Kruimelspoor

Om uit de puinhoop te komen scan ik momenteel de administratie van mijn ouders, het deel dat we nog niet weggekiept hebben dan. Je kunt ook zeggen steek het in de hens en dans er omheen of gooi het gewoon weg, dan staat het je ook niet meer in de weg. Maar dat zijn de keuzes die ik niet over mijn hart heb kunnen verkrijgen. Dus ik heb een andere scanner gekocht, eentje die niet meer "wiep wiep krunchie krunchie krunchie fieperdefiep" geluiden voortbrengt. Het commentaar van hubby G was dat het misschien ook sneller gaat als ik ook de aftandse laptop vervang door een sneller exemplaar. Ja doei, het gat in de hand is me zo al groot zat - straks is het einde nog zoek.

Eettafel

Ik bezet met de nieuwe scanner, mijn aftandse laptop en de administratie de grote tafel in de woonkamer. Want eten doen we daar alleen als we gezelschap hebben en sinds de Corona is dat dus tot nul teruggelopen. De tuinspullen, die daar ook meestal bivakkeren en mijn ontbijt placemat worden heen en weer geschoven alles ter meerdere eer en glorie van. Om mij heen, een extra tafeltje, een doos voor het oud papier, een papieren tas met ander oud papier, een stapel enveloppen, een groeiende hoop plastic mapjes, een stuk of wat ordners en de papieren van de laatste vijf jaar. 

Begin

Om ruimte op mijn eigen werkplek te krijgen ben ik begonnen met de meuk van de afgelopen jaren, maar sinds een paar dagen komt het spul van boven. Ik heb 100 ordners om uit te kiezen en wat kies je ? Ik probeer het makkelijk te houden en begin met een groene map, die er eenvoudig uitziet. Met daarna de volgende groene map en ook al wil je eigenlijk niet lezen, ongewild lees je toch mee in het papieren kruimelspoor dat mijn ouders achtergelaten hebben. Een van de dingen die me eerder al opgevallen was en die ik pijnlijk vond om te lezen was de zoektocht van mijn ouders naar een ander huis. 

Verhuizen

Na jaren op 1 plek gewoond te hebben begon een ware trektocht, omdat mijn vader geen trappen meer kon lopen. Dat losten mijn ouders eerst op door een appartement te kopen op de derde verdieping zonder lift. Het argument was dat alles gelijkvloers was, dus een verbetering. Maar de werkelijkheid was weerbarstiger, ze verkochten het appartement en huurden een appartement dat nog hoger lag, maar wel een lift had. Dat zo'n lift wel eens kuren kon hebben, dat buren de lift wel eens een kwartier vast hielden, dat spelende kinderen springen in de lift het summum vonden - met dat alles hadden ze geen rekening gehouden. 

Zoektocht

En zo begon een zoektocht, zodra er in de krant iets stond over nieuwbouwwoningen klommen ze in de pen, vervolgens kwamen ze in de grootsteedse ambtelijke mallemolen terecht en stonden ze iedere keer weer achteraan. Het ene bouwplan na het andere, om gek van te worden. Tot die ene dag, netjes in een mapje gevouwen zit een woonspeurders pagina van de Telegraaf met de advertentie voor de woning, die mijn ouders kochten. Een appartement waar ze de lift niet met honderd, maar slechts met tien anderen hoefden te delen, een lift die niet steeds kuren had. Hilarisch is de brief die mijn moeder naar de woningbouw vereniging schreef om de huur op te zeggen, alsof er een kind geboren is. 'Met grote vreugde delen wij U mede, dat wij een andere woonplek hebben gevonden' 

 

Experiment

Afgelopen week heb ik een experiment gedaan, op mezelf dus dat moet kunnen. Sinds ik met een fitbit verbonden ben én ik op weg ben naar een lichtere versie van mijzelf, heb ik eigenlijk altijd geprobeerd om mijn stappen te halen. Of stel ik haal dan geen 10.000 stappen, dan haal ik meestal wel de drie trainingen per week. Vorige week leek dat opeens niet te lukken, tot ik me bedacht dat het als experiment wel eens kon.

Regel

Als de uitzondering, die de regel bevestigt - zoiets. Gedurende het afvallen heb ik drie doelen in mijn achterhoofd, het eerste doel was min 4,5 kilo en het tweede doel was dagelijks nog eens 5 kilo minder meezeulen. Het derde doel is eigenlijk, ja hoe zal ik dat zeggen, ik weet niet eens of ik daar wel heen wil - het is het gewicht dat ideaal is bij mijn lengte. Maar daar hoef ik nog niet over na te denken omdat het tweede doel net buiten bereik blijft. Ik kan het ruiken, ik kan het haast aanraken, maar ik ben er net niet. Omdat het de hele maand Mei buiten bereik bleef had ik iets anders voor mezelf bedacht, als ik dan niet verder afviel dan wilde ik eigenlijk wel iets minder spek en iets meer spieren.

Dertig

Mijn vetpercentage lag in mei tussen de 32 en 33 procent en dan zit ik dus wel in de blauwe zone, maar dan wel bovenin die zone. Als je niet oplet kukel je er zo weer uit. Dus wat doet 1 week slabakken met je, geen enkele dag je 10.000 stappen halen, geen enkele training halen ? Alhoewel ik wel drie keer een utoeb yoga klas gevolgd heb, maar daar ligt de fitbit niet wakker van - dan noemt hij geen training. Wandelen, grasmaaien, zwemmen of een langer stuk fietsen - ja daar vindt hij wat van, maar yoga - nee.

Slapjes

Kijk dit is natuurlijk een huis, tuin en keuken experiment maar feit is dat ik aan het eind van de week, slapjes en sikkeneurig was. En erger nog, ik had het koud - nou als ik ergens sikkeneurig van kan worden dan is het daar wel van. Vorige week liep ik in totaal 47.672 stappen, de week daarvoor haalde ik nog 75.094 stappen - de fitbit vond niets goed genoeg als training, terwijl hij de week daarvoor nog 4 dagen met een training telde. Het gewicht deed niet veel, min 3 ons terwijl het gewicht in vet 8 ons steeg en ik 1 kilo spiermassa kwijtraakte. De rekenaars onder ons, die 1 ons missen moeten dat zoeken in de afronding die de weegschaal onzichtbaar doet. Voor de spieren is de conclusie duidelijk use it or lose it.

 

Het kie-ke-boe mysterie

De laatste tijd hoor ik vaak "kiekeboe" als ik in de tuin zit. Het klinkt als een haan, maar het is geen gekukel, het klinkt als "kiekeboe". Nou hebben wij twee hanen, dus ik verdacht beiden en probeerde ze te betrappen, maar niets.

Twee
Haan nummer twee lag op een dag op zijn zij in het hok, paars aangelopen. Goegel is je beste vriend en goegel zei blauwe kam ziekte, dat kon nog goed komen, maar dat deed het niet. Ik vond de haan in de ochtend en voor het middag was stond hij al aan de hemelpoort. Dus welke haan roept nu "kiekeboe" ??? Dat kan er maar 1 zijn. Ik zit op het terras, ik hoor "kiekeboe" met de camera snel ik naar het hok. Na een kwartier wachten, was het enige dat de haan deed een hele schorre kukel net als altijd.

Zwart
Nou heb ik de afgelopen dagen in alle bomen lopen turen, wie mij nou zo in de maling neemt. Want ik hoor natuurlijk altijd "kiekeboe" als ik niet in de buurt van de kippen ben, altijd maar uit de verte. Dus gisteren hoorde ik een ander apart geluid, spieken, ja daar vliegt iets - is dat een kraai ? O, daar zit een zwart roodpetje oftewel een zwarte specht en alhoewel hij geluiden maakte, die ik nog nooit eerder gehoord had - zei hij niet "kiekeboe". 

Lawaai
Toen ik tegen hubby G zei zou het misschien een zwarte specht zijn ? Zei hij iets heel verrassends, hij zei: ik weet wat het is - het is een van de Leghorn kippen. Ik hoor haar eigenlijk de hele week al, want ik heb steeds het raam open. En dat zou natuurlijk best kunnen, onze Leghorns zijn vreselijke lawaai papagaaien, ze schreeuwen en doen. Ze zijn bij het minste of geringste overstuur en maken dan een enorme herrie, die je zelfs binnen kunt horen. Maar het wordt dus nu nog gekker een hen met zang aspiraties.

Hek

Iedere doordeweekse dag hetzelfde ritueel, opstaan, ontbijten, de kattenbak kuisen en dan naar buiten. Ik laat de kippen los lopen terwijl ik de krielen verzorg. Na de krielen doe ik een rondje in het grote hok, water, voertrog, de legnesten controleren, wat vers strooisel op de plank. Ik rommel wat in de tuin, jaag de kippen uit de moestuin en zodra de meeste kippen bij het hok gaan staan dreutelen is het tijd om de meute te voeren. Ik fluit en klap in de handjes en roep "maisjes" en dan zijn de meesten er wel, dan voeren en koppen/kippen tellen.

Klaar
Als alle kipjes er zijn is het mooi, soms moet ik er nog 1 zoeken, soms is 1 van de bejaarde kippen nog niet zo ver en moet ik haar aanmoedigen om naar huis te gaan. Daarna gaat de ren dicht en de ton met voer naar binnen. Rondje door de tuin, de deur van de kas open doen, misschien het plastic van de aardbeien en als kers op de taart doe ik het hek open. Uhm nee, dat doe ik dus niet meer. Overdag staat hier het hek altijd open, ik wil niet achter een hek wonen - het is dan ook een doodnormaal hek. Een houten hek met van die paaltjes, zo'n dertien in een dozijn hek. En ik doe dat iedere morgen open, dan kun je ongehinderd in- en uitfietsen, de schoonouders kunnen in- en uitfietsen, de postbode kan zo de tuin in rennen.

