heb is het mengsel erg nat. Dus niet iets anders gaan doen tussen het klaarmaken van het rabarbermengsel en de cake.

Vorm
Ik gebruik een vierkante cakevorm van 24 centimeter, die ik met bakpapier bekleed - ik tem het bakpapier met knijpers. Niet de overhangende randen van het bakpapier afknippen, want dan kun je de cake na het bakken niet meer uit de vorm tillen. Een vierkante vorm van 24 centimeter heeft net iets meer inhoud dan een ronde vorm van 26 centimeter. Voor een ronde vorm van 26cm zou ik net zo veel rabarber nemen, maar de cake met een 225 gram boter / suiker / bloem verhouding en drie eieren maken. De cake wordt 60 minuten gebakken in een op 150 ­°C voorverwarmde oven. Ik zou de oven aanzetten nadat je het eerste ei aan het beslag toegevoegd hebt.

Rabarbermengsel
- 500 gram rabarber
- 80 gram donkere basterdsuiker
- 3 of 4 eetlepels custard
- 1,5 theelepel kaneel
- 0,5 theelepel krijt
De rabarber snij je in stukken, in een kommetje meng je custard, kaneel en krijt, dit mengsel zeef je over de gesneden rabarber heen - steeds even husselen zodat de rabarber stukjes los van elkaar zijn. Daarna voeg je de suiker aan de rabarber toe. Krijt koop je bij drogist of apotheker, krijt bindt het oxaalzuur van de rabarber - dat voelt wat vriendelijker aan de tanden.

Cake
- 250 gram zelfrijzend bakmeel of patentbloem met bakpoeder
- 250 gram boter op kamertemperatuur
- 250 gram basterdsuiker met eventueel een zakje vanillesuiker
- 4 eieren, gewoon een middenmaat
- pietsie zout (door de bloem mengen)
- 0,75 dl melk 
Weet je hoe je cake moet maken ? Het zijn een van de weinige dingen, die mijn moeder nog steeds uit het blote hoofd kan opdreunen. Mix de boter met de suiker tot een romig mengsel, je moet de suikerkorrels niet meer kunnen zien. Dan voeg je stuk voor stuk een ei toe, je voegt een volgend ei pas toe als het vorige ei opgenomen is. Als het te nat wordt voeg dan een eetlepel bloem toe, na het laatste ei mix je zeker 3 minuten.
Als het beslag tijdens het mixen langs de kom omhoog kruipt duw je dit met een spatel weer terug. Het meel en de melk voeg je nu om en om aan het beslag toe, je mengt het niet met de mixer maar met een spatel, gewoon heel rustig niet proberen een mixer na te bootsen. Vul de cakevorm met iets meer dan de helft van het cakebeslag, daarop het rabarbermengsel en dan het restant van het cakebeslag.

Ervaring
Mijn ervaring is dat het uur eigenlijk net te kort of de 150 °C net niet warm genoeg is en meestal laat ik de cake dus 5 à 10 minuten langer in de oven. Als de cake mooi bruin en aardig droog is laat ik hem 5 minuten in de nog warme oven staan, daarna zet ik het bakblik op een rooster. Na nog eens 5 minuten haal ik de cake pas uit het bakblik, gewoon het bakpapier vastpakken - niet te veel nadenken en overhevelen op een rooster.
    

Kunst

Bij de bieb val ik altijd voor de folders, leuk leuk leuk. Ik neem de folder mee naar naar huis, de folder belandt bij het oud papier en we blijven lekker thuis. Zo wil ik al een paar jaar naar de kunst wandelroute op landgoed Enghuizen en ik leverde het foldertje thuis in met de mededeling - dit jaar wil ik echt. De wandelroute is van 2 april tot en met 25 mei en het is ons gelukt.

Normaal
Ik ben wel eerder op landgoed Enghuizen geweest, maar pas halverwege de wandeling herkende ik iets. Tijdens een concert zie je niet veel meer dan een wei vol met jolige mensen, een groot podium en de rest van het landgoed wordt afgeschermd door de patatkramen, bierhutten en toiletwagens.

Bekerzwammen door Els Kaper-Klaver

Creatief
Kunst is moeilijk te definiëren, in mijn ogen heb je het idee en de daadwerkelijke uitvoering. Veel van de kunst die ik zag was van het niveau leuk bedacht en met een bouwtekening ook te maken door een basisschoolklas. Ik zag naar mijn smaak iets te veel kippengaas, het lijkt op Lego, met kippengaas kun je alles maken. Maar misschien vallen de uitzonderingen daardoor des te harder op.

Natuur
Ook zag ik veel kunst waar geen bordjes bij stonden, de stronk van een omgezaagde boom, een stukje net geploegde akker, een bult puin, een ingestorte brug en misschien het allermooist de wortels van een boom. Zo mooi, die overgang tussen stam en wortels - de natuur is een kunstenaar.
 

 

Taube

Op zaterdag valt me een duif op, hij scharrelt langs het kippenhok - een postduif. Met de vorige postduif is het niet goed afgelopen, dus ik hou angstvallig onze jager in de gaten. Maar onze jager is moe van nachtelijke avonturen en slaapt een gat in de dag.

Kip
Zo rond de kippenren komt altijd wat voer terecht en dat is natuurlijk kaassie voor zo'n vermoeide wedstrijdduif. Ondertussen sta ik doodsangsten uit, we hebben niet alleen een kat, maar er komen hier ook geregeld roofvogels buurten. Straks moet ik weer uit gaan leggen dat duifje dood is. 's Avonds jaag ik hem de nok van de schuur op zodat hij iets veiliger is en we halen de kat zondag al weer vroeg naar binnen.

Koffie
Ik ga op visite en neem mee, twee dozen eieren in de fietstas en een doosje met een duif onder de snelbinder. Opa helpt me - hij houdt de duif voor me vast zodat ik de ringen goed op de foto kan zetten, ik snap niet precies wat erop staat - maar zo kan ik het in ieder geval nalezen. Ik neem de duif over en gooi hem in de lucht, als een pijl uit een boog schiet hij weg, cirkelt bovenover en is verdwenen. 's Middags zit hij op de nok van het kippenhok, brave duif, maar het was de bedoeling dat je naar je echte baasje zou vliegen.

Zoektocht
Ik zoek op internet en denk de duiveneigenaar gevonden te hebben, maar helaas, het blijkt geen Nederlandse maar een Duitse duif te zijn. Wederom een korte nacht voor ons echte huisdier.
's Ochtends scharrelt taube gezellig met twee plaatselijk houtduiven op de oprit rond - het moet niet gekker worden. Terwijl ik de kippen voer komt er een door een kraai achterna gezeten buizerd overvliegen, die duif is overduidelijk niet veilig hier. Ik besluit een poging te wagen om hem te vangen, maar hij/zij is nergens te vinden. Ik loop terug naar huis en zie dat op de verdieping, de vensterbank gedecoreerd wordt. Ik rammel met een bekertje voer en na wat moed verzamelen vang ik de duif.

