Trots

Mijn moeder is trots op haar gebit, ze heeft haar eigen tanden nog. Trots op het feit dat ze op haar oude dag nog goed loopt. Sinds kort heeft ze een nieuwe mededeling opgenomen in haar repertoire en die luidt als volgt: ik doe mijn eigen boodschappen nog.

Twaalfuurtje
Wil je nu een boterham eten vraag ik mijn moeder, ja maar ik weet eigenlijk niet of er nog brood in de koelkast is. Nou had ik daar rekening mee gehouden en heb ik voor ons beide een broodtrommel mee. Dit moment gebruik ik altijd om de koelkast van dichtbij te bekijken. Als je zo maar de koelkast op gaat ruimen wordt ze narrig, maar onder het mom van eens kijken wat er op brood is, kom je een heel eind. Alles wat schimmelig of schimmig is gaat de vuilnis in, je wordt daar handig in.

Koelkast
De koelkast is onevenredig gevuld, er is geen brood, geen melk, geen vla en de jam is bijna op. Wel is er nog een halve ontbijtkoek, drie grote brokken kaas, meerdere pakjes met gesneden kaas, drie worsten, drie dozen met eieren, een pot met losse T en vijf kuipjes margarine. Mijn moeder kijkt verbaasd naar de margarine, heb jij die meegebracht ? Nee, want ik weet dat jij liever boter hebt. Nou hoe ik daar dan aan kom ? 

Boodschappenlijst
Gewapend met een boodschappenlijst doen we later boodschappen, groenten achter glas, brood, suiker, jam, melk en een niet te grote verpakking toet. We stranden, net als altijd, bij de koekjes. Ze wijst iets aan, ik wijs een iets grotere verpakking aan, ze twijfelt en vraagt wat het kost. 1 euro 55 zeg ik, nou dat moet ik dan maar niet doen zegt ze. Ik gooi de koekjes in de mand en zeg, weet je wat jij niet doen moet ? Nou, vraagt ze ? Geen margarine kopen.