Virus
Sinds het virus rondwaart, een virus dat zich al helemaal niet laat stoppen door een hek, doe ik het hek niet meer open. De schoonouders komen niet meer spontaan langsfietsen, de buurman van de pony's blijft op afstand in de auto of op de fiets zitten en ik ga amper meer naar het dorp. De boodschappen sparen we zo veel mogelijk op en doen die dan op 1 dag. Als de postbode langskomt moet die zelf even het hek open en dicht doen. Ik wacht met smart op de dag, dat het hek weer open kan.

Fit #2

Hoe blijft een speeltje zoals een fitbit leuk ? Als het goed bij je past en je actief bent of wilt zijn is dat niet moeilijk, maar fitbit heeft ook zijn best gedaan om het leuk te houden. Als je de recensies leest hebben ze het meestal over wat het horloge allemaal kan. Kun je er mee zwemmen, hoe goed is de accu, is er een app dat soort dingen. De fun kant wordt niet zo belicht.

Buttons
Wat ik eerst helemaal niet zo doorhad is dat er een heel beloningssysteem aan vast hangt. Zo kun je dagelijkse buttons verdienen voor het aantal stappen dat je op een dag zet of het aantal trappen dat je loopt. Omdat ik de 10.000 stappen meestal wel haal, heb ik de "Boat shoe" & "Trainers" button al tig keer verdiend, maar de "Urban boot" die bij 15.000 stappen hoort pas vier keer. De buttons voor het traplopen verdien ik maar mondjesmaat, omdat ik weinig gelegenheid tot traplopen heb, alhoewel ik het donkerbruine vermoeden heb dat de fitbit naar de bodem duiken van het zwembad ook als een trap telt.

Totalen
Wat ik zelf nog leuker vind is dat de fitbit de afgelegde kilometers bijhoudt en zo krijg je af en toe een button terwijl je het niet verwacht. Na de eerste week had ik de "Marathon" button binnen, gevolgd door de "Penguin march" nog in dezelfde maand. Daarna was het een tijdje stil, maar begin september kreeg ik de "London Underground" button en eind september "Hawaii". Maar je merkt wel dat ze de lat steeds hoger leggen, soms denk je wanneer heb ik nou een nieuwe en opeens was de "Serengeti" button daar. Wat me wel razend verbaasde was de "Helicopter" button die ik kreeg voor een totaal van 500 gelopen trappen, maar over al die trappen had ik dan ook tweeëneenhalve maand gedaan.

Avontuur
Met de fitbit kun je ook op avontuur, alleen of met anderen. Ik heb pas mijn eerste solo avontuur afgelegd, want ik ken eigenlijk geen andere mensen met een fitbit. En dan nog, ik weet niet of ik echt fitbit wedstrijdje zou willen doen. Ik loop voor mijn conditie en mijn plezier en niet om in een eindspurt een blessure op te doen. De solo avonturen kun je rustig op je eigen tempo lopen en dan krijg je onderweg mooie bewegende foto's van de virtuele route. Ook kun je onderweg schatten verzamelen, maar dan moet je wel iedere zoveel (5 of 10) minuten op je telefoon kijken. Daar wordt op de fora terecht over geklaagd, want als je gaat wandelen ga je wandelen en niet steeds op je telefoon staren. En als je onderweg een pauze hebt wil dat niet zeggen dat je ook bereik of zin hebt om naar je telefoon te staren. Dus ik heb mijn eerste avonturen button binnen, maar wel met een schamele 6 schatten uit 10 score. Wat kunnen we daar op verzinnen ? Morgen nog een keer ?
 

Kleine dingen #0

Het zijn de kleine dingen die het doen, die het doen. Een waarheid als een koe net als dat je niet dik wordt van wat je tussen kerst en oud & nieuw eet, maar dat je dik wordt van wat je tussen oud & nieuw en kerst eet.

Zeventig
Ik ging richting de zeventig, niet alleen qua leeftijd maar vooral qua gewicht. Sta je bij de praktijk ondersteunster op de weegschaal, geeft het ding zeventig kilo aan, dat is mooi dat was je de vorige keer ook. Ik trek een raar gezicht en zij roept vrolijk, je bent in ieder geval niet aangekomen tijdens de feestdagen - ja dûh.

Juli
Maar in juli dit jaar begon de midlifecrisis en stond ik iedere ochtend in pyjama met de blote poten op de weegschaal. De eerste pyjama weging was 69,4 kilo, soms ging het omlaag, vaak bleef het gelijk en op 1 augustus bereikte ik een nieuw hoogtepunt 69,6 kilo - nou dat schiet lekker op dacht ik. Het enige dat dit resultaat verteerbaar maakte was het feit dat de weegschaal app aangaf dat ik meer spiermassa gekweekt had en dat de hoeveelheid vet lichtelijk gedaald was. Maar de blauwe zones waren nog steeds buiten mijn bereik.

Blauw
Net zoals je in de wereld blauwe zones hebt, waar de mensen gezonder zijn dan in de rest van de wereld, werkt de app van de weegschaal ook met blauwe zones. Aan de hand van je leeftijd, geslacht en gewicht wordt bepaald wat voor jou "ongezond", "goed" of "normaal" is. Met mijn 69+ kilo zat ik qua gewicht boven de blauwe zone en heb ik overgewicht, pas met 68 kilo zou ik vanaf boven in de blauwe zone "gezond gewicht" landen. Deze blauwe zones zijn er ook voor de BMI, lichaamsvet, water, spiermassa en je botmassa.

Lijf
BMI hangt nauw samen met je gewicht - dus zolang je te zwaar bent, is ook je BMI niet goed. Maar het probleem met die andere vier (vet, water, spier & bot) is, dat de blauwe zone een percentage van je lichaamsgewicht representeert. Als je afvalt of aankomt verschuift de blauwe zone, het is dus niet puur afvallen, het is in mijn geval ook een kwestie van de verhouding tussen vet en spier. Vet lag ver boven de blauwe zone, de spiermassa eronder, de hoeveelheid water is afhankelijk van die twee en lag daarom ook niet in een blauwe zone. Er was 1 schrale troost, met 2,2 kilo botten zat ik midden in de blauwe botten zone.
 

Lezen #0

Het lezen begon in mei in de vakantie met het boek "Hoe word je 100" van William Cortviendt. Het lezen van dat boek was het begin van een leeshonger, die nu zes maanden later een beetje gestild is. Uit het boek van Cortvriendt is de tien gram bittere chocolade (70% of meer) per dag meteen ingevoerd en blijven hangen. Het is voor mij een hele troost dat ik zo toch nog chocolade tot mij kan nemen.

Ontpillen
Na het boek van Cortvriendt las ik op aanraden van T het boek "Ontpillen" van David van Bodegom. Hij beschrijft van verschillende ziektes welk type pillen meestal voorgeschreven wordt en wat je zelf kunt doen om te ontpillen. Wat me bijgebleven is dat bijna overal wandelen bij het ontpillen werd aangeraden. Wandelen is dus overal goed voor. Daarnaast is de enige pil die hij aanraadt, ook de pil die de praktijk ondersteunster goedvindt . . . de vitamine D pil. Nu de dagen korter zijn staat er elke dag 1 op het menu.

Teveel
Kun je ook te veel lezen ? Ja dat kan, na deze twee boeken met een positieve inslag haalde ik "Wat zit er in uw eten" van Corinne Couget. Dit boek bevat de lijst met E nummers in een tabelvorm, eerst het nummer dan de naam en dan wat het eigenlijk is. Het boek is gelijk een verkeerslicht, slechte nummers zijn rood, twijfelgevallen zijn oranje en de goede nummers zijn groen. De allerzwaarste gevallen zijn nog met tekst extra toegelicht. Je hoeft eigenlijk alleen maar door het boekje te bladeren om een idee te krijgen, als je de blaadjes laat flapperen zie je dat de rode kleur de overhand heeft . . . Zodra je dus in de supermarkt de ingrediëntenlijst van de voorverpakte vleeswaren gaat bekijken kom je tot een schokkende ontdekking. Bijna overal zit troep in, zelfs in veel gedroogde ham zit troep ! Als je een liefhebber van vleesbeleg bent kun je nog net een pakje Parmaham mee naar huis nemen, meer niet. En laten we het maar helemaal niet over kant-en-klare voeding hebben. Na het lezen van dit boek had ik een soort identiteitscrisis of wat zal ik zeggen de schellen waren me van de ogen gevallen. Eigenlijk weet je best dat de voedselindustrie erg aan het knoeien is, maar zolang je niet kijkt is het niet waar. Wat is volwassen worden toch een pijnlijke ontwikkeling.

Humor
Na het zwartkijkende boek over de E nummers was het boek "de supermarktsurvivalgids" van Teun van de Keuken aan de beurt. Het verschil met het boek van Couget is de hoeveelheid humor die verwerkt is in de verhalen. Nou kijk ik dus zelf heel weinig tv, dus wist ik veel - maar van de Keuken schijnt bekend te zijn van de keuringsdienst van Waarde. En veel van wat in het boek staat is eerder op televisie geweest, mij stoorde dat dus niet, maar als je alle programma's al gezien hebt hoef je geen tijd en/of geld aan dit boek te spenderen. Als je dus leest hoe partjes mandarijn in een blik terecht komen ben je voor de rest van je leven genezen - ik vraag me alleen af, wat moet ik met die blikjes die ik nog in de kelder heb staan ? To eat or not to eat ?
 