255
Nu ik de duif gevangen heb meld ik hem bij de Duitse Verein aan, maar het gaat me niet snel genoeg, wat moet ik in hemelsnaam met een duif ? Ik kijk of het nummer op de ring een telefoonnummer is, daar lijkt hel wel op. Ik bel, twee keer krijg ik in gesprek en de volgende keer krijg ik het antwoordapparaat. Ja hallo hier Holland en in mijn beste Duits vraag ik of ik teruggebeld kan worden. Ik besluit dat als mijn beste Duits niet goed genoeg is dat we vanavond 10 km de goede richting op fietsen en de duif daar dan opnieuw vrijlaten. Nog maar 250 km, gewoon de bordjes Denenarken volgen en dan voor de Waddenzee de landing inzetten. 

Baas
Duitsland belt en noemt twee ringnummers van duiven, die nog niet thuis zijn. Als ik hem het ringnummer vertel wordt het een beetje stil, die duif is al vijf weken weg en hij had hem eigenlijk al opgegeven. Ik stel voor dat ik 10 km de goede kant op fiets en de duif daar vrijlaat, hij heeft daar wel vertrouwen in en ik hoop op het beste. Het waait aardig en de duif zou op weg naar huis wind mee hebben, wij daarentegen hebben op weg naar huis wind en regen. Ik droom over duiven, 's ochtends denk ik ook de vleugelslag van een duif te horen. Volgens hubby G is dat geen droom, het is een goede postduif - hij weet alleen niet meer waar zijn huis woont.
 

Moestuin #29

 

 

 

 

Ik zie aardbeien

rood veilig onder het net

wel twee eindelijk

 

Verrassing

Ik zocht laatst ergens foto's van en kwam tot een merkwaardige ontdekking, het leek wel alsof er bij mijn moeder eenzelfde vaas in de kast stond als ik pas in de kringloop opgeduikeld had. Dus op mijn moeders verjaardag moest ik dat echt even van dichtbij bekijken.

Fat lava
Om de kast te bereiken moet je eerst door een mijnenveld van serviesgoed dat op de grond uitgestald staat. En de vaas stond 2e rang, dus er moest iets aan de kant voordat ik hem te pakken had. Nou zijn vazen uit die periode nooit 100% gelijk door het gebruikte glazuur, maar het was eenzelfde type vaas, met hetzelfde type glazuur erop. Alsof je onderbewustzijn je gestuurd heeft om die vaas te kopen. Of omdat er in mij een genetisch bepaalde voorkeur voor dat type lelijkheid huist. Ik vind het nog steeds een beetje eng.
 

Tamarisk

Ik had vijftien jaar geleden nog nooit van een tamarisk gehoord, nooit gezien ook. Maar wij hebben er 1 in de tuin, hij valt eigenlijk in de categorie sering. Een sering is goed bezien een hele lelijke struik, die korte tijd heel mooi bloeit.

Wolken
Misschien is de tamarisk dan nog wel mooier, als hij bloeit is het net een roze wolk, als het jonge blad uitkomt is het net een groene wolk. Tussen die twee wolken valt de bloesem af en is het een heel lelijk ding, gaat hij nu dood of hoort dat zo is een toepasselijke vraag. Maar nu zitten we nog even op onze roze wolk.

Fluiter

De nestkast in de notenboom wordt dit jaar bewoond door een mij onbekend vogeltje. Er wordt de hele dag wat afgefloten en ik probeer het beest op de foto te krijgen. Ik heb nu een fraaie kiek met het mooie jonge koperkleurige blad van de walnotenboom - een zoekplaatje met een vogeltje.

Oom Han
Dit is nog 1 van de nestkasten, die oom Han gemaakt heeft - het stickertje zit er nog op. Pimpelmees / Grauwe vliegenvanger, niet pimpel dus waarschijnlijk een grauwe. Mij maakt het weinig uit, hij kan ongelooflijk mooi fluiten, daar is niets grauws aan.

Jarig

Mijn moeder is jarig, het cadeau staat klaar. Walnoten waar ze altijd om zeurt, jam, thee, limonade en natuurlijk een doosje #vindjedatikveelsnoep chocolade.

Aanloop
De aanloop naar de verjaardag was roerig, dus ik heb me bij voorbaat al schrap gezet. Maar eens zien in wat voor een circus ik deze keer terechtkom. De afgelopen week was mijn moeder bellerig en volgens de buren was ze in tranen, bang om nog meer te vergeten.

Verrassing
Als ik bij mijn moeder binnen ben en mijn jas opgehangen heb, kom ik als één van de laatsten de woonkamer binnen. Een vreemde mevrouw staat mijn broer de hand te schudden, ik hoor dat ze iets zegt en ik weet het meteen. Een stem uit duizenden en geen vreemde, maar eigen - onze nicht R.

Ervaring
De verjaarsvisite wordt een rare ervaring, van alles mengt zich. De "moet" dingen, de was, de proviand, lampen vervangen, de vuilnis en de leuke dingen het beplanten van het balkon met rode verbena's, op ma's manier koffie zetten en het gevoel dat de hernieuwde kennismaking met onze nicht bij mij oproept. Het is een raar en onwerkelijk gevoel, ik voel me opeens minder alleen.
 

Odin 2015 #20

Het wil maar niet vlotten met het fleurig worden van de fruittas, maar ach straks zijn er weer bessen en aardbeien en ben ik deze teleurstelling hopelijk snel weer vergeten.

Een na laatste
Appels (Topaz) uit Nederland, sinaasappels uit Spanje en bananen uit Peru. Ook deze keer weer aparte peren, die helemaal de grote plas zijn overgevaren. Peren, die volgens het blaadje Alexander Kaiser heten - ik moet aan de Duitse schlagerzanger Roland Kaiser denken, Santa Maria - best exotisch. De peren zijn niet naar de achternaam, maar naar de titel van een man vernoemd. Kaiser Alexander, slank, lichtbruin en fluweelzacht, de peer bedoel ik.

Mei

Niet alleen leggen veel vogels in mei een ei, ook veel kevers komen eindelijk bovengronds. Iedereen kent ze als plaag, als ze in hun jonge jaren ondergronds aan de wortels van je planten knagen. Ze knagen je halve grasmat aan gort, ze eten je uien of aardappels op totdat ze volgegeten en volgroeid uit de aarde komen.

Meikevers
Ze leven niet lang, ze komen uit, zoeken een maatje leggen eieren en geven de geest. Later vind je overal mieren, die met verschillende onderdelen van zo'n kever lopen te slepen. Hier een vleugel, daar een achterlijf - de natuur is wreed, de 1 zijn dood is de ander zijn brood.

de Tuinman #1

De kat zit in de vensterbank en wil naar buiten, ik doe het raam voor hem open - zo kan ik mooi even wat foto's van de beide mannen in de tuin maken. Hubby G blijft stoïcijns ondersteboven in de tuin staan en wordt later zelfs geheel opgeslokt door de bosschage. 

Pampus
Bij het avondeten wordt er geklaagd over het pampasgras, dat is gewoon crimineel, gevaarlijk en dodelijk scherp. Mag ik dat inkorten is de vraag. Wat mij betreft graaf je het uit is mijn reactie, want wie wilde er zo graag pampasgras in de tuin ? Juist, de klagende tuinman, want pampasgras met die wuivende aren - dat was toch zo mooi.