Fit #1

De ene schoonzus heeft liever een "horloge" horloge, de andere schoonzus noemt de fitbit een dictator. Ze heeft daar een punt, maar je kunt zelf beslissen in hoeverre je gedicteerd wilt worden - Oh, nou trilt het ding net dus ik ren even naar buiten voor wat stappen. Zo. Nu was ik even gedicteerd. Gedicteerd door het "doel voor actieve uren", iets waaraan ik me overgegeven heb omdat ik zelf vind dat ik te veel en te lang stil zit. En als ik te lang stil zit krijg ik pijntjes hier en pijntjes daar. Ik laat me liever door de fitbit dicteren dan dat ik pijntjes heb.

Hoofddoel
Als hoofddoel heb ik het aantal stappen ingesteld, de andere doelen heb ik minimaal aangepast. De af te leggen afstand is ingesteld op vijf kilometer, dat is een afstand die je met tienduizend stappen eenvoudig haalt - ik vind dit ook niet een ander doel. Als je loopt, leg je meters af - als je kilometers aflegt, dan zet je ook die stappen. Een ander mechanisme waardoor je meer stappen zet is het "doel voor actieve uren", de bedoeling is dat je in ieder actief uur minimaal 250 stappen zet. Als je dit doel niet lijkt te halen dan trilt de fitbit om tien minuten voor het hele uur. Dan kun je met gemak het doel alsnog halen. Je kunt vijf tot veertien aaneengesloten uren instellen, zelf heb ik er negen ingesteld.

Stappen
Met de stappen die je zet in de actieve uren kom je in mijn geval niet verder dan 2250 stappen, dat is nog lang geen tienduizend. Nadat ik gewend was geraakt aan het aantal stappen kwam het nog te vaak voor dat ik 's avonds een eindspurt moest maken. Ik liep dus vaak als de dorpsgekkin rondjes om het huis, ik werd er tureluurs én nog erger verveeld van. Als oplossing ben ik toen de boodschappen naar het dorp te voet gaan doen, dat was geweldig voor mijn stappen maar een zware domper op mijn humeur.

Fiets
Ik fiets altijd naar het dorp, dat is lekker vlot, het is fijn, je krijgt er mooie benen van - alleen geen stappen. Kijk daar heb je de dictator weer. En mijn fiets kreeg geen beweging meer, nee dit was niet de oplossing. Ik begon ook steeds vaker te roepen "efficiënt is uit". Zo liep ik soms tien keer naar de schuur om verschillende dingen te halen terwijl ik dat ook wel in 1 keer had kunnen redden, nee ik moest echt iets anders verzinnen.

Vet
In de kast met schoenen stond de oplossing, ik heb mijn hardloopschoenen uit het vet gehaald. Hardlopen leek me indertijd geinig, maar het lukte me nooit om die vijf minuten aaneengesloten te rennen, laat staan vijf kilometer. Maar op hardloopschoenen kun je ook heel fijn wandelen. In ons mini bos ligt een pad en dat ben ik met de hark gaan opfrissen, hubby G heeft het een dag later voor me afgemaakt en nu hoef ik het alleen bij te houden. Ik heb het bosje het 200-stappen bos genoemd, want zo groot is 1 rondje. Ik probeer hier zes dagen van de week minimaal een halfuur te lopen en zo krijg ik 3000 stappen, een halfuur herrie (van de weg) en buitenlucht binnen. Als de zon schijnt krijg ik nog vitamine D op de koop toe.

Zeven
Op de zevende dag pak ik het grootser aan, hubby G is meestal fietsen en ik ga dus wandelen. Ik doe de lompe wandelschoenen aan en ga op pad, ik heb een tas mee voor de rommel die anderen in de berm achterlaten. Langzaam maar zeker voel ik me fitter worden, maar ik kan me nog steeds niet goed voor de geest halen hoe ik twintig jaar geleden de Nijmeegse vierdaagse gelopen heb, waarschijnlijk op wilskracht.
 

Waar was ik ?

Waar was ik ? Nou ik was gewoon hier, maar zonder het schrijven prioriteit te geven. Dus zo langzaam maar zeker begint het van boven weer een totale warboel te worden. En waar was ik ? Ik heb het middagmaal gehad, rest de middagthee en het avondmaal.

Middag
In de middag drink ik altijd thee, behalve als ik ergens op bezoek ben dan wil de thee nogal eens veranderen in toch koffie. Thee drink ik zonder suiker, moet ik de koffieautomaten van mijn toenmalige werkgever dankbaar zijn ? Ere wie ere toekomt. Op een bepaald moment werkte ik in een kantoorgebouw waar de koffieautomaten zo zoet afgesteld waren dat de "thee met" me tegen ging staan. Het bestellen van thee met zo min mogelijk suiker werd door de ene collega gehonoreerd en de andere collega dacht dikke doei. En zo dacht ik op een bepaald moment ook dikke doei en ging probleemloos over op thee zonder suiker. En nu twintig jaar later drink ik de thee nog steeds zo.

Avond
Hoe ziet of zag mijn gebruikelijke avondmaal eruit ? Nou eigenlijk heel gewoon, dacht ik altijd. Meestal aardappels, groente en biologisch vlees, bijna altijd zelf zonder zakjes tot een maaltijd geklust. Niet veel vlees, maar dan wel biologisch vlees, een keer in de week vis van de viskraam op de markt. Aardappels en groente uit eigen tuin totdat de oogst op was, dan schakelde ik over op het aanbod in de supermarkt of op de markt. Af en toe volkoren pasta of zilvervliesrijst in plaats van de aardappelen. Of een maaltijdsoep of een zelfgemaakte pizza. Glaasje eigengemaakt sap, meestal fruit toe en af en toe eens ijs. Is dat nou wereldschokkend ?

Later
Omdat ik eerder al zag dat ik langzaam maar zeker uit aan het dijen was, had ik al de regel ingevoerd van na 20u niet meer eten, niet snoepen, niet kanen, niks. Dus wat ben ik dan nog vergeten ? Het afwasdropje, iedere avond na de afwas eten we een dropje - lekker. Volgens mij heb ik dan alles gehad, ontbijt, koffie, middageten, middagthee, avondeten en het standaard dropje. En ergens binnen dit geheel zitten 1 of meerdere factoren waardoor ik toch steeds iets zwaarder wordt. En ik was er klaar voor om er iets aan te doen, die buik begon me tegen te staan net als de zwembandjes.
 

Fit #0

Eerst moest ik er even over nadenken, maar achteraf gezien is het natuurlijk allemaal onzin. Ik vroeg me af, moet ik nou wel of niet zeggen welk type activity tracker ik aangeschaft heb. Ik heb geen behoefte om te pochen, maar dan had ik waarschijnlijk ook iets anders aan moeten schaffen. En zelf beslis ik ook door op internet ervaringen te lezen voor ik iets koop. Dus ik kocht een fitbit, een tweedekans charge 3, die er bij het arriveren nog als nieuw uitzag.

Shop
Hubby G zag het allemaal aan en zei, dus je hebt een activity tracker gekocht. Ja. En een bloeddrukmeter. Jaha. En een digitale weegschaal. Jahaa. En daarna begon hij mij de "fitbitch" te noemen. Moet ik daar nou blij mee zijn ? Nou ja, ik kan er best om lachen. De app installeren ging prima, de software update voor het slimme horloge duurde iets langer, maar ook dat gaf geen problemen. Maar dan . . . horloge om, een iets stugge band, die vooral in het begin wel irriteerde. Ik had meteen verder kunnen shoppen voor een ander bandje, maar ik heb gewoon talk poeder gebruikt tot het niet meer irriteerde.

App
De app is een heel uitgebreid ding, je kunt er meer mee dan je zou willen. De meeste instellingen zijn heel intuïtief, maar er zitten wat meer ingewikkelde instellingen in. Ook zit er soms wel en soms geen instelling achter een bepaalde plek op het scherm. Druk je links of druk je rechts op je scherm het kan een verschil maken. Zelf wilde ik de module "gezondheid voor vrouwen" uit mijn scherm hebben. Maar hoe ? Nou naast "vandaag" staat de tekst bewerken en daarachter zit een scherm waar je de activiteiten en items kunt bewerken inclusief de volgorde. Als je er 1 per ongeluk weggegooid hebt, kun je die met de ontdek-knop (helemaal onderaan) weer herontdekken.

Hoofddoel
Als hoofddoel heb je vijf mogelijkheden - stappen, afstand, calorieën, actieve minuten en verdiepingen. Stappen leek mij het meest voor de hand liggend, ik wil minder zitten - dus dan moet je lopen. Het aantal stappen staat standaard ingesteld op 10.000, dat lijkt heel veel - zodra je dit als doel hebt merk je pas hoe veel dit is. De allereerste dag, wat dus maar een kwart dag was kwam ik niet verder dan 1645 stappen. Dus om mezelf niet gek te maken ben ik begonnen op 7.500 stappen per dag en iedere week heb ik dat met 500 verhoogd tot uiteindelijk 10.000. En ja dat haal ik, maar meestal met een eindspurt in de avond.

Getallen
Uiteindelijk zijn het maar getallen, want als je op internet zoekt zul je dit artikel in the Atlantic vinden. Daar staat uitgelegd dat het getal 10.000 geen medische achtergrond heeft. Volgens dit artikel heeft onderzoek aangegeven dat 4.400 stappen per dag goed genoeg is en dat je tot 7500 nog steeds gezondheidsvoordelen kunt ondervinden. Het is maar goed dat ik dat artikel zelf niet eerder gelezen heb.
 