I must make amends

Door de binnenweg op de fiets met de Moederdag bloemen achterop
komen we langs een huis waar ze het wagenpark in de tuin uitgestald hebben.

Een kekke gele Daf en een rode Porsche Diesel.
Ik denk meteen aan Janis Joplin.

 

 

27 club

Oh Lord won't you buy me a Mercedes Benz ?

My friends all drive Porsches,

I must make amends.

 

Rabarber keek

Vorig jaar heb ik toch een keer rabarbercake gemaakt ? Hubby G kan het zich nog vaag herinneren, ik zoek me ondertussen het schompes naar het recept. Kan niet vinden. En dat is irritant, want ik kan me herinneren dat we het te zoet vonden en ik er aanpassingen in had gemaakt.

Ik zoek met goegel naar recepten voor rabarbercake, als een speld in een hooiberg. Ik zucht maar eens diep en kijk op de computer en daar staat het in het mapje eten/zoet - gekmakend. Ik druk het recept af en pas het suikergehalte bij voorbaat aan en duik de keuken in. Het resultaat: aardig goed, maar er mag nog iets minder suiker in - volgende week ronde twee.

Moestuin #28




De asperges komen nu net met hun hoofd boven de grond, terwijl de rabarber op de achtergrond al op heuphoogte staat. De rabarber lijkt ieder jaar maar groter te worden, terwijl we er altijd goed van oogsten. Dit jaar heeft de buurman een stuk of wat stekken gekregen en ondanks dat proberen ze de pioenrozen te verstikken.

Armen
Een stengel rabarber voor de cake, vijf stengels voor mijn schoonmoeder. Volgende week nog een cake en wat stengels in mijn schoonzus' armen drukken. Daarna voorzie ik een lange periode van verse rabarbermoes en jam maken.

Madonna - Music

Ik strijk altijd met een muziekje op, de 6cd box van de Dijk heb ik grijs gedraaid tot het echt tijd werd voor wat anders. Ik haalde de cd Music van Madonna van het plankje. Een goede cd alhoewel ik
braakneigingen krijg bij het laatste nummer American Pie. Het bleek onmogelijk de strijk af te hebben voor het laatste nummer.

Fit
Dus Madonna verhuisde mee naar boven ter ondersteuning van drie kwartier sportief gemartel - opwarmen, je aanstellen en uiteindelijk rekken & strekken. In mijn ogen lijkt het net alsof Madge de cd samengesteld heeft op het ritme van een mini fitness sessie, want het irriteert niet, het verveelt niet. Grootste favoriet op de cd is het nummer "Nobody's perfect" met zijn overslaande beat. En al voel ik me niet fitter of sterker, ik kan wel gerekt & gestrekt zijn voor het laatste nummer begint.

Moestuin #27

In de moestuin komen overal piepkleine plantjes op, worteltjes, uien en prei. De aardappelen zijn bijna allemaal boven de grond. Er is sla, raapstelen en de spinazie is op. De kapucijners, doperwten en tuinbonen groeien, maar ze liggen onder vuur van kevers - al hun blaadjes zijn aangevreten. Een beetje als vouwblaadjes, die door kleuters met zo'n bot schaartje bewerkt zijn.

Heuvel
Onze aarden wal lag er nog dor bij, er stond natuurlijk wel onkruid en bieslook op, maar nog geen scheuren in de dijk - nog geen doorbraak. Ik hoorde steeds dat het asperge seizoen geopend was, maar hier nog geen spoor van het goud. Alhoewel, daar - daar zijn ze.

de Tuin #2

Er is zo veel moois te zien in de tuin, het wordt nog steeds groener en kleurrijker. Jammer genoeg groeit het onkruid net zo hard en als ik aan het wieden ben, zie ik al het moois niet meer. Vaak grijp ik dan 's ochtends even de camera en doe een rondje tuin.

Keukenhof, brievenbus, buitenom, container ophalen, moestuin, kipjes. En dan later een collage maken omdat ik geen honderd foto's ga plaatsen.
 

Brief

Ik zit te zwoegen op een brief aan de buren van mijn moeder, het wil niet erg vlotten. Ik mail hem naar mijn broer voor feedback, zijn reactie is kort - denk je dat het nut heeft ? Dat is niet de reactie waar ik op gehoopt had. Ik denk er nog eens over na. Ook over het feit dat ik er niet op zit te wachten om nog vaker gebeld te worden.

Rinkel
Later gaat de telefoon, mijn broer, ik vertel dat de buuf een brief aan de buren wel een goed idee vond. En dat ik er genoeg van heb dat wij steeds door onze moeder zwart gemaakt worden, zonder dat ik me kan verweren. Ik weet dat ze mijn broer soms de hemel in prijst, hij lapt haar ramen, maar berg je maar als ze de bokkenpruik op heeft. Toen onze vader nog leefde greep hij soms in, maar sinds ze een ongeleid projectiel is, zijn we om beurten de klos. Zijn advies, beschrijf de situatie, zet je telefoonnummer er niet bij en denk na over de reactie van ma als ze van die brief hoort.

Idee
Onze moeder belt steeds de klusjesman om te zeggen dat haar cv stuk is, terwijl dat niet waar is. Ik dacht dat de buren haar op de klusjesman hadden gewezen en daarom dacht ik een verhelderende brief aan de buren is misschien een goed idee. De klusjesman heb ik vertelt hoe de vork in de steel zit, dus waarom zou ik het de buren niet vertellen ? Later kwam ik erachter dat ze de klusjesman zelf opgeduikeld had, dus de brief raakte op de achtergrond. En waarom kwam hij weer op de voorgrond ? Ze belde pas weer.

Strafbaar
Ze vertelde mijn hubby, dat ze met iemand op de trap gesproken had en die had gezegd dat het meenemen van haar "befaamde" theeglazen strafbaar was, ook al was het door familie. Dat ze dat gezegd had hoorde ik pas nadat ik het doorgeschoven telefoongesprek beëindigd had. Hubby G raakt er niet door van zijn stuk, hij weet hoe ze is en dat ze er niets aan kan doen. Maar ik was plaatsvervangend ziedend - smaad is ook strafbaar, kookte ik van binnen. Ze vergeet zo veel, maar wel de schoonzoon zwart maken met haar (thee)glazen fantasie. De schoonzoon, die schokschoudert en vervolgens nieuwe lampen in de keuken ophangt, de afvoer van de wastafel ontstopt en de cv-ketel voor haar bijvult - bah.

Pillowtalk
Later vertel ik hubby G over mijn brief en de reactie van mijn broer. Misschien moet je die brief uit naam van je moeder schrijven was zijn voorstel. Ik wil niks, zeker niet naar een bejaardentehuis, maar ik wil wel graag aandacht. Als jullie me tegenkomen op straat en ik lijk de weg kwijt, kunnen jullie me dan mee naar huis nemen, dan kunnen we fijn samen een kopje thee drinken. En zo ging hij nog even door. Ik kon weer even lachen om iets wat een serieuze situatie is. Misschien krijg ik de brief ooit af.
 

Detective

Onze jager vangt van alles, vooral muizen, vorig jaar was een uitzonderlijk muizenjaar - hij ving er meer dan hij op kon. Nou is de ene muis, de andere niet, sommige schijnen culinair hoogstaand te zijn en andere lijken meer op een droge boterham. De culi's worden verslonden, de droge boterhammen vind je bij de achterdeur.

Tactiek
Wat moet je met zo'n dode muis ? Snorremans wil hem niet, ik wil hem niet en zo blijven er een paar opties over - de grijze container, de composthoop of wachten op en een andere liefhebber. We hebben 2 grote composthopen, die we alleen maar vullen en verder met rust laten en daar leg ik ze open en bloot op. Als je dan later gaat kijken is de muis weg en nou vraag ik me dus af, wie o wie of wat.

Spioneren
Deze zaterdag lag er weer een muis bij de achterdeur en ik legde deze op de composthoop. Daarna ben ik een camera gaan halen en heb ik die op de muis gericht. Resultaat; een lege accu en een video van 1 uur en vijftien minuten. Op de video een stuk tuin, met op de achtergrond geluiden van vrolijk zingende vogeltjes en langsrazend verkeer - de muis lag er nog net zo. Vanochtend heb ik muis #2 ernaast gelegd, ik verwachtte er niet veel van. En dat is dus fout, want toen ik later keek waren beide muizen vertrokken. Gezakt voor mijn detective examen :-(.
 

Kringloop #8

Vorige week had ik hem al zien staan, een grijze zoals wij oranje hebben. Soms moet ik eerst even nadenken of overleggen met het thuisfront voordat ik bij de kringloop iets scoor. Als het later al verkocht is,  sjammer, dat moest dan zo zijn.

Oranje
Wij hebben een viertal oranje tuinmanden, van die joekels, je kunt ze voor van alles gebruiken. Drie zaten bij de inboedel van het huis, nummer vier hebben we ooit bij het grof vuil gevonden. Ze zijn van kunststof en als ze ouder worden, worden ze net als mensen broos. Eentje heeft al een geknutseld handvat en een ander is aan vervanging toe. Toen ik vandaag bij de kringloop kwam stond hij er nog en de prijs was ok en zo fietste ik dus met het lompe, lelijke ding door het dorp.

Kateker

Ik sta met de schone was in de kamer, ik ga het binnen ophangen want buiten dreigt regen. Ik kijk naar buiten en zie iets bruins mijn kant opkomen. Konijntje denk ik eerst, maar te groot voor een jong en te klein voor een volwassen exemplaar - geen konijn, een eekhoorn. Het beweegt zich voort als een bokser, heel vierkant - ik zie dat onze kat het ook ziet. De bokser moet versnellen en schiet achternagezeten met een noodgang over het gazon de rododendrons in en omhoog de hulst in.

Patstelling
De hulst is een groot exemplaar, maar staat alleen in een zee van rododendrons. Ik ren naar buiten, onze jager zit op het pad geduldig de eekhoorn te bekijken. De eekhoorn is niet suïcidaal en zit zijn opties te overdenken. Het pad is een auto breed en de kersenboom aan de andere kant staat net iets te ver weg. Ik maak een foto en neem de kat mee naar binnen - ik gun de waaghals een kwartiertje om de hulst te verlaten en verder te trekken.
 

Odin 2015 #18

Is het al beter, is het al minder saai ? Wil je een eerlijk of een diplomatiek antwoord ? Ik hou van Packham peren, maar verder nog steeds saaiheid troef. Maar wel een kleurige saaiheid, oranje, groen, geelrood en bruin met groen van binnen.

Tas
Deze keer zijn het appels (Topaz) uit Nederland, dubbele kiwi's en sinaasappelen (Valencia) uit Italië en de peren (Packham) komen net als de paus en Máxima van het zuidelijk halfrond uit Argentinië. We blijven nog even wachten op vers fruit van eigen bodem.  

Aardappels

Het begon ergens vorige week, de boer reed met zijn tractor over het land en trok de stukken, die in de winter onder water gestaan hadden, los. Een dag of wat later kwam de loonwerker, die netjes langs de randen van het bouwland alles losmaakte. Ik bekijk dat en kom niet verder dan - loonwerker, merk tractor, eg en of cultivator. Ik schiet meestal maar wat plaatjes voor hubby G, want dat de buurman een nieuwe tractor had was mij niet eens opgevallen, want het ding is nog steeds blauw.

Dans
Vrijdagmiddag kwamen ze gelukkig laat zodat hubby G er van kon genieten. Drie verschillende merken tractoren en in de verte nog een vierde, wat wil een man nog meer te kijken hebben. Er werd een merkwaardig soort dans opgevoerd, een oude International had een kiepwagen met pootaardappelen bij zich, de aardappels werden gestort in de enorme bek, die een Fendt op de voorlader had en deze stortte vervolgens het pootgoed in een aardappelpoter, die getrokken werd door een John Deere. Qua kleuren dus rood met wit, groen met rode wielen en groen met gele wielen. De JD reed heen en weer en werd bijgevuld door de Fendt met pootgoed en zo op het oog vloeibare mest.

Nachtwerk
Ik zeg op een bepaald moment tegen hubby G. als het zo doorgaat wordt het nachtwerk, hij vindt dat het nog wel kan. Maar ik weet na al die jaren precies hoe dat gaat hier - nooit probleemloos. Op een bepaald moment staat de John Deere stil en begint het mannetje er omheen te lopen - geen goed teken. De John Deere overnacht op het bouwland, de volgende ochtend komt er een busje aan, gereedschappen worden uitgeladen en er komen woeste klusgeluiden uit de buurt van de tractor. Bus en tractor verlaten later ieder op eigen kracht de dansvloer.

Môgge
Terwijl ik probeer nog een halfuur aan mijn nachtrust toe te voegen komt hubby G stuiterend melden dat ze er weer zijn - hoor je dat ? Ik doe juist mijn best om het te negeren. Als ik later tanden gepoetst, haren gekamd uit het raam kijk zie ik dat ze al redelijk ver zijn - ik maak nog wat foto's en bewonder het lijnenspel. Aardappels worden op ruggen gepoot en die liggen er allemaal even strak bij - zelfs de bochtige rijen aan onze kant liggen sierlijk netjes. Omdat het bouwland niet vlak is en er een bocht in zit stond de mais altijd in dronken kronkels op het bouwland. Daar plaagden we de boer dan altijd mee, die vervolgens zijn schouders ophaalde. Maar de loonwerker speelt vals, de ruggen aardappels liggen er heel mooi bij, niet zo zeer door kunde maar dankzij de GPS.
 

Koningsdag #2015

Koningsdag ik zoek
Oranje in de tuin en
zie goudsbloemen staan

de Tuin

Het is stralend weer en zeker twintig graden, niets wijst er op dat het weer vandaag zal omslaan. Het weerbericht zegt een laatste mooie dag voor een periode met onbestendig weer. Met regen die de tuin nodig heeft, zodat alles wat nu nog aarzelend groen is zal exploderen tot een frisse jungle. Ik luister in de tuin of ik de merels hoor, hier ook wel gieteling genoemd, die zijn altijd luidruchtig voor het gaat regenen. Maar ik hoor helemaal niets, dus de buien zullen wel eerder later dan vroeger komen. Totaal tegen mijn gevoel in maai ik gras, iets wat ik anders met dit weer zou uitstellen.