Middagmaal

Het middagmaal onder de loep, 1 beker volle melk, 2 sneetjes brood, meestal 1 met hartig en 1 met zoet, half plakje roggebrood met een torentje basterdsuiker erop. Tijdens het lezen van "Hoe word je 100" was ik eerst van volle melk naar halfvolle melk overgestapt. Als je het hele boek gelezen hebt stap je vervolgens weer over op volle melk - het is duidelijk dat niet alles zwart-wit is. Het is me echt een raadsel hoe die goeroes denken dat het voor de gewone man een eitje is om gezond te eten. De informatie is te verwarrend en vaak tegenstrijdig.

Smaak
Wat overduidelijk verkeerd is, is natuurlijk het torentje basterdsuiker op het roggebrood. En hoe lekker ik het ook vind, basterdsuiker echoot mijn jeugd, ben ik overgestapt op 1 lepeltje honing. Kaas op brood moet kunnen en die tweede boterham dan ? Nou zal ik heel eerlijk zijn, mijn smaak was de laatste tijd toch al aan het veranderen - ik vond de chocopasta of hazelnootpasta al niet zo lekker meer als eerder. Ik bewandel voor het zoete broodbeleg momenteel een tussenweg, een maak-eerst-alles-op pad, ik smeer pindakaas. Pindakaas met stroopwafel uit de pindakaaswinkel, die vast te zoet is - maar ik smeer dit tot het op is en zie dan wel verder. Een uitstel tot ik een beter plan bedacht heb.

Mueslibol
Meestal eet ik twee boterhammen, maar op de zwemdagen eet ik 1 boterham en 1 mueslibol. En omdat ik de mueslibollen net als het brood zelf maak, weet ik ook wat erin zit. Ik ben begonnen met een basisrecept, maar ik vond ze te "rozijn-erig" daarnaast zit er in gedroogde vruchten veel suiker. Op de verpakking van de rozijnen die ik gebruik staat dat er 72,8 gram suiker in 100 gram rozijnen zit, volgens goegel zit er maar 59 gram suiker in rozijnen - hoezo verwarrend ? Dus ik heb het vruchtgehalte teruggebracht en in plaats daarvan meer noten aan het deeg toegevoegd. Ik ben nog niet helemaal tevreden, maar het gaat de goede kant op.

Brood
Sinds ik er echt tijd voor heb én echte bakvormen heb, maak ik zelf brood - alleen op vakantie laat ik dat los. Ik ben een fan van Arden en heb via haar blog brood leren bakken, en ik heb mijn dankbaarheid betuigd door ook haar broodbakboeken te kopen. Mijn eigen recept is een mengelmoes, er zit een deel Arden en een deel eigen bedenksel in. Voor een deel gebruikte ik altijd nog een broodmix, maar na het zien van deze documentaire is dat recept ook op de schop gegaan. Zou ik dan echt een midlife crisis hebben ?
 

Een kip met hoge bloeddruk

Als je tegenwoordig in een nieuw regime zit, als in om 5 uur gaat de wekker, dan kun je alle ochtendklussen doen voordat je naar de praktijk ondersteunster moet. Nog even de kippen verzorgen moet kunnen, toch ? Niet dan ? Ik dacht in ieder geval van wel, 10 minuutjes fietsen plus paar minuutjes speling - moet kunnen.

Kippen
De kippen hebben al wat langer een ander regime, ik gooi de ren open en laat ze rondscharrelen. In de tussentijd voer ik de krielen, die een verplaatsbare ren hebben en dus regelmatig vers gras hebben. Daarna maak ik het hok van de kippen schoon, vul het water bij, controleer de legnesten, de voorraad korrels en het grit. Als ik dan met de ton met voer weer naar buiten kom, staan er altijd al wat kippen die haantje de voorste willen zijn. Daarna klap ik in de handen, roep "maisjes kom maar" en fluit. Dan voer ik de kippen in de ren en ik tel, ik moet er twaalf hebben - maar ik kom iedere keer niet verder dan elf.

Rhododendrons
Nou is er altijd wel een eigenwijze kip, die niet zo'n zin heeft om te komen, of de oudjes die zijn simpelweg wat trager. Maar ik mis 1 van de Leghorns en die zijn met hun schutkleur moeilijk te vinden. Ik loop eerst naar achteren of ik haar daar kan ontdekken, nee. Dan maar naar voren in de keukenhof kijken, nee - onder de Rhododendrons, nee. Zucht, maar weer naar achteren lopen, stilstaan, luisteren of je een scharrelende kip hoort, lopen, stilstaan. Weer naar voren, niks. Weer naar achteren, hmm ik moet nu echt gaan anders ben ik te laat en daar staat madam hoor. Bij de deur van de kippenren staat ze te wachten op het personeel dat de deur bedient.

Opgefokt
Nee ik ben helemaal niet opgefokt, ik ben heel rustig, ik fiets op zijn aller rustigst naar het dorp. Adem in adem uit, fiets op slot, wachtkamer, snel aan de beurt, praatje maken, ah de bloeddrukmeter. De bovendruk komt boven de 140 uit, ze kijkt met een half oog - hmm dat doen we nog een keer - van het praten krijg je een hogere bloeddruk. De 2e meting geeft 132 om 96 iets wat ik nog steeds hoog vindt, maar zij is tevreden. Ik vertel dat ik al bijna een week lang iedere ochtend mijn bloeddruk meet en steeds mooie 80/110 waarden heb. Wat nu zelfs in mijn oren heel ongeloofwaardig klinkt. Maar ze blijft tevreden en ik krijg een nieuwe afspraak en een invuloefening voor het bloedprikken.

Fitbit
Later thuisgekomen bekijk ik de fitbit app. Nou je hebt vandaag een super dag, het is maandag en je hebt al meteen de 1e training van de week te pakken. Je hebt 21 minuten gewandeld, 12 minuten vetverbranding en 9 minuten cardio, 1259 passen, 109 calorieën en 19 minuten op je staat van actieve minuten. Bravo. De volgende keer dat ik naar de praktijk ondersteunster ga, mag iemand anders de kippen verzorgen.
 

Koffietijd

Waar vof de kunst zong - Ik ben een gebruiker maar zonder de suiker zit dat bij mij heel anders. Ik ben een gebruiker ja, ik drink de koffie meestal zwart, maar mét de suiker. Zo rond een uur of tien, tegenwoordig sinds het vroege opstaan experiment ook wel eens een uur eerder, drink ik twee kopjes. Dat is mijn dagelijkse portie alleen op visite wil ik 's middags of 's avonds ook wel eens koffie drinken. Maar ja, twee kopjes met ieders 1 schepje suiker, ik heb het net even gewogen dat is in totaal een plus van zeven gram.

Honing
Vroeger dronk ik thee met suiker, maar op kantoor was de thee, die uit de automaat kwam zo zoet dat het glazuur me spontaan van de tanden sprong. Daar ben ik toen thee zonder suiker gaan drinken en dat was niet echt een probleem, maar ik ben bang dat zoiets me met de koffie niet gaat lukken. Volgens T van T&M kan ik beter helemaal stoppen met de zoetigheid in de koffie, helemaal wel of helemaal niet. Als ik koffie zonder zoet moet drinken ben ik bang dat de koffie helemaal af door de zijdeur gaat. Dus ik ben over op een alternatief, dat volgens sommige mensen geen goed alternatief is - honing. Het grootste nadeel van honing vind ik het doseren, een schepje suiker is bijna altijd evenveel. Maar honing is vloeibaar, nou ja oefening baart kunst.
 

Mid life crisis #3

Als je dan toch een mid life crisis hebt, doe het dan ook goed. En nee ik heb geen chopper met een antenne op de kont gekocht. Nee ik had meer gedacht aan daadwerkelijk zelf bewegen of beter, iets dat bewegen ondersteunt - nee nogmaals geen chopper. Nee rustig shoppend achter de pc heb ik voor mijzelf een activity tracker uitgekozen. Is er eigenlijk een Nederlands woord voor zo'n ding ? Een slim horloge ??? net als de slimme foon ???

Zit
Ik weet heus wel van mezelf dat ik te veel zit, als ik te veel zit gaat de rechterheup piepen, zo van hallo genoeg gezeten voor vandaag. Maar hoeveel te veel zit je en helpt zo'n slim horloge tegen te lang zitten ? Vroeger op het werk hadden we scherm pauze programma's die de boel blokkeerden terwijl jij net nog 1 dingetje moest doen, dat was alleen maar heel frustrerend. Werkt zo'n activiteiten turf horloge wel en hoe lang duurt het voor de gein er vanaf is ?

Fit
Naar het post ophaal punt fietsen, met je pakketje naar huis fietsen, doosje uitpakken, app op de slimme telefoon installeren, horloge aan de lader (extreem kort snoertje). Nadat de app geïnstalleerd is en je een account (alweer 1) aangemaakt hebt, wordt duidelijk dat er al een update voor het horloge beschikbaar is. Dus horloge en telefoon bij elkaar in de buurt leggen en afwachten. Dan het horloge omdoen en kijken wat er gebeurt. The internet of things, the internet of me ? De bionische vrouw ?
 

Ontbijt

Mijn ouders forensden en mijn broer en ik, forensden op de achterbank mee. De achterbank netjes voorzien van wat wij altijd een paardendeken noemden, zo'n exemplaar met een Schotse ruit. En ik kan me niet anders herinneren dat ik, na veel getouwtrek en gehaast, uiteindelijk met een Liga op de achterbank zat. Niet zo'n modern exemplaar, maar zo'n droog bruin ding - als je hem in je mond stopte had je acuut geen speeksel meer over.

Ontbijt
En zo ben ik lang een moeilijke ontbijter gebleven, doe mij geen ontbijt - doe mij koffie om een uur of tien en ik kan het makkelijk tot de lunch volhouden. Dat leverde uiteindelijk allemaal problemen op en zo moest ik er toch aan geloven - het ontbijt. Ontbijten was goed voor je en ik weet niet eens meer wat ik allemaal geprobeerd heb, voordat ik tot mijn huidige ontbijt gekomen ben. Tegenwoordig eet ik dus altijd heel braaf muesli met yoghurt. Omdat ik geen verlangen had naar een grotere zwemband meng ik de chocolade muesli altijd braaf met een bio variant met fruit. Altijd netjes met de weegschaal 45 gram muesli en dan yoghurt erbij tot een totaal van 113 gram.

Suiker
Er zijn allemaal verschillende richtlijnen, waar geen normaal mens wijs uit kan worden omdat ze suiker allemaal anders bekijken en omdat ze allemaal andere getalletjes gebruiken. Maar ergens kwam ik het getal 50 gram per dag tegen en ik dacht als ik anders moet leren eten begin ik bij het ontbijt. Hoeveel suiker zit er in mijn ontbijt ? Ik dacht dat het mengen van mijn foute muesli met fruit muesli een goed idee was, maar toen ik de tabellen op de verpakking bekeek bleek dat qua suiker helemaal geen verschil te maken. Uhm. Goegel zegt dat in yoghurt 3,2 gram suiker per 100 gram zit samen met de muesli kom ik op een totaal van 9,8 gram voor mijn ontbijt. Goedemorgen, dan mag ik nog blij zijn dat ik geen suiker in de T drink.
 

Mid life crisis #2

Uit de enorme bult met spullen van mijn ouders kwam op een bepaald moment ook de bloeddrukmeter van mijn vader te voorschijn. Op een super onlogische plaats, ergens helemaal onderin een kastje - waarschijnlijk heeft mijn vader foeterend door huis gelopen op zoek naar dat ding en uiteindelijk de handen in de lucht gegooid en gedacht la-maar. Maar met mijn nieuw ontdekte hoge bloeddruk, nu ongeveer twee jaar geleden, dacht ik dat is mooi handig.

Pols
De bloeddrukmeter was een pols variant, dat vond ik wel zo fijn. Ik vind de bovenarm meters, die de assistentes en de praktijk ondersteuners bij de plaatselijke huisarts gebruiken altijd zo gemeen knijpen. Vergeleken met de geijkte bloeddrukmeter van de huisarts, die trouwens minder hard knijpt week de bloeddrukmeter ook niet te gek af. Maar de laatste tijd begon de meter steeds vaker fouten op de display aan te geven. De ene keer deed hij het wel, dan weer niet - niet echt betrouwbaar en irritant.

Bovenarm
Dus nadat ik in mijn huidige mid-life crisis eerst al een "internet of things" weegschaal aangeschaft had, ging ik op zoek naar een nieuwe bloeddrukmeter. De praktijk ondersteunster had al gezegd als je aan een nieuwe bloeddrukmeter toe bent, neem dan een bovenarm meter. Dus ik zette me over mijn weerzin heen en ging op zoek, hoeveel bloeddrukmeters kunnen er zijn ? Nou best veel. Uiteindelijk heb ik gezocht naar wat de hartstichting op de lijst heeft staan in combinatie met wat de consumentenbond als best getest heeft.

Ritueel
En zo breidt mijn ochtendritueel zich steeds verder uit. De wekker gaat enorm vroeg, om 5:00 al - dat was waarschijnlijk het eerste vege teken van de crisis. Daarna meet ik mijn bloeddruk al zittend in bed, de nieuwe meter kan van twee personen x-keer de bloeddruk onthouden en ook gemiddelden berekenen. Je moet minstens wakker genoeg zijn om de schakelaar, ik ben persoon #1, in de juiste stand te zetten voordat je je bloeddruk meet. Daarna tandenpoetsen en het toilet bezoeken alvorens op de digitale weegschaal te gaan staan, waarom plaag ik mezelf toch zo ?
 

Vloeibaar

Terwijl je denkt dat je best gezond eet, groente uit eigen tuin, biologisch vlees en iedere week een stukje vis kom je erachter dat dat toch niet waar is. Het is een harde waarheid en al die ingesleten gewoontes vormen tot nieuwe gewoontes zal een zware taak worden.

Klontje
In gedachten zie ik mezelf in de keuken staan, ik weet precies hoe groot het klontje margarine moet zijn als ik groenten stoof. Ik weet precies hoe groot de klont braadboter moet zijn voor het vlees. En als ik heel eerlijk ben zie ik ook mijn schoonmoeder, die niet zo heel erg van de olijfolie is, maar die wel al jaren alles in vloeibaar vet bakt. Die ook verbaasd was toen ze een keer merkte dat ik dat niet deed. Ik voeg hooguit wat olijfolie toe maar ik bak niet 100% in vloeibaar vet en ook niet in roomboter, wat volgens de goeroes ook ok is. Mij is altijd geleerd dat roomboter spet, en een spetter heet vet op je vel is pijnlijk - dus om in te bakken mijd ik echte boter als de pest.

Koelbox
Nog steeds op de camping bevat de koelbox de 2 aangebroken pakjes vet, 1 keer margarine en 1 keer braadboter. Dus als we weer in de supermarkt staan sta ik deze keer voor een vak waar ik helemaal geen ervaring mee heb. Het vak met een enorm assortiment flessen met vloeibare bak- en braadboters. Op goed geluk kies ik er 1 uit, de rest van de vakantie is het begin. Nu we thuis zijn, is het gebruik van de harde margarines ingeperkt en ben ik op zoek naar die ene fles. Die ene fles tussen al die honderd andere flessen, die mijn favoriet zal worden. En ik ben op zoek naar de juiste verhouding, de scheut, de blik in de pan en dan het weten dat het zo "goed" is.
 

Mid life crisis #1

Mijn mid-life crisis kwam vroeg, erg vroeg - ik was een jaar of dertig. Of ik noemde het mijn mid-life crisis en was het wel niet echt een crisis. Ik gaf mijn vaste baan op voor de eigen toko en deed min of meer hetzelfde werk maar dan eens hier en dan eens daar, uiteindelijk ging dat trouwens vervelen. Mijn relatie stortte in en ik moest voor het eerst echt op eigen benen staan. Dat soort dingen, maar de laatste tijd twijfel ik - heb ik een nieuwe mid-life crisis ? Of is dit dé mid-life crisis ?

Horror
Een van de dingen, die ik nooit wilde nadat ik uit de moederschoot weg was - was het hebben van een weegschaal. Waarom zou ik een weegschaal willen, je gaat er alleen maar steeds op staan en dat ding zegt of steeds hetzelfde of hij zegt dat je toch langzaamaan zwaarder wordt. Waarom zou je jezelf plagen ? Maar het begon me te dagen als ik iets aan de zwemband wil doen - hoe kan ik dan zien of ik op de goede weg ben als je niet zelf een weegschaal hebt ???

Internet
En tegenwoordig heb je dus de "internet of things", ergens heb ik daar ooit iets over gehoord in een vage radioreclame terwijl ik niet eens begreep waar ze het over hadden. Maar langzaamaan begint me iets te dagen, want nu heb ik een weegschaal en een app. En die weegschaal seint mijn totaalgewicht, het gewicht van mijn botten, vet-, spier- en vochtpercentage door aan mijn app. Daar kan ik zien dat de allereerste keer dat ik mij woog, midden op de dag, de teller op 70 kilo stond. Sinds die tijd weeg ik mij 's ochtends in pyjama met bril op en schommel ik een paar ons boven en soms een paar ons onder de 69 kilo. Er schijnt nog geen beweging in te komen, waarom plaag ik mezelf toch zo ?
 

Procenten

Dus je leest een boek en ook al heb je de ambitie niet om honderd te worden, die hoge bloeddruk en de zwemband zijn irritant. En gelukkig waren er naast de horrorverhalen ook lichtpunten in het boek te vinden.

Zwak
Van veel snoep, koek en dropjes kan ik afblijven, veel van de nieuwerwetse snoepjes vind ik ronduit smerig - dingen kunnen ook te chemisch of te zoet smaken. Mijn enige zwakke punt is altijd en eeuwig chocolade, al zit ik niet iedere dag met een sherry en een doos bonbons op de divan. Nee af en toe een stukje (of wat meer) en een zondags bonbonneke.

Procenten
In cacao blijken goede stofjes te zitten, maar in gewone melkchocolade zit te veel suiker en te weinig goede stofjes. De goede stofjes schijnen pas effectief te worden als je chocolade eet met een percentage cacao van 70% of meer. Maar ho ho maximaal 10 gram per dag - oeps, dat wordt een uitdaging, want ik vind de 70% chocolade variant al zo lekker dat ik daar met gemak meer van wegwerk.

Supermarkt
Dus nog tijdens de vakantie stond ik in de supermarkt het chocolade aanbod te bekijken, meestal doe ik dat alleen om voor de thuisblijvers iets lekkers te scoren. Maar daar hadden ze van het huismerk repen met 85% cacao en ook netjes een reep van 100 gram, die je in 10 brokjes kon breken - ideaal. Na het avondeten kreeg ik mijn eerste dosis - blech dat was goor. Op die manier is het net een bittere pil. 

Inregelen
Als ik pillen voorgeschreven krijg vraag ik bij de apotheek wanneer kan ik de pillen het beste innemen. Soms krijg ik het idee dat zij het niet eens weten omdat in de bijsluiter vaak iets anders staat. Maar voor deze bittere pil moest ik zelf iets verzinnen en deze pil eet ik tegenwoordig bij de middag T, de T spoelt de bittere smaak weg. En langzaam maar zeker komt hier ook de verleiding weer om de hoek - ik begin deze bittere chocolade lekker te vinden.
   