 

 

Ik doe een rondje met de camera en maak foto's van nog niet verregende bloesems, tulpen, narcissen en tegen het blauw van de hemel de snottebellen en het net ontluikende blad van de notenboom. Met een paar buien regen is alles, voor je er erg in hebt, een groen paradijs.

 

Moestuin #26

Na de eerste sla en de eerste spinazie is het vandaag echt spinazie eten. Nog voor de koffie ga ik oogsten, want dan staat de spinazie er nog fris bij, als het warm is gaat alles hangen. Ik installeer me met een omgekeerde emmer met een kussentje erop, een mes, een bak voor de spinazie, een emmer voor de kippen en een emmer voor glas en stenen.

Gefrunnik
Oogsten van spinazie is frunnik werk of het is rats rats rats en dan sta je later in de keuken te frunniken. Ik kies voor frunniken in de tuin, tijdens het oogsten maak ik de spinazie al grotendeels schoon en haal ik het onkruid er tussenuit. Het mes ligt er voor de sier, ik trek de plantjes stuk voor stuk uit de grond en knijp de kontjes eraf. De kontjes gaan naar rechts, de spinazie naar links, ook de slakken en het onkruid gaan naar rechts. Als ik de bak vol heb stop ik, in de hoop dat er dan genoeg overblijft.

Blije kip
Ik trek her en der nog wat onkruid uit de tuin en breng dit samen met de kontjes naar de kippen. Ik breng de bak spinazie naar de keuken en zet het onder water. Ondertussen bedenk ik me wat ik bij de spinazie zal eten, eieren, tomaten, stukje blauwschimmelkaas, wel of geen aardappelen ? Wel aardappelen, twee tomaten, misschien eieren en misschien een stukje blauwschimmel. Een half plan en verder wordt het . . . improviseren.
 

Verbijsterd

Van februari tot november is hubby G eens in de zeven weken EHBO-er, nu het zomertijd is moet hij om half zes ter plaatse zijn. Kunnen we vroeg eten ? Om vijf uur. Kan het ook 10 minuten eerder ? Mijn maag krimpt samen als ik denk aan warm eten voor vijf uur. Normaal gesproken is hij rond dat tijdstip nog niet eens thuis en nu moet ik het eten klaar hebben ?

Opwarmen
De EHBO dag is daar, ik heb een restje soep en pasta op het menu staan. Soep opwarmen, soep eten, pastasaus opwarmen, pasta koken, pasta eten. Beetje fruit toe. Voor ik er erg in heb zit hubby G op de fiets, op weg naar de EHBO, mij totaal verbijsterd achterlatend, ik ben er duidelijk nog niet aan gewend. Er staat een bult afwas op het aanrecht en de hele avond strekt zich als een leeg canvas voor me uit. Ik kan niet beslissen of het wel of niet om te lachen is.

3d tv
Ik drentel wat rond, wat raar, klaar met eten om vijf uur. Ik brei, ik was af, ik doe mijn standaard tuin klusjes. Terwijl ik sta af te wassen word ik vermaakt, er komen grote vrachtwagens langs met allerhande exotische apparatuur. Er komen mannetjes langs, die borden omdraaien en de weg wordt afgesloten, mijn nieuwsgierigheid wint het. Ik ga buiten kijken, heel in de verte wordt aan de weg gewerkt. Ik kijk naar de verwarring van de automobilisten, ze moeten kiezen links of rechts want rechtuit mag niet. Ik verbaas me over een klein rood autootje, de bestuurder ziet of het nut van de afsluiting niet of vertrouwt de omleidingsroute niet en met een nette manoeuvre omzeilt hij pylonen en het hekwerk. Iets later komt hij via de andere kant terug om toch de omleidingsroute maar eens te verkennen. 

Omleiding
Ik verbaas me ook over de bordenzetters, ze hebben de kortste route als omleidingsroute gemarkeerd. Ze lijken totaal geen rekening met het vrachtverkeer gehouden te hebben. Bij de linksaf route moet je binnen 10 meter ook weer rechtsaf. Chauffeurs, die het hier kennen rijden tweehonderd meter verder om daar rechtsaf te slaan, zo vermijden ze de dubbele bocht en vijfhonderd meter geitenpad, waar je met je vrachtwagen geen kant op kunt als er een tegenligger aan komt. De brandweer komt uit het dorp racen, ze hebben geen last van de afsluiting en knallen de kruising over. Een halfuur later zie ik ze op hun gemakje weer terugkomen. Ik vraag me af, wat voor vermaak zullen ze over zeven weken voor mij gepland hebben?
 

Blokje om #10

Als ik 's ochtends vroeg in de spiegel keek had ik de meest fabuleuze kapsels. Ik heb alleen maar fabuleuze kapsels als mijn haar (te) lang begint te worden. Van die catwalk kapsels waar een stylist een uur werk aan heeft gehad, ik hoef er alleen maar voor uit bed te stappen. Aangezien ik niet met zo'n catwalk kapsel over straat durf moet ik het temmen met water en een kam en rigoureuzer met een belletje naar de kapster. 

Vanmiddag
Ik bel D om te vragen of ze tijd heeft om mijn haar te knippen, ik heb vanmiddag nog een plekje of woensdag kan ook. Meteen de koe maar bij de hoorns vatten, 's middags. Het is mooi weer, beetje winderig, jasje aan op de fiets en gaan. Onder het knippen keuvelen we wat, vrije nieuwsgaring noemen ze dat. Ik laat mijn haren achter en krijg een snoepje mee voor de terugweg.

Blokje
Op de heenweg had ik al gezien dat wij makkelijk weer volle tassen kunnen scoren tijdens een blokje om. Maar ja, we hebben daar toch niet altijd tijd voor, het huishouden wacht op niemand. Bij de carpool stop ik even om wat lege flessen op te pikken, een is al gebroken en ik vis de scherven uit het gras - je doet wat je kunt. Als ik er over nadenk is dat niet juist, als ik zo naar die flessen en al die andere rommel kijk, is het - je doet wat je wil.
 

Moestuin #25

Toen ik van drie hoog achter naar een huis met tuin verhuisde, kwam er een moestuin in mijn leven. Als stadskind hield ik al van plantjes en mijn schooltuin avontuur ging zo goed dat ik er vertrouwen in had. Tegenwoordig vraag ik me af of onze schooltuintjes, als wij er niet waren, vertroeteld werden zodat de oogst simpelweg niet mislukken kon.