Hoe word je honderd

Hoe je honderd word, geen idee. Ik heb zelf ook geen ambitie om honderd te worden. Ik had laatst al een teleurgestelde Jehova's getuige voor de deur staan, die niet kon begrijpen dat ik niet eeuwig wilde leven. Wil ik honderd worden ? Niet per se, want op een bepaald moment ga je toch kwakkelen. Of nog erger - mijn grootste schrikbeeld, dat ik net als mijn moeder word - lichamelijk gezond maar van boven een grote ruimte met omgevallen boekenkasten - mag ik bedanken.

Vakantie
Al tijdens de vakantie had hubby G het boek van William Cortvriendt uit en nog tijdens de vakantie begon ik eraan en dat ging best vlot. Na de vakantie kwam de klad er een beetje in. Het was toch een taaier boek dan ik in eerste instantie gedacht had. Net alsof hij vol goede moed in een losse schrijfstijl begonnen was, maar dat op een bepaald moment de wetenschapper het toch min of meer overgenomen had. En ook al zegt hij dat je bepaalde stukken over kunt slaan, ik wilde ook juist die stukken begrijpen. Dit is een boek dat je eigenlijk moet herlezen om te kijken of je alles goed begrepen hebt.

Zwemband
Ik vind mezelf niet dik of vond net hoe je het zeggen wilt, maar op foto's zag ik steeds vaker die zwemband om mijn middel zitten. In mijn hoofd zit die zwemband er niet, maar volgens de camera en de spiegel zit de zwemband er wel degelijk. Ik eet niet enorm veel, ik snoep wel maar niet op het vind-je-dat-ik-veel-snoep niveau van mijn moeder. Chocolaatje hier, dropje daar, plakje cake bij de koffie. We eten vooral uit eigen tuin, stukje vis op zijn tijd en meestal biologisch vlees en toch heb ik een zwemband en hoge bloeddruk.

Eye-opener
Dit boek geeft aan waar bepaalde pijnpunten in ons hedendaagse voedingspatroon zitten. We leven tegenwoordig langer, nu we betere hygiëne en voedsel in overvloed hebben. Maar daar zijn ook behoorlijk wat slechte gewoontes in geslopen, dus als ik van die zwemband en de hoge bloeddruk af wil - wat dan ? Je eigen gewoonten en manieren veranderen, dat moet je zelf willen en omdat ik eigenlijk dacht gezond te eten ben ik bang dat veranderen niet zo eenvoudig zal gaan. Maar niet geschoten is altijd mis.
 

Vakantieliteratuur

Wat neem je mee op vakantie ? Vroeger was mijn antwoord simpelweg vijf kilo boeken geweest of als er plek voor was misschien wel tien kilo. En dat verslond ik ook allemaal - no problem. Tien dagen op vakantie wat neem ik mee aan boeken, een assortiment van verschillende boeken. Wat lees ik ervan ? Nul, niks, nada - helemaal niks.

Interesse
Wat nam ik mee, ik nam allemaal boeken mee - die bij mijn ouders vandaan kwamen en die ik niet weg kon gooien. Als in - lijkt me eigenlijk best interessant of wie weet goed voor mijn talenknobbel. Maar ik las er dus niets van, welke conclusie kun je hier uit trekken ? Dat mijn talenknobbel ook op vakantie was, dat die boeken misschien toch niet zo interessant zijn, dat mijn zin-om-boeken-te-lezen thuis gebleven was. Misschien is het gewoon beter, die boeken op reis te sturen naar de kringlopen zodat iemand die boeken "bewust" kopen kan. Deze boeken horen niet bij mij, als ik een boek in tien dagen vakantie niet aanraak dan raak ik die boeken in nog geen duizend dagen aan - hooguit om ze te verplaatsen.

Bibliotheek
Hubby G had een heel andere tactiek en nam een boek mee uit de bibliotheek waar hij op de radio iets over gehoord had. Als in dat lijkt me interessant en daar wil ik het fijne van weten. Zijn opa was hard op weg geweest naar de 100 en hij vroeg zich af of hij de leefwijze van opa kon herkennen in dat boek. Dus zo zat ik al hakend in de tent naast een huisband, die steeds interessante stukjes voorlas. En waar las meneer uit voor ? Uit het boek "Hoe word je 100" van William Cortvriendt en toen hij het eindelijk uit had kon ik het zelf lezen.
 

Rommelkonten

De logeerkamers zijn net als de schuur en het afdak, 1 grote wanorde sinds de grote verzameling van mijn ouders opgeruimd moest worden. Want zij verzamelden echt alles ook dingen, die normale mensen gewoon weggooien, zoals b.v. sinaasappel netjes. Nu het huis en de garages richting het punt leeg gaan, gaat het hier richting vol.

Marktplaats
Een van de logeerkamers is volgestouwd met kasten, daar staat hopelijk tijdelijk (alles is tijdelijk) de overgebleven administratie van mijn ouders in. Plus alle grote boeken, die ik verder nergens kwijt kan. Verder staan hier de dozen waar de marktplaats voorraad in staat, dit zijn doorschuif dozen. Ze worden voller, leger, ze gaan en ze komen weer. Ook dit houdt ooit eens op - hoop ik.

Handwerk
In de andere logeerkamer is een tornado van handwerkspullen doorheen getrokken. In een enorme vlaag van opruimwoede heb ik laatst een enorme hoeveelheid spullen gesorteerd en opgeruimd. En dan sta je in de schuur, doe je een doos open en weer komen er klosjes garen, knopen, naalden, spelden en kralen tevoorschijn. Hoe is het mogelijk ? Houdt het dan nooit op ? Houdt het pas op als ik denk "doewie" en alles in de kliko werp ? Dat zijn de momenten dat ik het even niet zie zitten, maar vandaag ging het wel weer. Het zonnetje scheen fijn naar binnen en ik heb er een uurtje staan rommelkonten.
 

Vroeg opstaan experiment

Hoe staat het met het experiment van het vroege opstaan? Ben ik extra blij ? Krijg ik meer voor elkaar ? Hm. Vraag ik me af of het al tien uur is zodat ik koffie kan drinken ? Navelstaren voor gevorderden zullen we maar zeggen.

Wekker
Als de wekker gaat hoor ik nog steeds de radio, net als eerder. Een andere dj, een ander programma en ja het is mogelijk om aan meer dan 1 dj of radioprogramma een hekel te hebben. Zolang je niet weet waar je dan wel blij van wordt heeft van zender wisselen weinig zin. Of, als je meteen uit bed springt maakt dat allemaal niets uit. En dat is dus mijn probleem, vroeger opstaan heeft daar niets aan verandert, als ik me omdraai tuk ik gewoon door zonder de muziek te horen. Hier zit verbeterpunt 1, spring meteen uit bed.

Ochtend
Het ontbijt eet ik gewoon meteen na het ochtendritueel dus dat schuift net als het opstaan een heel stuk naar voren. Dat is op zich geen probleem behalve op mijn vroege-vogel-zwemdag. Eet ik anderhalve rijstwafel voor het zwemmen en ontbijt na het zwemmen of andersom ? Want ik heb zo veel tijd voor het zwemmen, dat ik ook makkelijk mijn normale bak met muesli naar binnen kan werken. Ik heb eerst muesli en na het zwemmen de rijstwafels geprobeerd en dat was de enige dag ik om elf uur al trek had. Dus testpunt 1, toch eerst die rijstwafels eten.

Troost
Verlang ik al extra vroeg naar de koffie ? Hmm, nee. Als Bonnie vroeg is voor haar brokjes zet ik het apparaat misschien een kwartier eerder aan, maar dat deed ik ook al toen ik nog niet vroeg opstond. Verder ben ik niet flauw van de trek voor het twaalf uur is, dus daar verandert het vroeg opstaan niets aan, ook 's middags heb ik nooit trek. Dus qua eten en drinken is alleen het ontbijt op de zwemdag een punt.

Klussen
Krijg ik meer voor elkaar? Nou als dat zo is, dan heb ik dat nog niet gemerkt. Wat ik wel merk is dat ik soms midden op de dag merk dat ik tijd vrij heb en op zoek ga naar een klusje. Of ik lees het sufferdje terwijl ik rustig een glaasje water wegwerk. Meer voor elkaar krijgen lukt volgens mij pas als je bewuster je dag gaat indelen. Want het duurt soms verrekte lang voor het tien uur is, maar daar moet je natuurlijk niet op gaan zitten wachten, je moet iets doen - die tijd verstrijkt vanzelf wel.

Power
Ben ik vroeger moe? Nee dat valt wel mee, hubby G heeft ook al een paar keer de power nap geprobeerd. Hij zegt ook, je denkt dat slapen niet lukt tot je wakker schrikt van de wekker die op negen minuten staat. Zelf heb ik vaak het gevoel nog steeds moe te zijn na een power nap, dus het is niet mijn favoriete bezigheid. Zelf ga ik liever door tot ik instort dan dat ik ergens op een dood punt negen minuten op de bank lig. Want zodra ik ga liggen klimt er drie kilo poes bovenop me en zie dan nog maar eens fijn in slaap te vallen.

Doorgaan
Gaan we door ? Ja ik denk het wel, tot het een keer ergens spaak loopt natuurlijk. Dan lig ik nog in het warme nest en is hubby G opgestaan omdat hij altijd al vlotter was. Het enige wat me tot nu toe een beetje tegenstaat of waar ik moeilijk over denk is het om negen uur in bed liggen. Als ik niet om negen uur in bed lig, krijg ik gewoon echt te weinig slaap. Dus laatst ging ik niet naar het Alzheimer café omdat je dan zeker niet voor tienen thuis bent en zo vroeg in dit experiment wilde ik dat niet wagen. Maar als je er goed over nadenkt is het natuurlijk kul, toen ik nog niet vroeg opstond had ik ook wel eens een dag dat ik veel later naar bed ging. En ook toen ging de wereld niet ten onder. 
 