Realiteit
Vol goede moed plantte ik zaadjes in onze eerste moestuin, in een moestuinjaar zijn peulen en tuinbonen het eerst aan de beurt. De tuinbonen kwamen heel mooi op, dat mooie verse groen tegen een achtergrond van donkere aarde - haast kunstzinnig. Een dag of wat later lagen alle tuinbonen tegen de grond, vakkundig stuk voor stuk de nek doorgeknaagd. De blaadjes lagen achtergelaten op de grond, want de onverlaat had het blijkbaar alleen op de sappige nekjes voorzien. Sinds die tijd zaai ik de tuinbonen in bloembakken, in weer en wind bovenop de tuintafel met een stuk grof gaas erover.

Wortels
Alle bonen maken penwortels, al is het een snikhete zomer, bonen redden zich wel. Maar dat betekent ook, dat die tuinbonen niet te lang in hun bloembakken mogen blijven. Als ze 5 cm hoog zijn, zitten er soms al wortels van 30 cm aan. In de hoop op wat regen stelde ik het uitpoten zo lang mogelijk uit, maar het kon niet langer wachten. De komende dagen zal ik met de gieter langs de bonen moeten tot ze goed aangeslagen zijn.
 

Experiment

Dit wordt mijn experiment dit jaar, een stuk gemberwortel, gember als potplant. Volgens mijn tuinkalender wordt het een mooie plant. En daarna ? Mijn eigen gemberwortels oogsten . . .


Gember je haat het
of je bent er verrukt van
een middenweg nee.

Lente

Kijk nou, 1 dag super zonnig en warm weer en alle knoppen barsten open. En nu maar samen met alle positivo's gaan hopen dat er geen late nachtvorst overheen komt.

Pruim
Onze pruimenbomen deden het nooit zo goed, toen we een keer bij een fruitbomenkweker waren zei de beste man, dan moet je "Opal" nemen. Blijkbaar is dat een top bestuiver, een goede bloeier of de dekhengst onder de pruimenbomen - geen idee. Maar sinds die tijd hebben we 1 super oogst en een normale oogst gehad. Misschien is het simpelweg toeval, maar als jouw pruimenboom het matigjes doet - koop een "Opal" voor erbij.

Odin 2015 #16

Het was onwijs saai in de tas en in plaats van een week overslaan nam ik deze week weer een tas. Tsja, hij is iets exotischer deze keer, met de nadruk op iets. Ik ben gewoon toe aan het nieuwe fruitseizoen en te ongeduldig. Dus na deze keer sla ik maar weer gewoon een weekje over.

Tas
In de tas zitten appels (Topaz) uit Nederland, bananen uit Peru, sinaasappels uit Italië en knoeperds van mandarijnen uit Spanje. Het zal mij benieuwen hoe die mandarijnen smaken, want in mijn ogen is het mandarijn seizoen al lang voorbij.

Ligstoel #1

 



Een jeansblauw kussen
versiert de nieuwe ligstoel
echt hemels baasje

Moestuin #24

De eerste sla uit de koude bak was een feit, her en der staan ienie mienie plantjes boven de grond. Het nieuwe seizoen is begonnen.

Popeye
In de koude bak hadden we 2 stukken spinazie gezaaid, 1 deel met oud "moet op" zaad en 1 deel met nieuwer zaad. Het staat er allebei fris en mooi bij, ik oogst 1 deel en laat het andere nog even staan. Heerlijk, echt verse spinazie.

Klaar voor de zomer

Toen mijn vriendin M over nieuwe tuinstoelen begon, mailde ik terug dat ik eigenlijk zo'n ligstoel zoals zij hebben voor mijn verjaardag had moeten vragen. Die sta-in-de-weg reageerde zij, ja zo'n sta-in-de-weg - dat lijkt me heerlijk. Ik mocht hem hebben schreef ze, wel even zelf komen halen.

Mooi
Er komt mooi weer aan zei ik tegen hubby G, en de ligstoel staat nog in A, ik trok er een zielig gezicht bij. Vraag maar of ze zondag kunnen was zijn reactie, dan ga jij met de auto en ga ik dat stuk fietsen. Ze konden en vroegen of G zijn acculader mee wilde nemen, want de brommer kon nog niet uit de winterstalling, want de accu zei "nee". En T, de hubby van M, had zijn acculader te goed opgeborgen - onvindbaar. Een trip naar T&M gaat altijd gepaard met een tassen overdracht, eentje heen en eentje terug. Dvd's die bekeken zijn, boeken-strips-blaadjes die gelezen zijn of moeten worden, eieren van onze kippen, wolletjes en deze keer dus ook een acculader.

Kat
Ik klapte de ligstoel uit zodat hij wat kon opdrogen voordat hij op reis ging. Ik bekeek het gevaarte, er zat zelfs een "ober zet mijn cocktail hier maar neer" plankje aan. Ik kreeg acuut zin in lekker weer. Terwijl de ligstoel op stond te drogen werd hij door een van de katten des huizes ingenomen. Weet je zeker dat de ligstoel mee mag vroeg ik, ja hoor we hebben nog 4 andere tronen voor de beestenboel was de reactie. En wij ? Wij hebben nu een extra troon, een hele grote sta-in-de-weg troon.
 

Kringloop #7 / Moestuin #23

Soms ben ik veel te laat om poot aardappelen te halen, soms veel te vroeg. Dit jaar ben ik weer wat aan de late kant, hoe kan het vraag ik me af. De zaterdag wordt een praktische doe dag, pootgoed halen, vlees halen want de vrieslade met vlees is leeg en de buurman heeft het sein "ponymest halen" gegeven. Voor de koffie sta ik in de wei op een hark te leunen, scharrel tussen de pony's door en ben
ik behulpzaam door niet (te veel) in de weg te lopen.

Ontspanning
's Middags halen we pootaardappelen, Frieslander en Nicola's, die al mooie kiemen hebben en dus zo de grond in kunnen. Verder haal ik piepkleine peterselie en selderij plantjes, daar kan zelf zaaien niet tegenop. Tussen de tuinder en de vleesboer heb ik een stukje scharrel ontspanning gepland, een kringloopwinkel waar we nog nooit geweest zijn. We scharrelen rond, hubby G houdt een kleine römertopf omhoog, wij hebben zelf een grote waar een hele kip in past. Dus ik twijfel, we hebben er al 1 en zo vaak gebruik je hem niet, maar ik heb eens gelezen dat je in een kleine ook warme desserts kunt maken. Binnenkort warme "test" toet uit de Romeinse pot.
 

Moestuin #22

Het is nog rustig in de moestuin, de helft is pas gespit en de platte bakken staan er weer. De erwten en kapucijners komen boven de grond, de stengels willen niet groeien en in twee bloembakken heb ik tuinbonen gezaaid. De rabarber heeft de winter overleefd en komt lustig boven. En ieder jaar lijken er wel meer pollen bieslook op te komen.

Pluk
In de platte bak hebben we spinazie en sla gezaaid en ik had zin in sla. Het is pluksla en het is nog pietepeuterig, dus ik plukte heel voorzichtig blaadje voor blaadje. Uiteindelijk had ik een zielig hoopje sla, een paar blaadjes bladmosterd en bieslook. Daar moesten we het mee doen, beestje kaas erdoor, klein blikje mais. Beetje weinig, maar wel sla uit eigen tuin !

Odin 2015 #15

Het was de laatste weken zo saai in de tas, dus ik kon het niet laten en spiekte naar de tasinhoud van week 14, aardbeien. In week 14 hadden ze aardbeien, mijn hart maakte een sprongetje. En wat zat er in de tas van week 15 ?

Inhoud
De tas van week 15 was een tas vol teleurstelling, saaiheid troef. Appels (rode pinova) en peren (conference) uit Nederland, dubbele kiwi's uit Italië en sinaasappels (Lane late) uit Spanje. Niks geen frivool fruit, niks niet aardbeien. Hubby G plaagt me, want vorig jaar hadden we zoveel aardbeien dat ik ze niet meer zien kon. Maar na de winter ben ik toe aan iets anders. Dus ik heb een wanhoopsdaad begaan, ik sla deze keer niet een week over, volgende week ga ik ook weer een tas halen. Duimen maar.

Bouwvergunning

Ik kan me niet herinneren dat we een bouwvergunning afgegeven hebben, maar ze trekt zich nergens iets van aan. Het is tijd, hoogste tijd voor een nieuw nest, ze hupt door het gras, ze hupt door de border, ze hupt door de moestuin en iedere keer vliegt ze zwaarbeladen dezelfde kant op. Af en toe is het bouwmateriaal te hoog gegrepen, niet getreurd, ze hupt gewoon verder op zoek naar makkelijker prooi.

Nestdrang, nieuw huis voor
de nieuwe generatie
moet klaar heb leg drang

Baahaa

Gewandeld naar de buurman, de kleine baatjes op de foto gezet. Beetje mist, beetje zon. Sommigen liggen bij elkaar, sommigen zijn met moeder op stap. Er komt eens een schaap kijken wat ik aan het doe ben - baa ? Goed volk, ze loopt verder er komen twee baatjes op haar af rennen, die zich op de lopende melk-bar storten. Totdat moeders het genoeg vindt en ze al lopende de lammeren van zich afschudt. Al die lammeren lijken op elkaar en toch weten de ooien precies welke van hen zijn. 

Lammeren blaten
de ooien blaten terug
het voorjaar is daar

En ander gezeur

Er wordt gebeld, niet anoniem, maar het komt op hetzelfde neer - meer gezeur over mijn moeder. Ja, u spreekt met A, ik ben al vier keer bij uw moeder geweest omdat ze me belt omdat haar cv het niet doet. Ik denk wâh, als ik bij mijn moeder ben controleer ik altijd de cv en die is altijd okidokie. De man moddert voort, ik ben nu al vier keer bij haar geweest en ik wil nu wel eens een rekening sturen - uw moeder had alleen 10 gulden voor me. Dûh.

Hoofd
Ik wil mijn hoofd tussen mijn knieën hangen, ik wil dat dit weggaat, ik ben het allemaal meer dan zat. Net als je denkt dat je alles zo'n beetje op de rails hebt, ontspoort er weer een wagon. Ik vertel de man dat ik niet geloof dat mijn moeder hem belt, maar het blijkt toch waar. Hij is klusjesman in het appartementencomplex waar zij woont en hij maakt af en toe een praatje met haar. Ik vertel hem dat als haar cv stuk is, ik voor haar wel een cv-monteur bel en niet de plaatselijke klusjesman. Ik zeg dat hij haar moet afhouden, dat ze eerder om een praatje verlegen zit dan om een klusjesman. Dat bij hem de meter loopt zal niet tot haar doordringen, want iedereen is aardig.

Later
Ik spreek af dat ik hem volgende week bel, ik ben pissig en mijn eten staat koud te worden. Vijf minuten later hangt hij weer aan de telefoon, ja hij had het nog niet eerder gezien maar mijn moeder stond weer op zijn voicemail. Ik vertel de beste man hoe het er met mijn moeder voor staat en hij zal mijn moeders klachten met een korrel zout nemen. Hij geeft ook toe dat hij drie keer voor Piet Snot langs is geweest en dat hij alleen de vierde keer de cv bijgevuld en de thermostaat op 20 °C gezet heeft. Vind je het gek dat ze steeds belt als je de thermostaat maar op 20 °C zet.

Vacht
Als ik mijn inmiddels afgekoelde eten naar binnen heb gewerkt en wat afgekoeld ben bel ik mijn moeder. Na haar koetjes en kalfjes vraag ik haar of ze het koud heeft, daar moet ze vreselijk hard om lachen. Je raadt nooit wat ik aanheb, een echte schapenwollen trui. Weet je wat dat is ? Ja, de buurman heeft schapen en die hebben ook allemaal zo'n trui aan, het sarcasme ontgaat haar. Ik zeg ik werd door de klusjesman gebeld dat je gebeld had. Ehm dat weet ik niet meer, erg hè - is haar reactie. Mam, A werkt alleen voor geld die kun je niet steeds voor van alles bellen, als je wilt ouwehoeren dan moet je mij of B bellen. Ik ben bang dat het niet blijft hangen. Ik was vroeger haar kind, wij leven samen in de omgekeerde wereld.
  

Apart geval

Acht uur 's avonds - de telefoon gaat, de nummermelder zegt "Anoniem". Ik heb een hekel aan anonieme bellers, eerder waren het de verkopers, maar na registratie in het bel-me-niet register hield dat op. Tegenwoordig zijn het de hulpverleners, de hermandad of god mag weten wie in zorgland en gaat het altijd over mijn moeder. Zodra de telefoon gaat en ik zie "Anoniem" dan zakt het lood me in de schoenen en de kei daalt in mijn maag. Spreek ik met de dochter van mevrouw Kronkelstaat, inderdaad daar spreken ze mee.

Geval
Deze keer, een half jaar na de vorige keer, wederom het ziekenhuis. Ik bel u even want uw moeder is hier, wist u dat al ? Hoe dan, denk ik bij mezelf. Het valt wel mee hoor, ik denk dat ze zo wel naar huis mag. De ambulance heeft haar eigenlijk alleen maar meegenomen omdat ze zo verward was en niet meer wist waar ze woonde. Hoe krijg ik haar thuis ? We kunnen een taxi voor haar bellen. Ja maar hoe ga ik dat betalen, want als mijn moeder zo over haar theewater is, lukt dat mijn moeder niet. Ik kan dat wel even voor u navragen en in de tussentijd babbel ik met mijn moeder. Beetje dikke stem, maar ze vraagt alert of ik geschrokken ben - ja tuurlijk. Ze heeft een snee in haar linkerhand, haar rechterknie voelt warm, haar neus zit nog van voren en haar oren van opzij - check.

Taxi
Ik krijg de verpleegkundige terug, over de taxi is ze kort, we kunnen het niet voorschieten en een andere optie geeft ze niet. Maar moeders mag ook nog niet naar huis, ze wordt nu volgens het protocol afgewerkt. Terwijl ik thuis wacht, kijk ik welke taxibedrijven er zijn en wat een rit ongeveer kost. Anderhalf uur later bel ik het ziekenhuis weer - het wachten is op de neuroloog en die heeft het momenteel heel druk. Ik drentel wat heen en weer in huis en probeer een oplossing te bedenken, ik bel de buren van mijn moeder. De buuf zegt, we zijn meestal tot een uur of twaalf op, dus als je moeder voor twaalf uur thuiskomt betalen wij de taxi wel en anders leggen we geld voor de taxi onder haar deurmat.