Een emmer vol asperges

Ooit lang geleden kocht ik een zakje zaad voor asperges, in mijn herinnering zaten er welgeteld vijf zaadjes in en kwamen er uiteindelijk drie zaadjes op. En dan heb je aspergeplantjes, maar eerst mag je er niet van oogsten. Meteen oogsten, dan hoef je ook die moeite van het zaaien niet te nemen, dan kun je je geld beter meteen naar de aspergeboer brengen.

Later
Ondertussen zijn we misschien wel tien jaar verder en dan krijg je dus dat je in het voorjaar geregeld asperges eet. Soms zo vaak dat je op een bepaald moment denkt laat die plant toch schieten, terwijl het nog lang geen Sint Jan is. Zo ver is het dit jaar nog niet, maar wat doe je als je een emmer met asperges hebt? Nou dan koop je in de supermarkt salami in plaats van ham en thuisgekomen surf je je een ongeluk. Want ergens in je achterhoofd heb je de herinnering dat je ooit een asperge bladerdeeg pakketjes gemaakt hebt - maar hoe ook alweer ?

Reclame
Overal zie je van die reclame recepten, dit recept is gesponsord door merk X. Nou ik heb geen merk X in mijn diepvries liggen, in mijn diepvries lag bio bladerdeeg (bio butter blätterteig). Om de consument te foppen en het niet te duur te maken zitten er dan maar zes plakjes in en geen tien - of dat denk ik dan. Maar je probeert meer bio te kopen of niet en hoe vaak eet je nou eigenlijk bladerdeeg ? Dus na lang surfen en goed nadenken heb ik mijn eigen recept in elkaar geflanst. Van het resultaat zijn geen foto's (niet aan gedacht), maar hubby G riep - dit is het lekkerste dat ik ooit gegeten heb. Nou lijkt me dat enigszins overdreven, maar het geeft wel aan dat het recept goed gelukt was.

benodigdheden
- 24 asperges, de kleur maakt niet uit (alleen de toppen zo'n 8 à 10 cm lang)
- 1 grote tomaat
- gesneden plakjes salami (de rest kan op brood)
- 1 geklutst ei
- peper
- 6 plakjes bladerdeeg

- oven voorverwarmen op 225 °C

Van de asperges gebruik je alleen de toppen, ik heb ze niet gekookt dat is niet nodig. Als je daar geen vertrouwen in hebt of als je de rest van de asperge ook wilt gebruiken - kun je ze even kort koken. De tomaat wassen, doormidden en dan in plakjes snijden zodat je ongeveer 12 stukjes hebt. De plakjes bladerdeeg ontdooien en voordat je ze uitrolt met peper bestrooien. Met de deegroller het plakje groter uitrollen, dan de plakjes doormidden snijden zodat de twee stukken die je over houdt korter en breder zijn, niet langer en smaller. Bedek het bladerdeeg met een plakje salami, 2 aspergetoppen en een stukje tomaat. Vouw daarna het bladerdeeg dicht, als het niet helemaal sluiten wil maakt dat niet uit, maak er het beste van. Leg de pakketjes op een met bakpapier beklede bakplaat. Als ze allemaal klaar zijn bestrijk je ze met het geklutste ei.

De bakplaat schuif je in het midden van de oven en dan bak je de pakketjes 20 tot 25 minuten, dat is voor iedere oven weer iets anders. Dus na 20 minuten kijk je even of ze al mooi bruin zijn of dat ze nog iets langer moeten.

Afval
Omdat ik alleen de toppen van de asperges gebruikt heb, heb je nog een goed stuk asperge over. De resten heb ik geschild en in kleine stukjes gesneden, dit met ruim water opgezet en gekookt. Nadat de asperges afgekoeld zijn heb ik ze gepureerd en ingevroren. Daar maak ik dan later soep mee, als de aspergeovervloed voorbij is.
 

vijfhonderdvijfenvijftig

Voor het vinyl dat we met auto en aanhanger uit de garage van mijn ouders gehaald hebben moest een hele extra kastenwand in de schuur opgericht worden. Je hebt een hele kastenwand nodig, die je vervolgens maar half met het vinyl vullen kunt omdat zo'n onschuldig plaatje nogal zwaar is als ze man aan man staan.

Fier
Vier dozen met elpees belandden aan de rechterkant, terwijl de rest links staat. Ik heb die vier dozen uitgepakt en de elpees op de plank gezet - dozen plat gevouwen, voor het gevoel heb je dan toch weer wat dozen leeggemaakt. Naast de platenspeler in de kamer een kunststof platenbak neergeploinkt en die steeds vanuit de schuur gevuld. Uit die voorraad draai ik iedere ochtend een plaatje. Vanuit die voorraad draai ik plaatjes tijdens het strijken. En stel ik heb 's avonds nog zin in een moppie muziek, het komt allemaal langs die kunststof bak.

Kwalijk  
De kwaliteit van de platen, hmm in 1 woord ? Erbarmelijk. De platen waar ik mee begonnen ben zijn niet de beste, afgeragde hoezen, krassen, elpees zonder hoezen en ga zo maar door. Over het algemeen draai ik alles ook al is het niet mijn smaak, ik draai het. Een uitzondering heb ik gemaakt voor een centimeter of tien witte labels, die housemuziek herbergden. De witte labels met house gingen marktplaats op en ik was verlost voor je "Appingedam" kunt zeggen. 

After
Om een beetje te kunnen bijhouden hoeveel platen ik al beluisterd heb, zet ik na het beluisteren een fotootje op instagram. Omdat ik daar niet meteen vanaf het begin mee begonnen ben is het huidige aantal beluisterde platen niet geheel correct maar alla. Huidige score, alle elpees uit de vier uitgepakte dozen hebben de schuur verlaten met uitzondering van een handvol 45-toeren platen, de naald van de platenspeler heb ik tot nu toe 1 keer vervangen, de 45-toeren snelheid van de platenspeler is er mee genokt net als de lampjes, de kunststof bak zit strak vol nog te beluisteren elpees en het aantal "verwerkte" elpees zit op het ronde getal van 555. Hoeveel nog te gaan ???  
 

4 uur 30

Youtube is gevaarlijk, het is verslavend en soms kom je filmpjes tegen waarvan je denkt "zou ik dat ook kunnen". Heel heel heel erg gevaarlijk. De wheezywaiter lijkt op een oud collega van mij, precies zo'n baard, precies zo'n kale knar, precies van die verknipte humor - ik verwacht niet dat Frans L mijn blog leest, maar stel hij leest dit ga jezelf eens bekijken. Het is over de top zoals hij reclame maakt, zo van - nou ja ik word gesponsord dus het moet, maar dan doe ik het ook heel overduidelijk zodat je als kijker gewoon de film een halve minuut vooruit kunt schuiven.

Opstaan
Ik ben een moeilijke opstaander, ik ben geen ochtendmens, ik ben geen avondmens en ik roep vaak gekscherend ik ben een overdagmens. Ik slaap heel graag, maar de laatste jaren is mijn nachtrust verknipt, rare dromen, angstzweet en om een uur of 3 naar het toilet voor een pitstop en het uitlaten van onze kleine jager. Ik wil dus zeggen, wat stelt het nou allemaal nog voor ? Niet veel vergeleken met wat ik me uit mijn jeugd kan herinneren. Dus als ik een filmpje zie over opstaan om 4u30 klik ik erop.

Redenen
De drie redenen om vroeg op te staan komen neer op, je bent productief, het is gezond en het voelt goed. No way, echt waar - het voelt goed ? Toen ik het filmpje aan hubby G liet zien wilde hij me per se het filmpje van James Corden en Mark Wahlberg laten zien. Wahlberg gaat een stap verder en staat al om kwart voor twee 's nachts op. Wat een gekkigheid, voor de goede orde hebben we daarna een filmpje gekeken van de vaak gequoteerde ex-navy seal. Die zegt simpelweg, waarom zou je niet om half vijf opstaan, het is een goede gewoonte. Zijn toon staat mij deels tegen omdat het erg als militaire indoctrinatie op mij overkomt en tegelijkertijd denk ik aan Barry Hook. Barry Hook traint paarden en zegt altijd "in this day and age discipline is a dirty word", grofweg te vertalen als tegenwoordig wordt discipline als iets slecht gezien.     

Wekker
Bij het naar bed gaan heb ik de wekker 1 uur eerder gezet omdat half vijf me echt een brug te ver lijkt. Dus ging de wekker om vijf uur dertien af en met wat gedachten als wat doe ik kwam ik uit bed. Ik hoorde al vogeltjes, buiten is het schemerig, ik opteer voor een camping tenue. Ontbijten en dan maar zien. Het duurt heel lang voor het tien uur koffietijd is, dus ik pauzeer op een bepaald moment met een glaasje water en lees de plaatselijke sufferdjes. Opeens is het elf uur, dat is eigenlijk het moment dat ik mijn marktplaats ritueel heb en dat overvalt me een beetje. Daarna gaat de dag gewoon weer verder, wat me het meest opvalt is dat ik niet moe ben. Ik ben vroeg opgestaan, heb me niet nog 3 keer omgedraaid en toch ben ik niet moe.

Twee
Dit is dag twee, ik gebruik mijn extra tijd om een blog te typen - iets waar ik gewoon niet meer aan toe lijk te komen. Hoe het vanochtend was om vijf uur dertien ? Moeilijker dan gisteren, ik dacht dit is gekkenwerk. Vannacht toen ik er om drie uur uit was voelde ik me gebroken, dit gevoel is nog niet helemaal weg op het moment dat de wekker gaat. Maar toch sta ik op, weliswaar iets langzamer dan gisteren - maar toch, ik sta op. Het zal me enorm benieuwen hoe lang dit experiment stand houdt.
   