Later
Weer een uur later bel ik opnieuw met het ziekenhuis, eerst met de balie - hoe doen jullie dat voor patiënten, die een beetje de weg kwijt zijn - het antwoord stelt me gerust. Daarna krijg ik de verpleegkundige weer aan de telefoon en geef ik de details voor de taxi door. De neuroloog is nu net bij uw moeder, wilt u nog gebeld worden ? Alleen als jullie haar willen houden, anders niet. De telefoon zwijgt op wat nog rest van de avond. De volgende ochtend bel ik met de buren, moeders was om half twaalf eindelijk thuis gekomen - helemaal van de wereld.
 

ISBN 0552145912 & 0552145920

Welk boek zal ik meenemen op vakantie, ik kon niet kiezen, dus koos ik raar. Ik koos het boek Remote control van Andy McNab. McNab is helemaal geen schrijver, McNab is een soldaat of beter gezegd hij was er 1. Ik kocht ooit op marktplaats een kudde boeken van Clive Cussler, diezelfde verkoper had ook boeken van McNab en Ryan in de aanbieding. En ach, je moet toch al verzendkosten betalen dus die paar boeken extra maakten ook niet meer uit.

Editor
Remote Control is het eerste boek van Andy McNab met de fictieve Nick Stone in de hoofdrol. Het is geen boek voor tere zielen, want de doden vallen bij bosjes. Het is overduidelijk een eerste boek van een schrijver, het rammelt zo erg, dat je hoopt dat de uitgever na dit boek de editor ontslagen heeft. Dit is zo'n boek, als je nog niet cynisch bent, dan wordt je het wel. Alles draait om geld en macht of om macht en geld. Niemand is jouw vriend, niemand is te vertrouwen, de mensen die je wel kunt vertrouwen zijn of gaan dood. En Nick moet zichzelf en een zevenjarig kind in leven houden, je bent op de vlucht met een zeven jarig kind - kun je het je voorstellen ? Veel slapen, koekjes, boekjes,

frisdrank, kleurpotloden en lang leve het tekenfilm kanaal op tv, terwijl Nick aan het werk is.

Twee
Thuisgekomen heb ik "Crisis four", het tweede deel uit de serie er meteen achteraan gelezen, nou dat is wel heel anders. Editor nummer 1 is overduidelijk ingeruild, wel rammelt het verhaal nog - niet de hoofdlijnen, maar de details. Ook is het me totaal onduidelijk waarom het boek crisis 4 heet, zou de vierde versie van dit boek pas door de keuring zijn gekomen ?
Nick Stone moet zijn ex opsporen, zodra dat gelukt is krijgt hij de opdracht haar over de kling te jagen. En is hij een robot en springt hij zodra zijn bazen "spring" roepen ? Nee en zo volgen er nog 200 pagina's spanning.
 

Kringloop #6

Ik heb nieuwe lenzen en besluit ze eens goed uit te proberen, ik fiets naar de kringloopwinkel in het dorp. Het is allemaal nog enorm wennen, alles ziet er briljant uit.

Assortiment
Ik doe mijn standaard rondje door de winkel, ze hebben vooral dingen waarvan ik eerst moet vragen of ze gewenst zijn. Mijn broer; een glazen DE theepot, Hubby G; een boek van Clive Cussler. Ze hebben ook een rare vaas waar ik niet voor durf te vallen, nou dat gaat lekker zo. Als allerlaatste sta ik voor de kast met dvd's, kijk de eerste Harry Potter film, dat durf ik wel.

Avondvoorstelling
Hubby G stelt voor de dvd maar meteen te bekijken en we gaan er voor zitten, twee uur later zitten we er nog. De makers hebben hun best gedaan op de verfilming, maar dat resulteert wel in een totale speelduur van 147 minuten. Zou mijn nichtje daar al genoeg zitvlees voor hebben ? De tijd zal het leren . . .  

Corner to corner #4

De deken is af, hij is net zo lang als de bank breed is en hij is zo breed als de kussens hoog en diep zijn. Een echte bank deken dus. Als je hem in zijn geheel ziet, zie je dat het begin een beetje depressief was en langzaam maar zeker steeds kleuriger werd.

Klaar
Echt mooi vind ik hem niet, wel handig en lekker warm, in deze tijd van het jaar kun je er ook goed mee buiten gaan zitten. Maar ik heb het een keer gepresteerd - een deken. Ik kan hem altijd nog aan mijn moeder geven, wie weet wat voor verhaal ze daar aan vasthaakt.

Deken op de bank
Diagonale strepen
vier maanden haken

De hysterische huisvrouw #4

Toen ik hier pas het boek van Levine van Doorne besprak en haar blog linkte zag ik hot cross buns. Cho-co-la-de hot cross buns. Hot cross buns zijn echte paasbroodjes en goh het is bijna Pasen en goh ik heb eigenlijk geen tijd, dus laat ik die maar gaan maken. Oftewel ik had weer eens 1 van mijn hysterische buien.

Sjokola
Ik hou van chocolade, maar terwijl ik 150 gram couverture in stukken stond te hakken, vroeg ik me af of dat niet te veel van het goede was. Meestal halveer ik het aantal grammen chocolade dat in een recept staat, maar ja ik was niet in denk-modus. De ingrediënten gingen in de broodbakmachine, ik maakte een raar soort papje en loste poedersuiker op in water voor het glazuur. In de keukenkast zocht ik naar mijn "geheime" gereedschap, netjes weggeborgen in een oud cacao blik, een kleine spuit met verschillende spuitmondjes. Dat leek mij handiger dan een spuitzak, die ik ook heb - maar die al zeker vijf jaar in de ongeopende verpakking in een keukenla stof ligt te vangen.

Drol
Het deeg moest opgedeeld worden in 12 stukken en vervolgens kleine bolletjes worden. Het papje moet je er in een kruis overheen spuiten, dat kun je mooi doen terwijl je de oven voorverwarmt. Terwijl ik daar mooie kruisjes aan het spuiten was moest ik opeens aan mijn schoonzus denken. dit leek me toch eerder een klusje voor haar dan voor mij - maar alla, ik was er nou eenmaal aan begonnen. Terwijl de buns in de oven stonden, maakte ik het glazuur klaar, dat kwast je er dan over als ze uit de oven komen.

Nasjen
Hubby G kwam schooieren of er niet iets te eten was, je mag een bun hebben zei ik, maar is dat niet jammer dan vroeg hij. Boter op je hoofd smeren en zelf droog brood eten dat is jammer. Zo lagen er elf buns af te koelen, ik ging met bun elf op de bank zitten. De volgende keer doe ik maar half zo veel chocolade in het deeg, wat zeg ik ? De volgende keer maak ik denk ik gewone hot cross buns met krenten en / of rozijnen. De combinatie chocolade en brooddeeg vind ik niet echt geslaagd, de chocolade komt beter tot zijn recht in koekjes. Heb ik nog tijd voor koekjes ?