Margarinekuipje versus batterij

Als ik 's nachts naar het toilet ga laat ik onze kleine jaagster buiten - als ze daar ten minste zin in heeft. Behalve als iemand me voor geweest is, dan hoeft dat niet. Nog half slapend had ik hubby G horen scharrelen en gehoord dat het tweebenige personeel de achterdeur voor hare hoogheid geopend had.

Plop
Dus waarom hoorde ik dan een geluid als een elastiek op een margarinekuip terwijl ik op het toilet zat ? Onze Bonnie heeft haar dagelijkse rantsoen brokken altijd in een margarinekuip op de wasautomaat staan. Maar ze was toch buiten ? Of toch niet ? Op onderzoek uit, geen Bonnie - Bonnie buiten - totale verwarring. Informeren bij hubby G, Bonnie is buiten. Ok, toch niet helemaal wakker, gedroomd, wanen - het zal.

Herrie
Nog geen kwartier later beginnen de rookmelders te loeien, omdat de melders gekoppeld zijn gaan ze allemaal tegelijk af. Omdat de rookmelders allemaal tegelijk afgaan heb je geen idee welke begonnen is, nou las ik ook laatst dat het advies is: vluchten en niet blussen. De herrie is oorverdovend en hubby G gaat poolshoogte nemen terwijl ik, en dat is vast heel fout, een kussen over mijn hoofd trek - zie het advies.

Batterij
Nadat hubby G op een knopje gedrukt heeft zwijgen de rookmelders, ze gaan ook niet meer opnieuw aan. Dus wat is dan het probleem ? 1 rookmelder piept nu het standaard "ik heb honger, ik heb een lege batterij" piepje. Rookmelder van het plafond, batterij eruit - nieuwe batterij erin. Als we later de batterij beter bekijken zien we dat de bodem eruit geploft is, hmm dachten wij - een elastiekje op een margarinekuipje geluidje. Waarschijnlijk met een beetje rookontwikkeling en een kermis aan herrie daaropvolgend. Oftewel de batterij in de rookmelder, die jou moet redden creëert zelf een probleem.
     

De tien verboden

De tien verboden en ik weet niet eens of het er tien zijn, misschien kom ik maar tot zeven of wie weet zijn het er dertien. De tien verboden, ze doen het goed als onderwerp op verjaardagsvisites. Hoe is het nou met het huis van je ouders, is het al leeg ? Ik kan diep zuchten of gekweld kijken of nietszeggend zeggen dat we al een heel eind zijn (we zijn al een heel eind). Of ik kan de tien verboden op de vingers van mijn handen aftellen en zo de lachers op mijn hand of meelijwekkende blikken krijgen.

Numero Uno
Met stip op 1 staat het verbod op het kopen van zeep, het is ab-so-luut niet toegestaan om zeep te kopen. Voor iemand die zo veel van zeep houdt als ik, is dat een enorme straf. De lijst van verboden heeft geen volgorde, behalve dan dat er 1 ding bovenaan staat - zeep omdat ik dat als straf ervaar.

Linnenkast
De linnenkast van mijn ouders leverde na het weggraven van de bult kleding die er voor lag niet alleen een grote hoeveelheid zeep op. Er kwamen ladingen zakdoeken uit, tafellakens, kussenslopen, handdoeken (groot & klein), theedoeken. Ook kwamen er enorme hoeveelheden lakens uit, de kast bleek niet alleen groot maar ook enorm diep. De lakens zijn bijna allemaal veroordeeld tot de kledingcontainer, poetslap of een dienende rol in de schuur / tuin. Ik ben vast van plan alles dat hier bij mij geland is ook daadwerkelijk te gebruiken en gewoon af en toe eens een nieuwe theedoek uit de kast te trekken.
 
Licht
Nu het opruimen op zijn eind lijkt te lopen ben ik enorm druk, vooral met het heroveren van ruimte in mijn eigen huis én schuur. Ik ruim op door te verdelen en wat over blijft sorteer ik. Op een bepaald moment hebben we alle gloeilampen gesorteerd, vier extra dozen waren nodig om ze allemaal kwijt te kunnen. Onder de trap staan de lampen nu gesorteerd op wattage en ondanks dat, heb ik een bang vermoeden dat als er binnenkort een lamp stukgaat dat ik nog steeds net díe ene lamp niet heb. Uit de garage kwamen emmers en blikken met kaarsen, voor mensen die nooit een kaarsje brandden een enorme hoeveelheid. Het waren niet alleen nieuwe kaarsen, maar ook halve, kromme en gebroken exemplaren. Ik geloof dat ik vier blikken met kaarsen in de kelder heb staan, maar ik ben dan ook een pyromaan. Ik fik rustig een kaarsje af tijdens het eten of om de kas vorstvrij te houden. 
 
Schoon
Het nadeel van je huis volproppen met van alles en dat combineren met dementie is dat je op een bepaald moment niets meer kunt vinden. Zelfs zonder de dementie is dat een risico, want ik heb ook bijgedragen aan de chaos. Als ik iets niet vinden kon b.v. waspoeder dan kocht ik gewoon nieuw waspoeder. Tijdens het opruimen kwam ik erachter dat mijn ouders die strategie al langer gehanteerd hadden. Het is haast een zegen dat wasverzachter over de datum raakt. Maar ik heb dus waspoeder kleur & wit uit de inboedel en laten we het zo zeggen, ik ben daar voorlopig nog niet doorheen. Ook geloofden mijn ouders in groot, hoe lang duurt het voordat je door een 5 liter emmer goudzeep heen bent ?  

Tafelen
Ik ga alles niet in steen beitelen maar ik heb een aardige lijst gemaakt en ben vast nog iets vergeten. B.v. kladblokjes, perforators (hoeveel heb je er nodig ?), potloden, pennen (en dan heb ik enkel de parkers gehouden), Edding markers (in allerlei kleuren), enveloppen enzovoorts. Mijn grote lijst bestaat alfabetisch uit gloeilampen, goudzeep, handdoeken (groot & klein), kaarsen, kussenslopen, tafellakens, theedoeken, waspoeder (wit&kleur), zakdoeken en zeep. Het is dus niet toegestaan om iets van die lijst te kopen zolang de voorraad strekt. En o ja ik ben bang dat de voorraad wol & katoen ook zo hoog is dat ook dat op de lijst van verboden middelen staat, zucht.
 

Hilarisch

Surfend op internet kwam ik commentaar tegen over de bloemkooltaart van Bart, dat moest ergens tussen de vlogs van nieuwslezer Matijn Nijhuis staan. Nou keek ik eerder wel, maar ik vond en vind dat vaak hele ongemakkelijke filmpjes. Hij vraagt collega's dingen en alleen een antwoord is niet genoeg, het waarom moet er ook nog bij.

 

Fan

Ik ben dus geen fan of ik was geen fan, wat ik momenteel ben weet ik niet. Een zwevende fan - bestaat dat ook ? Als ik Bram zag, dan zag ik eigenlijk altijd een brompot die geen zin had om voor de camera op te zitten - dat heeft hij misschien wel goed ook. Maar die kookvlog met de bloemkooltaart, die moest ik zien en laten we wel wezen - hij mag niet bij mij in de keuken koken. Niet dat ik verwacht dat hij dat wil, maar het mag ook niet. Wel heb ik meteen een bloemkool in huis gehaald, bedankt Bram.

 

 

 

Vervolg

Ik vond het leuk genoeg om de link naar hubby G door te sturen en zo keek ik samen met hubby G nogmaals de bloemkooltaart aflevering. Als je 1 filmpje gezien hebt, dan wil je wel eens kijken of de andere kookvlogs ook leuk zijn. Zo keken wij de Festivus-meatloaf aflevering en ik vraag me af vindt Bram alles maar goed ? Kijkt hij de vlogs niet terug ? De Festivus aflevering had een hoog Theo en Thea gehalte met een "van Kooten en de Bie" sausje eroverheen. De aflevering omschrijven met 1 woord ? Hi-la-risch. Heb je een slecht humeur, zit je in een dip ? Kijk een kookvlog van Matijn Nijhuis met Bram in de hoofdrol.

 



Veertien emmers #5

Wat rest mij nog ? Een enorme toren met lege emmers in de schuur, twee emmers met vulling en een muur van gevulde doorzichtige bakken. Daarnaast heb ik nog 1 blauwe kluwen én de emmer met knopen.

Strategie
Opruimen is niet alleen van de lange adem, maar voor de knopen heb ik ook een strategie bedacht. Misschien niet de snelste, maar ik ben bang dat als ik aan 1 stuk de hele emmer knopen sorteer ik per ongeluk een overdosis knopen inneem. Dus ik schep met een margarinekuipje een hoeveelheid knopen uit de emmer, die hoeveelheid stort ik zodat ik een beter overzicht heb. De met stof overtrokken harde plastic knopen gaan in een aparte zak - aan dat soort knopen heb ik echt een hekel, zal wel een jeugdtrauma zijn.

Gevoel
De rest van de knopen sorteer ik dan, de knopen die ik mooi vind leg ik apart en ik probeer daar dan een werkzaam aantal van te vinden. Ook al heb je soms mooie eenlingen. De rest gaat om en om in een zak, de ene zak heet "on", de andere zak heet "even". Een van beide gaat naar M te A, die dol op knopen is en de andere gaat in de knutselbak voor logés. Naast mij staat een vuilnisbak, voor alle gebroken exemplaren en alle andere rare dingen, die je tussen de knopen vindt. Op doktersvoorschrift doe ik nu 5 margarinekuipjes per dag - kuur afmaken.